Poliflw

De corona-crisis heeft impact op veel kinderen. Zij moeten meer tijd thuis doorbrengen, terwijl de druk op gezinnen toeneemt; steeds meer gezinnen leven in armoede en hebben weinig geld voor andere dingen dan de 1e levensbehoeftes. Daarom diende raadslid Maureen Klijn een motie in voor een Speel-o-theek in Tiel. Deze motie voldoet aan 5 global goals.

De beschikbaarheid van te lenen, duurzaam, creatief en houten speelgoed draagt bij aan de deel-economie, zorgt voor minder plastic en helpt de taalontwikkeling. De bibliotheek Rivierenland in Zinder staat hier positief tegenover. De wethouder heeft aangeven dat men er mee bezig was, maar dat dit niet op de korte termijn gerealiseerd kon worden. Onze motie roept op om hier versneld uitvoering aan te geven, en met behulp van duurzaam speelgoed. De wethouder stond hier positief tegenover en gaat ermee aan de slag. Hieronder de motie inclusief een inspiratieblad.

Zaterdag 19 september houdt GroenLinks weer een zwerfvuil opruimactie. Deze keer is dat in het kader van World Cleanup Day en we starten om 12.00 uur in park Rosenburgh.

 

Op zaterdag 19 september is het weer zover: World Cleanup Day. Op deze grootste wereldwijde opruimactie van het jaar krijgt in ruim 180 landen de planeet een grote schoonmaakbeurt. In Voorschoten organiseert GroenLinks hiervoor een opruimactie in en nabij park Rosenburgh. We verzamelen om 12.00 uur op de parkeerplaats bij het park. Aanmelden kan via de site van World Cleanup Day (https://www.worldcleanupday.nl/), maar je kan ook gewoon langskomen.

GroenLinks gaat een aantal keer per jaar Voorschoten in om een deel van het dorp van zwerfafval te ontdoen. Nadat we eerder o.a. bij station Voorschoten, station De Vink, het Berkhoutpark, en de Vlietwijk zijn geweest, wordt het dus deze keer park Rosenburgh en omgeving.

Wie een woonwijk en/of een urgente kwestie uit de wijk wil voordragen voor een volgende actie kan contact opnemen met raadslid Paul ‘t Lam (e-mail paul@glvs.nl).

Zwerfafval opruimen is een belangrijke nuttige actie maar geen afval veroorzaken is nog belangrijker. Deze uitdaging willen we ook met jullie aangaan. Na de opruimactie (plm. 13.00 uur) hopen we namelijk met de deelnemers nog een drankje en een versnapering te nuttigen. Een versnapering die zonder afval te maken genuttigd wordt en vegetarisch of veganistisch is. Als je hier iets kan bijdragen, heel graag. Laat het even weten aan Joop Bos (joop@glvs.nl).

Politiek Groningen is momenteel in de ban van afval. Woensdag zal er over een nieuw systeem worden gestemd en de emoties lopen hoog op. Mensen worden bang gemaakt voor positieve veranderingen. Daarom hebben we elf fabeltjes en bijhorende feitjes op een rij gezet.

1. Afval is een probleem van onze samenleving. Dat moeten we samen oplossen. 

Ja, natuurlijk is afval een probleem dat bij onze verspillende samenleving hoort. Natuurlijk moeten verpakkingsindustrie, supermarkten, producenten hun gedrag veranderen. Zij moeten het gewone consumenten gemakkelijker maken om minder afval te produceren. Om beter te scheiden. Meer te hergebruiken. Maar uiteindelijk zijn consumenten ook gebruikers van al die spullen. Hoe goed supermarkten en producenten ook hun best doen – kan best een tandje bij!! –, als wij blijven weggooien wat herbruikbaar is dan verandert er niks.  

2. Afval wordt veroorzaakt door de verpakkingsindustrie, laten zij dat maar oplossen. Zij zijn de werkelijke vervuiler. 

Ja, het kan anders en beter in de industrie. Zie ook de vorige vraag. Maar het probleem zit dieper: we zijn met zoveel mensen op een kluitje, met zoveel (consumptie-)wensen, in een wereld met productieketens en handelsstromen die alle continenten verbinden, met producten die zo goedkoop mogelijk gemaakt moeten worden, met winkels die – wie vindt dat niet fijn – letterlijk álles verkopen wat je maar kan verzinnen. Dat is een ingewikkeld netwerk, dat je niet zomaar even verandert. Nou kunnen we wachten tot de ideale wereld ontstaat waarin geen uitbuiting van mensen en milieu meer bestaat en het de consument gemakkelijk wordt gemaakt om alleen nog maar duurzame keuzen te maken. Maar dat gaat erg lang duren en al die tijd blijven we afval produceren? Als we nú wat willen doen, dan móeten we zélf ons afval beter scheiden. Daarnaast bestaat niet alle afval uit verpakkingsmateriaal. Zo wordt bijvoorbeeld slechts 50% van onze textiel aan de bron gescheiden.  

