Nieuws van politieke partijen over Partij voor de Vrijheid inzichtelijk

58 documenten

Een lelijke afspraak met een bittere nasmaak

ChristenUnie ChristenUnie VVD Partij voor de Vrijheid Nederland 14-09-2020 15:25

Door Gert-Jan Segers op 14 september 2020 om 17:22

Een lelijke afspraak met een bittere nasmaak

Het is de week na de week ervoor... Een paar van de meest bewogen politieke dagen die ik heb meegemaakt. De al langer bestaande afschuwelijke situatie van vluchtelingen en migranten in kamp Moria veranderde in een inferno na een afschuwelijke brand die het kamp in de as legde. En dat gaf nog meer urgentie om te zoeken naar manieren om de mensen daar te helpen.

Na intense gesprekken in Den Haag konden we een kleine stap zetten. Maar dat heeft heel veel los gemaakt. Jullie hebben mij en de fractie gemaild, geappt, rechtstreeks aangesproken over jullie teleurstelling over de Nederlandse reactie op de ramp op Lesbos. Al schrijvend probeer ik hier voor mezelf tot meer helderheid te komen en daarmee jullie een eerste antwoord te geven op de vele vragen.

De kritiek die er loskwam heeft niet de vorm van kritiek zoals die er kan zijn bij een willekeurig andere politieke afspraak over een willekeurige begroting. Nee, dit ging dieper. In jullie reactie proefde ik diepe teleurstelling over de reactie van ons land na een humanitaire crisis op een eiland aan de rand van ons continent. Een onvrede – verdriet vaak zelfs – over een kille ‘deal’ waarin tegenover 100 kwetsbare mensen weer andere afspraken staan. Politiek op z’n lelijkst, las ik veel.

En zo is het. Het is een lelijke afspraak met een bittere nasmaak.

Ik heb er de laatste dagen veel over nagedacht en met mensen die het dichtst bij me staan over gesproken. En ik ben er nog niet over uitgedacht. Maar wil alvast wel een paar gedachten delen. Want juist nu het spannend is, moeten we elkaar proberen vast te houden.

Allereerst. De intense teleurstelling over de afspraken van donderdag laten zien waar ons hart klopt. In ieder geval het hart van een heel groot deel van de mensen die zich verbonden voelen met de ChristenUnie. Als we zeggen dat we willen opkomen voor kwetsbaren, dan is dat geen slogan of vrome wens. Het is echt. De verantwoordelijkheid voor wat er met deze mensen op het uiterste deel van ons continent gebeurt, voelen we ook echt. En als er hier dan slechts 100 mensen opgevangen gaan worden en als dat aantal ook nog eens afgaat van het totale aantal vluchtelingen dat Nederland van elders opneemt, dan is dat ook echt een bittere teleurstelling. En jullie hebben die niet onder stoelen of banken gestoken.

Voor mijzelf is dit een heel indringende herinnering aan de opdracht waarmee m’n vier collega’s en ik mede namens jullie de politieke arena zijn ingestuurd. In die weerbarstige politieke context proberen we ons altijd te laten leiden door naastenliefde, maar wel in de wetenschap dat we soms met vallen en opstaan maar een klein stapje in de goede richting kunnen zetten. En in de overtuiging dat iets doen altijd beter is dan niets doen.

Ten tweede. We hebben deze jaren niet alleen momenten gehad met mooie politieke resultaten, maar ook soms ook van grote teleurstelling. Zo’n moment was de onmogelijkheid om in de formatie het kinderpardon te verruimen. Ik noemde dat toen direct een bittere pil. Maar we hebben elkaar toen ook beloofd dat we elke kans om het kinderpardon alsnog te verruimen zouden aangrijpen. Met vijf zetels zijn we bescheiden qua omvang en kunnen we echt niet alles naar onze hand zetten. Maar soms is het precies genoeg om toch het verschil te maken. En dat lukte bij het kinderpardon op een moment dat we al bijna niet meer durfden te hopen.

