Nieuws van Forum voor Democratie in Nederland inzichtelijk

36 documenten

Coronavirus: Forum voor Democratie wil testen, testen en nog eens testen

Forum voor Democratie Forum voor Democratie Nederland 23-03-2020 12:00

Vragen van de leden Baudet en Hiddema (FVD) aan de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport inzake het gehanteerde beleid met betrekking tot het testen op COVID-19 (Corona) besmettingen. 

Vraag 1Bent u bekend met het artikel “Noordelijke provincies laten landelijk beleid los en testen massaal”?

Vraag 2Hoe beoordeelt u het dat het hoofd van de afdeling medische microbiologie en infectiepreventie van het UMCG in Groningen, in tegenstelling tot het RIVM, stelt dat ook geïnfecteerde mensen die nog geen symptomen hebben - de presymptomatische mensen - wel degelijk besmettelijk zijn? Hoe beoordeelt u de opvatting vanuit het UMCG dat de contacten van voor de eerste symptomen ook moeten worden opgespoord en getest?Vraag 3Klopt het dat conform het huidige beleid van het RIVM alleen ernstig zieke patiënten worden getest en mensen met mildere klachten niet in aanmerking komen? Klopt het dat het verschilt per zorginstelling of zorgmedewerkers met klachten worden getest? Wat is de rationale achter het niet testen van alle zorgverleners met klachten dan wel hoog risico vanwege contact met een besmette collega of patiënt? Kunt u duidelijkheid geven wat het concrete beleid is en hoe dit centraal zal worden gecoördineerd, waaronder het tijdig testen van zorgverleners?

Vraag 4Hoe beoordeelt u de stelling dat de tests op Corona in vrijwel ieder gewoon laboratorium zouden kunnen worden uitgevoerd, zoals het UMCG in Groningen aangeeft?

Vraag 5Kunt u testinformatie openbaar (laten) maken? Hoofdzakelijk: wat is de huidige hoeveelheid beschikbare tests in Nederland? Hoeveel tests worden er op dit moment per dag in Nederland verricht, wat zijn de redenen om te testen, op welke locaties worden de tests verricht, wat zijn de resultaten en wat is de gemiddelde doorlooptijd tussen moment van testen en de uitslag?Vraag 6 Hoeveel en welke laboratoria in Nederland zijn er volgens u geschikt om deze tests uit te voeren, in zowel de publieke als private markt? Bent u van plan om als overheid een centraal geleide productie op gang te zetten? Zo ja, welke middelen en mogelijkheden zijn daarvoor beschikbaar en welke daarvan bent u bereid in te zetten?Vraag 7Kunt u gedetailleerd aangeven wat er voor nodig is qua capaciteit (manuren en materialen, overig) om het aantal tests in Nederland op zeer korte termijn op te schalen naar:- 10.000 tests per week,- 25.000 tests per week,- 50.000 tests per week,- 100.000 tests per week (huidige capaciteit Italië, volgens het artikel),- 160.000 tests per week (huidige testcapaciteit Duitsland, volgens het artikel), en- 200.000 tests per week?Hoeveel tests verwacht u dat er nodig zijn de komende periode?

Vraag 8Bent u bekend met de uitlating van Chantal Reusken, viroloog bij het RIVM, die stelt dat de lysisbuffer (een stof die nodig is voor de tests) van fabrikant Roche begint op te raken? Deelt u die stelling? Wanneer blijkt dat de levering vanuit Roche ontoereikend is, welke mogelijkheid bestaat er dan om de informatie van het recept te achterhalen en deze stof vervolgens zelf te produceren?

Vraag 9Is het juist dat meerdere (potentiële) productielocaties van laboratorium- en testmateriaal zijn stilgelegd door de huidige beleidsmaatregelen? 

