Nieuws van politieke partijen in Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek inzichtelijk

27 documenten

Uitstel invoering Omgevingswet voedt twijfels | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 08-04-2020 00:00

De grote twijfels en zorgen die er al waren over de nieuwe Omgevingswet, zijn toegenomen nu de minister de invoering ervan heeft uitgesteld. “Invoering van deze mega-wet op deze korte termijn was vragen om moeilijkheden,” zegt Tweede Kamerlid Paul Smeulders.

GroenLinks initieerde een schriftelijk overleg over de kwestie naar aanleiding van een kabinetsbrief, waarin staat dat de invoering van de veelomvattende omgevingswet wordt uitgesteld vanwege de corona-crisis.

Uit een reconstructie van NRC bleek dat al langer bekend was dat de invoering onhaalbaar was. De nieuwe wet gaat namelijk gepaard met een enorme ICT-operatie, aangezien de vergunningsverlening in de toekomst vooral digitaal zal zijn.

De Omgevingswet wordt ook wel de grootste verandering van ons wettelijk stelsel sinds Thorbecke genoemd. De wet moet vanaf volgend jaar zo’n beetje alle wetgeving rond de ruimtelijke ordening en leefomgeving vervangen, decentraliseren en digitaliseren. 

Zorgen over zeggenschap voor burgers GroenLinks is fel tegenstander van de wet, omdat deze het beschermingsniveau verminderd en burgers minder mogelijkheden geeft om zich te beroepen op plannen in hun leefomgeving.

“In het woud aan regels en procedures wordt hun zeggenschap verkleind. De wet heeft vooral de belangen van ondernemers voor ogen”, vindt Paul Smeulders.

De invoering van de wet is een reusachtige operatie voor alle decentrale overheden: provincies, gemeenten en andere overheidsinstanties. “De signalen dat dit niet haalbaar was op deze termijn, ontvangen wij al lange tijd. Het kan nauwelijks een verrassing zijn dat ook de ambtenaren daar weet van hadden. Wel had het interne rapport hierover dat er blijkbaar was, aan de Tweede en Eerste Kamer gestuurd moeten worden.”

Huidige stelsel behouden?  GroenLinks noemt het verstandig dat de minister nu heeft besloten de invoering uit te stellen. Daarbij vindt de partij het belangrijk dat de vertraging geen invloed heeft op de invoering van noodzakelijke maatschappelijke transities, zoals de energietransitie.

GroenLinks vraagt zich of wat er mis mee is als het huidige stelsel gewoon blijft werken. Ook wil GroenLinks weten of het uitstel betekent dat ook de beschikbare budgetten worden overschreden. Moeten decentrale overheden extra kosten maken vanwege dit uitstel en waar kunnen ze die kosten verhalen? En wat kan de minister doen om signalen van overheden over problemen beter te horen en hen beter te ondersteunen?

Naar verwachting zal de minister binnen drie weken reageren.  

Uitstel klimaattop: EU heeft huiswerk in te halen | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 02-04-2020 00:00

De VN-klimaattop (COP26) die in november van dit jaar in Glasgow zou plaatsvinden wordt uitgesteld. GroenLinks Europarlementariër Bas Eickhout: “De EU loopt achter met het huiswerk voor de klimaattop, het aangekondigde uitstel betekent niet dat we de voorbereiding links kunnen laten liggen. Een effectieve en solidaire aanpak van Covid-19 is uiteraard topprioriteit. De Europese klimaatwet en het aanslingeren van groene investeringen zijn dat echter ook. Economisch herstel en de aanpak van klimaatverandering moeten straks volledig samenvallen.”

Cruciale klimaattop

De COP26 vindt plaats aan het eind van een vijfjarig cyclus waarin landen hogere CO2-reductiedoelen moeten indienen. Eickhout: “Komt de wereld tijdens deze klimaattop niet met een fikse ophogingen in toezeggingen, dan verliezen we vijf jaar aan klimaatactie. De EU moet het voortouw nemen en ruim voor de klimaattop de boel op orde hebben. Dat is de enige manier om eerst China, en vervolgens de rest van de wereld tijdig mee te krijgen. De Europese Commissie heeft echter nog niet eens het voorstel voor ophoging van het Europese 2030-doel klaar. Terwijl er daarna nog vele maanden overheen kunnen gaan voordat de EU-landen het eens zijn.”