Ook vandaag is die inzet precies hetzelfde. Ik vat jullie reacties ook nu op als een hardgrondige aanmoediging om het opnemen van 100 kinderen en andere kwetsbaren vanuit Lesbos niet het eindpunt te laten zijn.

Voor deze 100 mensen in de wanhoop van Lesbos wordt Nederland nu voor het eerst een plek van hoop. Nadat staatssecretaris Broekers-Knol vorige week eerder een hard ‘nee’ had laten horen op de vraag of Nederland kinderen wil opnemen, is dit een eerste stap in de goede richting. Maar omdat de wanhoop nog veel groter is, is dit voor ons niet het eindpunt, maar juist het hernieuwde begin van de blijvende zoektocht naar manieren om meer mensen hoop te bieden. Net als destijds bij het kinderpardon.

Dan ten derde. In deze coalitie komen sommige partijen op het punt van ons vluchtelingenbeleid van twee verschillende planeten. Waar velen van jullie kritiek laten horen over de te kleine stap in de goede richting, werd op de andere planeet de VVD onder vuur genomen door De Telegraaf, PVV en Forum omdat die partij juist weer te grote concessies zou hebben gedaan. In ons land dat op dit punt soms bitter verdeeld is, hebben we als fractie een uiterste poging ondernomen om toch een afspraak te maken waarmee we het leven voor sommige mensen op Lesbos verbeteren.

Wat daarbij niet hielp is dat we die dag tot een vergelijk móesten komen omdat er nu een keus van ons werd gevraagd. De tijdsdruk was hoog, juist omdat het acute leed ter plekke zo groot is. Niemand van Lesbos opnemen was voor mij ook geen optie meer. Niets doen kon echt niet meer. Maar het zo moeten praten over mensen in nood is al vreselijk. Onderhandelen over humaniteit is eigenlijk niet te doen. En het maken van een zeer onvolkomen afspraak over kwetsbare mensen is nog erger. Alleen zou ik niet weten hoe ik dat op deze plek en in deze verantwoordelijkheid middenin de polarisatie van ons land kan vermijden of ontlopen.

Ten vierde. Of deze afspraak een breekpunt in de coalitie zou moeten zijn, is een politieke inschatting die we allemaal verschillend maken. Ik wilde in deze, soms barre, zeer gepolariseerde verhoudingen het allemaal een heel klein beetje minder erg maken. Als we geen afspraken hadden gemaakt was niemand van Lesbos opgevangen. Niets doen of breken had daarmee ook vreselijke consequenties. De keus die we maakten, heb ik met mijn beste weten en beste kunnen gemaakt. Of het al deze moeite en teleurstelling waard was, is aan jullie. En aan God.

Tot slot. Er wordt mij deze dagen een spiegel voorgehouden en ik heb geleerd dat als dat gebeurt, je er even heel goed in moet kijken. En dat doe ik. Politiek is het zoeken naar een wankel vergelijk tussen mensen van soms totaal verschillende politieke planeten en met soms totaal verschillende opvattingen. Maar dat zoeken naar een vergelijk mag nooit ‘gewoon’ worden. Zeker niet als het gaat over humaniteit. Menswaardigheid. Dit werk is een roeping. Een opdracht. En deze dagen zijn een zeer intense herinnering aan de roeping waarmee ik acht jaar geleden ben begonnen en waaraan ik wil vasthouden:

Doe met je beste weten alles wat je kunt, geef alles wat je hebt, aan de mensen die het meeste van jouw hulp moeten hebben. Want alles wat je voor de minste aanzienlijken van Jezus’ broeders en zusters doet, dat doe je voor Hem (Matteus 25). Dit is waar ons, waar mijn hart klopt. Zó willen we politiek bedrijven. Op hoop van zegen.

