Poliflw

Zondagmiddag is de SP medeorganisator van een protest tegen de omstandigheden in vluchtelingenkamp Moria op het Griekse eiland Lesbos, na de afschuwelijke brand die 13.000 mensen dakloos maakte. SP Nijmegen roept iedereen die de vluchtelingen wil steunen op om naar park Brakkenstein te komen – uiteraard met inachtneming van de RIVM-maatregelen tegen het coronavirus. Mondkapjes en 1,5 meter afstand houden zijn verplicht.

Veel van de nu dakloze vluchtelingen op Moria zijn alleenstaande kinderen. Zij moeten overleden onder mensonterende omstandigheden, terwijl ook nog het coronavirus rondwaart. De SP roept de regering op 500 vluchtelingenkinderen op te vangen. Ook moet de asielprocedure verbeterd worden, zodat er sneller duidelijkheid is en mensen niet lange tijd hoeven te wachten in geïmproviseerde kampen als Moria.

Het protest is van 16:00 tot 17:00 in park Brakkestein. Namens de SP zal Tweede Kamerlid Sadet Karabulut naar Nijmegen komen. Ook aanwezig zijn Qader Shafiq (voormalig Nijmegenaar van het jaar) en vluchteling en ervaringsdeskundige Ahmad.

We zien op steeds meer plaatsen dat mensen het heft in eigen handen nemen om hun droomwoning te realiseren. In verschillende gemeenten zijn er inmiddels zelfbouwprojecten waarin mensen niet wachten op een projectontwikkelaar, maar vanuit hun eigen idealen aan de slag gaan.

Gemeenteraadslid Marieke Smit: "Als GroenLinks zien we dit als een mooie ontwikkeling waar ook in onze stad ruimte voor moet zijn. En vinden we dat er, naast succesvolle projecten als strowijk Iewan en Plantjevlag, Nijmegenaren de mogelijkheid moeten krijgen om eigen initiatieven te bouwen."

Er zijn aan verschillende vormen van zelfbouw te denken. Ten eerste kan de gemeente kavels uitgeven aan particulieren, maar vaker nog slaan groepen bewoners samen de handen ineen. Bijvoorbeeld via een wooncoöperatie of door collectief particulier opdrachtgeverschap (CPO). Bij een CPO gaat het om een koopwoning, terwijl je bij een wooncoöperatie aandelen krijgt en betaalbaar een woning kan huren. Amsterdam heeft zelfs de ambitie om binnen 20 jaar de woningvoorraad voor 10 % uit wooncoöperaties te laten bestaan[1]. Een mooi voorbeeld hiervan is De Warren, waarbij een groep bewoners hun eigen duurzame en betaalbare wijk oprichtte[2]. Bij deze projecten geven bewoners samen vorm aan het zelfbeheer en zelfbestuur en delen in meerdere of mindere mate dingen met elkaar. ‘Mentaal’ bijvoorbeeld in de zin van een gedeelde identiteit, kijk op het leven of achtergrond. Of ‘fysiek’ in de vorm van een gemeenschappelijke tuin, gezamenlijk huishouden, gemeenschappelijk ingekochte zorg of gezamenlijke opvang van kinderen.

We zouden graag van het college horen welke mogelijkheden zij voor zelfbouw zien in Nijmegen en stellen daarom de volgende vragen:  

Hoe staat het college tegenover zelfbouw? En zijn er voornemens om hier ook verder ruimte aan te geven in Nijmegen? Is het college er van op de hoogte of er bewoners of groepen zijn die interesse hebben in zelfbouw? Of het oprichten van een CPO of wooncoöperatie? Is het college bereid om CPO’s of wooncoöperaties die geïnteresseerd zijn in zelfbouw te ondersteunen om hun plannen te realiseren?   Bestaande zelfbouwprojecten geven aan vooral ondersteuning van de gemeente nodig te hebben in het toewijzen van kavels, informatievoorziening en aantrekken van financiering. Ziet het college daar een rol voor zichzelf in? En op welke manier?

Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden, dat is het uitgangspunt van het Handvest voor Compassie. Ook de gemeenteraad sluit zich aan bij deze wereldwijde beweging die streeft naar een rechtvaardige en zorgzame samenleving. Gisteren ondertekenden de Nijmeegse raadsleden het Handvest.

Het Handvest voor Compassie is meer dan een document: in Nijmegen brengt het inmiddels al een twingtigtal organisaties bij elkaar die zich inzetten voor solidaire en multiculturele maatschappij. Het Huis van Compassie aan de Groenestraat  biedt plek aan vrijwilligersorganisaties en organiseert debatten, film- en theateravonden en tentoonstellingen. Zo komen de diverse clubs bij elkaar en daar rollen weer nieuwe initiatieven uit.

 

Niet de mooie pakken

“Niet managers in mooie pakken, maar vluchtelingen en daklozen zelf.” Zo omschrijft de Pieter Poels, coördinator van het Huis van Compassie, de doelgroep van Compassiekaravaan. De karavaan brengt raadsleden in contact met kwetsbare groepen, op heel laagdrempelige manier. De gesprekspartners zijn niet de directeuren - zoals gebruikelijk op werkbezoeken - maar de buurtbewoners. Zo gaat de op 5 juni op de koffie bij Gezellig Nijmegen, de huiskamer waar oude en nieuwe Nijmegenaren (vluchtelingen, statushouders, e.d.) elkaar ontmoeten.