Poliflw

Ruim driekwart van de Nederlanders vindt dat er volgend jaar geen vuurwerk mag worden afgestoken in wijken waarin de politie en hulpverleners worden bedreigd. Dat blijkt uit onderzoek van I&O Research in opdracht van Binnenlands Bestuur.

Het gros van de Nederlanders (95 procent) kan zich blijkens het onderzoek heel goed vinden in zwaardere straffen bij geweld tegen politie of hulpverleners. Tijdens de jaarwisseling is agressie jegens hen zelfs het belangrijkste onderwerp waarop handhavend moet worden opgetreden. Ruim een kwart van de Nederlanders (28 procent) vindt dat dit prioriteit moet krijgen in de handhaving, nog voor zaken als de handel in illegaal vuurwerk en de handhaving van afsteektijden.

In wijken waar ‘feestvierders’ de boel met oud en nieuw in ernstige mate verzieken (lees: agenten, brandweerlieden en/of ambulancepersoneel belagen), mag wat ruim driekwart van de Nederlanders betreft volgend jaar geen vuurwerk meer worden afgestoken.

Strenger handhaven

Voor iets meer dan de helft van de bewoners zou het vuurwerkverbod in vuurwerkvrije zones strenger mogen worden gehandhaafd. Eenzelfde percentage denkt dat er overlast zal ontstaan op andere plekken wanneer er vuurwerkvrije zones worden aangewezen. Dat is een duidelijke toename ten opzichte van 2018 (43 procent). Als de politie de veiligheid in een gemeente niet kan garanderen, is 72 procent van de Nederlanders het ermee eens dat het afsteken van vuurwerk in deze gemeente wordt verboden.

Knalvuurwerk

Overall is nu 50 procent van de Nederlanders voorstander van een algemeen vuurwerkverbod voor particulieren, 45 procent is tegen. Na een afname in 2016 is het aandeel voorstanders nu terug op het niveau van 2015 (49 procent). Een lokaal vuurwerkverbod kan op de steun van een iets groter deel van de bevolking (57 procent) rekenen. Dat is niet veranderd ten opzichte van 2018.

Een groeiende meerderheid van de Nederlanders (66 procent) blijkt vóór het verbieden van knalvuurwerk (2018: 63 procent). Over het afsteken van vuurpijlen zijn Nederlanders verdeeld. Het aandeel voorstanders van een dergelijk verbod is niettemin gegroeid van 41 naar 48 procent.

Voor de politie is er geen wettelijke grondslag voor het (tijdelijk) registreren van de juridische verblijfsstatus van verdachten, aangezien het doel bij een aanhouding voor diefstal of beroving strafrechtelijke vervolging is. Dat schrijft de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema in reactie op een motie van enkele raadsleden die hierom vroegen vanwege rovende asielzoekers in de stad.

VVD, Forum voor Democratie en CDA wilden naar aanleiding van berichtgeving in de Telegraaf en uitlatingen van de Amsterdamse politie erover beter in beeld krijgen welke personen betrokken zijn bij berovingen en zakkenrollerij in het centrum en met name welk aandeel statushouders daarin hebben. Met die informatie denken zij de diefstallen effectiever te kunnen bestrijden. Halsema had de motie ontraden, aangezien er dus geen wettelijke grondslag is voor deze registratie. De partijen stelden ook in moties voor om (super)snelrecht toe te passen bij deze criminele activiteiten, het in burgerkleding opererende doelgroepenteam zakkenrollers bij de politie in stand te houden en gebiedsverboden op te leggen voor zakkenrollers en straatrovers.

Zakkenrollersteam niet opgeheven

Halsema noemt alle drie deze moties overbodig. Het Openbaar Ministerie past al (super)snelrecht toe bij de afhandeling van zaken met zakkenrollerij en straatroof. Aandringen is om die reden niet nodig. Het OM heeft ook een zelfstandige bevoegdheid en verantwoordelijkheid voor het vervolgen van strafbare feiten en legt hierover verantwoording af aan de minister van Justitie en Veiligheid. Verder is het opheffen van het doelgroepenteam volgens Halsema nu niet aan de orde. Ze wijst er wel op dat de politiecapaciteit in brede zin onder druk staat. ‘Dit geeft aanleiding tot het maken van nog nader te bepalen keuzes. Het doelgroepenteam is echter met bestuurlijk mandaat ingesteld en kan alleen na besluitvorming in de driehoek worden opgeheven.’