Dank voor jullie eerlijkheid, jullie bewogenheid, jullie betrokkenheid, jullie gebed..

Opvang alleenstaande kinderen kamp Moria

PvdA PvdA VVD ChristenUnie CDA GroenLinks SGP Partij voor de Vrijheid D66 Partij voor de Dieren Flevoland 29-05-2020 08:51

Rond de 40.000 vluchtelingen zitten vast op de eilanden van Griekenland. De mensen leven daar in kampen waar het zeer onhygiënisch is. Waar ze, in de modder, dicht op elkaar verblijven en dus geen enkele privacy hebben.

Op 16 maart stond het vluchtelingenkamp Moria in Lesbos voor de tweede keer in brand. Hierbij kwam een kind om het leven. Het is dus een zeer onveilige plek om te verblijven.

Het coronavirus kent geen grenzen waardoor het nu ook de vluchtelingenkampen heeft bereikt. Het risico op verspreiding is, door gebrek aan hygiëne, erg groot. Er is geen zeep, geen warm water en vaak is er slechts 1 kraan voor ongeveer 1300 mensen. Ook is het onmogelijk om afstand van elkaar te houden.

Kinderen zonder ouders lopen daar veel gevaar en zijn een heel kwetsbare groep. Veel hulporganisaties waaronder De Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde en Jeugdartsen Nederland, Artsen zonder grenzen en Vluchtelingenwerk hebben hun zorgen geuit over de kinderen in deze kampen. Ze praten niet meer, hebben nachtmerries, zijn ziek en sommige denken ook aan zelfmoord. De kinderen slapen buiten op stukken karton of slapen in een tent met onbekende mensen. Deze kinderen lopen een groot risico om misbruikt te worden.

Minister Michalis Chrisochoidis van Griekenland heeft de EU gevraagd voor hulp om deze kinderen op te vangen. Inmiddels hebben 12 van de 27 Europese landen aangegeven dat ze een deel van deze kinderen een veilig thuis willen bieden. Nederland zit er helaas niet tussen! Het kabinet moet zich schamen dat ze kinderen zo aan hun lot overlaten en niet solidair zijn met haar buurlanden zoals Duitsland, Luxemburg en België. Het zijn onschuldige kinderen! Ook zij verdienen het om weer een normaal bestaan te hebben en weer te kunnen praten en lachen. Om goede verzorging te kunnen krijgen en beschermd te worden.

Op woensdag 27/05/2020 heeft de PvdA samen met GroenLinks, Denk, CDA, PvdD, D66, ChristenUnie en SP een motie vreemd ingediend. Met deze motie wilden wij het college vragen om de oproep van de Flevolandse gemeenten (en 50 andere gemeenten in Nederland) voor het opnemen van 500 alleenstaande weeskinderen bij gastgezinnen te ondersteunen en er bij het kabinet op aan te dringen de komst en vestiging in Nederland mogelijk te maken

Helaas heeft deze motie het, ondanks brede steun van GroenLinks, PvdA, CDA, DENK, PvdD, D66, SP, ChristenUnie en SGP, niet gehaald. Met de stemmen van FvD, VVD, PVV en 50Plus tegen staakten (20 voor en 20 tegen) de stemmen.

Dania Al-Obaidi (Statenlid PvdA-Flevoland)

Het bericht Opvang alleenstaande kinderen kamp Moria verscheen eerst op PvdA Flevoland.

Neem vluchtelingenkinderen op in Nederland en Fryslân

PvdA PvdA D66 CDA Partij voor de Vrijheid VVD Partij voor de Dieren Friesland 24-04-2020 09:22

De Statenfracties GrienLinks, PvdD, D66, PvdA en SP willen graag dat Nederland gehoor geeft aan de coalition of the willing en 500 alleenstaande vluchtelingenkinderen opneemt en dat Fryslân daarnaast het Rijk een aanbod doet om een aantal van deze kinderen een veilige plaats te bieden in Fryslân. Zij dienden daarom vandaag een motie in tijdens de Statenvergadering voor een oproep daartoe aan het kabinet en aan deregionale Regietafel Migratie.