Vraag 10Bent u ermee bekend dat Zuid-Korea inmiddels in een vergaand stadium zou zijn van het ontwikkelen van een Covid-19 infectie-test, waarmee binnen 10 minuten succesvol op Covid-19 kan worden getest? En dat de productie daarvan momenteel sterk wordt opgeschaald, zodat ze honderdduizenden test-kits per week kunnen worden geproduceerd en geëxporteerd? Hoe beoordeelt u dit? Is er contact met Zuid-Korea hierover? Wordt er in Nederland, of in samenwerking met andere landen, aan soortgelijk testmateriaal gewerkt? Zo nee, waarom niet? Zo ja, wat is er voor nodig om resultaat te bereiken en grootschalige productie in gang te zetten? Vraag 11In hoeverre ziet u mogelijkheden om tests vanuit het buitenland te importeren? Indien deze mogelijkheden er zijn, op welke termijn en in welke hoeveelheid verwacht de regering tests te kunnen aanschaffen? 

Vraag 12 Kunt u deze vragen zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk donderdag 26 maart om 9 uur, beantwoorden, zodat de antwoorden kunnen bijdragen aan een goed inhoudelijk debat in de Tweede Kamer?

Super Tuesday: Het Establishment slaat terug!

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 Nederland 07-03-2020 13:12

Deze week was het ‘Super Tuesday’ in de Verenigde Staten. De dag waarop een groot deel van de Amerikanen naar de stembus gingen in de zogeheten ‘voorverkiezingen’. De uitslagen waren verrassend: Joe Biden, voormalig vice-president en de grote favoriet van het establishment, maakte zijn comeback. De strijd wie het in november tegen president Trump op gaat nemen is losgebarsten.

In Nederland is de afgelopen jaren met hoongelach gekeken naar het presidentschap van Donald Trump. Weinig kon de president goed doen, en als hij iets goeds deed was dat ‘louter toeval’, of ‘te danken aan zijn voorganger’. Het nieuws komt voornamelijk van Nederlandse correspondenten, losgezongen van de realiteit in Amerika. Gevangen in hun kosmopolitische bubbel in New York City of Washington DC. Dat is geen wonder, aangezien Trump in die progressieve steden wordt gehaat. Nederlandse media brengen die haat naar Nederland. 

Wie echter de balans opmaakt van ruim drie jaar Trump kan concluderen dat hij als president goed werk heeft verzet. De werkloosheid is op een laagterecord (ook voor minderheden), de lonen zijn flink gestegen en er zijn geen nieuwe regime change oorlogen gestart. Promises made, Promises kept en Keep America Great zijn dan ook de nieuwe slogans van de president.

Vorige week was Forum voor Democratie op bezoek in Washington DC. Om het netwerk van FVD als Nederlands’ grootste liberaal-conservatieve beweging uit te breiden. Daarbij brachten collega-Europarlementariër Rob Roos en ik een bezoek aan de Conservative Political Action Conference – CPAC. In tegenstelling tot de Europese politiek is in Amerika de conservatieve politiek sterk vertegenwoordigd. Uit de toespraken van president Trump en vice-president Mike Pence, en de vele ontmoetingen met prominente Republikeinen, merkte ik op dat in Amerika het ‘nationalisme’ - vaak ‘patriottisme’ genoemd - geen vies woord meer is. Conservatief Amerika blaakt van het zelfvertrouwen. Eensgezind gaan de Republikeinen voor herverkiezing van Trump’s America First agenda.

Hoe anders ligt het veld bij de Democraten. Waar een moddergevecht is ontaard in een ware veldslag. Al vanaf het eerste debat vlogen de kandidaten elkaar in de haren. Kanshebbers als Michael Bloomberg (oud-burgemeester van New York, door Trump omgedoopt tot Mini-Mike vanwege zijn geringe lengte), en Elisabeth -Pocahontas - Warren gooiden deze week de handdoek in de ring. Rest enkel Joe Biden en Bernie Sanders. 

De Democratische Partij is tot het bot verdeeld. Afgelopen dinsdag – Super Tuesday - werd duidelijk dat de partijtop en de gevestigde media er alles aan doen Joe Biden presidentskandidaat te maken. Volgens hen is hij de enige die een reële kans maakt tegen Trump. Zijn gematigde profiel en sterke vertegenwoordiging bij de ‘zwarte stem’ zou de doorslag moeten geven. Dat gebeurde afgelopen dinsdag. Nadat de media Biden dagenlang in het zadel hesen, en prominente Democratische kandidaten zich achter hem schaarden, boekte hij grote overwinningen. Biden pakte zijn ‘Joementum’.

