Poliflw

Vandaag hield Staatsbosbeheer een ‘boswachterspreekuur’. Belangstellenden werden door boswachter Vera Willemsen bijgepraat over het gefaseerd kappen van zieke essen en het bijmengen met inheemse loofbomen in het Zuid-Beijerlandse Bos. Er werd goede uitleg gegeven over de voorgenomen werkzaamheden en het versterken van dit geliefde bos en het verbeteren van de biodiversiteit.CDA Hoeksche Waard raadslid Jolanda Koning haalde nuttige kennis op tijdens dit spreekuur.

De gecombineerde opgave voor boeren is te complex en onduidelijk, dat blijkt uit een rondvraag onder boeren door Tweede Kamerlid Derk Boswijk.‘’Veel boeren geven aan door de bomen het bos niet meer te zien en zijn bang om fouten te maken. Er moet wat veranderen om ervoor te zorgen dat de toegenomen regeldruk en bureaucratie wordt aangepakt.’’ Het kamerlid stelde een enquête openbaar waar boeren vragen konden beantwoorden over de gecombineerde opgave. Uit de enquête blijkt dat de helft van de boeren de gecombineerde opgave zelf heeft ingevuld en de rest hulp heeft gezocht vaak uit angst voor fouten of omdat het te ingewikkeld wordt gevonden. Ook waren boeren dit jaar meer tijd kwijt aan de gecombineerde opgave en heeft het meer boeren geld gekost omdat ze het hebben uitbesteed. Op de vraag of de respondent precies in beeld had welke wetten en regels er op het moment van invullen golden voor de gecombineerde opgave, antwoord 84,9%: nee. Voorstellen De resultaten van de enquête die door ruim 400 boeren werd ingevuld zullen worden aangeboden aan het ministerie van Landbouw, natuur en voedselkwaliteit.Daarnaast doet het Kamerlid een aantal voorstellen, waarin ook de suggesties van boeren zijn meegenomen, zoals het verbeteren van een goede hulplijn. Ook pleit Boswijk voor een deadline waarop regels voor het daaropvolgende jaar moeten zijn vastgesteld, doet hij voorstellen voor het verbeteren van de gebruiksvriendelijkheid van het programma en oppert hij om 2023 als leerjaar te beschouwen, zonder kortingen en boetes tot gevolg. Lees de resultaten en voorstellen hier

Tijdens de behandeling van de jaarstukken in Provinciale Staten van 16 juni brak onze fractie een lans voor een actief grondbeleid. Het is een effectieve manier om als provincie te helpen bij het oplossen van de wooncrisis en de stikstof- en CO2-problemen in het landelijk gebied.

“We hebben de jaarstukken aangegrepen om de tussenbalans voor het provinciebestuur op te maken”, vertelt Statenlid Kirsten Wilkeshuis. “We hebben aan de hand van de klimaatcrisis, de stikstofcrisis en de wooncrisis gekeken waar we nu staan. Met name deze laatste twee baren ons zorgen. De stikstofcrisis brak aan bij de start van deze bestuursperiode en is nog niet bezworen: een groot deel van de woningbouwopgave in Haaglanden is hierdoor onuitvoerbaar, grote investeringen in de Rotterdamse haven staan op losse schroeven en de kritische depositiewaardes in Natura-2000 gebieden worden nog steeds fors overschreden. Een opsteker zijn de extra rijksmiddelen voor uitkoop van boeren en natuurinvesteringen, maar tegelijkertijd is de uitvoering daarvan nog nauwelijks gestart. Kansen voor koppelingen tussen uitkoop (stikstof), natuurbeleid (biodiversiteit) en bodemdaling (CO2-uitstoot) worden daarmee niet verzilverd. Ook de woningcrisis (vooral in het sociale en middensegment) is groot en acuut. De provincie bouwt weliswaar geen huizen, maar kan wel iets aan een aantal randvoorwaarden doen.”

“Met een actief grondbeleid kan de provincie de woningbouw en herinrichting van het landelijk gebied in Zuid-Holland vooruit helpen”, vervolgt Kirsten. “Dit hoeft niet eens te leiden tot heel veel meer en groter uitgaven. Vooral in het landelijk gebied is veel winst te behalen met de combinatie van rijksgeld voor uitkoop en natuurontwikkeling. De provincie kan bijvoorbeeld participeren in risicovolle grondexploitaties voor binnenstedelijke woningbouw of met garantstellingen zorgen dat gemeenten kunnen investeren. Ook kan de provincie grond verwerven daar waar boeren stoppen, deze grond omzetten naar natuur of woningbouw en tegelijkertijd investeren in gebieden waar de landbouw op volle kracht door gaat. Wij zijn blij dat Gedeputeerde De Zoete heeft toegezegd om nog voor de begrotingsbehandeling hier onderzoek naar te gaan doen. Wij kijken uit naar haar rapportage.”