3. Vooraf scheiden is niet nodig, nascheiding is goed genoeg, zo niet beter. De technologie wordt steeds beter. 

Ja, de technologie wordt steeds beter. Maar dan gaat het vooral om het scheiden van verpakkingen: plastic, drankkartons, blik apart houden en scheiden van zaken als voedselresten, groente-afval, weggooide frituurolieresten, etcetera. En misschien in de toekomst ook luiers.  Daar houdt het op. Textiel, papier en glas kan niet uit het afval gescheiden worden. Technologen verwachten niet dat dat snel verbetert.  

4. Diftar leidt tot vervuiling van recyclebaar materiaal. 

Het is niet helemaal duidelijk wat tegenstanders van Diftar hier beweren. Zie ook het vorige punt: beter scheiden leidt juist tot beter hergebruik en minder vervuild materiaal. Wel kan Diftar een uitnodiging zijn om je restafval niet in de grijze container te gooien, maar bij het groenafval. Want het tarief voor groenafval is iets lager. De ervaringen van gemeenten waar groenafval tegen lagere tarief of soms zelfs gratis wordt opgehaald – compost en/of groen gas dat je ervan maakt dekt de kosten – is anders: de meeste mensen blijken te deugen en doen dat niet. 

5. Diftar is niet solidair. Afval is niet hetzelfde als gas, water en licht, het is een gemeenschappelijk probleem. 

Juist omdat je wel degelijk invloed hebt op hoeveel afval je weggooit is diftar wél solidair en eerlijk. Maar principiëler: nu betaalt iemand met een laag inkomen in een klein appartement zonder tuin evenveel voor zijn afvalstoffenheffing als iemand in een groot huis, met een grote tuin en een hoog inkomen, en dús meer tuinafval en meer consumptie met afval. Evenveel voor twee totaal verschillende situaties. Een flatbewoner uit Vinkhuizen betaalt evenveel als een villabewoner uit Haren. Is dat solidair?  

6. Diftar is niet solidair. Zwakkere inwoners moet je beschermen. 

Dit gaat over ouderen, die niet met zware zakken kunnen zeulen, mensen met een handicap. Mensen die door ziekte veel afval hebben. Voor al die mensen neemt de gemeente maatregelen zoals containers waar alleen kleine zakken inpassen, tegen een lager tarief. Deels gratis ‘tikken’ op je pasje.  

7. Diftar is niet solidair. Niet iedereen kan zoveel scheiden. 

Dit gaat over kleinbehuisden. Mensen in flats. Studenten en appartementbewoners in de binnenstad. Het is een vreemd argument. De vraag is niet om meer afvalbakken in je keuken te zetten. De vraag is om textiel, schoenen, papier en glas beter apart te houden. Dat scheelt al heel veel. Textiel en schoenen lag toch al ergens in een kledingkast. Voor papier had je toch al ergens een stapeltje. Leeg glaswerk kun je meenemen met je dagelijkse boodschappen. 

8. Diftar is moeilijk, het vraagt veel van mensen. 

We vragen een gedragsverandering. Mensen houden daar in het algemeen niet van. Dan moet je opletten, moet je alert zijn, mag het niet meer op de automatische piloot. Juist daarom helpt diftar, een financiële beloning is vaak net het laatste zetje dat mensen nodig hebben om oude gewoonten los te laten. Iedereen weet dat scheiden een goed idee is, bleek uit een enquête van de gemeente. Iedereen wil het ook graag doen. Maar tussen droom en daad…. En veel gevraagd? Kom, hoeveel tijd ben jij per dag met je afval scheiden bezig?  

9. Diftar leidt tot vervuiling, mensen gaan hun afval dumpen. 

Dit klopt….voor een tijdje. Alle gemeenten die diftar hebben ingevoerd – de helft doet het – hadden te maken met een toename van dumpingen van vuilniszakken in plantsoenen en vooral zogenaamde ‘bijplaatsingen’: je zet je afval naast de ondergrondse container in plaats van erin. Haren heeft al 20 jaar diftar. Zwerfvuil is daar geen groter probleem dan elders. Bijplaatsingen zijn schaars, meestal omdat de container vol is. Door snel reageren, snel opruimen, strakkere controle, dumpers opsporen en beboeten – het mag niet – en de omgeving schoonhouden is dat probleem binnen een jaar onder controle. Dat blijkt tot nu toe in elke gemeentedie diftar ingevoerd heeft. Het gaat tenslotte ook een keer vervelen om twee keer met je vuilniszak op de fiets te stappen en deze ergens ongezien achter te laten.

10. Met extra voorzieningen haal je mensen wel over de streep. 

Sinds 2017 zijn extra voorzieningen geplaatst zoals zo’n 200 extra containers op strategische plekken. Dit ging gepaard met de voorlichtingscampagne ‘Haal meer uit je afval’. Het leverde 2% meer scheiding op. Nog een keer investeren in extra voorzieningen is nuttig en nodig. Hoe gemakkelijker we het kunnen maken om te scheiden, hoe lager de drempel. Dus komen er in het nieuwe plan meer dan 100 ondergrondse containers bij en worden rolcontainers ondergrondse containers. Maar dit zal niet genoeg opleveren om de doelstelling te halen, leert ook onderzoek en ervaring bij andere gemeenten, hooguit nog eens 2%. Terwijl we moeten mikken op zeker 15% en over enkele jaren nog meer.