Schrijnende situatie

Griekenland heeft aangegeven dat een humanitaire ramp dreigt en al in november de EU-landen gevraagd om met elkaar in ieder geval 2500 alleenstaande vluchtelingenkinderen op te nemen. De Statenfracties: “De situatie van deze vluchtelingenkinderen is ontzettend schrijnend. Zij zijn slachtoffer van oorlog en zitten nu in overvolle vluchtelingenkampen waar corona dreigt toe te slaan. Zij hebben niets meer, geen thuis, geen ouders, geen bescherming. Vorige week was het 75 jaar geleden dat Fryslân is bevrijd. Onze Commissaris van de Koning sprak prachtige woorden over troost en hoop. Landen als onder meer Duitsland, Frankrijk en Luxemburg geven wel gehoor aan de noodoproep van Griekenland. Wij willen dat ook Nederland hierin verantwoordelijkheid neemt en dat we ook in Fryslân een aantal kinderen troost en hoop en een veilig onderkomen bieden.”

Coalition of the Willing

De oproep door de Statenfracties wordt gedaan in navolging van de ‘Friese Coalition of the Willing’, een manifest dat onlangs ondertekend is door 142 Friese politici die achter een veilige plek voor deze vluchtelingenkinderen in Fryslân staan.

Verbijsterd door afwijzing

Helaas is volgens de voorlopige uitslag de motie niet aangenomen, na een discussie over de bevoegdheid van Provinciale Staten aangaande vluchtelingen. CDA, VVD, PVV en 50PLUS stemden tegen. De FNP en FvD stemden verdeeld. De indienende partijen: “Wij zijn verbijsterd dat om deze reden de motie is afgewezen. De provincie roept wel vaker het Rijk op iets te doen waar de provincie geen bevoegdheid voor heeft. Bovendien hebben we een open huishouding en kunnen we prima zo’n oproep aan het Rijk doen. Wij zijn dan ook erg teleurgesteld. Gelukkig is het manifest al eerder aangeboden op het Provinciehuis. Wij hopen dat dit toch een positief effect zal hebben.”

Het bericht Neem vluchtelingenkinderen op in Nederland en Fryslân verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

Wilders: noodwet tegen ’asielbonus’

PVV PVV VVD Partij voor de Vrijheid Nederland 06-03-2020 05:57

Asielzoekers zouden niet langer de kans moeten krijgen om met een dwangsomregeling miljoenen euro’s te eisen van de overheid voor te trage procedures. De PVV komt vandaag met een noodwet om daar een stokje voor te steken.

Wilders komt met zijn noodwet omdat hij hoopt dat andere partijen zijn voorstel nu wél massaal steunen, waar dat eerder niet gebeurde. „Asielzoekers krijgen alleen al dit jaar 70 miljoen euro als VVD-asielbonus. Onaanvaardbaar, daar moet meteen een einde aan komen.”

Lees de noodwet:

Wat was Nederland mooi en wat geven we het uit handen

PVV PVV Partij voor de Vrijheid Nederland 03-02-2020 08:14

‘ ‘Wat was Nederland mooi en wat geven we het uit handen. We kunnen het tij nog keren. Onze grenzen sluiten voor de massa-immigratie, gelukzoekers en de islam. Nederland weer voor de Nederlanders, weer van ons! Dat kan met een stem op de PVV!’’

Art 47 vragen Cultuurvisie/vrijplaatsen beleid

SP SP Partij voor de Vrijheid Maastricht 07-11-2019 18:19

De SP heeft samen met Groep Alexander Lurvink en PVV artikel 47 vragen gesteld over de Cultuurvisie en vrijplaatsen beleid.