Klimaatwet en duurzaam investeren

Eickhout benadrukt dat klimaatactie en het economische herstel van het coronavirus één en hetzelfde moeten worden: “Dat doe je door de Europese economie te herstellen via een volledig duurzaam investeringspakket. Energiebesparing, duurzame energie, netwerkinvesteringen, schone productieprocessen, recycling, noem maar op. Strikt overkoepelend klimaatbeleid zorgt ervoor dat alle EU-landen die richting ingaan. Hiervoor is de klimaatwet noodzakelijk, mét ambitieus 2030-doel. De Europese Commissie moet het voorstel voor een opgehoogd 2030-doel dus eerder vandaag dan morgen op de onderhandelingstafel leggen.”

“De EU moet doorpakken op de groene agenda. Zo garanderen we duurzaam economisch herstel en zijn we voorbereid om de cruciale klimaattop in Glasgow een succes te maken, ook als deze in 2021 plaatsvindt”, besluit Eickhout.

Europese klimaatwet mag Parijsakkoord niet ondermijnen | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 04-03-2020 00:00

De klimaatwet die de Europese Commissie vandaag presenteert, voldoet volgens GroenLinks niet aan de beloften van de Europese Green Deal. “Dit wetsvoorstel neemt wetenschappelijke noodseinen én de werking van het Parijsakkoord niet serieus. De EU moet nu een leidende rol spelen, om tijdens de klimaattop in Glasgow effectief te zijn. De kansen die de klimaatwet daarop biedt worden niet gegrepen”, oordeelt GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout. 

We vragen de Europese ministers voor klimaat om in de klimaatwet op te nemen dat de Europese Unie 65 procent minder CO2 uitstoot in 2030. Teken de petitie.

Cruciale klimaattop in Glasgow

De klimaattop die eind 2020 in Glasgow plaatsvindt (COP26) is het einde van een vijfjarige cyclus waarin landen hogere CO2-reductiedoelstellingen onder het Parijsakkoord moeten inleveren. Eickhout: “COP26 is de lakmoesproef voor de werking van het Parijsakkoord. Komt de wereld dit jaar niet met een fikse ophogingen in toezeggingen, dan riskeren we vijf jaar aan klimaatactie te verliezen. Een economische reus als de EU moet het voortouw nemen. Dat is de enige manier om eerst China, en vervolgens de rest van de wereld tijdig mee te krijgen.”

2030-doelstelling nog steeds niet op tafel

“De wetenschap is glashelder. De komende tien jaar moeten we de uitstoot wereldwijd sterk terugdringen om zicht te houden op de doelstellingen van het Parijsakkoord”, stelt Eickhout. “Natuurlijk steunen we dat de wet vastlegt dat de EU in 2050 klimaatneutraal moet zijn. Maar eigenlijk hoort de discussie volledig te draaien om 2030, 2030 en nog eens 2030. We hebben CO2-doelen nodig die nu extra klimaatactie afdwingen, niet in de verre toekomst.”

Een definitief ophogingsvoorstel voor het Europese 2030 CO2-reductiedoel blijft de Commissie echter ontwijken. Eickhout: “Ook nu weer in de klimaatwet. Dat gebeurt met het excuus dat meer studie nodig is. Onzin. We weten wat er moet gebeuren, de modellen zijn er. Het is hoog tijd dat de Commissie het voorstel voor een nieuw 2030-doel op tafel legt. Er moet een internationaal momentum gecreëerd worden richting de cruciale klimaattop in Glasgow in november. Elke week telt.”

Eickhout: “Vergeet niet dat nadat de Commissie eindelijk een voorstel voor een nieuw 2030-doel op tafel legt, de EU-landen nog ermee moeten instemmen. In het verleden duurde dat zeker een jaar. Door te treuzelen verspilt de Commissie ongelooflijk kostbare tijd in aanloop naar de belangrijke klimaattop.” 

Werking Parijsakkoord ondermijnd

Daarnaast wil de Commissie in de klimaatwet vastleggen dat een nieuw 2030-doel vervolgens de komende tien jaar niet verder opgehoogd wordt. Eickhout: “De Europese Commissie geeft hiermee het signaal af dat de EU niet meedoet aan de volgende ophogingsronde onder het Parijsakkoord in 2025. Hierdoor is er dan dus opnieuw de dreiging dat de wereld vijf jaar verliest. Dit onderdeel van de klimaatwet ondermijnt regelrecht de werking van het Parijsakkoord. Heel onverstandig.”

