Poliflw

Het leerlingenvervoer voor kinderen in het speciaal onderwijs loopt vanwege personeelstekort overal in Nederland vast. Op reguliere basis komen kinderen te laat op school, worden uren na de laatste les pas opgehaald, zitten uren per dag in de auto of worden zelf helemaal niet opgehaald. Volgens het Leerling Belang Voortgezet Speciaal Onderwijs hebben juist de kinderen welke gebruik maken van dit vervoer grote baat bij structuur in de vaak al zeer stressvol ervaren taxiritten. Dit betekent vaste tijden en vaste chauffeurs met de juiste diploma’s. De huidige situatie heeft voor veel kinderen uiteraard grote implicaties op zowel educatief niveau als wel in de huiselijke sfeer. Steeds vaker wordt er een beroep gedaan op ouders om hun kinderen te brengen, wat vaak niet mogelijk is vanwege werk van de ouders of kinderen wordt verzocht met het openbaar vervoer te gaan, wat vaak niet mogelijk is voor deze kinderen vanwege hun beperking of leeftijd. Fractievoorzitter Jalt de Haan: “De situatie in veel gemeenten is schrijnend, deze kinderen verdienen goed vervoer, omdat dit voor deze groep een voorwaarde is om goed te kunnen leren. Indien dit in Groningen speelt moet alles op alles gezet worden om deze problemen zo snel mogelijk op te lossen. Daarnaast kunnen ouders, scholen en bedrijven die met dit probleem te maken hebben altijd contact met ons opnemen.” De fractie vraagt zich af of alle chauffeursbedrijven zich saan hun contractafspraken kunnen voldoen, of alle chauffeurs de juiste diploma’s hebben om deze groep kwetsbare kinderen te mogen vervoeren en of de kosten van vrijwillige chauffeurs door de gemeente vergoed worden. Tot slot vraagt de fractie zich af of college bereid is om, in lijn met de uitspraken van staatssecretaris Heijnen, een eis vanuit de gemeente op te leggen om chauffeurs van chauffeursbedrijven waarmee de gemeente een contract heeft of afsluit behoorlijk te betalen.

Door de oorlog in Oekraïne wordt het meer dan duidelijk dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Juist daarom is het cruciaal om stil te blijven staan bij het verleden en te realiseren dat ook in Nederland vrijheid niet altijd normaal is. De onderdrukking, het geweld en het leed dat tijdens de Japansebezetting in Nederlands-Indië werd verricht is voor veel mensen vaak relatief onbekend. Bij velen houdt de Tweede Wereldoorlog namelijk op in mei en niet in augustus. Het is goed dat er landelijk een Nationale Herdenking is. Wat de CDA-fractie betreft wordt op 15 augustus, net als op 4 mei in Groningen het einde van de Tweede Wereldoorlog herdacht. Dit is belangrijk aangezien veel Groningens littekens en herinneringen aan de Japanse bezetting nog dagelijks ervaren. Fractievoorzitter Jalt de Haan: “Ik moest meteen aan mijn moeder denken. Haar vader was leraar op een Technische school, en gaf onder meer les aan jongens uit Nederlandsch Indië, toen de Japanners vlak bij Java waren kwam een kennis van mijn overgroot opa langs en vroeg hem mee te gaan naar Australië. Mijn opa heeft nee gezegd omdat hij op zijn post als leraar wilde blijven. Na de inval moest mijn overgroot opa en zijn zoons zich melden om in een kamp opgesloten te worden. Mijn oma heeft de oorlog samen met haar moeder door gebracht. Zij vertelden over de verschrikkelijke situaties in de kampen in Soerabaya en Semarang waar ze zat.Zij heeft onder meer gezien hoe een vrouwelijke leraar van haar van de lagere school daar werd vermoord en hoe haar moeder door de Japanners werd afgeranseld. Het heeft haar haar leven nog achtervolgt. Mijn oma heeft een zwaar leven gehad. Met dit verhaal in mijn achterhoofd dank ik de PVDA ook voor het initiatief van deze motie en staan wij natuurlijk ook onder deze motie.”

Op meerdere scholen in Almere zijn de schoolpleinen zijn te klein. Het probleem is ontstaan doordat er bij de bouw van de school vaak op de grootte van het plein is beknibbeld. Daarnaast is er vrijwel geen rekening gehouden met de groei van het aantal leerlingen.Dat is heel vervelend. Ruimte om te spelen is heel belangrijk voor kinderen. Door spel en beweging raken ze hun energie kwijt en concentreren ze zich beter op hun volgende lessen. Beweegruimte zorgt ook voor een kleinere kans op irritaties en conflicten. Daarom wil CDA Almere dat er zo snel mogelijk minimale groottes worden vastgesteld voor elk nieuw schoolplein dat in Almere wordt aangelegd. Ook willen wij dat er van tevoren uitbreidingsmogelijkheden van schoolpleinen wordt meegenomen bij het ontwerp van elke school.

