Poliflw

Het politieke landschap in Gilze en Rijen versplintert. Een trend die zich ook in de landelijke politiek voordoet. Zo trad D’66 na een geslaagde campagne tijdens de verkiezingen in maart 2018 toe tot de politieke arena van onze gemeente. Zo vonden twee leden van Gemeentebelang, om hun moverende reden, het noodzakelijk een zevende politieke partij in Gilze en Rijen op te richten onder de naam “Groen Gilze en Rijen”. Op zich is hier niets mis mee. Bij het politieke spel draait het om strategie en tact. Het vraagt om goede voorbereiding en communicatieve vaardigheden. Daarnaast heb je elkaar ook nodig in het politieke spel, want om resultaat te boeken moet je samenwerken. Het is belangrijk elkaars kracht te vinden en elkaar te respecteren. Door elkaars kennis en ervaring blijf je scherp. Een respectvol en eerlijk debat binnen de spelregels. Waarden van respect en eerlijk met elkaar om gaan bepalen de sfeer waarbinnen het politieke debat wordt gevoerd. Het zijn deze waarden die hebben geleid tot vorming van deze nieuwe coalitie tussen Kern’75, Gemeentebelang, VVD en CDA. Gebaseerd op vertrouwen in elkaar, ondanks verschillen in zienswijze, om tot het beste resultaat te komen in het belang van onze inwoners. Als CDA zijn wij blij wethouder Sandra Diepstraten voor te hebben kunnen dragen als opvolger van Rolph Dols. Met haar deskundigheid draagt zij bij aan versterking van het nieuwe college. Dit zelfde geldt overigens voor David Vermorken, wethouder namens de VVD. Sterk in het debat in zijn rol als oppositiepartij maar altijd constructief meedenkend om tot de beste beslissing voor onze inwoners te komen. Met dit college en met dit coalitieakkoord kan het CDA een belangrijk deel van zijn verkiezingsprogramma realiseren. Goed beleid wordt voortgezet, maar voor ineffectieve, averechtse plannen van oppositie, komen nieuwe plannen in de plaats. Dit betekent overigens niet dat er geen steun voor goede oppositieplannen zal zijn. Constructieve plannen die bijdragen aan het belang en welzijn van onze inwoners kunnen altijd rekenen op steun van het CDA. Jac Wouters,fractievoorzitter

In AZC Prinsenbosch wonen mensen uit alle contreien die tegen wil en dank Gilzenaar zijn geworden. Op 22 september, tijdens de open dag van het AZC, mocht CDA Gilze en Rijen bij hen op bezoek. De inwoners onthaalden ons met heerlijke hapjes en drankjes gastvrij in hun huizen en vertelden hun verhaal. Een paar CDA’ers aan het woord over hun ervaringen. “Ik was erg onder de indruk van de verhalen van de vluchtelingen. Velen van hen komen uit moeilijke situaties, zoals die in Syrië en Eritrea. In gesprek met hen besefte ik dat dit ook mij, mijn vrouw en mijn twee dochtertjes zou kunnen overkomen. Het is bittere noodzaak dat we in Nederland een asielbeleid hebben en dat er opvang in het AZC is geregeld. Luxe is er totaal niet op AZC Prinsenbosch. De leefomstandigheden zijn ver onder de menselijke maat. Dit AZC is het enige waarin vluchtelingen niet eens zelf een gelegenheid hebben om te koken. Ik zou er niet aan moeten denken. Goed dat er plannen voor renovatie en verbouwing zijn, want dit kan echt niet. Je zou maar een jaar met z’n vieren op zo’n kamer zitten [zie foto, ed.],” aldus commissielid Alwijn ten Cate. Fractievoorzitter Jac Wouters was bij de snelcursus Tigrinya, een taal uit Ethiopië en Eritrea. “Selam, kemey ‘aleken? Selam, kemey ‘alekum? Dat betekent in het Nederlands allebei: “Hallo, hoe gaat het?” De eerste zin gebruik je wanneer je meerdere vrouwen groet, de tweede wanneer je meerdere mannen groet. Is de man of vrouw alleen, dan wordt het weer wat anders. Stel je voor. Je belandt in Eritrea en moet daar verplicht de taal leren, dat lijkt me geen pretje. Een Eritreeër die zich het Nederlands eigen maakt, fronst net zozeer z’n wenkbrauwen bij ónze grammatica. Je zou die maar helemaal moeten leren. Of is het misschien dat?” Raadslid Janet Frankemölle is onder de indruk van de bevlogenheid van het schoolteam. “Net zoals hun ouders, komen de kinderen op deze AZC-school uit alle hoeken van de wereld. Ze spreken dus ook talen uit alle hoeken van de wereld. In alle klassen tref je pictogrammen aan, zodat er tenminste op deze manier ‘gepraat’ kan worden. Ondanks alle taalbarrières en cultuurverschillen staan er dag in, dag uit docenten voor de klas om deze kinderen te onderwijzen. Ik vond het in mijn loopbaan als basisschoollerares al een uitdaging om gewoon in groep 7 de aandacht vast te houden, laat staan in zo’n gemêleerde groep. Alle lof!” Jens Peter FrankemölleBestuurslid CDA