Studie: handelsdeal Mercosur in strijd met Europese klimaatdoelen | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 16-01-2020 00:00

Het handelsverdrag tussen de Europese Unie en Zuid-Amerika (EU-Mercosur) gaat lijnrecht in tegen de Europese ambities in de Green Deal. Het handelsverdrag schiet tekort om klimaatverandering tegen te gaan en biodiversiteit te beschermen. Dat blijkt uit een nieuwe analyse van het handelsakkoord in opdracht van de Groene fractie in het Europees Parlement.

In 2019 bereikten de onderhandelaars van de EU en Mercosur-landen (Argentinië, Brazilië, Paraguay, en Uruguay) overeenstemming over een handelsdeal. De voorlopige politieke overeenkomst wordt nu juridisch verder uitgewerkt voordat het Europees Parlement en de nationale regeringen er een definitief besluit over nemen.

Al in 1999 werden de onderhandelingen over het handelsakkoord gestart. Het mandaat voor de onderhandelingen hield daarom volstrekt geen rekening met de grote maatschappelijke kritiek van de afgelopen jaren op vrijhandelsakkoorden van de EU. Deze handelsakkoorden worden steeds breder bekritiseerd over hun negatieve gevolgen voor klimaat, milieu, dierenwelzijn en sociale rechtvaardigheid. Een onderzoek van de Europese Commissie naar de duurzaamheidseffecten werd pas gepubliceerd nadat het akkoord al was gesloten, waardoor de conclusies niet meegenomen zijn in de onderhandelingen.

Negatieve duurzaamheidseffecten

De studie laat zien dat de huidige handelsstromen tussen de EU en Mercosur grote negatieve duurzaamheidseffecten hebben, die door het handelsverdrag versterkt zouden worden. De EU importeert onder andere veel soja, (rund)vlees en suiker uit Zuid-Amerika, terwijl de Mercosur-landen onder andere (onderdelen van) vliegtuigen en auto’s importeren. De auteurs van de studie verwachten een toename in de productie van landbouwgoederen die ontbossing verergert. Het grootste deel van de CO2-uitstoot van Brazilië en Paraguay komt door veranderingen in het landgebruik.

Het onderzoek wijst ook op het veelvuldig gebruik van gevaarlijke pesticiden waaronder glyfosaat in Mercosur-landen, die de biodiversiteit en gezondheid schaden. In Brazilië worden steeds meer pesticiden toegestaan op de markt. Daarnaast beschrijft de studie schadelijke praktijken bij de productie van vlees in Mercosur-landen, illegale ontbossing en een gebrekkige controle op de export naar de EU. Door meer handel in deze producten en het transport daarvan, zou klimaatverandering verder verergeren.

Handelsbelemmeringen

Het EU-Mercosur handelsakkoord bevat een hoofdstuk over duurzaamheid, bedoeld om onder andere de implementatie van het Parijsakkoord, duurzaam bosbeheer en werknemersrechten, te bevorderen. De bepalingen in dit hoofdstuk hebben alleen geen tanden en staan in geen verhouding tot de veel grotere verwachte negatieve gevolgen van de handelsbepalingen uit het akkoord. In tegenstelling tot de afspraken over tarieven, quota en andere handelsbelemmeringen die juridisch afdwingbaar zijn, zijn er geen effectieve instrumenten om de duurzaamheidsbepalingen uit het verdrag af te dwingen.

GroenLinks wil geen EU-Mercosur handelsakkoord dat de strijd tegen klimaatverandering en ontbossing ondermijnt. De EU moet wat GroenLinks betreft handelsafspraken maken die echt bijdragen aan duurzame handel. Verschillende landen waaronder Ierland, Frankrijk en - dankzij Groene regeringsdeelname - Oostenrijk hebben hun bezwaren tegen dit handelsakkoord al duidelijk gemaakt.

 

Laat je stem horen tegen EU-Mercosur en roep de Nederlandse regering en de EU op niet akkoord te gaan met dit handelsverdrag. Teken onze petitie!