Daarmee maakt het establishment dezelfde fout als in 2016 toen ze Hillary Clinton als kandidaat naar voren schoven. Net als Clinton staat Biden voor de ‘oude politiek’ waar Trump mee afrekende. Biden staat symbool voor het presidentschap van Barack Obama waar het Amerikaanse heartland zich in 2016 massaal tegen keerde.

Sanders staat – ironisch, gezien zijn hoge leeftijd – voor de ‘nieuwe politiek’ van de Democraten. Een beweging voornamelijk bestaande uit jongeren uit grote steden. Het programma loopt van extreem-links ecomarxisme tot keiharde identiteitspolitiek. Waar Biden juist de blanke middenklasse, zoals in Michigan, Wisconsin en Pennsylvania wil heroveren, is Bernie gefocust op minderheden in de inner-cities. Zijn vijand is de ‘1% rijken’. 

De kans is aanwezig dat geen van de twee kandidaten de benodigde steun van 1,991 kandidaten gaat halen. De kandidatuur zal dan pas bekend worden gemaakt tijdens de Democratische Nationale Conventie in juli in Milwaukee. De twee kampen zullen elkaar de tent uit vechten. Tot er uiteindelijk een kandidaat wordt gekozen. De echte presidentscampagne moet dan nog beginnen.      

Nederlandse media, diplomaten en academici gedroegen zich de afgelopen jaren neerbuigend ten aanzien van Trump. Het thuisfront werd verteld dat de president dom is, niets kan, liegt en impopulair is. Spoedig zou impeachment volgen. Een natte droom van links. Maar de appreciatie van Trump in de VS is nog niet groter geweest. 

In plaats van president Trump belachelijk te maken, is Nederland er veel aan gelegen om te investeren in een goede relatie met zijn regering. Terwijl de echte strijd tussen de twee Democratische kemphanen wordt opgevoerd, is de kans op Trump’s herverkiezing alleen maar groter. 

Rob Roos en ik zaten tijdens de CPAC toespraak van Trump op de eerste rij, op 5 meter van hem. Hij is energiek, vol humor, scherp en snel. Biden is een fragiele figuur. Vergeetachtig, vermoeid en verzwakt. De enige kaart die hij heeft, is dat zijn naam niet Trump is. 

Diversiteit, identiteit en de 'culture wars'

Forum voor Democratie Forum voor Democratie Nederland 20-01-2020 19:00

Diversiteit - het lijkt een nieuw toverwoord. Eurocommissaris Frans Timmermans vekrlaarde op Junckeriaanse wijze dat men 'divers zal zijn' of 'niet zal zijn'. Als alternatief noemde hij oorlog. 

Apycalyptische woorden. Maar Timmermans is niet de enige die er zo over denkt. In het onderwijs, de media, zelfs in het bedrijfsleven, lijken steeds meer mensen hierdoor bevangen te zijn. Hoe komt dat toch? 

Om daarachter te komen organiseert het Renaissance Instituut, het wetenschappelijk bureau van Forum voor Democratie, op woensdag 5 februari een symposium aan de hand van het boek "Diversiteit, identiteit en de Culture Wars". 

Paul Cliteur, Afshin Ellian, Darya Safai en Sid Lukkassen  - die allen een essay schreven voor het boek - gingen hierover in gesprek in het oude pakhuis Scheltema, te Leiden.

Waarom FVD tegen “Magnitsky-wetten” is

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 CDA Nederland 21-12-2019 11:10

InleidingOp 9 december verklaarde Josep Borrell, de “Hoge Vertegenwoordiger van de Europese Unie” (die zichzelf ziet als een soort Europese ‘minister’ van Buitenlandse Zaken) dat er “een Europees equivalent van de Amerikaanse Magnitsky Act” gaat komen. D66 en CDA waren drijvende krachten achter deze nieuwe Brusselse machtsuitbreiding, en wisten anderen hierin mee te krijgen. De wet gaat het mogelijk maken dat de EU ingrijpende sancties oplegt aan individuen, wereldwijd, die zich volgens bijvoorbeeld Timmermans en Verhofstadt - zonder dat daar eerst een rechter over hoeft te hebben geoordeeld - schuldig hebben gemaakt aan de schending van ‘mensenrechten’. 