Binnen de politiek zijn mensen met een financiële achtergrond schaars, terwijl belangrijke onderwerpen vaak wel worden teruggebracht naar een discussie over geld of in ieder geval de schaarste ervan. In het Engels zijn er niet zomaar verschillende geld gerelateerde uitdrukkingen, zoals ‘it’s all about the money’ en ‘put your money, where your mouth is’.

Om op die laatste uitdrukking verder te gaan, is het schrijnend om te zien hoe weinig belang het provinciale college van VVD, CDA, ChristenUnie/SGP, maar ook PvdA en GroenLinks om de natuur geeft. Zeker in de afgelopen maanden is meer dan ooit duidelijk geworden hoe belangrijk de natuur is. De natuur houdt ons gezond, de natuur maakt ons gelukkig. Er moet flink worden geïnvesteerd om onze natuur te behouden, maar eigenlijk ook om de reeds aangerichte schade te herstellen. In het coalitieakkoord is daarom maar liefst € 5 miljoen van de beschikbare € 160 miljoen voor natuur gereserveerd. En dat bedoel ik natuurlijk sarcastisch.

Schrijnend was het echter dat dit college structureel € 6,7 miljoen op de natuurbegroting zou inleveren. Deze korting was helemaal niet door het college gecommuniceerd. In samenwerking met Natuurmonumenten zijn we, door goed te volgen wat er met het geld in de verschillende financiële stukken gebeurd, achter de bezuiniging gekomen. Samen met de Partij voor de Dieren hebben we ons vervolgens ingezet om de onderste steen boven te krijgen. Het college heeft lang de fout ontkend, maar moest deze uiteindelijk toch toegeven. We zijn blij dat de fout vandaag met de vaststelling van de voorjaarsnota wordt teruggedraaid.

Uit de financiële stukken van de provincie is het op dit moment heel moeilijk te achterhalen waar het geld nu daadwerkelijk aan wordt besteed. Statenleden hebben een meer dan financieel degelijke achtergrond nodig om de stukken echt goed te kunnen doorgronden. Meer dan eigenlijk van ze mag worden verwacht. Ik ben blij dat ik hier afgelopen maanden als Statenlid mijn steentje aan heb mogen bijdragen en zal dit de komende periode als fractievertegenwoordiger ook blijven doen. Gelukkig hebben we in de persoon van Jeroen Heuvelink ook een financieel sterk onderlegd Statenlid, die actief bezig is om de kwaliteit van de financiële stukken te verbeteren. Want het is jammer om te zien dat inhoudelijk hele belangrijke onderwerpen uitmonden in enkel een discussie over geld. Geld is namelijk niet het belangrijkste, het gaat om de mooie dingen die we voor onze provincie willen bereiken. Of zoals mijn ‘gurl’ Jessie J zegt:

“t’s not about the money , we just wanna make the world dance”

Op 22 april stond de begroting op de agenda van de Provinciale Staten. Tijdens een lang online debat, dat technisch niet altijd even soepel verliep, hebben wij onze zorgen geuit over de slagkracht van het huidige provinciebestuur. Want behalve een coronacrisis, hebben we in Zuid-Holland ook te maken met een wooncrisis, een klimaatcrisis en een stikstofcrisis.

“Als ik naar de voorliggende begroting kijk vraag ik me af welke waarde die heeft”, zo opende onze woordvoerder Jeroen Heuvelink zijn betoog. “Discussiëren wij over paar maanden niet over een geheel herziene begroting waarin we alle zeilen bij moeten zetten? Dat deze begroting nog niet inspeelt op de economische gevolgen van de coronacrisis is wellicht nog begrijpelijk, maar om in te spelen op die ander crises moeten er toch een aantal dingen anders in het beleid van dit college.”

D66 heeft het provinciebestuur nog eens gewezen op de grote verstedelijkingsopgave waar Zuid-Holland voor staat. De gemeenten moeten huizen bouwen, maar de provincie kan daaraan bijdragen. Bijvoorbeeld door te zorgen voor een goede warmte-infrastructuur zodat er gasloos gebouwd kan worden en te investeren in meer lightrail en fietspaden zodat bewoners nieuwe wijken niet per se de auto hoeven te pakken.