Lees de volledige studie: Analysis of the agreement between the European Union and the Mercosur

Klimaattop sluit af met magere deal: "Dit kan niet zonder gevolgen blijven" | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 15-12-2019 00:00

Zondag is na twee weken onderhandelen de VN-klimaattop (COP25) in Madrid beëindigd. Europarlementariër Bas Eickhout leidde de delegatie van het Europees Parlement: "Het grote gat tussen het wereldwijde klimaatbeleid en de doelstelling van het Parijsakkoord is niet kleiner geworden. Dit moet gevolgen hebben voor de handelsgesprekken die de EU met de grootste dwarsliggers voert." 

Eickhout: "Er is geen vooruitgang geboekt om landen meer in lijn te krijgen met de doelstelling van anderhalve graad opwarming uit het Parijsakkoord. De wereld koerst nog steeds af op meer dan drie graden opwarming. Het gat tussen wat de wetenschap ons vertelt te doen en wat politici tot nu toe leveren op klimaattoppen is enorm."

CO2-rechten

Op deze klimaattop domineerde de discussie over regels voor handel in CO2-rechten. Eickhout: "Ik ben geen groot voorstander van dit onderdeel uit het Parijsakkoord. Hele strikte regels zijn namelijk absolute noodzaak. Ook moeten slechte oude rechten geschrapt worden. En dat is niet gelukt. Het is goed dat de EU niet met een slechte deal heeft ingestemd. Brazilië en Australië zijn hierin de grote dwarsliggers. Dit moet gevolgen hebben voor de onderhandelingen die de EU met deze landen voert over nieuwe handelsverdragen. Ik wil hierop een stevige lijn van Nederland zien."

"Dat betekent dat dit onderwerp ook volgend jaar op de agenda staat. Dat is zeer ongelukkig. Hopelijk wordt dit onderwerp afgerond in juni 2020, voor de top in Glasgow eind 2020. Die top zou volledig in het teken moeten staan van het verhogen van nationale doelstellingen. In het Parijsakkoord staat dat landen elke vijf jaar aangescherpte nationale klimaatplannen in moeten leveren, volgend jaar is het zover. Daarom wordt die klimaattop cruciaal. Alle ogen zijn nu gericht op China en de EU. In aanloop naar Glasgow zullen zij de toon moeten zetten. September volgend jaar vindt voorafgaand aan de klimaattop in Glasgow ook een grote EU-Chinatop plaats. Dan moet de EU klaar zijn om spijkers met koppen te slaan", aldus Eickhout.

COP25: kortetermijndenken versus langetermijndoelen | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 12-12-2019 00:00

Europarlementariër Bas Eickhout is op de klimaattop in Madrid delegatieleider namens het Europees Parlement. Hij schrijft regelmatig updates over de onderhandelingen.

De EU heeft een half miljard inwoners en is, gemeten naar bruto nationaal product, goed voor bijna een kwart van de wereldwijde economie. Reken er dus maar op dat Europese beleidsontwikkelingen nauwlettend gevolgd worden op klimaattoppen. Deze week helemaal. Woensdag presenteerde de Europese Commissie de Green Deal. Vandaag proberen de Europese regeringsleiders op de eurotop in te stemmen met het doel dat de EU in 2050 klimaatneutraal moet zijn. Hier in Madrid zijn de ogen vooral gericht op de implicaties voor de Europese tijdlijn.

Obstakel 2050

Onder het Parijsakkoord moeten alle landen een eigen langetermijnstrategie aanleveren. De Europese discussie over het 2050-doel komt dus niet uit de lucht vallen. De praktijk leert dat voor de aanpak van klimaatverandering zo’n doel weinig directe gevolgen heeft. Het is (politiek gezien) zo ver weg dat politici de concrete beleidsveranderingen die nodig zijn om er te komen, gewoon naar hun opvolgers doorschuiven.

Toch is het cruciaal dat de EU vandaag de doelstelling aanneemt om in 2050 klimaatneutraal te zijn en er geen dag langer mee wacht. Het zal een positieve impuls geven aan de onderhandelingen in Madrid. Maar nog veel belangrijker: dan is eindelijk de weg vrij voor de EU-landen om alle aandacht te richten op de discussie die er op dit moment echt toe doet: 2030.

It's 2030, stupid

Deze haast heeft alles te maken met de klimaattop in Glasgow in 2020 (COP26). Het jaar dat het Parijsakkoord van start gaat. Maar ook het moment waarop landen aangescherpte klimaatplannen (NDC's) moeten inleveren. Bij het aanscherpen van deze doelen gaat het niet zozeer over de lange termijn. Het draait in Glasgow in eerste instantie om het toezeggen van hogere doelen op de korte termijn die landen ook daadwerkelijk dwingen tot extra maatregelen.