Forum voor Democratie is fundamenteel gekant tegen dit soort wetgeving. Niet alleen omdat de Europese Unie in onze ogen elke democratische legitimiteit mist - en dus al helemáál geen ‘gemeenschappelijk buitenlands beleid’ mag vormgeven - maar ook omdat hiermee een vrijbrief wordt gecreëerd voor politici om in het wilde weg sancties op te leggen als iemand hen niet aanstaat.1 Het is een gevaarlijk instrument dat waarschijnlijk ook nog eens volkomen contraproductief zal blijken te zijn. Dat bewijst de geschiedenis van de oorspronkelijke Magnitsky Act.

De Amerikaanse ‘Magnitsky Act'De oorspronkelijke Magnitsky Act werd in 2012 in de Verenigde Staten aangenomen. Zij is vernoemd naar de Russische oligarch Sergei Magnitsky, die in 2009 overleed in een Russische gevangeniscel. Zijn zakenpartner Bill Browder lanceerde daarop een geslaagde campagne om Magnitsky neer te zetten als dappere - en geheel onschuldige - klokkenluider die op basis van een valse aanklacht gevangen werd gezet en vervolgens werd gedood. Het doel van deze Magnitsky-wet is om de vermeende verantwoordelijken voor zijn dood te straffen door hen te verbieden naar de VS te reizen, gebruik te maken van Amerikaanse banken, etc. In het verlengde daarvan maakt de Magnitsky Act het ook mogelijk om anderen die zich aan vergelijkbare “mensenrechtenschendingen” schuldig zouden hebben gemaakt met dergelijke maatregelen te straffen.

Op het eerste gezicht lijkt het misschien goed, en rechtvaardig, om sancties op te leggen aan mensen lijken weg te komen met wandaden in het buitenland. Wie er wat dieper over nadenkt stuit echter op drie grote problemen.

1. De complexiteit van buitenlands onrechtAllereerst kun je je afvragen of de versie van de gebeurtenissen zoals wij die - vanaf grote afstand - tot ons krijgen wel helemaal klopt. We lezen nieuwsberichten of rapporten waar we van schrikken, waar we boos over worden - maar uiteindelijk kan het natuurlijk best zijn dat we niet alle feiten kennen en de situatie onvoldoende kunnen overzien. Zo zijn er bijvoorbeeld gegronde redenen om te twijfelen aan Bill Browders versie van Sergei Magnitsky’s lot. Het hele fundament onder zijn verhaal is zelfs weggeslagen door - uitgerekend! - het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM), toen dit Hof in een recente uitspraak2 stelde dat Magnitsky op onderbouwde en wettelijke gronden was gearresteerd. De aanklacht die de Russische aanklager aan zijn adres had geuit (wegens belastingfraude) was volgens het EHRM volkomen geloofwaardig. Het Hof meende bovendien dat er een reëel risico bestond dat Magnitsky Rusland zou ontvluchten, wat opnieuw zijn gevangenneming rechtvaardigde. 

Daarbij was Magnitsky reeds jaren vóórdat hij met zijn beschuldigingen richting de Russische staat naar buiten kwam als verdachte van belastingfraude aangemerkt.3 Weliswaar achtte het Hof het bewezen dat Magnitsky in de gevangenis was mishandeld - hij zou zijn geboeid en geslagen - maar het vond zeker géén bewijs dat hij doelbewust zou zijn vermoord. Nu twijfelt niemand eraan dat de omstandigheden in Russische gevangenissen ellendig zijn, en het verbeteren van die omstandigheden behoort tot de strevingen die we in talloze landen achtenswaardig achten. Maar het verhaal dat Magnitsky zou zijn vastgezet omdat hij corruptie van de regering openbaarde; en dat hij daarna rücksichtslos werd vermoord, mist dus zelfs volgens het EHRM - dat toch niet bepaald bekend staat om haar voorliefde voor Rusland! - “iedere grond”.4 

