In de raadsvergadering van 14 mei jl. heeft de SP Tilburg een lans gebroken voor mensen met dyslexie. Raadslid Henri Mandemaker, woordvoerder voor o.a. onderwijs en armoede: “Na gesprekken met Impuls/Woortblind en Oudervereniging Balans, die opkomen voor de belangen voor mensen met dyslexie, was ons duidelijk geworden dat als mensen met dyslexie er niet in slagen om de juiste aandacht te krijgen, dit leidt tot onderpresteren, persoonlijke problemen, en onnodige uitval, zowel op school, bij de studie als op het werk. De kans op armoede is dan bij mensen met dyslexie veel groter dan bij mensen zonder dyslexie.”
Dit heeft uiteraard een negatieve invloed op hun ontwikkeling en erkenning in de samenleving en daarmee onopgemerkt ook op klasgenoten, leerkrachten, ouders, werkgevers, partners en collega’s. Met de SP-motie werd aan wethouder Marcelle Hendrickx gevraagd om in gesprek te gaan de onderwijsinstellingen om leerlingen met dyslexie optimaal te faciliteren. Alsmede in de eigen gemeentelijke organisatie te peilen in hoeverre daar behoefte is aan ondersteuning met dyslexie hulpmiddelen. Helaas vond de motie geen gehoor bij de wethouder en bij de rest van de gemeenteraad. Maar wat de SP betreft is dit echter niet het einde, maar het begin van het debat over een dyslexievriendelijk Tilburg.
Dyslexie is van alle leeftijden en raakt elke sociaal-maatschappelijke laag binnen onze neurodiverse samenleving. 3.7 % heeft ernstige enkelvoudige dyslexie (EED), en tot 10 % van de Nederlandse bevolking heeft ( in meer of mindere mate ) ook blijvend met de nodige ongemakken van dyslexie te maken.
In het onderwijs wordt de hulp met betrekking tot dyslexie grotendeels uitbesteed aan externe bureaus. Henri Mandemaker: “De aandacht, begrip, facilitering en know how zou in het onderwijs echter ook ingezet moeten worden in de dagelijkse praktijk in de groepen. Daarbij de dyslect veel meer intern vanuit de school in zij of haar kracht te zetten in plaats van extern ‘te verhelpen’, zodat die autonoom zelf verder kan met zijn of haar ontwikkeling.”
Daarom zou de wethouder in gesprek moeten gaan met de onderwijsinstellingen in Tilburg om hen te verzoeken om hun leerlingen/studenten met dyslexie optimaal te ondersteunen. En de omvang en betekenis van dyslexie in hun onderwijsorganisatie optimaal te herkennen en te erkennen. Alsmede hen te vragen om dyslexie hulpmiddelen gedurende de hele opleidingsperiode in te zetten, en dus niet alleen tijdens tentamens en examens. Een en ander om onderpresteren en onnodige schooluitval te voorkomen, en een optimale talentontwikkeling te bevorderen.
Dyslexie is iets van alle leeftijden. Ook volwassenen kunnen nog veel last hebben van hun dyslexie. Daarom heeft de SP ook aan de wethouder gevraagd om te onderzoeken of er in de gemeentelijke organisatie bij ambtenaren behoefte is aan verdere maatregelen ten aanzien van de herkenning en erkenning van dyslexie, en aan dyslexie hulpmiddelen zoals dyslexie software, en zo ja, om daar optimaal in te voorzien.
Volgens de wethouder is de dyslexie-zorg in Tilburg echter al goed geregeld, zowel extern als intern in schoolinstellingen. D66 vond de timing van de motie verkeerd, maar willen het gesprek wel aangaan als de nieuwe LEA besproken wordt. Volgens het CDA zijn de leraren al experts op dit gebied en is er geen verdere ondersteuning nodig.
De SP blijft in ieder geval in gesprek met organisaties als Impuls/Woortblind en Balans en met ervaringsdeskundigen over hoe Tilburg dyslexievriendelijk kan worden gemaakt. Mocht u uw ervaringen met dyslexie in het Tilburgse onderwijs willen delen met de SP Tilburg, dan kunt u daarvoor mailen met Henri Mandemaker op henrimandemaker@raadtilburg.nl en uw verhaal delen.
Alvast hartelijk dank!