Wil de EU op de klimaattop volgend jaar een positieve invloed hebben, dan zal het dus voor die tijd met een hogere doelstelling voor 2030 moeten komen. Maar dat proces duurt lang. Om een voorbeeld te geven: Europese regeringsleiders discussiëren nu al anderhalf jaar over het 2050-doel. Voor alle duidelijkheid: dat is anderhalf jaar sinds het moment dat de vorige Europese Commissie het voorstel op tafel legde.

Green Deal

De Commissie gaf woensdag in de Green Deal aan pas in de zomer van 2020 met een voorstel tot een nieuwe 2030-doelstelling te komen. Dat is niet slim. Dan zijn er nog maar een paar maanden om alle 28 EU-landen aan boord te krijgen voor de top in Glasgow in november. Dat is veel te krap. Daarnaast dreigt de EU ook twee mooie momenten mis te lopen om druk te zetten op China.

In september volgend jaar vindt namelijk een grote EU-Chinatop plaats waar klimaat hoog op de agenda staat. In de maand daarna is er nog een groter moment. China houdt in oktober een wereldwijde biodiversiteitstop. Het toont aan dat China gezien wil worden als voorloper. Daagt de EU voor die tijd China uit door een nieuwe hoge klimaatdoelstelling op tafel te leggen, dan zal het heel moeilijk voor China zijn om dat te negeren.

Laten we niet vergeten dat we het Parijsakkoord hebben omdat er al een deal lag tussen de VS en China, voor het begin van de klimaattop in Parijs. De EU moet er dus alles aan doen om in aanloop naar Glasgow een vergelijkbare truc uit te halen. Dat betekent: werk aan de winkel voor vicevoorzitter van de Europese Commissie Frans Timmermans. De Europese Commissie moet snel een krachtig doel voor 2030 op tafel leggen.

Green Deal toont kantelpunt in Europees klimaatbeleid | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 11-12-2019 00:00

Europarlementariër Bas Eickhout verwelkomt de Green Deal die de Europese Commissie woensdag presenteerde. “Enkele jaren geleden was het nog ondenkbaar dat een Green Deal het centrale thema van de Europese Commissie zou zijn. Het plan bevat veelbelovende onderdelen waarop we graag verder samenwerken, maar het laat ook een paar grote kansen liggen. Om de Green Deal te verbeteren, verwacht ik dat de Europese Commissie snel ingrijpt op het Europees landbouwbeleid en fossiele subsidies intrekt.”

Scheep- en luchtvaart

De Green Deal bevat onderdelen die een forse impact kunnen hebben op het terugdringen van de CO2-uitstoot en biodiversiteitsverlies. Het is goed dat het Europese Emissiehandelssysteem (ETS) ook voor de scheepvaart moet gelden en dat de gratis ETS-uitstootrechten voor de luchtvaart worden afgebouwd. 

Eickhout: “Het aangekondigde fonds voor eerlijke transitie kan positief werken voor de moeilijke Europese besluitvorming rond het aanscherpen van de klimaatambitie. Ook de focus van de Commissie op het aanpakken van ontbossing is bemoedigend.”

Besluiten op lange termijn

Het valt op dat de Green Deal voornamelijk plannen aankondigt die tot veranderingen op de lange termijn moeten leiden. Eickhout: “Terwijl er nu nog enkele slechte wetsvoorstellen van de vorige Commissie op tafel liggen die ons jarenlang aan schadelijk klimaat- en biodiversiteitsbeleid ketenen. Om de klimaatdoelen te halen, moeten we juist op korte termijn onze uitstoot verminderen.”

Een voorbeeld is het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid. Met het huidige voorstel dreigen zwakke regels vastgelegd te worden waarmee zo’n 400 miljard euro aan landbouwsubsidie wordt uitgegeven. Ook de lijst met Europese energieprojecten die voorrang en subsidie krijgen is problematisch: deze bestaat voor een groot deel uit gasprojecten. 

Eickhout: “Daar rekende ik echt op meer durf. De Europese Commissie moet met nieuwe standpunten komen op deze kwesties. Het aanpakken van klimaatverandering en biodiversiteitsverlies begint bij het ingrijpen op besluiten die nu voorliggen."