Ook wat betreft het aanpakken van de klimaatcrisis en de stikstofcrisis zou D66 graag meer ambitie van het provinciebestuur zien. De verhouding tussen landbouw en natuur moet veranderen. Het landbouwbedrijf niet primair als voedselvoorziener maar een producent van maatschappelijke goederen zoals natuur, biodiversiteit, elektriciteit, milieuruimte en voedsel. En ruimtelijk een kwalitatief hoogstaand landschap met veel meer ruimte voor water en natuur. Door bodemdaling is dit in de veenweidegebieden helemaal urgent. Toch lijkt dit wel een blinde vlek bij het college. Onze fractie ontdekte zelfs een fout in de natuurbegroting. Gelukkig wordt deze nu hersteld zodat er geen bezuiniging plaatsvindt.

Tot slot wil onze fractie een lans breken voor de culturele sector, die hard wordt geraakt door de coronacrisis. De 300 miljoen euro die Ingrid van Engelshoven heeft uitgetrokken om de sector door de crisis te helpen, nemen niet weg dat onze provinciale instellingen (het Erfgoedhuis, Kunstgebouw, Jeugdtheaterhuis Zuid-Holland, Popunie en Stichting Educatie Orkest Projecten) sowieso al moeite hadden om het hoofd boven water te houden. Zij zijn in het verleden flink gekort. En dan hebben we het nog niet eens over die andere culturele instellingen, musea en evenementen die een belangrijke bijdrage leveren aan cultuurparticipatie en -educatie in Zuid-Holland. Woordvoerder cultureel erfgoed Laura Neijenhuis gaat komende tijd samen met onze cultuurwethouders bespreken hoe de provincie – naast de steun die Rijk en gemeenten bieden – van betekenis kan zijn voor de toekomst van de culturele sector.