Afgelopen zomervakantie hebben Openbare Montessorischool Parkrijk, de kinderopvang en buitenschoolse opvang Keizerrijk (kinderopvangorganisatie de Lange Keizer) hun intrek genomen in de nieuwbouw van Montessori IKC Parkrijk in RijswijkBuiten. Onder toeziend oog van alle kinderen, ouders, leerkrachten en het schoolbestuur hebben wethouders Johanna Besteman (Onderwijs) en Jeffrey Keus (wijkwethouder RijswijkBuiten) de school op maandag 4 oktober 2021 officieel geopend. Ze kregen daarbij hulp van één van de Kinderrechtenambassadeurs van de gemeente Rijswijk die tevens naar school gaat in het nieuwe schoolgebouw. Opvang en onderwijs onder één dak Montessori IKC Parkrijk is het tweede Integraal Kindcentrum (IKC) in RijswijkBuiten. In een IKC zijn onderwijs en opvang (kinderdagverblijf en buitenschoolse opvang) onder één dak gehuisvest waardoor dit door middel van doorgaande leer- en ontwikkellijnen naadloos op elkaar aansluit. Voor de kinderen betekent dit een natuurlijke doorstroom van het kinderdagverblijf naar de basisschool en buitenschoolse opvang. ‘En voor Montessorischool Parkrijk en Kinderopvang Keizerrijk betekent dit een intensieve en zeer fijne samenwerking. We zijn zo trots als een pauw op ons nieuwe schoolgebouw. Het is licht, ruim, van alle gemakken voorzien en we beschikken zelfs over een inpandige multifunctionele theaterruimte’, aldus Anneloes van de Graaff (directeur Montessorischool Parkrijk), Tosca van der Knaap en Daya Sebastiana (Kinderopvang Keizerrijk). Naast basisonderwijs en kinderopvang is er in de nieuwbouw bovendien een sportzaal gerealiseerd die ruimte biedt voor allerlei sport- en wijkfuncties. Zo fungeert het Kindcentrum straks in meerdere opzichten als centrale ontmoetingsplek in de nieuwbouwwijk. In eigen wijk naar school De bouw van de nieuwbouwwijk RijswijkBuiten is in volle gang. In dit voormalige glastuinbouwgebied worden tot 2026 ruim 3500 nieuwe duurzame woningen gerealiseerd. ‘De wijk groeit en zo ook het aantal kinderen in de wijk. Met de bouw van Montessori IKC Parkrijk kunnen meer kinderen uit RijswijkBuiten in hun eigen wijk én onder een dak naar de opvang en school. Alles op één plek, dat is wel zo vertrouwd voor de kinderen. Daarbij kunnen ze ook na school samen met hun vriendjes spelen op het schoolplein en in hun eigen straat. En we zijn er nog niet: zo opent begin 2022 een derde school in de wijk, in de tijdelijke school Parkrijk aan de Laan van ’t Haantje/Trilgrasstraat. Dit betreft Freinetonderwijs als dependance van de Wethouder Brederodeschool’, aldus wethouder Besteman. Voorbereid op de toekomst In RijswijkBuiten wordt gebouwd aan de meest duurzame wijk van Nederland. ‘Niet alleen in de woningen maar ook in het openbaar gebied en bij de bouw van voorzieningen in RijswijkBuiten is volop aandacht voor duurzaamheid. ‘Zo ook bij Montessori IKC Parkrijk. Het schoolgebouw is voorzien van een warmtepomp, zonnepanelen en triple gevelbeglazing. Daarnaast is het dak bijna volledig gevuld met zonnepanelen. Klaar voor de toekomst dus!’, aldus Jeffrey Keus (wijkwethouder RijswijkBuiten). Bron: rijswijk.nl