CO2-handel: uitstel op vorige klimaattop zorgt voor problemen in Madrid | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 10-12-2019 00:00

Europarlementariër Bas Eickhout is op de klimaattop in Madrid delegatieleider namens het Europees Parlement. Hij schrijft regelmatig updates over de onderhandelingen.

Gisteravond zijn er nieuwe teksten verschenen over de kwestie waar deze klimaattop verreweg de meeste uren in worden gestoken: handel in CO2-rechten. In plaats van dichter tot een oplossing te komen, lijken er juist steeds meer problemen te ontstaan. Het is een schoolvoorbeeld van wat gebeurt als de druk van de onderhandelingsketel gehaald wordt door voor uitstel te kiezen.

Terug bij af

Vorig jaar aan het einde van de klimaattop in Polen, lag er bijna een overeenkomst op de volledige set aan regels ('rulebook') die het Parijs-akkoord uitwerken. Uiteindelijk werd de uitwerking van Artikel 6 - CO2-handel - echter uit de deal gehaald. Er kon geen overeenstemming op dit onderdeel bereikt worden. Men koos ervoor het artikel door te schuiven naar 2019. Momenteel hebben we ruim een week van extra onderhandelingen over deze kwestie achter de rug in Madrid. Uit de nieuwe teksten van gisteravond blijkt dat er bijna vier keer meer twistpunten over dit artikel openstaan dan aan het einde van de vorige klimaattop in Polen.

En dat is geen verrassing. In Polen was het relatief makkelijker om tot een overeenkomst op Artikel 6 te komen dan nu. In Polen lag de uitwerking van alle artikelen nog open. Door bijvoorbeeld een groep landen op een bepaalde kwestie hun zin te geven in Artikel 4, konden ze overgehaald worden om dezelfde kwestie in Artikel 7 te schrappen. Uitruilen dus. Op die manier wordt een zogeheten 'package deal' gecreëerd. Niemand is volledig tevreden, maar het werkt omdat de deal precies in balans is.

Stokpaardjes

Op die manier leek ook Artikel 6 over CO2-handel in Polen dicht bij een overeenkomst te komen. Een handvol landen, onder leiding van Brazilië, verpestten echter de boel door vast te houden aan compleet belachelijke eisen die de handel in CO2-rechten per definitie één grote 'greenwashing'-exercitie zullen maken. In plaats van de druk verder op te voeren, werd gekozen voor uitstel.

Nu wordt er in Madrid dus wederom een poging gedaan om dit artikel uit te onderhandelen. De uitwerking van de regels onder alle andere artikelen staan wel al vast. De zorgvuldige balans die in Polen bereikt was, geldt dus niet meer. Dat is verleden tijd. Enkel Artikel 6 ligt nu nog op tafel. Dus wat doen de landen? Ze brengen al hun stokpaardjes terug in dit ene Artikel. Gooi je klimaatonderhandelaars een bot toe, dan gaan ze er mee spelen. Vandaar dat we nu weer met vier keer de hoeveelheid aan op te lossen problemen zitten.

Druk, druk en druk

Je hoort de gedachte rondzingen dat als er geen deal bereikt wordt die de integriteit van CO2-handel garandeert, het maar uitgesteld moet worden naar 2020. Natuurlijk is geen deal beter dan een slechte deal. Alleen daarom de kwestie maar weer een jaar door laten etteren is niet de juiste weg om tot een goede deal te komen. Helemaal omdat de volgende klimaattop (COP26), het laatste moment is van de huidige vijfjarige cyclus van het herzieningsmechanisme onder het Parijs-akkoord. Dat betekent dat alle landen scherpere CO2-doelstellingen (NDC's) moeten inleveren op de COP26. Alle politieke aandacht zou daar naartoe moeten gaan volgend jaar.

In mijn optiek is er maar één oplossing die echt werkt. De politieke druk, publieke druk en tijdsdruk (inclusief vermoeidheid) moet opgevoerd tot er een sterke deal ligt. Zelfs als het inhoudt dat de klimaattop die eigenlijk tot vrijdag duurt, dagen langer door moet lopen. Onder druk wordt alles vloeibaar. De echte dwarsliggers zijn in de minderheid. Uiteindelijk zullen ze buigen. Ze riskeren toenemende slechte publiciteit in eigen land en zelfs vergaande politieke gevolgen. Wanneer gaat de EU bijvoorbeeld eindelijk eens vraagtekens zetten bij het nieuwe handelsverdrag dat momenteel met Brazilië besproken wordt? De COP25 moet doorlopen tot er een goed besluit ligt.