Vandaag heeft het kabinet de structurele aanpak stikstof naar de Tweede Kamer gestuurd. In het volle besef dat we middenin de coronacrisis zitten, waardoor velen in onze maatschappij hard worden geraakt, heeft het kabinet volgens het CDA de taak om te zorgen dat stikstof in de toekomst geen drempel vormt voor economische ontwikkeling.CDA-Kamerlid Jaco Geurts: “Het CDA vindt dat deze aanpak perspectief biedt aan zowel natuurbeheer als de economie. Met forse investeringen in innovatie, ruimte voor eigen ondernemerschap en maatwerk. Alleen op die manier kunnen we met elkaar het stikstofprobleem oplossen.”Op basis van deze aanpak zal het kabinet toewerken naar de streefdoelen voor natuurbehoud en -herstel die voor 2030 zijn gesteld. Bovendien is het goed dat hiermee wordt voldaan aan de uitspraak van Raad van State, die vorig jaar aangaf dat de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) niet meer mocht worden gebruikt om vergunningen te verlenen voor economische activiteiten.Iedere sector moet steentje bijdragenWe leven in een dichtbevolkt landje met een sterke verstedelijking en grote druk op de ruimte. Iedereen wil ook in de toekomst kunnen wonen, werken en genieten van de natuur en onze groene weilanden. Voor het CDA blijft voorop staan dat iedere sector z’n steentje bijdraagt aan het oplossen van de stikstofproblematiek, en het kabinet nadrukkelijk oog heeft voor de sectoren die direct werden geconfronteerd met de uitspraak van de rechter.Jaco Geurts: “Niet alleen voor onze boeren en boerinnen, die werken in een sector die van groot belang is voor een vitaal platteland en gezond voedsel van eigen bodem, maar ook voor onze families en vrienden die werkzaam zijn in de bouw of op zoek zijn naar een betaalbare woning. Het is voor het CDA dan ook belangrijk dat het kabinet aangeeft alle relevante sectoren nauw te betrekken bij de verdere uitwerking van de maatregelen. Daarnaast kan het beleid tussentijds worden bijgestuurd als dat nodig is.”Perspectief voor boerenbedrijven: inzetten op een eerlijk verdienmodelHet CDA staat voor onze agrarische familie- en gezinsbedrijven. Zij zijn het die alle Nederlanders iedere dag weer van gezond, duurzaam en veilig voedsel voorzien. Zij zijn bovendien de beheerders van ons landschap. Het is dan ook meer dan terecht dat het kabinet inziet dat de stikstofaanpak alleen kan werken als boeren investeringen kunnen terugverdienen. Maar ook eigen keuzes kunnen maken die passend zijn bij hun bedrijf en situatie, met voldoende ontwikkelingsruimte. Daar wordt bijvoorbeeld invulling aan gegeven door beschikbaarheid van landbouwgrond in de melkveehouderij te bevorderen en het mee-investeren in stallen. Als het gaat om veevoer is het goed dat er 73 miljoen euro beschikbaar komt, werkbare afspraken worden gemaakt en dat de aanpassing geen gevolgen mag hebben voor diergezondheid, dierenwelzijn, volksgezondheid en afzetbelangen.Jaco Geurts: “Als er een sector is die al tientallen jaren hard werkt aan stikstofreductie, is het wel de landbouw. Sinds 1990 is de uitstoot reeds met 64% afgenomen. Ik ben het met de minister eens dat we onze boeren harder nodig hebben dan ooit om te helpen met de stikstofoplossing. Maar dan moeten zij wel een eerlijke boterham kunnen verdienen. Het staat of valt met een eerlijk verdienmodel. Goed dat het kabinet bereid is om fors mee te financieren.”Voor innovatie en eerste investeringen in nieuwe staltechnieken komt 452 miljoen euro voor de veehouderij beschikbaar. Voor het stimuleren van mestverwerking naar hoogwaardige kunstmestvervangers komt 48 miljoen euro beschikbaar. Wil een boer kiezen voor een andere bedrijfsvoering die bijdraagt aan stikstofreductie, dan is daarvoor een omschakelfonds beschikbaar (175 miljoen euro) die ingezet kan worden om een tijdelijke bijdrage aan de kasstroom te leveren of bij investeringen. Als boeren op vrijwillige basis willen stoppen, bijvoorbeeld omdat zij geen bedrijfsopvolging hebben, gaat de overheid een bijdrage van een miljard euro leveren aan een sociaal vangnet door middel van een landelijke beëindigingsregeling. Er komt geen gedwongen krimp.Waarborgen aan extern salderenHet CDA heeft regelmatig aangeven te willen voorkomen dat de stikstofruimte op het platteland door industriële bedrijven wordt leeg gekocht of dat er mee gespeculeerd gaat worden.Jaco Geurts: “Daarom heeft het CDA voorgesteld met een driepartijen-overeenkomst te gaan werken, om zodoende ‘cowboygedrag’ te voorkomen. Wij zijn verheugd dat de minister met de provincies het extern salderen in die richting gaat ontwikkelen met een fors aantal waarborgen. Wij steunen de minister volledig bij haar inzet om meldingen legaal te houden en dat er geen vergunningen aangevraagd hoeven te worden voor bemesten en beweiden.Mocht blijken dat er ongewenste effecten optreden, dan zal direct ingegrepen worden. Daarnaast wordt extern salderen maar voor één jaar opengesteld, waarna een grondige evaluatie plaatsvindt.”Bouwprojecten op gang helpenVanwege de coronacrisis is er sprake van een tijdelijke vermindering van de stikstofdepositie. Het CDA vindt het dan ook zeer verstandig dat de minister deze vrijgekomen ruimte inzet voor noodzakelijke ontwikkelingen zoals de woningbouw. Er is in dit land sprake van een fors woningtekort, waardoor veel mensen geen betaalbaar dak boven het hoofd kunnen vinden. Er moet alles op alles gezet worden om de bouw van nieuwe woningen door te laten gaan.Verder zijn er voor zeven infrastructurele projecten en ontwikkelingen van nationaal belang ontwikkelingsreserves geregeld. Er komt een regionale drempelwaarde en een regeling voor projecten met een tijdelijk kleine stikstofdepositie, die vrijgesteld kunnen worden van een vergunningsplicht. Ook de mogelijkheid van het ‘leasen’ van stikstofruimte kan een oplossing bieden voor de bouw van kleinschalige woonwijken of bedrijventerreinen die alleen bij de aanleg stikstof uitstoten. Verder zal de minister pilots ondersteunen (25 miljoen euro) voor zero-emissie mobiele werktuigen die bij onder andere woningbouw ingezet kunnen worden.Er zal ook actief met de bouwsector worden opgetrokken om nog eventuele knelpunten weg te nemen.Naar haalbaar en beter natuurbeheerHet CDA is een groot pleitbezorger voor het versterken van de natuur en het bevorderen van de biodiversiteit. Niet alleen op het platteland, maar zeker ook in de stad. Niet voor niets heeft het CDA eerder gepleit voor een landelijk actieplan voor meer groen in de stad, waar steeds meer natuur verdwijnt. Juist in de agrarische sector wordt per definitie al gewerkt met de natuur.CDA-Kamerlid Maurits von Martels: “Het is daarom een goede zaak dat samen met boeren wordt ingezet op meer agrarisch natuurbeheer, waarbij deze grond niet wordt aangewezen als Natura-2000 gebied of leidt tot uitbreiding van bestaande Natura-2000 gebieden.”Tegelijkertijd is het CDA kritisch op het ‘keurmerk’ Natura-2000. We moeten onszelf eerlijk afvragen: zijn de doelen die we in het verleden hebben gesteld voor deze gebieden wel realistisch? Herindeling van deze gebieden en het tegengaan van versnippering zou de natuur in ons land juist kunnen versterken. Dat zou ook voor wonen en werken veelal een oplossing kunnen bieden. Daar valt nog een wereld te winnen.Maurits von Martels: “Het was voor ons een belangrijke voorwaarde dat het kabinet de doorlichting van de Natura-2000 gebieden in gang zou gaan zetten. We zien de uitkomsten hiervan graag spoedig tegemoet en zien volop mogelijkheden om tot een realistisch natuurbeleid te komen. Kortom, de stikstofreductie leidt niet tot uitbreiding van Natura-2000 gebieden. Deze gebieden moeten op zo’n manier worden ingericht, dat je weet dat de doelen haalbaar zijn onder Nederlandse omstandigheden.”In Natura-2000 gebieden is veel bos gekapt dat we nodig hebben om de klimaatverandering te lijf te gaan. Wat het CDA betreft moet dit anders en beter, en zet de minister terecht in op de aanplant van nieuw bos. Tot slot is het belangrijk dat een streefwaarde voor een lagere stikstofneerslag in natuurgebieden niet leidt tot juridische kwetsbaarheid.