11. Diftar kost miljoenen 

Dit is gewoon onwaar. De investering in extra voorzieningen om het gemakkelijker te maken je afval netjes en gescheiden weg te brengen wil iedereen wel. Zie de vorige vraag. De extra kosten voor Diftar zijn zeer beperkt. Dat gaat om wat aanpassingen van vrachtwagens en opzetten van een andere administratie. Een investering die al in 2 jaar is terugverdiend. Dat komt omdat Diftar al snel leidt tot vermindering van de hoeveelheid restafval, wat een grote besparing betekent in de kosten van verwerking, verbranding en belasting door het Rijk. 

Raadslid Astrid Kockelkoren wil dat het stadsbestuur concrete afspraken maakt met o.a. de verpakkingsindustrie en online retail bedrijven. Dit om zwerfafval aan te pakken. Daarnaast pleit Astrid ervoor dat bewoners en consumenten bewust worden gemaakt van de hoeveelheid verpakkingsmaterialen die online bestellen met zich meebrengt.

Grote toename zwerfafval Een nadelig gevolg van de coronacrisis is de grote toename van zwerfafval met piepschuim in het bijzonder. Mensen bestellen in deze tijd meer online en dat gaat gepaard met bergen kartonnen dozen, plastic en piepschuim als verpakkingsmateriaal. Daarnaast is piepschuim een veelgebruikt materiaal in onder andere de bouwsector. Het grote nadeel van piepschuim is dat het niet goed wordt verwerkt. Het verpulvert tot kleine deeltjes die nauwelijks op te ruimen zijn als ze op straat of in de natuur belanden.

Voorkomen is beter dan genezen Verschillende rivieroevers in Rotterdam liggen bezaaid met bolletjes piepschuim. Afgelopen weken lag de Bospolderstraat vol met eps-parels (gemaakt van piepschuim). Kockelkoren: ‘Dit is funest voor de dieren en stadsnatuur. Ik wil voorkomen dat dergelijk materiaal op straat belandt en afvalbakken uitpuilen, zodat opruimacties niet meer nodig zijn. Voorkomen is beter dan genezen. Daarnaast is het belangrijk om de kern van het probleem aan te pakken. Deze ligt niet bij de consument maar bij de grote bedrijven. Goede afspraken over het beleid zijn hierbij essentieel.’

Reactie van de fractie van GroenLinks Westerwolde op het Grondstoffenplan 2020

Een soapserie, zo is het veel genoemd. Wat ons betreft een volstrekt verkeerde benaming, aangezien wij bloedserieus zijn omgegaan met dit plan. Aan alle kanten hebben we geprobeerd om de oranje containers te behouden bij de mensen thuis. Mensen zijn gewend geraakt aan het scheiden van afval, een geweldige ontwikkeling. En ja, er zit vaak afval tussen dat niet in de oranje container thuishoort. Dat weten we en daar wilden we graag een oplossing voor zoeken. In andere gemeentes zijn er bijvoorbeeld afvalcoaches. Een heldere uitleg van wat er wel en niet in mag, zou ook erg wenselijk zijn. 

Het weghalen van de oranje container geeft een verkeerd beeld, maar Omrin (de nieuwe afvalverwerker) heeft nu eenmaal bepaald dat gemeenten alleen restafval en gft afval aan mogen leveren, dus het plastic afval mogen we niet zelf scheiden. Dat is ook de reden dat we, in samenwerking met de oppositie, gezocht hebben naar andere mogelijkheden, andere afvalverwerkers. Er zijn handreikingen gedaan en er is verzocht om eens goed naar aanbesteding in plaats van inbesteding te kijken. Het mocht niet baten.

Vorige week heeft het plan het dus gehaald. Op aanraden van GroenLinks komt er nu een pilot met containers in de dorpskernen, zodat mensen die dat willen, toch het plastic afval kunnen scheiden en inleveren. Dit kan dan wel weer apart verwerkt worden bij Omrin. Snapt u het nog? Naast de enorm hoge kosten die straks betaald moeten worden door de burgers van Westerwolde, verdwijnt ook de bewustwording bij de jeugd, een logisch gevolg.

In het stuk van Gemeentebelangen dat onlangs gepubliceerd werd, wordt gezegd dat wij, als oppositie, alweer bezig zijn met de verkiezingen van 2022. Niets is minder waar. We proberen oprecht te kijken naar kansen en mogelijkheden voor onze gemeente. Het liefst zonder enorme prijskaartjes, maar daar schijnt Gemeentebelangen zich niet druk om te maken. Als er een partij is die dit koppelt aan verkiezingen is het Gemeentebelangen wel. Bij de afgelopen verkiezingen stond het al op hun flyer: geen diftar! Door díe starre houding hebben ze, zélfs tegen het onafhankelijke adviesrapport in, zelf de ellende veroorzaakt. Het is juist de oppositie die het allerbeste voorheeft met Westerwolde én rekening houdt met wat de inwoners vragen.

