Poliflw

“De boom die sommigen tot tranen toe ontroert, is in de ogen van anderen enkel een groene sta-in-de-weg.”

Met deze woorden van de dichter William Blake (1757 – 1827) begint SGP-senator Diederik van Dijk zijn bijdrage in de Eerste Kamer over de Aanvullingswet Natuur. Om vervolgens allereerst in te gaan op de jacht. Lees zijn bijdrage hieronder.

JachtHet nationale en provinciale jachtbeleid is inmiddels een lappendeken van ontheffingen en vrijstellingen geworden. Voor grondeigenaren en jachtaktehouders soms nauwelijks meer te volgen. Waarom wordt niet meer verantwoordelijkheid teruggelegd bij deze professionals?

Ik noem de beperkte wildlijst. Het gaat om soorten die als duurzaam vlees gegeten kunnen worden, die algemeen voorkomen en die bejaging verdragen. Waarom staan de grauwe ganzen en kolganzen dan niet op de wildlijst? Ze zorgen nu voor veel schade, ook in natuurgebieden. Ze komen inmiddels overal voor. Het vlees wordt verkocht. De kaders van het faunabeheerplan blijven. Ik hoor graag een nadere duiding van de wildlijst en de criteria daarvoor. Is mijn veronderstelling juist dat ganzen nu bejaagd worden op basis van de strikte uitzonderingsbepalingen uit de Vogelrichtlijn, terwijl die, gelet op de aantallen, helemaal niet meer voor hen toepassing zijn?

Ik noem ook het gebruik van hulpmiddelen als lokfluiten en geluiddempers. Je moet maar afwachten of je een ontheffing krijgt. Het is in elke provincies weer anders. Ik pleit ervoor om dit meer landelijk te regelen, met voldoende ruimte voor jagers om hun werk goed te kunnen doen, bijvoorbeeld om weidevogels te beschermen tegen predatoren. Maar ook om zichzelf te kunnen beschermen tegen gehoorschade.

Natura 2000Een heet hangijzer is ook het Natura 2000 regime. Ik heb een vraag over de wijze waarop doelen vastgesteld en getoetst worden. Wat betreft instandhoudingsdoelstellingen zijn er weinig smaken: óf behoud, óf uitbreiding of verbetering. Dat is niet de prioriteitstelling die de Habitatrichtlijn vraagt. Laat in de doelstellingen bijvoorbeeld duidelijker naar voren komen dat een klein habitat in een gebied dat om heel andere redenen is aangewezen minder belangrijk is dan een groot habitat in een gebied dat juist vanwege dat habitat is aangewezen als Natura 2000 gebied. Dat maakt het ook makkelijker om bij het toetsen van vergunningen door overheden dan wel de rechter de juiste prioriteiten te stellen. Nu weegt alles zo ongeveer even zwaar en wordt op alle slakken zout gelegd. Daarmee maken we het onszelf echt onnodig moeilijk. Ik vraag de minister om deze prioriteitsstelling op te nemen in het ontwerpbesluit.

De Kamer heeft een motie van collega Schalk aangenomen waarin de regering gevraagd wordt de natuurdata in de Nationale Databank Flora en Fauna gratis ter beschikking te stellen aan vergunning aanvragers. De minister heeft hier positief op gereageerd. Wanneer is het zover?

RechtsvergelijkendVolgens het regeerakkoord zou er rechtsvergelijkend onderzoek gedaan worden naar de wijze waarop Europese milieurichtlijnen in verschillende lidstaten zijn ingevoerd. Inmiddels liggen er wat rapporten met betrekking tot de vogel- en habitatrichtlijn. Onder meer een die erop wijst dat in het soortenbeschermingsregime bij de interpretatie van de richtlijnen de wegen soms uiteenlopen, waarbij Nederland het meest streng in de leer is. Welke lessen trekt de minister op hoofdlijnen uit deze rapporten? Relevante verschillen zitten volgens mij ook in de wijze waarop de rechter naar de bepalingen kijkt. Ik heb de indruk dat Raad van State anders naar het natuurbeschermingsregime kijkt dan bijvoorbeeld het Bundesverfassungsgericht in Duitsland. Neemt de minister dit mee in haar rechtsvergelijkend onderzoek?