Lees hieronder meer:

Zomer 2019

PvdA PvdA Partij voor de Vrijheid Zeeland 28-08-2019 17:39

Beste mensen,

Zomer 2019. Ik hoop dat jullie allemaal van deze zomerperiode hebben genoten. Een zomer met tropische temperaturen. Hitterecords zijn verbroken, maar ook flinke hoosbuien vergezeld van onweer en donkere luchten. Storm met de rode vlag op de Zeeuwse stranden en heerlijke zomerse dagen om te wandelen, naar het strand te gaan, een terrasje te pakken of lekker thuis te genieten. We worden met de neus op de feiten gedrukt: de klimaatadaptatie dienen we echt op te pakken. Wij zullen ons daar, met onze gedeputeerde Anita Pijpelink voorop, serieus voor inzetten.

Zelf hebben mijn partner en ik er voor gekozen om niet het vliegtuig te pakken. Ook geen lange autorit. Wij zijn in onze eigen provincie gebleven. Om preciezer te zijn in Zeeuws-Vlaanderen. Voor het eerst sinds jaren met z’n tweeën. De kinderen hadden eigen plannen.

Een eerste tussenstop in Terneuzen. Een bakje koffie aan de haven. Uitzicht over de Westerschelde (in de daarop volgende dagen volgden er nog vele van deze mooie uitzichten). Via de toeristische route en de nodige tussenstops ‘geslingerd’ naar de Hedwidgepolder. Het valt nog moeilijk voor te stellen hoe het landschap daar zal gaan veranderen. Reden om op een later tijdstip daar nog eens naar terug te gaan.

Vandaar uit naar onze slaapplek. De dagen erna gewandeld in het kunstbos van Axel, over de wallen van Hulst, langs het kanaal bij Sas van Gent en door ‘t Zwin. Een rondleiding over de struisvogelboerderij in Aardenburg. Bakje koffie bij een aspergekwekerij met een spontaan gesprek over de inzet van arbeidsmigranten. De boulevard van Breskens; de vlaggetjes van het visserijfeest hingen nog vrolijk te wapperen. En natuurlijk ook naar Waterdunen. Binnenkort zal het eerste water dit gebied instromen. Privé genieten en – letterlijk en figuurlijk – rond kijken door een rode (politieke) bril.

Wat wonen we toch mooi! En wat hebben we als Zeeland veel te bieden: mooie (bestaande en in ontwikkeling zijnde) natuurgebieden, wandel- en fietsroutes, cultuur, het water, de rust in de polders en recreatie langs de kust. Vele terrasjes voor het nuttigen van een hapje of een drankje. Vriendelijkheid. Gemoedelijkheid. Door de waan van de dag vergeet ik soms hoe mooi het ‘bij ons’ is. Door mijn ‘vakantie-in-eigen-provincie’ ben ik mij hier weer goed bewust van geworden. Motivatie voldoende voor het politieke werk!

Het zomerreces is bijna afgelopen. De ontwikkelingen en situaties hebben in deze tijd niet stil gestaan. Als fractie hebben we een eerste aanzet gedaan over ‘wie we willen zijn’, de rolverdeling, de wijze waarop we met elkaar omgaan en welke onderwerpen voor ons belangrijk zijn. Dit krijgt een vervolg. Maar ik denk ook aan onderwerpen als de zuurstofloosheid van De Grevelingen, de veiligheid van de Deltaweg, ontwikkelingen binnen Provinciale Staten (PVV, FvD), integriteit, vrijheid van meningsuiting en het fietsvoetveer.

Wordt het politiek gezien windstil of gaat het stormen? Donder en bliksem? Of zonneschijn met mooie blauwe luchten en heldere vergezichten? We gaan het zien! Voor het stellen van vragen, voor meer informatie of voor het doorgeven van onderwerpen kunt u, zoals altijd, ons benaderen. Als fractie hebben we de startblokken weer verlaten want het startschot voor dit nieuwe politieke jaar heeft geklonken.