U heeft al een hoop stukken kunnen lezen over dit plan, maar we vinden het belangrijk dat u geluiden hoort uit die oppositie, uit GroenLinks.

Fractie GroenLinks Westerwolde

‘Gezond aan de tap!’, dat was de wens van onze gelijknamige motie uit 2018. We wilden meer openbare watertappunten in de stad, en die wens werd gelukkig breed gedeeld in de raad. Daarom was het extra wrang om te horen dat een van de populairste watertappunten rond onze stad recent verdween.

- UPDATE 25/08/2020 - De watertap op Heumensoord komt terug!

 

De kraantjes rond Heumensoord waren een inspirerend voorbeeld voor onze openbare ruimte. Deze tappunten werden dagelijks door tientallen tot honderden recreanten gebruikt. Hardlopers, wielrenners, mountainbikers, wandelaars (en ook hun viervoeters), iedereen weet ze te vinden: bij het spoorbruggetje naast het zweefvliegveld en bij de start van de coopertest-route naast de Scheidingsweg.

Tot voor kort dus. Want nadat Natuurmonumenten het gebouwtje waar de watertap aan de Scheidingsweg bij hoorde verkocht, verdween ook dit stukje comfort op die plek.

Comfort? Is dat alles waar het om gaat? Om te beginnen is het wel bij uitstek het type ‘comfort’ dat ik wens voor deze haastige wereld: je geen zorgen zorgen hoeven te maken om deze eerste levensbehoefte, de toegang tot schoon drinkwater. Ook als je ‘gewoon’ aan het sporten bent, of van de natuur geniet. En omdat het door klimaatverandering steeds vaker warm wordt zien we daar ook steeds vaker dorstig naar uit. Fris tapwater is prettig en gezond.

Naast het comfort, en hoe dat bijdraagt aan meer gezond gedrag van mensen, zijn er ook belangrijke duurzame argumenten. Om te beginnen is leidingwater veel duurzamer dan water uit een fles. Voor het klimaat is dat wel 100 tot 200 keer zoveel beter volgens Milieu Centraal. En met alle andere soorten drank is het verschil nog veel groter.

Minstens zo belangrijk is de hoeveelheid zwerfafval die blikjes en flesjes veroorzaken. Verpakkingen die mensen niet van huis mee hoeven te nemen belanden ook niet op de grond.

Als bewoner van Heseveld ga ik vaak met mijn kids ‘wijkhelden’ om de buurt netjes te houden. Bij mooi weer is het parkje aan het Daniëlsplein met het Cruyfcourt ernaast een gegarandeerde zakkenvuller - alleen letterlijk helaas, want op de zooi zit nog steeds geen statiegeld. Wat opvalt is dat bijna de helft van het zwerfvuil bestaat uit flesjes water, maar ook blikjes zullen veel mensen thuis laten als er vrije toegang is tot leidingwater.

(tekst gaat verder onder de afbeelding)

Foto van zwerfafval bij een Cruyff court aan het Daniëlsplein

Dat watertappunten werken zie ik een paar honderd meter verderop, in het Goffertpark. Daar staan op twee mooie plekken watertappunten, en sindsdien is de hoeveelheid zwerfafval door drinkverpakkingen enorm afgenomen. Bootcampers en andere recreanten nemen doppers mee die ze daar bijvullen, of ze drinken direct uit de straal. Koud en comfy.

Dat wil ik voor de hele stad. Door onze motie is het aantal watertappunten in de stad gelukkig al toegenomen! Als het aan GroenLinks ligt is er op den duur geen park, sportveld of schoolplein meer zonder. En voor Heumensoord moet er ook iets te regelen zijn.

Raadslid Joep Bos-Coenraad is woordvoerder openbare ruimte

Na deze zomervakantie staat een belangrijk thema op de agenda van de raad, namelijk het afvalbeleid. Een buitengewoon boeiend onderwerp omdat het heel veel thema’s raakt: milieu, betaalbaarheid, solidariteit en energie. Daarnaast is het ook een thema waar iedere inwoner van Groningen mee te maken heeft.

In januari heeft de raad het college de opdracht gegeven om twee varianten uit te werken, een variant waarbij extra voorzieningen gerealiseerd worden om het zo eenvoudiger te maken om je afval te scheiden en een variant waarbij ook die extra voorzieningen worden gerealiseerd maar daar bovenop niet ieder gelijk huishouden hetzelfde tarief betaalt maar dat dit gedifferentieerd wordt naar hoeveelheid afval dat je aanbiedt, het zogenaamde Diftar systeem. Uiteraard spreken wij over dit onderwerp veel met inwoners en merkten we dat het veel onduidelijkheid oproept. Aan de hand van acht veel gestelde vragen ga ik in op de standpunten van GroenLinks. 