Maak duurzaamheid verplicht criterium bij aanbestedingen | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 29-10-2019 00:00

Duurzaamheid moet een verplicht criterium worden bij aanbestedingen. Dit stelt GroenLinks dinsdag in het debat over de begroting Binnenlandse Zaken. De aanbestedingswet geeft overheden op dit moment te veel vrijheid bij het invullen van duurzaamheid en het begrip ‘maatschappelijke waarde’. Uit onderzoek blijkt dat bij aanbestedingen nog amper rekening wordt gehouden met duurzaamheid. Daarom moet er een wettelijke plicht komen om duurzaamheid in aanbestedingen mee te nemen.

GroenLinks-Tweede Kamerlid Nevin Özütok: “Om de klimaatdoelen van Parijs te halen is het belangrijk dat overal duurzaamheid wordt gestimuleerd. De overheid moet als een van de grootste opdrachtgevers het goede voorbeeld geven. Met duurzaamheid als verplicht criterium geven wij de overheid een flinke duw in de rug.”

Uit onderzoek van Bouwend Nederland van oktober 2019 blijkt dat publieke instellingen als waterschappen, provincies en Rijkswaterstaat bij slechts 26,9% van de aanbestedingen rekening houden met duurzaamheid bij de selectie van de bouwer. Bij de overige aanbestedingen zijn andere zaken - waaronder vooral de prijs - bepalend. Ook in een sector als vervoer sturen lokale overheden nauwelijks op duurzaamheid bij de keuze voor dienstauto’s, vuilniswagens en contractverlenging. Slechts 8% van de inkoop voldoet aan landelijke criteria voor luchtkwaliteit en CO2-uitstoot, zo bleek uit onderzoek van Natuur & Milieu.

De overheid koopt jaarlijks voor ruim € 70 miljard aan goederen en diensten in, van gebouwen tot verkeersborden. Al jaren probeert de overheid bij deze aanschaffen meer op mens en milieu te letten. De lat lag aanvankelijk hoog: in 2015 moest de inkoop 100% duurzaam zijn. Maar dit doel werd bij lange na niet gehaald en in 2016 omgezet in een ‘streefcijfer’. Sindsdien is er in sommige sectoren zelfs een verslechtering opgetreden. Zo is in de bouw en infrastructuur volgens het Aanbestedingsinstituut in 2016 nog bij 24,6% van de aanbestedingen duurzaamheid meegewogen, terwijl dat in 2017 nog slechts in 23,3% van de gevallen zo was.

Europees klimaatbeleid: één jaar om kloof tussen de straat en politiek te dichten | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Rotterdam Hillegersberg-Schiebroek 24-09-2019 00:00

Deze week gaan scholieren, studenten en anderen massaal de straat op om beter klimaatbeleid te eisen. En ze zijn niet de enigen die zich zorgen maken over klimaatverandering.

Doe mee aan de klimaatstaking in Den Haag, aanstaande vrijdag. Meld je aan.

Drieënnegentig procent van alle Europeanen vindt klimaatverandering een belangrijk thema. Toch gaapt er in de de Europese politiek nog steeds een enorme kloof tussen de beloftes die gedaan worden en het beleid dat gemaakt wordt. Het komende jaar is daarom cruciaal om die kloof te dichten, stelt Europarlementariër Bas Eickhout.

De cijfers liegen er niet om. We liggen niet op schema om de klimaatafspraken van Parijs te halen. In 2015 spraken we af ervoor te zorgen dat de opwarming van de aarde ruim onder de twee graden blijft en dat we zelfs moeten mikken op maximaal anderhalve graad opwarming. Dat betekent in het mildste scenario dat we op z’n allerlaatst in 2050 gestopt moeten zijn met het uitstoten van CO2. Met het huidige Europese klimaatbeleid gaan we dat niet halen.

Onze campagne op klimaat

Met de Groene partijen in Europa voerden we in 2019 campagne op klimaat. Wij wonnen de verkiezingen met onze concrete plannen om de kloof tussen beloftes en beleid te dichten. Nu, in het Europees Parlement, is het onze taak om de Europese beleidsmakers, de Europese Commissie en de EU-landen te doen beseffen dat we achter lopen. Dat het tijd is voor klimaatactie.