D66 Zuid-Holland betreurt het standpunt van de provincie Noord-Holland niet verder te willen met het project Duinpolderweg. Door het niet aanleggen van de verbinding N205 – N208, waarmee een extra passage van de Ringvaart zou ontstaan, blijven de huidige problemen op het gebied van bereikbaarheid, leefbaarheid en veiligheid in de noordelijke grensstreek (Bollenstreek / Haarlemmermeer) bestaan.

Behalve de verkeersoverlast op de provinciale wegen blijft ook de verkeersoverlast in Lisse en Hillegom bestaan, vanwege de smalle bruggen over de Ringvaart en ook de verkeersoverlast richting Bloemendaal (Vogelenzang, Bennebroek). Daarnaast heeft het ontbreken van goede verbindingen voor auto, openbaar vervoer en fiets in het gebied Bollenstreek / Haarlemmermeer ongetwijfeld gevolgen voor de woningbouw aan de westzijde van de Haarlemmermeer, omdat dit niet los kan worden gezien van de verbindingen met de voorzieningen in de Bollenstreek (onder andere in de kernen Lisse en Hillegom, het strand en de duinen).

Zeker in de geest van de Omgevingswet is een integrale omgevingsvisie op het gebied Bollenstreek / Haarlemmermeer, dat een belangrijke verbinding vormt tussen de zuidelijke en noordelijke Randstad, van cruciaal belang.

D66 Zuid-Holland roept de provincie Noord Holland dan ook op zich niet uit het project Duinpolderweg terug te trekken, maar juist een tandje bij te zetten en de ontwikkeling te verbreden tot deze noodzakelijke provinciegrensoverschrijdende omgevingsvisie.