 Waarom moet er een nieuw afvalbeleid komen? 

Daar zijn diverse redenen voor. Het technische antwoord is dat na de herindeling de gemeente verplicht is om de tarieven overal te harmoniseren. Haren kent een systeem waarbij per kilo afval wordt betaald, Ten Boer en Groningen een systeem waar iedereen hetzelfde betaalt. Vasthouden aan verschillende systemen mag niet. Voor GroenLinks is echter ook het milieu een belangrijke, inhoudelijke reden om het oude systeem goed tegen het licht te houden. Op dit moment gaat zo’n 150 kilo afval per persoon per jaar naar de verbrandingsoven. Tegelijkertijd zien we dat in een rap tempo onze natuurlijke grondstoffen uitgeput raken. En dat terwijl afval prima te hergebruiken is. Onze economie moet circulair worden. Al het afval moet terugkeren in de keten. Afval is grondstof. Om die reden heeft het rijk de doelstelling vastgelegd in het programma VANG (Van Afval Naar Grondstof).  Alle gemeenten moeten dit jaar 75% hergebruiken en maximaal 100kg restafval per persoon hebben. Een enorme kluif. Op dit moment is het percentage hergebruik in de voormalige gemeente Ten Boer 68%, Groningen 58% en Haren 70%. Uiteindelijk wil de gemeente Groningen in 2030 afvalvrij zijn. De afgelopen drie jaren heeft de toenmalige gemeente Groningen ingezet op het uitbreiden van de mogelijkheden om het afval weg te brengen en op een voorlichtingscampagne. Die inspanningen hebben geleid tot een toename van de scheiding van 58 naar 59%. De gemeente Haren kent een systeem waarbij inwoners beloond worden voor het scheiden. Daar zien we een scheidingspercentage van 70%. En dat is een trend die we door heel Nederland zien. Er is geen systeem denkbaar waarbij we de beoogde doelstellingen halen zonder dat hier een financiële prikkel aan gekoppeld is. Daarom is GroenLinks voor een systeem van Diftar. 

Ga ik nou straks meer of minder betalen voor mijn afvalstoffenheffing?

De buffers bij de gemeente zijn in de loop der jaren opgeraakt. Dat moet aangevuld worden wat consequenties heeft voor de hoogte van de afvalstoffenheffing. Los van welk systeem ingevoerd gaat worden neemt de afvalstoffenheffing het komende jaar toe. Op dit moment wordt jaarlijks vijf miljoen euro aan Gronings huisvuil verbrand dat prima te recyclen was. Je moet dan denken aan textiel, glas, sommige metalen. Dat is sneu geld en dat zou terug moeten gaan naar de Groningers. Dat een financiële prikkel helpt zie je aan de voormalige gemeente Haren. Daar betaalden de inwoners zo’n honderd euro per jaar minder per huishouden aan afvalstoffenheffing dan in de voormalige gemeente Groningen. Geen wonder dat een groot deel van de Harenaren heel graag Diftar wil houden. En niet voor niks hebben ten tijde van de herindeling de gemeente in een bestuursakkoord vastgelegd dat Haren hun geliefde Diftar houdt.  

Waarom kunnen we in de voormalige gemeenten Ten Boer en Groningen niet het plastic apart inzamelen? 

Die vraag kan ik me goed voorstellen. Je ziet immers in andere kleine gemeenten dat het plasticafval apart ingezameld wordt. Toch kunnen we dat in Groningen beter niet doen. Dat klinkt paradoxaal omdat we geleerd hebben dat goed scheiden aan de bron het beste is. Groningen is echter gezegend met een bijzonder efficiënte nascheidingsinstallatie. Deze fabriek haalt meer plastic uit het restafval dan inwoners aan de bron scheiden. Uit milieuefficiency is het dus raadzamer het plastic niet apart in te zamelen.  

Wat kan ik er nou aan doen hoeveel afval ik produceer? Het is de schuld van de verpakkingsindustrie dat ik zoveel plastic en andere troep krijg. 

Helemaal mee eens. 44% van het plastic dat ooit is geproduceerd is na 2000 gemaakt. Dat is een trend die absoluut moet stoppen. Helaas hebben we daar als gemeente weinig invloed op. Maar wat we kunnen, doen we. Zo is de gemeente Groningen lid van de statiegeldalliantie die streeft naar invoering van statiegeld op kleine plastic flesjes en blik. Dit naar aanleiding van een motie, waar ook GroenLinks initiatiefnemer van was. Het Rijk heeft afspraken gemaakt met de verpakkingsindustrie maar die gaan wat GroenLinks betreft niet ver genoeg. Onze collega’s in Den Haag zetten zich in om de groene ambities te vergroten. 

Toch niet iedereen heeft dezelfde mogelijkheden om te scheiden?  