Op zondag 12 september ontvingen een aantal kinderen van basisscholen uit Beemster en Purmerend een eerste exemplaar van ‘De Kleine Kroniek van de Beemster. Het was ontzettend leuk om hierbij aanwezig te mogen zijn. Dit jaar viert het Historisch Genootschap Beemster (HGB) haar 85-jarig bestaan. Een mooie aanleiding om iets speciaals te bedenken. In mei van dit jaar ontstond het idee bij Aafje de Jong om voor de bovenbouw van de basisscholen een boekje te schrijven over de Beemster, een kroniek. Het resultaat mag er zijn. Een kleurrijk, aantrekkelijk boekje met veel illustraties. Het Historisch Genootschap Beemster omschreef hun rol als rentmeester van de Beemster. Dat deed me denken aan een rapport waarin dit begrip als volgt omschreven werd: “Rentmeesterschap is het doorgeven van de vlam, niet het aanbidden van de as”. En dat doorgeven van de vlam zag ik vanmiddag gebeuren. Geschiedenis, prachtige verhalen en afbeeldingen werden doorgegeven aan de nieuwe generatie. Zo leren kinderen uit Beemster en Purmerend op een toegankelijke manier de Beemsterpolder beter kennen.

Het kabinet heeft voor de komende tweeënhalf jaar in totaal €8,5 miljard beschikbaar gesteld voor het onderwijs. Met deze investering kunnen bijvoorbeeld scholen hun leerlingen en leraren helpen coronavertragingen aan te pakken. Wat CDA-kamerlid René Peters betreft hét moment om de basis op orde te brengen: lezen, rekenen, schrijven en burgerschap. Ook moeten scholen meer tijd krijgen het geld uit te geven. Vandaag staat onderstaand pleidooi van René in De Telegraaf. Het gaat niet goed in het onderwijs. We duikelen jaar in jaar uit omlaag op de zogenaamde pisa-ranglijst. Dat is een lijst waarop de kwaliteit van het onderwijs uit verschillende landen met elkaar wordt vergeleken. En we accepteren dat een kwart van onze leerlingen de school verlaat als functioneel analfabeet. We denken met andere woorden dat deze kinderen de krant kunnen lezen. Maar ze begrijpen niet wat er staat. Voor rekenen zijn de resultaten nog slechter. Dat is een groot probleem. Kinderen die niet voldoende kunnen lezen, gaan zwaar gehandicapt door het leven. En het is volkomen onnodig. Want de wetenschap leert ons hoe we kinderen kunnen leren lezen, schrijven en rekenen. Alle kinderen kunnen dat in de basis leren. Alleen is de kennis hoe dat moet nog niet doorgedrongen tot in de haarvaten van het onderwijs. Heb je rijke of ‘hoogopgeleide’ ouders, dan krijg je het stempeltje dyslexie. Dan leren kinderen het in de basis alsnog, maar dan door commerciële bedrijven. Ben je geboren in een achterstandswijk, dan heb je minder snel dyslexie. Dan heb je gewoon pech. Onderzoek wijst uit dat er slechts één factor is die de kwaliteit van het onderwijs bepaalt. Het gaat om de kwaliteit van de leraar voor de klas. Hoe beter de leerkracht, hoe beter het onderwijs. Helaas hebben teveel scholen geen lerende cultuur. Het is nog steeds niet normaal om bij elkaar in de les te kijken, samen lessen voor te bereiden en doelen te stellen waar gestructureerd en als team aan gewerkt wordt. Op de radio hoor ik met enige regelmaat reclames voor een methode om kinderen in een beperkte hoeveelheid tijd foutloos te leren rekenen. Dat kan ook gewoon. Maar je moet er als school wel voor kiezen om zo’n systeem te implementeren. Er zijn voorbeelden van scholen die hun zaken op die manier binnen de kortste keren op orde krijgen. Op die manier krijgen kinderen les, daar waar ze les moeten krijgen: op school. Door de coronacrisis zijn onderwijsachterstanden opgelopen. Het Rijk heeft in totaal 8,5 miljard euro vrijgemaakt om die achterstanden in te halen. Dat is de totale begroting van de ministeries van Economische Zaken & Klimaat en Landbouw, Natuur & Voedselkwaliteit bij elkaar. Dat geld moet binnen tweeënhalf jaar opgemaakt worden. Maar dat kan helemaal niet. Daar hebben scholen de menskracht niet voor en het gaat hier bovendien over een eenmalige investering. Dus is de kans groot dat commerciële onderwijsbureaus worden ingevlogen om kinderen bijles te geven. Dat is mooi voor die kinderen. En dat is nog mooier voor die bureaus. Maar de kwaliteit van het onderwijs wordt er niet duurzaam beter van. Gebruik het geld om de kwaliteit van het onderwijs aan alle kinderen op een hoger peil te brengen. Geef scholen langer de tijd om het beschikbare geld te besteden en schrap zinloze werkverschaffing waar leraren vaak mee te maken hebben. Maak per school een plan om een lerende cultuur te creëren, waarin docenten samen en met hulp van de schoolleiding hun lespraktijk versterken. De basis moet weer op orde: lezen, rekenen, schrijven en burgerschap. Leg doelen op die gehaald moeten worden. En reken scholen daar op af. Onderwijskwaliteit is leskwaliteit.

