Poliflw

Groningers met schade aan hun huis hebben er vaak weinig vertrouwen in dat hun woning ook daadwerkelijk wordt versterkt. Dat blijkt uit onderzoek van Katherine Stroebe en Tom Postmes van de Rijksuniversiteit Groningen in opdracht van de Nationaal Coördinator Groningen (NCG).

Ruim een derde (37 procent) van de inwoners met meerdere schades aan hun woning door aardbevingen vindt dat hun woning versterkt moet worden. Slechts 14 procent denkt dat dit ook daadwerkelijk gaat gebeuren, blijkt uit een enquête die is gehouden in juni en september van dit jaar.

Katherine Stroebe vindt het opvallend dat deze Groningers zulke lage verwachtingen over versterking hebben. ‘Dat is zorgelijk omdat we weten dat juist bewoners met meervoudige schade zich minder veilig voelen en gezondheidsklachten krijgen door de schade en alles wat erbij komt’, aldus Stroebe. Ook Groningers die één keer schade hebben gehad door een aardbeving, hebben er lang niet altijd vertrouwen in dat hun woning wordt versterkt. 14 procent vindt dat nodig, maar slechts 5 procent denkt dat dit ook gaat gebeuren.

De onderzoekers wijzen erop dat de huidige versterkingsaanpak wordt gebaseerd op een ‘complex rekenmodel’. Zij pleiten ervoor de bewoners meer centraal te stellen en rekening te houden met groepen die versterking van hun woning nodig achten, maar daar niet niet op rekenen. Stroebe en Postmes doen sinds 2016 onderzoek naar de veiligheidsbeleving in Groningen. Zij constateren dat de geestelijke gezondheid van inwoners die meerdere getroffen zijn door een aardbeving afgelopen jaar iets is verbeterd. ‘Dat is goed nieuws’, schrijven de onderzoekers. Tegelijk wijzen ze erop dat deze groep nog altijd een ‘aanzienlijk minder goede gezondheid’ heeft vergeleken met inwoners zonder schade. Zij voelen zich minder veilig en hebben minder vertrouwen in instanties.

Westerwijtwerd

De onderzoekers constateren dat de relatief zware aardbeving bij Westerwijtwerd (gemeente Loppersum) in mei van dit jaar het gevoel van veiligheid (verder) heeft ondermijnd. Stroebe en Postmes constateren dat gevoelens van machteloosheid en boosheid overheersen. Door de beving denken dat inwoners dat er nog steeds aardbevingen zullen komen, ook nu de gaskraan dicht gaat. ‘De onzekerheid over de toekomst is weer groter geworden. ‘Voor een deel van de bewoners is de maat nu echt vol’, aldus Stroebe.

Dit artikel is gemaakt door Eduard Sloot op maandag 16 december 2019 voor het Nederlands Dagblad.

Het complete onderzoek vindt u in het document hieronder.

Wiebes: "Zoals ik uw Kamer in mijn brieven van 14 mei en 1 oktober 2018 heb gemeld heb ik een adviescommissie ingesteld om te adviseren over een methode voor het begroten van schade door waardedaling. Het advies is een belangrijke stap richting schadeloosstelling van Groningers voor de waardedaling van de woningen. Ik ben de adviescommissie daarvoor zeer erkentelijk.

De hele brief vindt u hier en de bijlage hier. Overigens alle documenten vindt u ook hieronder bij de documenten.

Een deel uit de brief:

In het wetsvoorstel Instituut Mijnbouwschade Groningen (IMG) is een wettelijke grondslag voor afhandeling van schade voor waardedaling door de overheid opgenomen. Dit wetsvoorstel ligt momenteel voor advies bij de afdeling Advisering van de Raad van State. Het wetsvoorstel voorziet in oprichting van het IMG. Het IMG wordt verantwoordelijk voor de afhandelingen van alle schadesoorten. De TCMG gaat op in dit zelfstandig bestuursorgaan. Als het IMG van start gaat kunnen bewoners hier ook voor waardedaling een verzoek tot schadevergoeding indienen.