2. De willekeur van morele verontwaardigingVervolgens moet je constateren dat misdaden, onrecht, enzovoorts, bepaald geen zeldzame gebeurtenissen zijn in de wereld. Rechteloosheid, moord en doodslag zijn aan de orde van de dag in Azië, het Midden-Oosten, Afrika… helaas leven we in een imperfecte wereld waarin democratische rechtsstaten de minderheid vormen. Ook in Zuid-Amerika bestaan ellendige gevangenissen. Zelfs in Europa vindt onrecht plaats dat het hart soms ineen doet krimpen. Maar leggen we continu sancties op aan alle individuele daders of regimes die de “mensenrechten” schenden? Natuurlijk niet. 

In de praktijk blijkt ophef over “mensenrechtenschendingen” dan ook vaak een gelegenheidsargument, een troefkaart die willekeurig wordt uitgespeeld tegen landen of individuen de we eigenlijk om heel andere redenen willen straffen, wegdrukken of isoleren. Dat zie je bijvoorbeeld aan de eenzijdige kritiek die Israël continu ten deel valt. Commissies van de Verenigde Naties, gedomineerd door Islamitische landen, grijpen ieder excuus aan om dat land dwars te zitten - terwijl de misdaden van regimes in Saudi-Arabië, Turkije of Iran grotendeels onopgemerkt blijven.

Ook dat punt kan nog eens duidelijk worden geïllustreerd aan de hand van de Amerikaanse Magnitsky Act. Haar volledig naam luidt “The Russia and Moldova Jackson-Vanik Repeal and Sergei Magnitsky Rule of Law Accountability Act of 2012”. Het woordje ‘Repeal’ in de benaming “Jackson-Vanik repeal” verwijst naar de voorgeschiedenis: het Jackson-Vanik-amendement uit 1974, dat een eerder stelsel van sancties opstelde en dat met deze wet dus wordt ingetrokken (en vervangen door nieuwe sancties). De indieners van dat Jackson-Vanik-amendement waren de Democratische Senator Henry “Scoop” Jackson, een milieuactivist en geestelijk vader van het neoconservatisme, en Charles Vanik, een Democratisch lid van het Huis van Afgevaardigden. Met hun amendement wilden zij voorkomen dat de status van “most favored nation”, die handelsbarrières en importtarieven wegneemt, zou worden toegekend aan de USSR. Het amendement bood een alibi om - in het heetst van de Koude Oorlog - handelsbeperkingen aan de Sovjet-Unie op te leggen. Op haar beurt was dit ‘Jackson-Vanik-amendement’ weer bovenop een systeem van sancties gekomen dat al decennia eerder was opgetuigd en was vormgegeven door het “Coördinerend Comité voor Multilaterale Export Controles” - oftewel COCOM. COCOM was net als de NAVO opgericht in 1949 en beperkte decennialang de export van technologie naar het communistische blok. 

De Magnitsky Act was dus niet zozeer gericht op het veroordelen en bestrijden van ‘mensenrechtenschendingen’ in het algemeen, maar staat in een lange traditie van anti-Ruslandbeleid. Een traditie die ooit wellicht gerechtvaardigd was, maar tegenwoordig niet meer per se gerechtvaardigd is. Willen we die strategie voortzetten? Of wordt het tijd de Koude Oorlog achter ons te laten en niet langer aan te sturen op conflict met Rusland? Het zijn strategische vragen die in het hart van de politiek thuishoren - en niet met een vaag beroep op ‘mensenrechtenschendingen’ in de achterkamertjes bedisseld horen te worden. 