Dat klopt ook. Mensen in de buitenwijken en in de dorpen hebben vaak drie kliko’s in de tuin staan terwijl mensen in de binnenstad hun afval naar ondergrondse containers brengen. Als je moeilijk ter been bent of medische problemen hebt dan lijk je met Diftar het kind van de rekening te zijn. Belangrijk voor GroenLinks is een maatwerkaanpak. In het voorstel dat binnenkort besproken wordt is voor heel veel doelgroepen hiernaar gezocht. Oudere mensen betalen een lager tarief voor kleinere zakjes, mensen met een medische indicatie kunnen vaker gratis hun afval aanbieden. Helemaal in lijn met de GroenLinkswensen dus. Mensen in de buitenwijken hebben meer mogelijkheid tot scheiden maar produceren ook meer afval omdat ze vaak een tuin hebben. Wat GroenLinks betreft moet het uitgangspunt bij een evt. invoering van Diftar wel zijn dat iedereen die wil scheiden ook de mogelijkheid moet krijgen om te scheiden. Dat betekent dus actief met de wijk in gesprek om te kijken hoe zoveel mogelijk het gft en het restafval aangeboden kan worden. 

En wat doen we met het grofvuil? 

Grofvuil is vaak niet eens afval maar materiaal dat prima terug kan keren in kringloopwinkels. Wat overblijft moet nu gebracht worden naar afvalbrengstations. Gratis ophalen zoals we dat eerder kenden lijkt heel aantrekkelijk maar het heeft een belangrijk nadeel: alles gaat in dezelfde vrachtwagen en er wordt niks gescheiden. Dat past niet in een circulaire economie. Om toch meer te faciliteren ziet GroenLinks meer in uitbreiding van het aantal milieustraten. De gemeente brengt dan in jouw straat of wijk een aantal containers waar je gratis je grofvuil, gescheiden, kunt brengen. Hoger scheidingspercentage en minder gesleep naar het afvalbrengstation. Herinvoering van het gratis ophalen van grofvuil zou ook een extra 750 duizend euro per jaar kosten. Dat geld kunnen we beter gebruiken om het scheiden zo goed mogelijk te faciliteren.    

Leidt de invoering van Diftar niet tot heel veel zwerfvuil en dumpingen?

Het lijkt aanlokkelijk. Dump je vuilniszak in de struiken en je betaalt een lagere rekening. In de invoeringsperiode van Diftar in andere gemeenten zie je soms dit soort milieudelicten.  GroenLinks is daarom blij met de extra middelen die het college inzet om de handhaving uit te breiden. De ervaring in andere steden is ook dat deze dumpingen na verloop van tijd verdwijnen. 

Heeft het nieuwe afvalbeleid invloed op de kwijtscheldingsregeling?

Ja dat heeft 'ie zeker. En daar zijn we trots op. GroenLinks heeft namelijk bij de behandeling van de begroting een motie ingediend waarbij we het college opdracht geven om mensen die in aanmerking komen voor kwijtschelding in plaats van na vijf jaar al na drie jaar een algehele kwijtschelding te geven. Een langgekoesterde wens van GroenLinks. Zo blijkt het afvalbeleid ook nog eens een effectief middel voor armoedebestrijding.  

Kortom: 

De gemeente Groningen moet stappen maken richting een circulaire economie. Afval is geen probleem maar een grondstof. We moeten de landelijke en gemeentelijke doelstellingen serieus nemen en hier een eerlijke financiering aan koppelen. ‘De vervuiler betaalt’ maar liever nog spreken we over ‘De goede scheider wordt beloond'. Diftar is een eerlijker systeem. We betalen ook niet allemaal hetzelfde voor onze gas-, elektriciteits-, telefoon- en waterrekening. 

Den Haag kent veel uitdagingen op het gebied van leefbaarheid. Zo ervaren bewoners veel overlast van afval op straat, staan buurten onder druk door verkamering en is het verkeer nog vaak onveilig. GroenLinks heeft veel bereikt om hier verandering in te brengen.

Kamerbewoning wordt aan banden gelegd Actieplan schone stoep 2020-2021 Meer schoonmaken op het veen Aanpak overlast bedrijfsafval Veilig verkeer: snelheid omlaag naar 30 km/u Den Haag krijgt meer leefstraten Meer broodcontainers tegen rattenoverlast

Een schone en leefbare buurt Kamerbewoning wordt aan banden gelegd

Den Haag kent een dubbele crisis op de woningmarkt. Enerzijds is er een groot tekort aan betaalbare woningen, waardoor dakloosheid toeneemt en Hagenaars een steeds groter deel van hun inkomen kwijt zijn aan woonlasten. Anderzijds staat de leefbaarheid in kwetsbare wijken steeds meer onder druk, omdat vastgoedondernemers steeds meer huizen opsplitsen tot kamerwoningen. Dit leidt niet tot nog hogere huizenprijzen, een hogere (fiets)parkeerdruk en potentieel meer afvaloverlast. Dankzij het aangenomen initiatiefvoorstel ‘Laat ’t leefbaar, minder verkamering’, dat raadslid Mariëlle Vavier in samenwerking met ChristenUnie/SGP en Hart voor Den Haag indiende, komt er een kamerverbod in de meest kwetsbare wijken. In overige wijken komt er een maximaal percentage verkamering van 5%. Zo beschermen we de leefbaarheid in de meest kwetsbare wijken en zorgen we tegelijkertijd dat het aanbod aan kamerwoningen, dat belangrijk is voor studenten en starters, ook op peil blijft. Lees hier meer.