Voor het eerst vieren meer echtparen een gouden dan een robijnen huwelijksjubileum. Meer dan 50.000 paren zijn 50 jaar getrouwd. Zo’n 80 gemeenten, waaronder Amsterdam, volgen die trend nog niet.

Dat blijkt uit cijfers over 2018 van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Steeds meer echtparen zijn 60 of 50 jaar getrouwd. In 2018 konden 52.900 echtparen hun 50-jarige (gouden) huwelijksjubileum vieren, 13.100 paren bereikten met 60 jaar huwelijk de status van diamanten bruidspaar en 309 paren hadden een platina jubileum na 70 jaar huwelijk.

Kortere huwelijksjubilea van 40, 25 en 12,5 jaar nemen juist af. Dat komt doordat trouwen door de jaren heen minder populair is geworden en scheiden gebruikelijker. Jaarlijks trouwden de afgelopen vijf jaar ongeveer 65.000 stellen, bijna half zo veel als in 1970. Daar komt nog bij dat mensen ouder worden en huwelijken daardoor langer standhouden.

In de meeste gemeenten hebben meer stellen een gouden dan een robijnen (40-jarig) jubileum. Dat is bijvoorbeeld zo in Utrecht, Eindhoven en Groningen. Rotterdam, Den Haag en Amsterdam volgen de trend nog niet. In de hoofdstad vierden vorig jaar iets meer stellen een 40-jarig (915) dan een 50-jarig (899) jubileum.

Rotterdam vierde vorig jaar de meeste 50-jarige jubileums van het land, in totaal 1169. Maar in verhouding tot het aantal huishoudens zijn dat er niet veel. In de havenstad werden vier gouden jubileums geteld per duizend huishoudens. In slechts vijf gemeenten ligt dit nog lager. Amsterdam staat helemaal onderaan met twee gouden jubileums per duizend huishoudens. Daarna volgen Almere, Den Haag en Groningen met drie 50-jarige jubileums.

TOENAME AGRESSIEMELDINGEN AMBTENAREN EINDHOVEN

. Gepost in Nieuws en actualiteiten

Het aantal agressiemeldingen in 2018 door ambtenaren van de gemeente Eindhoven is ten opzichte van 2017 toegenomen met ruim 28 procent naar 109. Het aantal aangiften steeg met 62,5 procent naar 26. Persoonlijke bedreigingen nemen een vlucht. Die kwamen bijna 60 procent vaker voor in 2018 dan in 2017. Het aantal (non)verbale agressie-incidenten steeg zelfs met ruim 83 procent.

Agressiemeldingen komen van medewerkers die direct in contact staan met Eindhovenaren, zoals baliemedewerkers bij het Inwonersplein, sociaal domein, rond zwembaden, bij sportvoorzieningen en verder bij stadswachten en andere handhavers en medewerkers van het klantcontactcentrum. De gemeente laat weten dat persoonlijke bedreigingen die vaak verbaal en op de persoon gericht zijn, zoals ernstige beledigingen als ‘ik zal je ‘iets’ aan doen’, of ‘ik weet waar je woont’, toenemen.

Nieuwe koers

De stijging van het aantal meldingen is te verklaren vanuit de nieuwe koers die de gemeente op dit vlak heeft ingezet sinds eind 2017. Medewerkers werden gestimuleerd om melding doen als er iets is voorgevallen. Baliemedewerkers van het Inwonersplein kregen ook een weerbaarheidstraining. Ook doet de gemeente vaker aangifte bij de politie en is er altijd iemand van de gemeente aanwezig bij zittingen van de rechtbank. Ook wordt de uitspraak van de rechter teruggekoppeld naar de melder. Daarmee hebben ze de zekerheid dat hun melding serieus wordt behandeld en zijn ze eerder bereid om te melden.

Gevolgen aangiften

Van de 26 aangiften volgden 16 zittingen. Uit het rijtje dat de gemeente Eindhoven toestuurt blijkt dat er twee keer aangifte is gedaan van poging tot doodslag/moord, maar deze beide keren zijn geseponeerd wegens onvoldoende wettig en overtuigend bewijs. Een keer werd aangifte gedaan van poging tot doodslag. Daarvan is de datum voor de zitting nog onbekend. Een aangifte van poging tot zware mishandeling leidde tot een taakstraf. Een van de drie aangiften van eenvoudige mishandeling leidde tot vrijspraak, een tweede tot een geldboete, hechtenis en proeftijd, de derde in hoger beroep tot een taakstraf, hechtenis, schadevergoeding en proeftijd met reclasseringstoezicht. Op twee van de negen aangiften van bedreiging volgde hechtenis, van één aangifte is het vervolg nog onbekend.