3. De contraproductiviteit van sanctiesDit leidt ons als vanzelfsprekend tot misschien wel de belangrijkste overweging, namelijk dat de geschiedenis van sancties laat zien dat ze zelden tot nooit effectief zijn - maar eerder averechts werken. Sancties slagen er niet in om verandering te brengen in de publieke opinie of het regeringsbeleid - dit geldt voor sancties in het algemeen, of ze nu worden ingesteld tegen Syrië, Iran of Rusland. Dat komt onder meer doordat ze het beeld versterken dat tegenstanders van de regering ook tegenstanders van de bevolking zijn. Steun voor de zittende macht neemt daardoor eerder toe dan af. Ook economisch heeft het nauwelijks effect: zo zorgden de COCOM-sancties er waarschijnlijk voor dat de Sovjet-Unie sterker werd op technologisch gebied in plaats van zwakker. Het land werd gedwongen om zelf technologie te ontwikkelen, en slaagde daar wonderwel in - zoals de eerste mens in de ruimte en de eerste satellieten in een baan om de aarde laten zien. 

Datzelfde zien we bij de restricties die tegenwoordig gelden voor de export van landbouwproducten naar Rusland. Als gevolg daarvan is Rusland nu de grootste producent van gerst en tarwe ter wereld geworden, de op-één-na grootste producent van zonnebloempitten, en de op-twee-na grootste producent van aardappelen en melk, de op-vier-na grootste producent van eieren en kippenvlees… enzovoorts. Maar Nederlandse boeren zijn afgesloten geraakt van een belangrijke afzetmarkt. Dus welk belang menen we nu eigenlijk te dienen? Waar zijn we nu precies mee bezig?

ConclusieHet past de Europese Unie in onze ogen niet om zelfstandig buitenlands beleid te gaan voeren. Om sancties in te stellen tegen buurlanden, om EU-ambassades te openen en uiteindelijk (als het aan Verhofstadt en Timmermans ligt) ook een soort Europees leger te gaan optuigen. Wij geloven in nationale soevereiniteit en in democratische zeggenschap van de Nederlandse bevolking over onze betrekkingen met buurlanden, onze verplichtingen en onze internationale opstelling. Alleen al daarom is een Europese ‘Magnitsky-wet’ een buitengewoon slecht idee. 

Maar daarbij is het geven van een open mandaat aan beleidsmakers om op basis van vage beschuldigingen in het ‘mensenrechten’-spectrum allerhande sancties op te gaan leggen onverantwoord. In heel veel gevallen weten we niet precies wat er speelt in het buitenland. Complexe machtsconflicten geven aanleiding tot vragen - heel zelden is er in chaotische, slecht georganiseerde landen eenduidig onderscheid te maken tussen ‘good guys’ en ‘bad guys’: het ligt er meestal ergens tussen in. Daarbij maak je onvermijdelijk een politieke keuze door de ene schending van ‘mensenrechten’ wél te bestraffen, en de andere niet. Als we alle acties die ingaan tegen onze morele intuïtie willen bestraffen, kunnen we met helemaal niemand meer handel drijven. Met geen enkel land meer zaken doen. Het al dan niet instellen van sancties is dus een politieke keuze. Die hoort thuis in het parlement - en niet via een carte blanche aan beleidsmakers te worden overgeheveld.

Tot slot moeten we ons realiseren dat dit soort sancties zelden tot nooit echt effect hebben. Een dictator gaat heus niet aftreden als hij merkt dat hij niet meer op vakantie kan in Zuid-Frankrijk. Een onderdrukte bevolking komt heus niet ineens in opstand als de prijs van tomaten nog verder stijgt. Integendeel: doordat de middenklasse verzwakt vermindert de kans op een democratisch gezind ecosysteem in zulke landen.

Het is een combinatie van drie zaken die deze Magnitsky-wet tot ontwikkeling heeft doen komen: Europese machtswellust, Koude Oorlogdenken en verslaving aan ‘deugen’. FVD wijst ze alledrie af.

                             

1Op 19 november heeft FVD in de Tweede Kamer dan ook TEGEN een motie gestemd om zo’n wet ook op Nederlands niveau aan te nemen, mocht het op Europees niveau mislukken.