Met vriendelijke groet,

Corina van der Vliet-Hart (fractievoorzitter PvdA Zeeland)

https://zeeland.pvda.nl/nieuws/zomer-2019/

Het bericht Zomer 2019 verscheen eerst op PvdA Zeeland.

Toch weer voorrang statushouders bij huurwoning

Leefbaar Lelystad Leefbaar Lelystad VVD Partij voor de Vrijheid Lelystad 20-08-2019 01:21

Toch weer voorrang statushouders bij huurwoning

Lelystad • Woensdag 22 mei 2019 | 20:05

Het college van B en W in Lelystad gaat woningcorporatie Centrada vragen om statushouders toch weer urgentie te geven bij de toewijzing van een sociale huurwoning. Dat is de voorlopige uitkomst van een onderzoek hoe Lelystad kan voldoen aan de wettelijke taakstelling om mensen met een verblijfsvergunning te huisvesten.

De gemeenteraad besloot in november vorig jaar dat de voorrangsregeling moest worden afgeschaft. Onder meer de VVD, Leefbaar Lelystad, de PVV en de InwonersPartij vonden dat andere woningzoekenden in Lelystad te veel worden gedupeerd door de urgentie die statushouders krijgen. Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers stopte vervolgens ook daadwerkelijk met het toewijzen van statushouders aan Lelystad.

Nu blijkt dat Lelystad hierdoor niet meer kan voldoen aan de wettelijke verplichting om dit jaar 54 statushouders te huisvesten. Het college wil daarom de urgentie weer invoeren, maar wel specifiek voor mensen die wachten op hereniging met gezinsleden die al in Lelystad wonen. Op die manier kunnen ze volgens wethouder Janneke Sparreboom worden gehuisvest zonder dat de wachttijden voor andere woningzoekenden oplopen.

Bij gezinshereniging komen nieuwe statushouders namelijk te wonen in hetzelfde huis als waar nu al een familielid woont. Er zijn dus geen leegstaande woningen nodig. Als het huis door gezinshereniging te klein wordt, kan gezocht worden naar een grotere woning. Vervolgens komt de woning die verlaten wordt weer op de markt voor andere woningzoekenden.

Het college gaat voor volgend jaar op zoek naar andere oplossingen om te voldoen aan de jaarlijkse taakstelling. Het gaat dan bijvoorbeeld om de bouw van tijdelijke woningen en afspraken over de woningverdeling bij het ombouwen van kantoorpanden naar woningen, zoals in ‘t Lelycentre. Ook wijst het college erop dat dit jaar en in 2020 enkele honderden nieuwe sociale huurwoningen worden opgeleverd.

Het plan van het college van B en W wordt voorgelegd aan de gemeenteraad zodat die “wensen en bedenkingen” kunnen meegeven. De raad kan het voorstel afwijzen, maar dat heeft volgens wethouder Sparreboom wel financiële gevolgen. “Dan zal de toezichthouder, de provincie, uiteindelijk misschien zover gaan dat zij ons de kosten voor de huisvesting van mensen die ergens op een plek wachten in rekening brengen.”

Schriftelijke vragen aan de raad over Bed,bad en Brood

VVD VVD CDA Partij voor de Vrijheid Haren 30-07-2019 09:18

Schriftelijke vragen ex art. 38 RvO                                                                                                                                                                                                                                          

Groningen, 24 juli 2019

Betreft: vragen over het gebrek aan grip op de “Bed, bad en Brood” opvang

 

Geacht College,

In bijgevoegd bericht, dat verscheen in het Dagblad van het Noorden op 14 juli, hebben wij gelezen dat de gemeente Groningen te weinig grip heeft op de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers, de zogenaamde “Bed, bad en brood opvang”, sinds april dit jaar “LVV”.

Naar aanleiding hiervan hebben wij de volgende vragen aan het college.