Atlas voor Gemeenten verricht sinds 2015 onderzoek naar de ontwikkeling van huizenprijzen in het aardbevingsgebied. De adviescommissie constateert dat de methode van Atlas integraal is en bovendien robuust gebleken in een veelheid van gevoeligheidsanalyses. In de methode wordt waardedaling vastgesteld aan de hand van twee componenten:1) In de eerste plaats een percentage van imago-effect dat voor het hele gebied hetzelfde is.2) In de tweede plaats een effect dat afhankelijk is van de ondervonden aardbevingen.Daarnaast vindt om de waardedaling vast te stellen vergelijking met een referentiewoning elders in Nederland plaats. Op basis hiervan wordt per postcodegebied een percentage waardedaling vastgesteld. In haar laatste publicatie van december 2018 komt Atlas tot een gemiddeld percentage van 3% in de periode 2012 tot en met 2017. Het percentage binnen het gebied varieert, al naar gelang het aantal ondervonden bevingen: van 1,9% in Oldambt, naar 8,9% in Loppersum. Het betreft hier gemiddelde percentages, binnen de desbetreffende gemeente kan het percentage verschillen.De adviescommissie adviseert dit percentage te verhogen. Achtergrond van deze aanbeveling is dat bij het vaststellen van de waardedaling door middel van een model de onzekerheidsmarge in het voordeel van de gedupeerde moet zijn. De adviescommissie stelt daarom voor een bandbreedte te hanteren. Ook dient het effect van de waardevermeerderingsregeling buiten beschouwing gelaten te worden, aangezien deze regeling bedoeld was als compensatie voor overlast.De adviescommissie heeft dit door laten rekenen en gaat daar in haar advies op in: van gemiddeld 2,4% waardedaling in Oldambt tot 12,9% waardedaling in Loppersum per 1 november 2018.

Op basis van het percentage waardedaling wordt een schadebedrag toegekend. De adviescommissie komt tot de slotsom dat de WOZ-waarde de meest geschikte grondslag is voor de compensatie van waardedaling. Daarvoor stelt de commissie de peildatum op 1 januari 2019. De hele brief met de bijlage vindt u hieronder bij de documenten.

Bijdrage Jan van Heerde

Perspectief voor Groningen. Dat is waar het in het Nationaal Programma Groningen om moet gaan. Een gebied waar we best wel eens trotser op mogen zijn. Te veel en te vaak lijkt er het idee te hangen van ’t was niks, ’t is niks en ’t zal ook nooit wat worden. Het is aan ons om dat beeld te doorbreken en er ook stelling tegen in te nemen. Ook, of misschien wel juist, als politiek en bestuur. Meer trots op een gebied, dat echt volop mogelijkheden heeft en met het startkapitaal van het NPG extra kan investeren in de toekomst voor Groningers van nu en in de toekomst.

Burgerparticipatie is voorwaardelijk.

Want voor die Groningers doen we het toch? Daarom vragen we in de zienswijze nadrukkelijk om meer dan nu burgerparticipatie tot zijn recht te laten komen. Een van de belangrijkste pijlers voor de uitwerking en realisatie van plannen is namelijk dat inwoners actief iets te zeggen hebben over hun eigen woon- en leefgebied.

Eerst een veilige woning.

Die inwoners willen vooral en eerst een veilige woning, waarvan de schade op een goede manier is opgelost, zonder dat zij moeten wachten op ellenlange procedures. Dat is een recht dat niemand hen kan en mag ontzeggen. Geld daarvoor moet dan ook absoluut niet uit het Nationaal Programma Groningen komen. Er moet een duidelijke scheiding zijn tussen geld voor de versterking en geld voor de plus op die versterking.

Sociaal economische versterking van het gebied.

Bij die plannen stellen we de sociaal economische verbetering van het gebied voorop. De plannen moeten daar dan ook vooral op gericht zijn. Daarbij moeten lokale en regionale plannen goed op elkaar worden afgestemd. Wij adviseren om de doelstellingen daarbij te toetsen aan generaties, doelgroepen en wijken en dorpen. Dit denkraam dat is ontwikkeld biedt goede aanknopingspunten om ingezette ontwikkelingen te volgen en resultaten te meten en zorgt voor goede dwarsverbindingen tussen verschillende initiatieven.

Doelstellingen zijn dan niet alleen beter te volgen, waar nodig bij te sturen en de financiële inzet te verantwoorden. 

De brede welvaartsmonitor, waarbij het landelijk gemiddelde voor ons het uitgangspunt is waarnaar we streven, en waarbij we het projectmatig en programmatisch niveau van elkaar scheiden is een goed en gevalideerd instrument. Zo blijven kleinere en grotere projecten goed te volgen en kunnen ze in samenhang een plek krijgen in het grotere geheel. Op die manier hebben en houden we bovendien zicht op de kortere en langere termijn.

De zes prioriteiten van Midden-Groningen.