Jaco Geurts en Maurits Von Martels maken zich zorgen over de manier waarop politiek, boeren en burger tegenover elkaar staan in de stikstofcrisis. In een opiniestuk in de Telegraaf doen ze een oproep om uit de ’schuttersputjes’ van het eigen gelijk te klauteren. ,,Het poldermodel is harder nodig dan ooit.” „Als er tijdens de ‘stikstofcrisis’ iets duidelijk is geworden, is dat er in Nederland een strijd om de ruimte woedt. We leven in een klein en dichtbevolkt land met veel economische activiteiten, een sterke verstedelijking en grote druk op de ruimte. In de stad verdwijnt langzamerhand ieder stukje groen. Onze landbouwgronden worden in rap tempo gebruikt voor infrastructuur, woningbouw, distributiecentra, nieuwe natuur, zonnevelden en windmolens. De inwoners van het buitengebied en vooral de boeren voelen zich steeds meer bedreigd door deze ontwikkelingen. In dat ‘geweld’ moet een stikstofoplossing gevonden worden.RegelsVoor die oplossing hebben we het Hollandse poldermodel, door met elkaar in gesprek te blijven, harder nodig dan ooit. Vroeger waren het de lokale overheid, de kooplieden en de boeren die met elkaar de uitdagingen van die tijd aangingen. Door het algemeen belang boven het eigen belang te stellen. Denk aan het droogleggen van land en het bouwen van dijken. Tegenwoordig zien we een overheid die steeds meer regels oplegt. De kooplieden zijn veranderd in grote voedsel- en supermarktconcerns met (te) veel financiële macht. En de boeren zitten nu klem en kunnen geen kant meer op. Dat is de situatie waar we nu in zitten. Dan helpt het niet als politici gaan schreeuwen om halvering van de veestapel, of alleen maar roepen om nieuwe natuur. De discussies over een oplossing worden daardoor te plat en eenzijdig. Het poldermodel piept en kraakt.De onrust onder boeren is begrijpelijk. Ze hebben het gevoel langzaam weggesaneerd te worden. Daarnaast wordt hen onterecht verweten, dat ze niet zouden willen werken aan (agrarisch) natuurbeheer. Juist veel boeren willen wél. De landbouwsector heeft sinds 1990 rond de 65% emissies gereduceerd. We behoren tot de kopgroep van de wereld als het gaat om voedselveiligheid, duurzaamheid en dierenwelzijn. Je moet boeren perspectief bieden om die lijn zelf door te trekken. En niet zoals andere partijen eigenlijk zeggen: spring over die sloot. Maar niet helpen als de boer er halverwege in valt. Het is beter om de voorstellen van het Landbouw Collectief serieus te nemen. Stimuleer innovatie en ondernemerschap. En als boeren willen stoppen, bijvoorbeeld omdat zij geen bedrijfsopvolging hebben, moet de overheid een bijdrage leveren aan een sociaal vangnet.RealiteitIedere sector, ook de industrie en de luchtvaart, moet voor de stikstofoplossing z’n steentje bijdragen. En we moeten kijken naar de realiteit. Ook door onszelf eerlijk af te vragen: zijn de doelen die we in het verleden gesteld hebben voor Natura 2000-gebieden wel haalbaar? Herindeling van gebieden en het tegengaan van versnippering zou de natuur in ons land juist kunnen versterken. Maar ook voor wonen en werken een oplossing bieden. Er lopen nog onderzoeken naar het stikstofmodel, die binnenkort verschijnen.We moeten af van het geschreeuw en juist de kracht van het poldermodel gebruiken als uitweg voor de stikstofcrisis. Zo is Nederland groot geworden. Als iedereen alleen vanaf de zijlijn voor zijn eigen belang blijft roepen, verliezen we allemaal. Door gezond boerenverstand te gebruiken kan het namelijk ook allebei: perspectief bieden aan zowel de boeren als de natuur.”Maurits von Martels en Jaco Geurts zijn de landbouwwoordvoerders van het CDA in de Tweede Kamer.

Ruim vijftien jaar alweer woon ik in Den Haag. Heerlijk vind ik het dat je hier met tien minuten fietsen mídden in de natuur bent. Ik heb afgelopen jaren veel gewandeld (met of zonder hond), gefietst, gepicknickt en paardgereden aan het strand en in het duingebied tussen Scheveningen en Wassenaar Meijendel.

Inmiddels neem ik in de zomer yogalessen op het strand en sta ik graag met de kinderen in de branding. Elke keer dat ik er kom, vooral als ik in mijn eentje ben, verrast het me weer hoe divers en ontzettend mooi de natuur is in Nationaal Park Hollandse Duinen. En aan het strand geniet ik van de eeuwige beweging en het geluid van de zee.

Dit stuk natuur in onze provincie, zoals vele anderen, is kwetsbaar en verdient onze bescherming. Het kustgebied staat onder druk. Ik ben er trots op dat ik in de Provinciale Staten een partij mag vertegenwoordigen die hier vol voor kiest: behouden en versterken van onze natuur en geen extra bebouwing in onze kustgebieden. In het licht van de stikstofcrisis wordt dit alleen maar belangrijker. Extra bijzonder aan ons duingebied is dat het zorgt voor het zuiveren van ons drinkwater. Nog een extra reden om heel goed te zorgen voor dit prachtige natuurgebied.