Poliflw

Snoeihout verbranden kan echt niet meer

Dat is de stelling van Vitaal Liberaal.

Het blijkt dat in Roosendaal nog steeds vergunningen worden verleend voor het verbranden van snoeihout. Het betreft hier vooral vergunningen aan particulieren die een grote tuin hebben.

Dit probleem werd aangekaart door Burgerraadslid Rianne Sieben in een Podcast van  Zuid-West FM

Beluister de podcast HIER:

Het verhaal van Rianne Sieben (lijst:10 nr. 3) tijdens het BNDESTEM verkiezingen einddebat in De Kring

Nu zult u denken wat heeft dat met raadsverkiezingen te maken?

Nou, eigenlijk alles.

Ik wil een goede gastvrouw zijn van onze stad, voor alle burgers, mijn gasten.

Als gastvrouw zorg ik dat het mijn gasten aan niets ontbreekt.

Ik zorg voor een goede sfeer en een aangename, veilige omgeving.

Mijn gasten mogen niets te kort komen.

Als gastvrouw hou ik overzicht over mijn gasten.

Maar ik ga ook naar ze toe.

Ik maak een praatje met ze.

Ik vraag hoe het met ze gaat, of ik nog iets voor ze kan doen, of ze nog iets te kort komen.

Communicatie is heel belangrijk! Het toverwoord voor goed gastheerschap!

Ze hebben allemaal andere wensen en behoeften.

De kleintjes moeten een veilige omgeving hebben om te spelen.

De tieners willen evenementen en vertier.

De wat ouderen zitten liever rustig in een makkelijke stoel.

Sommige vinden het gezelliger aan de bar.

Hij kijkt niet zo vrolijk. Is alleen.

Ik ga er even naar toe.

Ik vraag hoe het met hem gaat.

Hij is wat eenzaam. Zijn vrouw is pas overleden.

Ik kijk om me heen en zie wat jongelui staan.

Ik vertel dat mijnheer wat eenzaam is en vraag of zij misschien even met hem willen praten, wat voorlezen, een spelletje doen.

Zij vinden het geen probleem en doen dat graag.

Nooit zit mijn taak als gastvrouw er op.

Er komen weer nieuwe gasten binnen.

Die komen vast niet uit Roosendaal, misschien niet eens uit Nederland.

Meteen stap ik op ze af. Ze kijken wat onwennig. Weten niet goed wat er van ze verwacht wordt.

Ik heet ze welkom en zorg dat in hun eerste behoeften voorzien wordt.

Het groepje mensen dat bij hen in de buurt staat roep ik erbij.

Ik vertel ze dat deze mensen nieuw in Roosendaal zijn en de taal nog niet goed spreken, zich nog wat onwennig voelen.

Ik vraag: ”Kunnen jullie misschien een praatje met hen maken. Een bakje koffie drinken.  Ze een beetje op weg helpen. Wat begrip voor hen tonen.”

Natuurlijk doen ze dat.

We zijn tenslotte Roosendaal. De meest gastvrije stad van Nederland!

Mijn droom eindigt met de aanstelling van de éérste Wethouder van Gastvrijheid in Nederland door Vitaal Liberaal.