2European Court of Human Rights, Case of Magnitsky and Others versus Russia, Judgement, 27 August 2019, https://hudoc.echr.coe.int/eng#{"fulltext":["Magnitsky"],"documentcollectionid2":["GRANDCHAMBER","CHAMBER"],"itemid":["001-195527"]}

3De volgorde was dus dat Magnitsky eerst beschuldigd werd van belastingfraude, en pas daarna met een tegenverwijt van overheidscorruptie op de proppen kwam. Daarmee verdwijnt de grond onder het verhaal van zijn vriend en zakenpartner Bill Browder (die inmiddels zelf ook is veroordeeld wegens faillissementsfraude en belastingontduiking.

4Zie ook de documentaire die de Russische filmmaker Andrey Nekrasov over Magnitsky en Browder maakte - online te bekijken via: https://www.youtube.com/watch?v=ack8GcFvaN4

We bestaan 5 jaar!

Forum voor Democratie Forum voor Democratie Nederland 20-11-2019 22:00

Vandaag is het precies 5 jaar geleden dat ik Forum voor Democratie oprichtte. Eerst als piepkleine denktank, toen als beginnende partij - en nu vieren we ons eerste lustrum als één van de grootste bewegingen van het land!

Elke dag ontroert het me weer hoeveel steun we ontvangen uit het hele land. Elke dag ook, zien we de misstanden verder toenemen en onze identiteit verder verwateren, onze soevereiniteit verder verdunnen, ons geld verder verdampen...

Daarom is onze beweging zo hard nodig. Wij gaan samen het tij keren.

In de afgelopen 5 jaar zijn we met uw steun zó ver gekomen. Onze beweging brengt nu vernieuwing in de Tweede Kamer, de Eerste Kamer, alle provincies, het Europees Parlement en de Amsterdamse gemeenteraad. En onze groei gaat door. Steeds sneller.

DANK! En van harte gefeliciteerd met uw en onze verjaardag!

Thierry Baudet

Ons vlakke land, ons prachtige land. ...

Forum voor Democratie Forum voor Democratie Nederland 11-08-2019 09:59

Ons vlakke land, ons prachtige land. Dit is het Nederland van #FVD, dit is waar we het allemaal voor doen. Steun ons! www.fvd.nl/word-lid

Aan de vooravond van de #Canal ...

Forum voor Democratie Forum voor Democratie Nederland 02-08-2019 17:44

Aan de vooravond van de #Canal #Parade waarin we de (homo-)emancipatie vieren, publiceren #FVD-ers Paul Cliteur, Annabel Nanninga en Wouter Weyers dit ijzersterke visiestuk op onze site: “Vóór de homo-emancipatie! Dus tégen identity politics! https://forumvoordemocratie.nl/actueel/voor-de-homo-emancipatie-dus-tegen-identity-politics

We worden tegenwoordig overstroomd ...

Forum voor Democratie Forum voor Democratie Nederland 02-08-2019 14:39

We worden tegenwoordig overstroomd door berichten over groepen die op grond van hun ras, etniciteit, kleur, seksuele geaardheid, nationaliteit of een ander identiteitskenmerk een speciale behandeling opeisen. Men spreekt van 'identiteitspolitiek'. Is dit emancipatie? Of veeleer het tegendeel. Lees hier het opiniestuk van FvD fractievoorzitter in de Eerste Kamer professor Paul Cliteur over identiteitspolitiek. Steun ons: https://fvd.nl/word-lid

Veel steun vanuit het land voor ...

Forum voor Democratie Forum voor Democratie Nederland 30-07-2019 15:07

Veel steun vanuit het land voor optreden partijbestuur #FVD. Financiële malversaties zijn onacceptabel. Nu door met onze politieke missie! Binnenkort organiseren we in alle provincies bijeenkomsten waarop u onze Statenleden kunt leren kennen. Tot snel! Fvd.nl

Vandaag, aan de vooravond van de ...

Forum voor Democratie Forum voor Democratie Nederland 26-07-2019 11:36

Vandaag, aan de vooravond van de week waarin we de (homo-)emancipatie vieren, publiceerden #FVD-ers Paul Cliteur, Annabel Nanninga en Wouter Weyers dit ijzersterke visiestuk op onze site: “Vóór de homo-emancipatie! Dus tégen identity politics!