/index.php/2291-goed-nieuws-busverbinding

/index.php/2289-stijging-ict-kosten-gemeenten-zet-ook-dit-jaar-door

Sinds 2012 zijn gevonden voorwerpen de verantwoordelijkheid van gemeenten. Maar wat doe je ermee als de wettelijke bewaartermijn is verstreken? Leiden gaat bijvoorbeeld binnenkort over tot veiling en schenkt de opbrengst aan een goed doel.

In het Burgerlijk Wetboek is bepaald dat een gemeente verantwoordelijkheid draagt voor de uitvoering van de ‘zorgplicht onbeheerde zaken’. Dit omvat registratie, beheer en bewaren van verloren en gevonden voorwerpen. Zo’n 80 procent van de gemeenten publiceert de vondsten op de site verlorenofgevonden.nl in de hoop dat de eigenaar zich meldt. Ruim 62 procent van de gevonden voorwerpen zou weer belanden bij de rechtmatige eigenaar. Maar wat gebeurt er met de spullen die overblijven, als de bewaartermijn toch verstrijkt? Deze gemeenten hielden zich recent bezig met de vraag wat te doen met de spullen.

Leiden houdt veiling voor goed doel

Wie in Leiden tussen 2012 en april 2018 een persoonlijk eigendom is kwijtgeraakt, heeft nu nog twee weken om zich te melden bij de balie van de gemeente. Daarna gaat de stad de gevonden voorwerpen namelijk aanbieden bij veilingen en opkopers. Leiden schenkt de opbrengst vervolgens aan een goed doel. Dat meldt het Leidsch Dagblad. De gemeente is van mening dat de kans heel groot is dat deze spullen nooit meer met de eigenaar worden herenigd en dat er genoeg gedaan is om de rechtmatige eigenaar te vinden. Zo werden de voorwerpen geplaatst op de hierboven genoemde site. Bij duurdere spullen, zoals horloges en sieraden, werd ook geprobeerd om via Facebook de eigenaar op te sporen.

Ravage na plofkraak in Ouderkerk aan de Amstel: centrum afgezet

Een plofkraak op een geldautomaat in Ouderkerk aan de Amstel heeft een ravage aangericht. Ramen en dakpannen in de omgeving zijn gesneuveld. De schade loopt volgens de politie waarschijnlijk in de tienduizenden euro's.

Het centrum van het dorp blijft een groot deel van de dag dicht om de rommel op te ruimen en de schade te herstellen. Winkeliers kunnen zich melden bij het gemeentehuis.

Winkelruiten zijn gesprongen en dakpannen vielen van huizen:

Rond 03.50 uur hoorden buurtbewoners een flinke knal. Er zijn berichten over twee verdachten die er vandoor gingen op een scooter, vermoedelijk in de richting van Amsterdam-Zuidoost. Het is onduidelijk of ze geld hebben buitgemaakt. De politie heeft nog naar ze gezocht, maar er is niemand aangehouden.

"Er is ontzettend veel schade ontstaan, omdat er door de ontploffing een schokgolf ontstond die door de Dorpsstraat ging", zegt een politiewoordvoerder tegen NH Nieuws. Daardoor raakten veel ramen, dakpannen en voertuigen beschadigd. Ondanks de ravage raakte niemand gewond. Dat is vermoedelijk te danken aan het tijdstip waarop het explosief afging.

De Explosieven Opruimingsdienst Defensie (EOD) heeft het gebied van de plofkraak onderzocht, maar er zijn voor zover bekend geen explosieven gevonden. De politie is op zoek naar de daders en vraagt camerabeelden in de omgeving op. Omdat de politie vermoedt dat de verdachten naar Amsterdam-Zuidoost zijn gevlucht, worden ook daar camerabeelden bekeken.

Burgemeester Harm-Jan van Schaik van Harderwijk wond er geen doekjes om. 'Ik heb brieven verstuurd aan het Openbaar Ministerie en het COA, omdat we een toename zagen van criminaliteitscijfers in deze gemeente.'