Actieplan Schone stoep 2020-2021

Hagenaars ervaren veel overlast van afval, met name in buurten als Transvaal, Oostbroek Rustenburg, Laak en Moerwijk. Afvaloverlast is een uiteenlopend probleem met verschillende oorzaken en gevolgen, maar bijplaatsingen bij afvalcontainers vormen één van de hoofdoorzaken. Wethouders Liesbeth van Tongeren (GroenLinks) en Hilbert Bredemeijer (CDA) kwamen met een actieplan om deze overlast tegen te gaan. Dit plan bevat veel verschillende maatregelen, waaronder het vaker opruimen en ophalen bij zogeheten afvalhotspots, communicatie in meerdere talen, meer mogelijkheden voor bewonersparticipatie en proeven met ophaaldagen voor grofvuil. Lees hier meer.

Meer schoonmaken op het veen

Voor GroenLinks is het belangrijk dat de straten in alle Haagse wijken schoon worden gehouden. Toch hanteert de gemeente een dubbele standaard voor schone straten. Bij de toeristische gebieden bij Centrum en op Scheveningen streeft de gemeente de zogeheten ‘hofstadkwaliteit’ na, waarbij de straten extra schoon moeten zijn als internationaal visitekaartje. In de rest van de stad wordt zogeheten residentiekwaliteit nagestreefd, waarmee het kwaliteitsniveau van schone straten in wijken als Transvaal, Oostbroek Rustenburg, Moerwijk en Valkenboskwartier beduidend lager is. Dit leidt zichtbaar tot minder schone straten. Dankzij een aangenomen motie van Arjen Kapteijns focust de gemeente zich bij het schoonmaken nu extra op de plekken waar bewoners hun straten als minder schoon beoordelen, waarmee wijken op het veen hopelijk schoner worden. Lees hier meer.

Aanpak overlast bedrijfsafval

Zoals eerder al gezegd, kent Haagse afvalproblematiek veel verschillende oorzaken. Eén van de oorzaken ligt bij bedrijfsafval, dat door ondernemers bij afvalcontainers bedoeld voor bewoners wordt geplaatst. Dit is een gevolg van een rare (landelijk bepaalde) scheiding in ons afvalsysteem. Waar de gemeente verantwoordelijk is voor het ophalen van afval van bewoners, moeten ondernemers zelf een contract afsluiten met afvalbedrijven. Dit leidt regelmatig tot een chaotische situatie waarbij ondernemers in dezelfde straat verschillende contracten afsluiten, resulterend in hogere prijzen, veel verloren tijd en illegaal gedumpt afval bij de containers. Dankzij een aangenomen motie van fractievoorzitter Arjen Kapteijns worden ondernemers nu vaker door de gemeente ondersteund bij het gezamenlijk, coöperatief inkopen van afvalcontracten. Zo neemt het aantal bijplaatsingen af en wordt de situatie voor de ondernemers zelf ook overzichtelijker.

Veilig verkeer: snelheid vaker omlaag naar 30 km/u

Met de nieuwe visie op verkeersveiligheid van Wethouder Robert Van Asten (D66) wordt 30 km/u de nieuwe standaard maximum snelheid voor auto’s in Den Haag. Daar is GroenLinks blij mee, maar in de praktijk lijkt deze verandering nog moeizaam te gaan. Daarom roept raadslid Maarten De Vuyst steevast op de maximum snelheden omlaag te laten gaan, in straten als Mient, Diamanthorst, Theresiastraat en in Loosduinen. Dankzij een aangenomen motie van Maarten komt de gemeente met meer duidelijkheid over de voorwaarden en obstakels voor lagere snelheden, zodat de gemeenteraad hier beter op kan controleren.

Den Haag krijgt meer leefstraten

In de coronaperiode moesten veel kinderen en volwassenen de hele dag thuis binnen zitten. Dat is logisch, maar zeker voor mensen zonder tuin en met een onveilige straat kan het hiermee thuis meer benauwd worden. Om hier iets aan te doen, en te voorkomen dat te veel mensen naar dezelfde publieke plekken gaan, pleitte raadslid Maarten De Vuyst ervoor om het makkelijker te maken bepaalde straten op initiatief van bewoners zelf af te sluiten voor auto’s, zodat kinderen makkelijker kunnen buitenspelen. Dankzij schriftelijke vragen die hij later samen met D66 stelde gaat de gemeente hier ook voor zorgen!  

