Het volgens LijstvanderDoes te ruimhartige asielbeleid van de landelijke regering werkt als een magneet op personen uit landen die niet vluchten uit lijfsbehoud maar om het verbeteren van hun maatschappelijke positie. Het betreft de zogenaamde economische vluchtelingen. Door de verwarring van het begrip vluchteling dreigt de positie en aandacht voor de echte vluchteling in het nauw te komen. Een echte vluchteling verlaat zijn land vanwege oorlogsgeweld, vanwege geloofsvervolging of vanwege discriminatie op grond van geaardheid.
Door de eeuwen heen heeft ons land altijd open gestaan voor vluchtelingen, mensen die met gevaar voor eigen leven hun land moesten verlaten. Het ging hier om Hugenoten, Portugese Joden, Belgen gedurende de 1e Wereldoorlog, om Hongaren, om Vietnamezen en recentelijk nog voor vluchtelingen uit Syrië en de Oekraïne. Dat deden we gewoon als land ,als samenleving ,een aantal van hen ging weer terug zodra er vrede was in hun geboorteland en een aantal konden niet terug en zijn opgenomen in onze samenleving. Kortom de echte vluchteling was en is altijd welkom.
De huidige grote stroom van asielzoekers is van een grootte en diversiteit dat er keuzes gemaakt moeten worden. Deze grote instroom legt een te fikse druk op onze voorzieningen zoals huisvesting, gezondheid en onderwijs. Er moet nadrukkelijker een keuze worden gemaakt tussen de echte vluchteling en personen die dit niet zijn. Onze soepele toelatingseisen en ruime gezinshereniging werken averechts. Asiel wordt door sommige politieke richtingen aangevlogen vanuit de beginselethiek (principes) Maar men denkt te weinig na over de gevolgen.
LijstvanderDoes constateert dat de landelijke regering dit falende beleid en de gevolgen daarvan wil afwentelen op de gemeenten. De voorgenomen spreidingswet is hier een voorbeeld van. Deze Spreidingswet wil gemeenten verplichten asielzoekers op te nemen. Dit vindt LvdD niet gepast en het stimuleert de landelijke regering niet om ernst te maken met een strengere toelating van vluchtelingen. Een land als Denemarken, eveneens met een volwaardige parlementaire democratie hanteert een beleid dat resulteert in een opname van vluchtelingen dat een fractie is van onze opname.
Een voorbeeld waarom het ook misgaat is de toepassing van het zogenaamde Verdrag van Dublin. Dit verdrag verplicht de Schengen landen waar de vluchteling het eerst aankomt om een asielprocedure op te starten. Dit gebeurt vrijwel niet waardoor de stroom vluchtelingen zich beweegt naar die landen waar de kans tot toelating het grootst is zoals in ons land. Dit verdrag wordt vrijwel niet nageleefd. Zogenaamde Dublin claimanten kunnen zelfs niet teruggestuurd worden naar de landen van binnenkomst.
De huidige grote instroom legt een zware druk op onze samenleving en zet de woningmarkt onder grote druk en legt ook een grote claim op onze gezondheidszorg en onderwijs. Als lokale bestuurder is het ook onze zorg om te zorgen voor huisvesting voor onze inwoners.Sommigen staan al 12 jaar op de wachtlijst en komen nog steeds niet in aanmerking voor een woning. De huidige druk op de woningmarkt is onverenigbaar met een ruimhartig asielbeleid. Dat statushouders onverkort voorrang krijgen boven eigen woningzoekenden is moeilijk uit te leggen aan woningzoekenden die al meer dan 10 jaar een woning zoeken. Als lokaal politicus kan ik dat niet meer uitleggen.
Kortom LvdDoes is voorstander van een strenger landelijker asielbeleid en geen open deur beleid dat afgewenteld wordt op gemeenten.
Door
Jaap van der Does,
Fractie LijstvanderDoes
.png)