 We prioriteren daarbij binnen het totaal aan prioriteiten de volgende zes doelstellingen. Te weten het:

Verbeteren van de gebiedsidentiteit met respect voor de historische waarde; Verbeteren van de kwaliteit van de sociale leefomgeving; Bij deze doelstelling vragen we specifiek aandacht voor de sociale achterstanden; Versterking van het ondernemers- en vestigingsklimaat; Bijdragen aan meer fysiek en mentaal gezonde jaren in eigen omgeving; Verbeteren van de afstemming tussen onderwijs en arbeidsmarkt en vergroten duurzame inzetbaarheid mensen; Versterken economische structuur door investeringen en het vergroten van kansrijke innovaties, die bijdragen aan en passen bij de maatschappelijke opgaven van de regio.

Bij deze laatste doelstelling hebben we bewust “die bijdragen aan en passen bij” toegevoegd.

Vooral op de korte termijn moet voor inwoners echt zichtbaar worden dat er concreet iets gebeurt. We moeten het ook echt kunnen zien. We moeten het gaan merken. Alleen dan doorbreken we het onterechte beeld van ’t was niks, ’t is niks en ’t zal nooit wat worden.

Laten we daar als politiek en bestuur mee beginnen. Want van het beeld dat gemeenten en bestuurders in Groningen voortdurend over elkaar heen buitelen wordt echt niemand beter.

In het besef het NPG startkapitaal en niet eindkapitaal is.

Laat samen het uitgangspunt zijn. Laat de inwoner centraal staan. Doe wat nodig is voor Groningers van nu en Groningers van de toekomst.

Het programmabureau wensen we veel wijsheid toe bij het meenemen van alle suggesties en ideeën van de verschillende raden en de Staten.

 

De voorzitter van de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen was 16 mei te gast bij de raad van Appingedam. Hierbij heeft de ChristenUnie de voortdurende nood van mensen in Groningen en de nog steeds ontoereikende overheidsmaatregelen dringend onder de aandacht gebracht:

'Wij horen er niet meer bij.'  'Ik voel me geen burger van Nederland meer.' 'Het gaat je leven beheersen.'  'Als het ’s nachts kraakt dan vraag je je af of het wel veilig is.'  Zomaar een paar reacties uit de serie “Ik wacht” van mensen uit Appingedam die nog steeds wachten op de definitieve afhandeling van hun schades.

Sinds 2012, de stevige aardbeving in Huizinge, zijn duizenden Groningers geconfronteerd met mijnbouwschade aan hun huis. In het begin, als de schade nog te overzien lijkt, wordt er vrij vlot gereageerd op meldingen en wordt er bij simpele gevallen vrij vlot uitbetaald. Velen hebben als gedupeerde een extra bedrag gekregen om hun huis te verduurzamen, maar dan…..

Aardbeving op aardbeving zorgt voor een onophoudelijke stroom van schademeldingen en daar weet de overheid niet mee om te gaan. Blunder op blunder wordt gemaakt, instituut op instituut wordt ingericht, honderden medewerkers worden aangetrokken en verdwijnen weer. Miljoenen gaan op aan inspecties, opnames, huisvesting, voertuigen, salarissen enz. enz. maar een goede aanpak en goede oplossingen komen er niet.

Ondertussen gaat de gaswinning gewoon door alsof er niets aan de hand is. En de gedupeerde Groningers worden bozer en bozer en zieker en zieker van de ellende waar ze niet om gevraagd hebben en die hun door de gaswinning overkomt en waar geen einde aan lijkt te komen, en dan…..

Dan komt er een andere minister en hij zegt: Dit is een overheidsfalen van on-Nederlandse proporties. Hier gaan we wat aan doen. Eindelijk iemand die ziet dat het voor geen meter deugt wat er hier in Groningen gebeurt en er komt nieuwe hoop. Een paar maanden later besluit deze minister om de gaswinning zo snel mogelijk af te bouwen. Geweldig nieuws, eindelijk de veiligheid voorop en niet de verdiensten  maar.….

Daarmee is er nog geen oplossing voor alle schade aan de huizen om maar te zwijgen over de enorme versterkingsopgave die er ligt waarmee onveilige huizen veilig gemaakt zullen worden. De minister richt een nieuw instituut in voor de afhandeling van de mijnbouwschade , de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen, en die moet, ik citeer: “rechtvaardig, ruimhartig, onafhankelijk, voortvarend en met oog voor de menselijke maat besluiten over aanvragen tot schadevergoeding”, aldus het besluit tot oprichting.

De commissie begint met 18.000 schademeldingen die zijn blijven liggen omdat alles een jaar heeft stilgelegen en die overgenomen zijn van het Centrum Veilig Wonen. Ze heeft moeite met het vinden van schade opnemers en krijgt het tempo er niet in. En nu…

Voortdurend zijn er kleine bevingen en mensen zijn bang voor de volgende zware beving. De onrust blijft en neemt toe. Gezondheidsklachten door stress nemen toe. Het vertrouwen in de overheid is tot een nieuw dieptepunt gedaald. Nergens wordt echt tempo gemaakt, niet met de versterking en niet met de schadeafhandeling.