Volgens het artikel heeft de stichting Inlia jarenlang slecht inzicht gegeven in de achtergronden van de circa 300 uitgeprocedeerde asielzoekers die de stichting opvangt. Dit blijkt uit bronnen bij de gemeente.

1.       Was het college hiervan op de hoogte?

2.       Zo ja, wat heeft het college daarop ondernomen?

3.       Zo nee, hoe duidt het college het dit wel bij de media belandt en niet bij het college?

 

Aan ons is steeds meegedeeld (onder andere na schriftelijke vragen van CDA, Stadspartij en VVD) dat de informatie op persoonsniveau niet gedeeld kon worden met de raad uit privacy overwegingen, nu blijkt dat deze informatie bij de gemeente nooit beschikbaar was.

4.       Klopt het dat het college informatie bij Inlia heeft opgevraagd, maar niet heeft gekregen?

Zo ja, over welke jaren gaat dit en welke informatie wilde het college hebben?

Waarom heeft het college niet met de raad gedeeld dat de gemeente ook zelf nooit de gevraagde informatie van Inlia heeft gekregen?

Is het college het met ons eens dat de gemeente moet weten wie er in de gemeente verblijft?

Kan het college aangeven vanaf wanneer wel volledig duidelijk is wie er in onze gemeente verblijft?

 

Sinds het begin van de opvang hebben wij gevraagd om meer informatie over de mensen die gebruik maken van de BBB. Zo wilden wij weten of er geen mensen onterecht opgevangen worden die, aangezien zij uitgeprocedeerd zijn, Nederland zouden moeten verlaten en de reden waarom zij niet terecht konden bij de dienst terugkeer en vertrek.  In het artikel staat “uitgeprocedeerde asielzoekers worden nauwelijks uitgezet”.

9.       Klopt dat, en zo ja, bent u het met ons eens dat dat ongewenst is?

10.   Zo ja, wat gaat het college hieraan doen?

 

Volgens het artikel verbleven er dit voorjaar 32 personen in de opvang die een veiligheidsrisico vormden.  Eén van de argumenten voor het in stand houden van de bed, bad en brood opvang was juist dat dat de veiligheid ten goede zou komen. Die twee feiten lijken met elkaar in strijd te zijn.

11.   Hoe beoordeelt het college dit?

12.   Wanneer wist het college dat er personen in de opvang verblijven die een veiligheidsrisico vormen?

13.   Wat gaat het college doen om te zorgen dat de risico’s acceptabel zijn en dat er geen gevaar optreedt voor inwoners van de gemeente of andere bewoners in de opvang?

14.   Heeft het college de indruk dat Inlia bovenop het veiligheidsprobleem zit?

 

 

In het artikel staat dat er zo’n 60 personen buiten de opvang wonen, waarvan volgens bronnen zo’n 10% een (licht) criminele achtergrond heeft, waar nauwelijks zicht op is.       

15.   Klopt dat? En zo ja, is het college het met ons eens dat dit een ongewenste situatie is?

16.   Wat gaat het college doen om te zorgen dat deze mensen niet in criminaliteit vervallen, zodat de veiligheid gewaarborgd is?

 

 

 

 

Hoogachtend,

E. Akkerman                      A.Sijbolts                             R. Bolle                 T. van Kesteren VVD                                       Stadspartij                          CDA                       PVV

 

Bron: https://www.dvhn.nl/groningen/Te-weinig-grip-op-bed-bad-broodbewoners-in-Groningen-door-gebrek-aan-informatie-24642414.html

Schriftelijke vragen aan de raad over Bed,bad en Brood

VVD VVD CDA Partij voor de Vrijheid Groningen 30-07-2019 09:18

Schriftelijke vragen ex art. 38 RvO                                                                                                                                                                                                                                          

Groningen, 24 juli 2019

Betreft: vragen over het gebrek aan grip op de “Bed, bad en Brood” opvang

 

Geacht College,

In bijgevoegd bericht, dat verscheen in het Dagblad van het Noorden op 14 juli, hebben wij gelezen dat de gemeente Groningen te weinig grip heeft op de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers, de zogenaamde “Bed, bad en brood opvang”, sinds april dit jaar “LVV”.