StikstofAls wetenschap en wetgeving elkaar raken, wordt het spannend. Dat geldt zeker het stikstofdossier. Beleid en wetgeving vragen een precisering die de wetenschap niet kan leveren. Ik noem de kritische depositiewaarde. Al komt het woord in de voorliggende voorstellen amper voor, het beleid staat of valt er wel mee. Zit een habitat in een gebied eronder, dan staat alles op groen. Zit zo’n habitat erboven, dan staat alles op rood. In opdracht van de overheid zijn tot op de komma nauwkeurig waarden bepaald, terwijl de wetenschap aangeeft dat het heel gebiedsafhankelijk is en er sprake is van grote bandbreedtes. En nu wil de minister er in een nieuw wetsvoorstel zelfs een landelijk doel aan wijden, als nieuwe omgevingswaarde. Ik noem ook het verplicht te gebruiken rekenmodel Aerius. Die berekent tot op de hectare en tot twee cijfers achter de komma nauwkeurig de depositie als gevolg van een individueel project. De commissie Hordijk heeft inmiddels aangegeven dat dit veel te gedetailleerd is. Ik vraag de minister om te reflecteren op deze spanning tussen wetenschap en wetgeving. Hoe gaat zij voorkomen dat wij de wetenschap overvragen?

 “Een dichtbevolkte en vruchtbare delta met bijzondere natuurwaarden vormen een spannende combinatie. De ‘samen uit, samen thuis’ houding ontbreekt helaas: specifieke natuurwaarden worden tot op de vierkante millimeter beschermd, terwijl toekomstperspectief voor bedrijven ontbreekt. Een verbod op drijfmest en 50% emissiereductie in tien jaar tijd, zoals Remkes wil, is zelfs met de beste wil van de wereld niet te doen.”

Dat zei Roelof Bisschop bij het zoveelste stikstofdebat. Het kabinet gaat, aangespoord door de commissie-Remkes, verder om stikstofambities wettelijk vast te leggen en de duimschroeven voor met name de boeren nog méér aan te draaien, waardoor ze niet weten waar ze aan toe zijn.

 Tijdens het debat kwamen verschillende aspecten van dit vraagstuk langs. Onder andere de regeling waarbij aan boeren exact wordt voorgeschreven welk soort krachtvoer niet mag worden gebruikt. Dat gaat veel te ver, vindt de SGP. Dierenartsen en andere deskundigen hebben ook gewaarschuwd voor mogelijke gezondheidsproblemen met het vee. “Die regeling moet van tafel” zei Bisschop. De SGP heeft een motie ingediend om de krachtvoerregeling in te trekken.

Waar de SGP-woordvoerder tevens op wees, is dat het kabinet bijna twee miljard euro uittrekt voor het wegsaneren van bedrijven, en slechts een half miljard voor ‘stal- en managementmaatregelen’. Dat is raar, want uit berekeningen blijkt dat die laatste maatregelen minstens drie keer zoveel stikstofreductie per euro opleveren. Daarom moeten die bedragen juist worden omgewisseld.

Een ander onderdeel van het betoog loopt al jaren als een rode lijn door al onze bijdragen: maatwerk, maatwerk, maatwerk! De globale normen die nu gelden doen absoluut geen recht aan de werkelijkheid, die per regio en gebied totaal verschillend is. Een gebiedsgerichte aanpak pakt beter uit voor de natuur, voor boeren én voor de schatkist. Het is misschien lastiger uit te voeren, maar dat nadeel weegt niet op tegen de vele voordelen.



Door de stikstofregels dreigt de veiligheid van de bewoners van Walcheren in gevaar te komen. Dat stelt de SGP-fractie in de Tweede Kamer. Daarom wil SGP-Kamerlid Stoffer dat er ontheffing kan worden gegeven voor de Natura 2000-regels als het gaat om het opspuiten van nieuw zand.

Door de storm van afgelopen weekend zijn grote stukken strand op het Zeeuwse eiland Walcheren weggeslagen. Daarom moet er op die plaatsen met spoed nieuw zand worden bijgespoten. Maar dat kan niet zo snel omdat daarvoor in het kader van Natura 2000 eerst vergunning moet worden aangevraagd. Dat kost veel tijd.

SGP-Kamerlid Stoffer vind dat onaanvaardbaar. “Het kan toch niet zo zijn dat door de handhaving van de stikstofnormen de veiligheid van mensen en dieren in gevaar komt. Ik vind dat de weggeslagen stukken strand zo snel mogelijk moeten worden hersteld, zeker nu we nog midden in het stormseizoen zitten. Daarom moet er voor het opspuiten van het Walcherse strand ontheffing worden verleend van de tijdrovende procedure om een vergunning te krijgen.”