Vanuit het NPG krijgen aardbevingsgemeenten miljoenen voor leefbaarheid en dat is mooi en daarmee kunnen we zaken op ons verlanglijstje uitvoeren en daar hebben onze inwoners ook wat aan natuurlijk maar…

Er wordt geleden door mensen die hun huis kwijt raken tegen hun wil, die een ongelijke strijd voeren tegen overheden om hun gelijk te halen. Mensen die ziek worden van de voortdurende onzekerheid en het lange wachten. Wij Groningers zien ons erfgoed, onze boerderijen en kerken en borgen en statige herenhuizen scheuren en soms zelf verdwijnen door de aanhoudende bevingen. Hele dorpen en wijken veranderen voorgoed door de versterkingsopgaven.

En ondertussen groeit er hier in Groningen een generatie kinderen op die thuis en op straat en op school en in de media voortdurend geconfronteerd worden met onrust, angst en zorg en die ook zelf zien dat hun veiligheid niet voorop staat en dat een overheid niet te vertrouwen is, tenminste niet als het om de veiligheid van Groningers in het aardbevingsgebied gaat.  

 Ina Schenkel-Zandvoort, fractievoorzitter ChristenUnie Appingedam

 

.

 

 

.     

 

In de afgelopen jaren hebben verschillende organisaties zich ingezet om inwoners van het bevingsgebied te steunen en op te komen voor hun belangen.

Begin dit jaar kwam het kabinet eindelijk met het besluit de problemen bij de oorzaak aan te pakken: De gaswinning wordt afgebouwd naar nul in uiterlijk 2030.

Namens de ChristenUnie is Carla Dik - Faber woordvoerder over dit onderwerp. Ze was afgelopen vrijdag in onze provincie. "Ik ben hier om organisaties te bedanken. Iedere keer weer mensen op de been brengen en het bevingsprobleem weer onder de aandacht brengen. En ik ben hier om te luisteren waar jullie tegenaan lopen."

Samen met Gerrit Jan Steenbergen bracht ze een bezoek aan verschillende organisaties, maar ook aan 'gewone mensen', die zich sterk maken voor de Groningers. Deze dag waren dat Groninger Bodem Beweging, Stut & Steun, Platform Kerk & Aardbeving en Krewerd Sterk.

Daarnaast waren er gesprekken met mensen die initiatief hebben genomen om zelf de leefbaarheid van het dorp 't Zandt te verbeteren: Landgoed de camping. Ook werd een bezoek gebracht aan de energiecoöperatie 'Zonnedorpen' die 1500 zonnecellen plaatst, die energie leveren voor 90 huishoudens in de omgeving.

Bekijk hier een korte impressie van de dag.

De foto's werden gemaakt door Jan Peter Mulder en Jos Schaafsma

Provinciale Staten van Groningen vinden dat het nieuwe schadeprotocol voor aardbevingsschade door middel van een open overleg tot stand moet komen. Ook moeten de persoonlijke omstandigheden van mensen als uitgangspunt worden genomen. Een motie van de ChristenUnie daartoe werd vandaag unaniem door Provinciale Staten aangenomen.

Op initiatief van de ChristenUnie spraken de Provinciale Staten van Groningen vandaag over het nieuwe schadeprotocol voor mijnbouwschade in het gaswinningsgebied. Afgelopen week stapten de Groninger Bodembeweging en het Gasberaad uit het overleg over het nieuwe schadeprotocol omdat uit een brief van minister Kamp bleek dat een aantal uitkomsten van het overleg al vooraf vaststonden, zoals het verdwijnen van de contra-expertise.

 Volgens Stieneke van der Graaf, fractievoorzitter van de ChristenUnie, is het erg belangrijk dat Provinciale Staten van zich laten horen. “De afhandeling van aardbevingsschade gaat heel veel Groningers aan. Het is daarom van groot belang dat de inbreng van bewoners en organisaties een plaats krijgt. Daarnaast is het hard nodig dat in het nieuwe schadeprotocol niet alleen gekeken wordt naar regels en normen, maar dat schadeherstel ruimhartig gebeurt en dat er aandacht is voor de persoonlijke omstandigheden van mensen. Met de motie die vandaag unaniem is aangenomen geven we een duidelijk signaal aan de minister en de Tweede Kamer.”

De Tweede Kamer debatteert donderdag 20 april over de gaswinning in Groningen.

Hieronder kunt u de motie aanlikken om te bekijken