Inwoners van onze gemeente werden recent enkele dagen lang geteisterd door geluidsoverlast afkomstig uit het Noordzeekanaalgebied. Er kwamen bijna 100 meldingen binnen bij de gemeente, de omgevingsdiensten en bij de haven van Amsterdam.
De overlast werd veroorzaakt door een generator van een schip. Het geluid, een hinderlijk bromgeluid, had een aanzienlijke impact op de levenskwaliteit van de betrokken gemeenschappen.
De fractie van Velsen Lokaal roept de betrokken instanties in het Noordzeekanaal gebied op om verantwoordelijkheid te nemen en constructief mee te werken aan het vinden van oplossingen voor dit type geluidsoverlast en stelt daartoe gelijk raadsvragen om de situatie te verbeteren.
De tekst van de raadsvragen is opgesteld door Robert van Koten, raadslid Velsen Lokaal:
“Velsen Lokaal doet een dringend beroep op de gemeente Velsen om dit probleem serieus te nemen en zich in te zetten voor het verkrijgen van wettelijke normen voor laagfrequent geluid op nationaal niveau”.
Vraag 1
Heeft de gemeente contact opgenomen met de verantwoordelijke partijen in het Noordzeekanaalgebied om de recente geluidsoverlast te bespreken en mogelijke oplossingen voor te stellen?
Vraag 2
Welke wettelijke bevoegdheden hebben de verantwoordelijke partijen om geluidsoverlast aan te pakken en welke stappen worden gezet om de situatie voor de toekomst te verbeteren?
Vraag 3
Erkent het college dat laagfrequent geluid een reëel probleem is dat dit een negatieve invloed heeft op het welzijn en de gezondheid van de bevolking?
Vraag 4
Zijn er wettelijke normen voor laagfrequent geluid en zo ja op welke wijze worden deze gebruikt en gehandhaafd? Zo nee, is een gebrek aan wettelijke normen voor laagfrequent geluid een ernstige tekortkoming voor onze inwoners?
Vraag 5
Welke mogelijkheden ziet het college, bij een gebrek aan wettelijke normen, om het probleem serieus te nemen en zich in te zetten voor het verkrijgen van wettelijke normen voor laagfrequent geluid op nationaal niveau?
****
Geen gerelateerde artikelen.
Beste vrienden van de ChristenUnie,
Na maanden van praten, plannen maken, doorrekenen en soms ook stevig onderhandelen, presenteerde het kabinet vandaag het klimaatakkoord.
Duurde het lang? Ja.
Was het het waard? Jazeker.
Het klimaat is één van de meest besproken thema’s van deze tijd. Niet voor niets: we kennen de indringende waarschuwingen van wetenschappers voor de gevolgen van klimaatverandering voor de schepping en daarmee de volgende generaties. We weten dat de armste mensen ter wereld daar het grootste slachtoffer van dreigen te worden.
Als ChristenUnie weten we dat de aarde niet in onze handen ligt, maar in Gods handen. Maar we erkennen óók dat we rentmeesters zijn en dat we geroepen zijn om te doen wat we kunnen om zorg te dragen voor de schepping. Tegelijkertijd zijn er zorgen over betaalbaarheid, zeker voor mensen met een smalle beurs. Deze opgave moet ook rechtvaardig plaatsvinden.
Dat we íets moeten doen, daar zijn de meeste mensen het wel over eens. Nederland doet het slecht op de ranglijsten met betrekking tot duurzaamheid en het tegengaan van klimaatverandering. We stoten teveel schadelijke gassen uit en verbruiken meer dan de aarde ons kan bieden. Voor de levensstijl die wij gewend zijn, is 3,5 aarde nodig.
We leven dus op de pof; ten koste van mensen elders, van volgende generaties en van de schepping. Er moet dus iets veranderen. Daarom komt het kabinet nu met een klimaatakkoord: een groot pakket aan maatregelen om de omslag te maken naar een duurzamer Nederland.
Het klimaatakkoord getuigt in mijn ogen van goede zorg voor een kwetsbare schepping. Het is ambitieus, maar houdt ook rekening met de draagkracht van gezinnen en mensen met een smalle beurs. We werken aan schone lucht en schone energie. We laten de vervuiler daarvoor betalen en ontzien huishoudens en dan vooral mensen met een smalle beurs of gezinnen met een middeninkomen. En dat blijven we doen: we toetsen jaarlijks of we de doelen halen en of de baten en lasten nog steeds eerlijk worden verdeeld.
Dat vind ik belangrijk: dat we rekening houden met gezinnen, met middeninkomens, met mensen die niet veel te besteden hebben.
Met het klimaatakkoord werken we aan de toekomst van onze kinderen en brengen we een deel van de ambities van de ChristenUnie dichterbij. Voorstellen die we eerder deden staan nu een-op-een in het klimaatakkoord, zoals een CO2-heffing voor vervuilende industrie, de omslag naar kringlooplandbouw, rekeningrijden, zoals het voorstel om de belasting op energie zo te verlagen dat opnieuw met name lage en middeninkomens daarvan profiteren en een gemiddeld huishouden 100 euro minder belasting hoeft te betalen, terwijl vervuilende bedrijven juist zwaarder worden belast.
Dit akkoord vraagt een inspanning van ons allemaal, maar we doen het voor de schepping, voor de naaste ver weg en voor onze kinderen. En we doen het samen.
Met een hartelijke groet,
Gert-Jan Segers