Stoffer heeft hierover aan de bel getrokken bij het kabinet, te weten minister Schouten van Landbouw, Natuurbeheer en Voedselkwaliteit en Van Veldhoven van Infrastructuur en Waterstaat. “Een adequate en goede verdediging van mens en dier tegen overstromingen is belangrijker dan het naleven van de Natura-200-regels,” aldus het SGP-Kamerlid.

Schriftelijke vragen van het lid Stoffer (SGP) aan de ministers van Infrastructuur en Waterstaat en van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit over het bericht dat grote stukken strand door de storm Ciara zijn weggeslagen:1. Heeft u kennisgenomen van het bericht dat door de storm Ciara langs de Walcherse kust grote stukken strand zijn weggeslagen?2. Bent u ervan op de hoogte dat zandsuppletie op zich laat wachten vanwege de stikstofproblematiek?3. Hoe beoordeelt u de urgentie van zandsuppletie bij de getroffen kustgebieden, mede gelet op de mogelijke komst van nieuwe stormen?4. Deelt u de mening dat de Natura 2000 regels in verband met het belang van waterveiligheid niet mogen leiden tot vertraging of verhindering van de noodzakelijke zandsuppletie?5. Bent u, zo nodig, bereid een ontheffing te geven van de Natura 2000 regels en de tijdrovende ADC-toets voor spoedige zandsuppletie?



Het kabinet meet met twee maten. De boeren, maar ook de mensen in de bouw, krijgen voor de stikstofcrisis een hogere rekening gepresenteerd dan andere vervuilers. Dat is oneerlijk en moet dus anders. Lees hier de spreektekst van Kamerlid Roelof Bisschop bij het debat over de stikstofcrisis.

"Laat ik maar direct met de deur in huis vallen. De SGP heeft grote moeite met de stikstofbrief. Om kort te gaan: we vrezen uitverkoop van de landbouw, terwijl modelberekeningen, het Natura 2000 regime en de industrie met fluwelen handschoenen behandeld worden.Ja, er is een juridische werkelijkheid, of we het leuk vinden of niet. Ja, we moeten meer investeren in beter natuurbeheer, zodat de natuur meer aankan. Ja, de landbouw kan, als de overheid meewerkt, een bijdrage leveren. Maar het betekent niet dat je als kabinet nu als een kat in het nauw rare sprongen moet gaan maken.Hoe gaat het kabinet uitverkoop van de landbouw door Schiphol en andere kapitaalkrachtige partijen voorkomen? Komen er voorwaarden bij externe saldering?Afpakken rechtenDe SGP zet grote vraagtekens bij het afpakken van vergunde ruimte en de 30% afroming van ammoniakruimte. Ook zonder afroming realiseer je al een daling van de depositie, omdat externe saldering pas door kan gaan als op geen enkel hexagoon sprake is van een depositietoename. Als je op één hexagoon quitte speelt, heb je op honderd andere hexagonen een daling te pakken.De meest onverstandige stap is wel het afpakken van productierechten bij externe saldering. Het is niet nodig voor het stikstofverhaal. Het maakt externe saldering onnodig duur, terwijl dat het overgebleven instrument is om niet alles op slot te laten staan. Het zet benutting van emissie reducerende technieken de voet dwars.Minister, doe dat a.u.b. niet!EmissiereductieHet kabinet zet allereerst in op het slopen van stallen. Waarom niet meer investeren in emissiereductie op het boerenerf? Zet in op het voorkomen van ammoniakvorming bij de bron. Boeren zien kansen voor beluchting van mest, verdunning met water, minder kunstmestgebruik, meer beweiding en minder stikstof in het voer. Pak die handschoen op. Zorg als de wiedeweerga voor erkenning in plaats van stroperige procedures. Trek dáár snel extra geld voor uit. Even tussendoor: wordt het saneringsfonds voor de varkenshouderij nu gericht op stikstof in plaats van op geur? Hef taboe Natura 2000 opHet kabinet heeft één taboe nog niet geslecht. Dat is Natura 2000. Laten we Natura 2000 alsjeblieft niet heilig verklaren door zekerheden en garanties op de vierkante millimeter. Dat is een modelwerkelijkheid die geen recht doet aan de praktijk. We leven niet in Utopia, maar in een dichtbevolkt land met miljoenen hardwerkende bouwvakkers, boeren en andere burgers. Even concreet:1. Het beheren van stikstofgevoelige habitatsnippers hoeft echt niet met een bataljon juristen ernaast. Haal daar de Natura 2000 status vanaf. Brussel geeft ruimte om deze prioriteiten te stellen. Waarom maken we het onszelf onnodig moeilijk?2. Volgens de modeltheorie kan stikstof tot op kilometers afstand van een project terechtkomen. Dat is in de praktijk niet terug te vinden. Alle reden om een streep te trekken: AERIUS stopt bij verkeer al na vijf kilometer met rekenen. Bij boerderijen en bouwprojecten niet. Dat is meten met twee maten. Als we bij de uitstoot door voorbijrazend verkeer stoppen bij vijf kilometer, waarom doen we dat dan ook niet bij landbouw? Waarom trekken we bij bouwprojecten geen streep bij 1 kilometer? Die emissie is een fractie van de emissie van snelwegverkeer. Begin per gebied per direct met een drempelwaarde van 0,05 mol, een zesde van een ganzenpoepje. Honderd keer 0,05 mol is bij elkaar nog maar 1% van de laagste kritische depositiewaarde. Ook wetenschappers zeggen: dit gaat nergens over. Het zou al veel vergunningellende besparen. Verhoog die gebiedsgebonden drempelwaarden als er meer onderbouwing voor is. Zorg verder voor een vrijstelling voor de tijdelijke emissie bij bouwprojecten zelf. In Zeeland was een bouwproject dat tijdelijk voor 7 mol depositie zorgde. De Raad van State vond het geen probleem dat het hierdoor slechts 7 dagen en 11 uur langer zou duren voor de achtergronddepositie de kritische depositiewaarde zou bereiken. Een volstrekt absurde tekentafelrealiteit, maar blijkbaar zijn er mogelijkheden…MetingenIn natuurgebieden wordt van alles gemeten, behalve waar het nu om gaat: de depositie. Ga als de wiedeweerga het veld in om metingen te doen en het beleid daarop af te stemmen. Kijk ook eens naar hoe het echt met de plantjes en beestjes in een gebied gaat. De kritische depositiewaarde is nu de heilige graal, terwijl er in een gebied veel meer speelt. Graag beide benen op de grond en aan de slag met de gebiedsaanpak. ZeelandTot slot een signaal uit Zeeland. De Zeeuwen liggen letterlijk onder de rook van Antwerpen en hebben zelf nauwelijks knoppen om aan te draaien. Hoe gaat het kabinet hen uit de brand helpen?