Apotheker Matthijs Engering was er namens ondernemersvereniging Tweelingstad in de wijk waar ook het azc is gevestigd. 'Ik heb behalve een apotheek ook een drogisterij. En in die drogisterij hebben we gewoon last van winkeldiefstal. Vorig jaar is dat verdubbeld en in het voorjaar van 2019 hebben we echt een golf gehad van winkeldiefstallen', legde hij uit.

Door de gestegen diefstallen uit winkels mijden Harderwijkers het winkelcentrum, zei Engering. 'Het komt voor dat mensen liever geen boodschappen meer doen in ons winkelcentrum, omdat ze zich niet veilig voelen.'

De eigenaar van de plaatselijke Jumbo-supermarkt heeft beveiliging ingehuurd om de winkeldiefstallen te beteugelen. 'Dat kost me ongeveer 5000 euro per maand', aldus John van der Wardt. 'Dat heb je liever niet.'

Van der Wardt zei 37 keer aangifte te hebben gedaan van het stelen van artikelen uit zijn supermarkt. 'Daarvan zijn 24 gerelateerd aan het asielzoekerscentrum.'

Maar de winkel handelt zelf ook zaken bij de kassa af, benadrukte de supermarkteigenaar. 'Dat doen we om geen rumoer te hebben, geen vechtpartijen of bedreigingen. We proberen ook in de winkel mensen erop aan te spreken. De cijfers die ik nu noem, zijn maar een deel van de praktijk.'

De eerste burger van Harderwijk wil dat de bewoners van het asielzoekerscentrum beter worden 'gestuurd'. Van Schaik: 'Mensen moeten dit niet doen. Het moet helder zijn dat we dit niet accepteren.'

De locatiemanager van het Harderwijkse azc zei donderdag van de cijfers te schrikken. 'Overlast moet hard worden aangepakt, maar met grote zorgvuldigheid. We hebben een hardwerkend team dat zich inzet voor veiligheid. We zijn er nog niet. Maar we zijn goed op weg.'

Eind vorig jaar was het aantal bewoners van het asielzoekerscentrum in Harderwijk na de opening in 2016 verdubbeld naar 800. De overlast is sindsdien gestegen en zou worden veroorzaakt door een groep van 10 tot 15 mannen, uit 'landen die veilig zijn', en dus kansloos zijn voor een verblijfsvergunning.

Harderwijk werd in juni opgeschrikt door een steekincident in het azc. Daarbij raakten drie bewoners gewond. Van Schaik liet daarna weten dat bij een veroordeling de dader zich nooit meer op het azc aan de Graaf Ottolaan mag vertonen.

Een op de vijf ambtenaren bij gemeenten is in het afgelopen jaar bedreigd of geïntimideerd. Twee procent werd geconfronteerd met een poging tot omkoping

Contact met burgers

Dat blijkt uit een onderzoek onder ruim tweeduizend ambtenaren in vijf gemeenten, uitgevoerd door Bureau Broekhuizen en het Verwey-Jonker Instituut. Bedreiging en intimidatie komt voornamelijk voor bij gemeenteambtenaren die veelvuldig contact hebben met burgers, zoals medewerkers van sociale wijkteams, de afdeling Werk in Inkomen en Burgerzaken. Maar ook medewerkers van afdelingen als Juridische Zaken, Zorg, Belastingen en Maatschappelijke Ontwikkeling krijgen regelmatig met bedreiging of intimidatie te maken.

Verwarde burgers

Het onderzoek, in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken, laat zien dat het agressieve gedrag van burgers meestal impulsief van aard is, door gefrustreerde of verwarde burgers. Maar ook bedreiging en intimidatie met criminele doeleinden of berekenend om persoonlijk iets te bereiken, komt voor. Slachtoffers ervaren stress, gevoelens van onveiligheid en minder werkplezier. Een klein deel van de slachtoffers vermijdt contact met de dader of daders en gaan bepaalde gebieden en locaties uit de weg. Ook melden ambtenaren dat besluitvorming anders is gelopen als gevolg van de bedreiging.

Slapend beleid

De onderzoekers stellen dat gemeenten meer kunnen doen om de weerbaarheid van hun medewerkers te vergroten. Het tegengaan van ongewenst gedrag van burgers moet bijvoorbeeld beter onder de aandacht worden gebracht van alle afdelingen en uitvoeringsorganisaties van een gemeente. Gemeenten hebben vaak wel beleid en protocollen die in het geval van intimidatie, bedreiging of omkoping houvast zouden kunnen bieden. Maar het onderzoek laat zien dat het vaak om slapend beleid gaat. Medewerkers zijn vaak niet op de hoogte van de afspraken en maatregelen die er zijn om incidenten te voorkomen. En lang niet alle medewerkers krijgen goede nazorg al ze een incident hebben meegemaakt.