Wat moet er gaan gebeuren? Veel. Het allerbelangrijkste is dat de doelstellingen voor de middellange termijn omhoog gaat. In plaats van min 40 procent CO2-uitstoot in 2030 moeten we naar min 65 procent in 2030. De wetenschap is glashelder, enkel als we de komende tien jaar onze uitstoot drastisch naar beneden brengen, houden we zicht op de doelstelling van anderhalve graad. En dat is geen overbodige luxe. Het is bijvoorbeeld de enige kans om nog wat van de wereldwijde koraalriffen over te houden.

Ondertussen tikt de klok. Eind 2020 treedt het klimaatakkoord van Parijs in werking. Als Europa haar startdoelstelling nog wil ophogen, en zo andere landen wil inspireren hetzelfde te doen, dan moet het dat doen vóór de klimaattop van december 2020 in Schotland. De volgende officiële internationale ronde van ophogingen onder het Parijsakkoord vindt pas plaats 2023. We kunnen het ons niet permitteren die jaren te verliezen. 

Verstandig om te doen

Naast de discussie over onze doelen voor 2030 (dat noemen we dan de middellange termijn) moeten we aan de slag met concreet beleid. Want hoe langer we uitstellen, des te moeilijker wordt de transitie naar een duurzame economie, met als risico dat we niet meer onder de anderhalve graad opwarming kunnen blijven.

Commissievoorzitter Ursula von der Leyen beloofde naar de zorgen van de Europese burgers te gaan luisteren. Dat is natuurlijk altijd verstandig om te doen. Zo kondigde ze al aan binnen de eerste honderd dagen van haar termijn een European Green Deal vorm te geven.

Dat is het tempo dat we nodig hebben, want 2020 wordt het jaar van de waarheid voor Europees klimaatbeleid. 

Drie dossiers

We zullen met onze Groene fractie in het Europees Parlement de nieuwe Europese Commissie en de nieuwe klimaatcommissaris Frans Timmermans nauw op de huid zitten. Want het gaat niet alleen om mooie klimaatbeloftes, maar juist om het beleid dat dit jaar bepaald moet gaan worden.

We noemen drie dossiers die komend jaar opgepakt moeten worden.

1. Breng emissiehandel in lijn brengen met het Parijsakkoord

Het Europese Emissiehandelssysteem (ETS), waarin bedrijven rechten moeten kopen om CO2 te mogen uitstoten, begint eindelijk op stoom te komen. De prijs loopt op, waardoor bedrijven op zoek gaan naar alternatieven om geen CO2 uit te stoten. Het tempo waarop het totaal aan CO2-rechten wordt afgebouwd, is echter nog totaal niet in lijn met het Parijsakkoord. Verder worden er nog heel veel rechten gratis weggegeven aan bedrijven die last zouden hebben van internationale concurrentie. 

2. Pak de CO2-uitstoot van lucht- en scheepvaart aan.

Lucht- en scheepvaart zijn belangrijke sectoren die veel CO2 uitstoten, maar nog amper of helemaal niets doen om hun CO2-uitstoot terug te dringen. Het komend jaar moet duidelijk worden hoe we de scheepvaart ook onderbrengen onder het Europese emissiehandelssysteem, zodat ook daar alternatieven aantrekkelijker worden. Voor de luchtvaart is het tijd om aan de slag te gaan met een accijns op kerosine, zodat het we het oneerlijke voordeel ten opzichte van andere vervoersmiddelen afbouwen. Daarnaast moet luchtvaart – uiteraard – ook volledig onder het Europese emissiehandelssysteem gaan vallen.

3. Herstellen van natuur

Er verdwijnt – ook in Europa – nog steeds natuur. Dat heeft gevolgen voor de biodiversiteit, maar ook voor klimaat. Als we inzetten op het herstellen van natuurgebieden, het behoudt van veengebieden en op het planten van nieuwe bomen, dan verbeteren we niet alleen onze biodiversiteit, maar draagt het ook bij aan de opname van CO2 door nieuwe natuurgebieden. Het komende jaar lopen bestaande biodiversiteitsverdragen af, dat levert een uitgesproken kans om nieuwe, ambitieuze, doelen te stellen.