CDA Koggenland is van mening dat de huidige gymzaal in Obdam sterk verouderd is en niet meer voldoet aan de eisen voor het geven van gymnastiek onderwijs. De locatie waarop de gymzaal staat is te klein om daar een gymzaal neer te zetten die wel aan de huidige eisen voldoet. CDA Koggenland stemt daarom in met het voorstel van het college van burgemeester en wethouders om 30.000 euro uit te trekken voor een onderzoek naar de realisatie van een nieuwe gymzaal in de kern Obdam. In het onderzoek wordt in beeld gebracht aan welke eisen de gymzaal moet voldoen, wat de wensen van de gebruikers zijn, welke eisen er worden gesteld aan de buitenruimte (denk bijvoorbeeld aan parkeren) en wat de meest geschikte locatie is voor de nieuwe gymzaal. Belangrijk daarbij is de afstand van de basisscholen Kelderswerf en Caegh naar de nieuw te bouwen gymzaal. Met de realisatie van een nieuwe gymzaal komt de locatie van huidige gymzaal vrij. CDA Koggenland heeft het college van burgemeester en wethouders mee gegeven in te zetten op woningbouw voor senioren. De afstand van deze locatie tot de winkels, de kerk en het station is (zeer) beperkt. Daarmee is de locatie ideaal voor ouderen. Het college gaat met deze suggestie aan de slag.

Een bijzondere en leerzame ervaring had onze Hilbert Bredemeijer als gastdocent.Hij nam een uur groep 7/8 van juf Teach&Cher over. Een les over sterke en zwakke werkwoorden en ‘t kofschip. Als wethouder onderwijs komt Bredemeijer veel op scholen en is dagelijks met het onderwijs bezig, maar nu was hij er echt onderdeel van. Heel waardevol en zeer aan te raden. Onderstaand een leuke impressie van het uur. Met als klap op de vuurpijl een aantal mooie feedback-punten. Via Word leraar in Den Haag willen we meer mensen interesseren voor een baan in het onderwijs. De connectie die hij in een uur al voelde met de kinderen van groep 7/8 gunt hij iedereen. Onze leraren zijn onmisbaar voor hun toekomst.

#TeamCDAHW bezocht CBS De Hoeksteen in Oud-Beijerland voor een rondleiding door de moestuin en over het vergroende schoolplein. Marianne van Wijgerden, de moestuin-en kookjuf en directeur Marco de Jong zijn erg enthousiast over onze oproep voor meer groen- en natuureducatie voor kinderen. Zij vertelden ons over hun ‘groene’ aanpak en de positieve effecten die dat heeft op de kinderen van de school. Dat motiveert ons weer om dit onderwerp blijvend onder de aandacht te brengen.