Meer broodcontainers tegen rattenoverlast

Wijken als Mariahoeve en Moerwijk kampen met veel overlast van ratten. Hier heeft de gemeente al allerlei maatregelen tegen ondernomen, maar er kan nog meer gebeuren op de maatregel die het beste werkt: broodcontainers. Dankzij vragen van Arjen Kapteijns in commissie leefomgeving krijgt Mariahoeve een broodcontainer en kunnen bewonersorganisaties het aangeven als hier behoefte aan is. Deze containers zijn een win-win: door een afgenomen toegang tot voedsel neemt het aantal ratten af, en het oude brood kan omgezet worden tot groen gas! Lees hier meer.

Uitstekend stuk over diftar vandaag in het DvhN: Diftar zet zoden aan de dijk!

Een prima voorbeeld in Tynaarlo, dat goed op weg is de VANG-doelstellingen te halen. Wij zouden dit ook graag in Westerwolde zien!

https://www.dvhn.nl/drenthe/Serie-Van-het-afval-af-Harm-Assies-in-Zuidla...

 

 

 

 

Welkom in de Wehlse Broeklanden. Tot je aan de achterkant van de bedrijfslocatie met de lekkende vaten met PFOS van Rutgers Milieu komt. 

In het bodemonderzoek van Rouwmaatgroep in opdracht van ODA van 9 september 2019 staat dat aan de achterzijde van het perceel schuimend vloeistof stroomt van het talud af het bosperceel op. Resultaat van het onderzoek is dat er sprake is van sterk verhoogde PFAS-verbindingen in grond en afvalwater die waarschijnlijk afkomstig zijn van lekkende IBC vaten. Ook de referentieboring is sterk verontreinigd met PFAS-verbindingen. Nader onderzoek is vereist om te concluderen of hier sprake is van een ernstig geval van bodemverontreiniging (meer dan 25m). Mocht grondwater onttrokken worden t.b.v. bemaling dan dient eerst bekeken te worden in hoeverre de grondwaterkwaliteit de lozingsnormen overschrijdt.

 

Het natuurgebied begint heel idyllisch. Een meanderend bospaadje, door een gevarieerd bos met vlierbessen en bramenstruiken. Via een bruggetje kom je over een beekje en overal zijn dieren. Vogels, konijntjes en opvallend veel padden. Zeker vanwege die laatste diertjes moet je af en toe oppassen waar je je voeten neerzet. Het stukje bos grenst aan een bredere beek en daarachter beginnen de afgerasterde weilanden. Gisteravond waren er meerdere mensen te zien die hier hun hond uitlaten. Een plek waar mijn vader mij vroeger als kind mee naar toe zou nemen om bramen en vlierbessen te plukken. Nu hoop ik maar, dat niemand uit de aangrenzende wijk op dit idee komt. Het is natuur die tot stand is gekomen mede dankzij de inzet van omwonenden, verenigingen en bedrijven. https://www.buurmaaktnatuur.nl Dat maakt het nog eens extra triest. De natuur, maar ook de liefdevolle inzet van mensen wordt stuk gemaakt door niets ontziende bedrijfsbelangen. Aan het bos grenzen ook de bedrijvenlocaties van de Huet. Vanaf het bospad zijn deze niet te zien. Toch is de bedrijfslocatie Voltageweg 86a niet moeilijk te vinden. De dode bomen zijn het oriëntatiepunt. Ook de weerzinwekkende geur wijst je de weg.

Aan de achterkant van het bedrijventerrein zijn paaltjes in de grond geslagen. In het bodemonderzoek van Rouwmaatgroep in opdracht van Omgevingsdienst Achterhoek van 9 september 2019 staat dat aan de achterzijde van het perceel schuimend vloeistof stroomt van het talud af het bosperceel op. Resultaat van dit onderzoek is dat er sprake is van sterk verhoogde PFAS-verbindingen in grond en afvalwater die waarschijnlijk afkomstig zijn van lekkende IBC vaten. Ook de referentieboring is sterk verontreinigd met PFAS-verbindingen.

Nader onderzoek is vereist om te concluderen of hier sprake is van een ernstig geval van bodemverontreiniging (meer dan 25m). Mocht grondwater onttrokken worden t.b.v. bemaling dan dient eerst bekeken te worden in hoeverre de grondwaterkwaliteit de lozingsnormen overschrijdt.

Het blijft voor mij onvoorstelbaar dat deze situatie al zolang duurt en dat het gif nog steeds niet is opgeruimd. Uit rapportages blijkt nu ook dat het niet alleen om PFOS gaat. Er zijn ook andere afvalstoffen opgeslagen waaronder hydraulische olie, antivriesvloeistoffen die gevaarlijke stoffen bevatten, waterig vloeibaar afval dat gevaarlijke stoffen bevat en afgedankte chemicaliën. Hier was absoluut geen vergunning voor, bovendien zijn ze op volstrekt onverantwoorde wijze opgeslagen met alle risico’s van dien. Wat zich precies op het terrein bevindt weet alleen Rutgers. Maar die houdt zich inmiddels met andere bedrijven in de omgeving bezig.

Voor mij nog even geen vakantie. Wordt vervolgd.