Stikstofprogramma is schijnwerkelijkheid

De Raad van State oordeelde in mei dat de overheid strikt de hand moet houden aan de uitvoering van het Programma Aanpak Stikstof (PAS). Door die uitspraak komt o.a. de uitbreiding van stallen en de aanleg van bijvoorbeeld industrieterreinen en snelwegen in gevaar, ook al zijn er al wel vergunningen afgegeven.

“Wie het nog snapt, moet het maar zeggen.” Dat zei SGP-kamerlid Roelof Bisschop in het Kamerdebat over de PAS. Bisschop: “De overheid moet een strenger stikstofbeleid gaan voeren om de natuur te beschermen, met als averechts gevolg dat koeien allemaal de wei uit worden gejaagd en biologische boeren de deuren wel kunnen sluiten. Deze gezinsbedrijven mogen we niet buiten hun schuld de das omdoen. Ik vind dat provincies geen gehoor moeten geven aan handhavingsverzoeken zolang het plan van aanpak nog niet duidelijk is. Een PAS op de plaats dus.”

Bisschop haalde een uitspraak aan van Eurocommissaris Timmermans, die zei dat Nederland de Habitatrichtlijn onnodig streng toepast, zeker in vergelijking met buurland Duitsland. “Daar worden drempelwaarden van 7 mol en hoger gehanteerd. Natura 2000 begint hier al te grommen als je op tien kilometer afstand een depositie van 0,3 mol veroorzaakt. Dat is dezelfde hoeveelheid stikstof als in één ganzenpoepje zit.” De SGP is vóór natuurmaatregelen en vóór emissiereductie. “Maar laten we Natura 2000 alsjeblieft niet heilig verklaren door zekerheden en garanties op de vierkante millimeter. Dat is een modelwerkelijkheid die geen recht doet aan de échte werkelijkheid,” aldus Bisschop.