Wat kun je doen om de veiligheid thuis en in de leefomgeving van inwoners te verbeteren? Een overzicht van lokale initiatieven, manieren en maatregelen op dit gebied.

In Winterswijk startte voor de zomer een project waarbij ouderen slimme sensoren in huis krijgen. Die registreren noodsituaties en alarmeren het sociale netwerk. De lokale meldkamer onderneemt actie als de sociale omgeving niet reageert.

2 Veiliger dankzij vrijwillige buurtgenoten

Ze zijn de ogen en oren in de wijk, vrijwilligers die zich inzetten voor veiligheid. Veel gemeenten werken op dit gebied samen met inwoners en zetten bijvoorbeeld buurtpreventieteams of veiligheidsambassadeurs in. Waardering, kennisoverdracht en het uitwisselen van ervaring zijn vaak onderdeel van hun aanpak.

Een gewaarschuwde bewoner telt voor twee. Dat vinden tenminste deze vier gemeenten, die op verschillende manieren hun inwoners voorlichten als het gaat om veiligheid. Acteurs spelen daarbij een rol, maar ook een ex-inbreker als expert.

4 Digitale deurbel vergroot gevoel van veiligheid

Kan een digitale deurbel met camera zorgen voor minder inbraken? Een proef in Almere wijst daar wel op, maar biedt nog geen uitsluitsel. Veel bewoners die de bel testten, voelden zich door het gebruik ervan in ieder geval een stuk veiliger.

Een burgemeester kan besluiten een woning te sluiten als daar een handelshoeveelheid drugs wordt gevonden. Allereerst moet de burgemeester dan beoordelen of sluiting van de woning nodig is om het woon- en leefklimaat in de omgeving te beschermen en de openbare orde te herstellen. Daarbij speelt een rol welke soort en hoeveel drugs zijn gevonden en of er vanuit de woning zelf drugshandel heeft plaatsgevonden. De bewoners mogen gedurende de sluiting niet naar binnen. Het sluiten van een woning kan dus verstrekkende gevolgen voor hen hebben. De burgemeester hoeft een woning niet te sluiten na een drugsvondst. Bij een besluit of hij tot sluiting van de woning overgaat, moet hij in elk geval altijd alle betrokken belangen afwegen.

Aangepaste woning

Aanleiding voor de uitspraak was het sluiten van een woning door de burgemeester van Maastricht. De Raad van State komt in deze zaak //www.raadvanstate.nl/uitspraken/@117209/201806582-1-a3/#highlight=ECLI%3aNL%3aRVS%3a2019%3a2912" style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-weight: inherit; font-stretch: inherit; line-height: inherit; font-family: inherit; vertical-align: baseline; text-decoration-line: underline; color: rgb(0, 0, 0); -webkit-tap-highlight-color: rgb(6, 145, 207); outline: none !important;">tot de conclusie dat de woningsluiting onterecht is. De drugs in de woning waren niet van de bewoner, maar van haar ex-partner. Het is aannemelijk dat de bewoner daar niets van wist. Verder heeft de bewoner een dochter met gezondheidsklachten die het nodig maken dat de vrouw met haar dochter in een aangepaste woning woont. Een verhuizing naar een andere woning zonder die aanpassingen is dus niet zomaar mogelijk.

Evenredigheid

Een burgemeester moet dus ook beoordelen of het sluiten van een woning evenredig is. Hij moet nagaan of het belang van het sluiten van de woning in verhouding staat tot de gevolgen daarvan voor de bewoners. Belangrijke vragen daarbij zijn of die wisten of konden weten dat er drugs in de woning aanwezig waren en zo ja, of hen dat kon worden verweten. Ook de gevolgen voor de bewoners spelen een rol. Bij medische omstandigheden of minderjarige kinderen, zijn de gevolgen van een sluiting voor de bewoners extra zwaar. Dat wil overigens niet zeggen dat de burgemeester een woning in zo’n geval niet mag sluiten. Als bewoners zelf actief betrokken zijn bij drugshandel en er grote drugshoeveelheden worden gevonden, kan woningsluiting ook onder deze omstandigheden op zijn plaats zijn.