“We hebben een bredere win-win bereikt dan 'alleen' een aardgasvrije school” De eerste volledig gerenoveerde aardgasvrije basisschool in het innovatieprogramma Aardgasvrije en Frisse Basisscholen is een feit! Bij de start van dit schooljaar opende basisschool De Zonheuvel in Driebergen de deuren van haar aardgasvrije gebouw. “We hebben samen hier iets heel moois voor elkaar gekregen”, zegt wethouder Chantal Broekhuis. Basisschool De Zonheuvel is gehuisvest in hartje Driebergen-Rijsenburg, in een gebouw dat daar is neergezet in 1967. Na ruim 40 jaar gebruik besloot de gemeente in 2012 dat het tijd werd de school te renoveren. “We wilden aanvankelijk een Bijna Energie Neutraal Gebouw (BENG) ervan maken”, zegt wethouder Broekhuis. “Maar al op het moment van aanbesteden bleek dat we een renovatie financieel niet rondkregen. We wilden omschakelen naar nieuwbouw met woningbouw om het plan haalbaar te maken. Dat stuitte op weerstand vanuit de buurt en de school; het paste niet bij de allure van het Burgemeesterspark.” De subsidie aardgasvrije scholen bood uitkomst. De aardgasvrije renovatie gaf financiële ruimte in de exploitatie van het schoolgebouw en de subsidie droeg bij aan de benodigde investering. Zo kwam alsnog de businesscase rond. Later, toen door prijsontwikkelingen opnieuw een financieel tekort ontstond, kon de school op aanraden van Platform31 de vergoeding voor de Materiële Instandhouding (MI) inzetten voor onderhoud en energie en daarmee de businesscase weer rondkrijgen. Even wennen aan aardgasvrij “Zo’n renovatie voor elkaar krijgen, is dus geen sinecure”, blikt Broekhuis terug. Daarvoor moest ook tijdelijke huisvesting worden geregeld. “Dat was nog best ingewikkeld, want de klassen zijn verdeeld over drie locaties in een andere wijk. En het is nogal wat als zo’n school een jaar lang verdeeld is. Gelukkig hadden de school en ouders dit er wel voor over. Zij wilden juist die renovatie naar een aardgasvrije school zien en daarvoor dit op de koop toenemen. Wat wel hielp, is dat de tijdelijke huisvesting beter was dan het oude schoolgebouw.” Bij de start van het nieuwe schooljaar mochten de kinderen terug naar hun oude, vertrouwde, maar nu ook aardgasvrije schoolgebouw. “Dat wordt nog even wennen”, zegt Broekhuis. “Het oude gebouw kende geen klimaatinstallaties en nu zijn er allemaal knoppen die de onderwijzers moet bedienen.” Bovendien moet de apparatuur fijngesteld worden op het gebruik. Zo is het niet de bedoeling dat docenten een raampje openzetten als het benauwd wordt, maar de installateur bellen. Voorbeeld voor onderwijssector en gemeente Voor de gemeente is de renovatie van de basisschool enorm waardevol. “De kennis en ervaring die we hiermee hebben opgedaan, willen we inzetten voor het verder verduurzamen van onze schoolgebouwen en wijken”, vertelt de wethouder. Een groot deel van de schoolgebouwen in de gemeente is ook rond de 40 jaar oud en zijn zowel architectonisch als bouwtechnisch vergelijkbaar. Die gebouwen wil de gemeente de komende 10 jaar duurzaam renoveren naar BENG en aardgasvrij. Bovendien moet een deel van de gemeente energieneutraal zijn in 2035. “We hebben als gemeente echt een duurzame ambitie en willen dat stapje voor stapje met de samenleving mogelijk maken”, vertelt de wethouder. “Dankzij dit renovatieproject willen we nu in de herijking van ons Integraal Huisvestingsplan verder gaan dan BENG en volledig energieneutrale gebouwen gaan opleveren. Ook in de vertaling van de regionale energiestrategie naar ons lokale plan willen we de koppeling tussen energieneutrale schoolgebouwen en aardgasvrije woningen maken.” Steun en betrokkenheid Een stad of wijk verduurzamen doe je samen volgens wethouder Broekhuis. “Tijdens het proces zijn veel gesprekken gevoerd met de school, ouders en buurt over de planvorming. Een school is een parel in de wijk. De betrokkenheid is groot. Zo’n traject doe je samen. Daarom moet je het gesprek aangaan, laten zien dat je een gedeelde doelstelling hebt en jezelf kwetsbaar durven opstellen. Dat leverde veel steun en betrokkenheid op. Uiteindelijk leidde de renovatie tot een hechtere gemeenschap en een steviger positie van de school in de wijk. Eigenlijk hebben we dus een veel bredere win-win bereikt dan ‘alleen’ een aardgasvrije school.” Hechtere gemeenschap Broekhuis heeft eigenlijk een nog grotere droom. “Het liefst wil ik dat onze scholen ook energie opwekken voor de wijk. Dat lijkt me een mooie volgende stap voor De Zonheuvel, die leidt tot een nóg steviger positie binnen en betere verbinding met de wijk.” Volgens de wethouder heeft het verduurzamen van een schoolgebouw immers grote impact. “We doen dit voor onze toekomst. Daarom is het logisch dat je start bij de kinderen. Een aardgasvrij schoolgebouw geeft hen een goede basis voor energiezuinig denken en doen. Ook is het makkelijker om het gesprek over duurzaamheid te starten vanuit die kinderen. Daarom is het schoolgebouw een logisch startpunt als je wijken gaat verduurzamen. Het gebouw heeft een hele belangrijke functie in de wijk en dient als voorbeeld. Met zo’n renovatieproject creëer je een hechtere gemeenschap die samen nadenkt over aardgasvrij. Dat hebben we met De Zonheuvel gezien. Dat heeft nu een prachtig gerenoveerd, aardgasvrij schoolgebouw, omdat we samen de schouders eronder hebben gestoken.” Meer informatie Basisschool De Zonheuvel is een van de pilots in het innovatieprogramma Aardgasvrije en Frisse Basisscholen. Lees meer over het innovatieprogramma, de inzichten en ervaringen.