Onlangs is er een petitie begonnen over de hondenbelasting. Die moet worden afgeschaft. Want de opbrengst gaat niet naar opruimen van hondenpoep of zo, maar wordt verjubeld in de algemene middelen. En dat is niet eerlijk.
De hondenbelasting is een bloempje van Catherina. Toen deze tsarina in haar zomertuin stuitte op een prachtige bloem, zette ze er een wacht bij ter bescherming. Het werd winter, zij trok naar haar Winterpaleis. Maar de wacht bleef staan. Orders van de tsarina. Na verloop van tijd wist niemand weer waarom er op die gekke plek een wacht stond, maar hij bleef.
De hondenbelasting is een van de oudste lokale heffingen, al in de Middeleeuwen ingevoerd in de steden. Wat was het geval? Honden vraten de warmoestuinen op, destijds overal midden in stad. En ze verspreidden hondsdolheid. Bovendien had je hondenkarren, dus het had ook iets met transport. Daarover werd al tol geheven, dus… Bovendien waren de eigenaars van honden meestal mensen die het konden lijen. Kortom, reden te over.
Destijds ging het naar grootte: als het een grote hond was, betaalde je belasting, voor een kleine ging je vrijuit. De belastinginners hanteerden een ijzeren beugel om de honden te meten. Kon je hondje ongehinderd door de beugel lopen, dan was je belastingvrij. Vandaar de uitdrukking ‘door de beugel kunnen’.