Naar aanleiding hiervan hebben wij de volgende vragen aan het college.

Volgens het artikel heeft de stichting Inlia jarenlang slecht inzicht gegeven in de achtergronden van de circa 300 uitgeprocedeerde asielzoekers die de stichting opvangt. Dit blijkt uit bronnen bij de gemeente.

1.       Was het college hiervan op de hoogte?

2.       Zo ja, wat heeft het college daarop ondernomen?

3.       Zo nee, hoe duidt het college het dit wel bij de media belandt en niet bij het college?

 

Aan ons is steeds meegedeeld (onder andere na schriftelijke vragen van CDA, Stadspartij en VVD) dat de informatie op persoonsniveau niet gedeeld kon worden met de raad uit privacy overwegingen, nu blijkt dat deze informatie bij de gemeente nooit beschikbaar was.

4.       Klopt het dat het college informatie bij Inlia heeft opgevraagd, maar niet heeft gekregen?

Zo ja, over welke jaren gaat dit en welke informatie wilde het college hebben?

Waarom heeft het college niet met de raad gedeeld dat de gemeente ook zelf nooit de gevraagde informatie van Inlia heeft gekregen?

Is het college het met ons eens dat de gemeente moet weten wie er in de gemeente verblijft?

Kan het college aangeven vanaf wanneer wel volledig duidelijk is wie er in onze gemeente verblijft?

 

Sinds het begin van de opvang hebben wij gevraagd om meer informatie over de mensen die gebruik maken van de BBB. Zo wilden wij weten of er geen mensen onterecht opgevangen worden die, aangezien zij uitgeprocedeerd zijn, Nederland zouden moeten verlaten en de reden waarom zij niet terecht konden bij de dienst terugkeer en vertrek.  In het artikel staat “uitgeprocedeerde asielzoekers worden nauwelijks uitgezet”.

9.       Klopt dat, en zo ja, bent u het met ons eens dat dat ongewenst is?

10.   Zo ja, wat gaat het college hieraan doen?

 

Volgens het artikel verbleven er dit voorjaar 32 personen in de opvang die een veiligheidsrisico vormden.  Eén van de argumenten voor het in stand houden van de bed, bad en brood opvang was juist dat dat de veiligheid ten goede zou komen. Die twee feiten lijken met elkaar in strijd te zijn.

11.   Hoe beoordeelt het college dit?

12.   Wanneer wist het college dat er personen in de opvang verblijven die een veiligheidsrisico vormen?

13.   Wat gaat het college doen om te zorgen dat de risico’s acceptabel zijn en dat er geen gevaar optreedt voor inwoners van de gemeente of andere bewoners in de opvang?

14.   Heeft het college de indruk dat Inlia bovenop het veiligheidsprobleem zit?

 

 

In het artikel staat dat er zo’n 60 personen buiten de opvang wonen, waarvan volgens bronnen zo’n 10% een (licht) criminele achtergrond heeft, waar nauwelijks zicht op is.       

15.   Klopt dat? En zo ja, is het college het met ons eens dat dit een ongewenste situatie is?

16.   Wat gaat het college doen om te zorgen dat deze mensen niet in criminaliteit vervallen, zodat de veiligheid gewaarborgd is?

 

 

 

 

Hoogachtend,

E. Akkerman                      A.Sijbolts                             R. Bolle                 T. van Kesteren VVD                                       Stadspartij                          CDA                       PVV

 

Bron: https://www.dvhn.nl/groningen/Te-weinig-grip-op-bed-bad-broodbewoners-in-Groningen-door-gebrek-aan-informatie-24642414.html