Poliflw

Seksuele intimidatie en geweld zijn altijd ernstig, maar in onze samenleving heeft een specifieke groep hier bovenmatig last van. Te veel vrouwen krijgen puur op basis van hun gender te maken met geweld en intimidatie. Dit neemt allerlei vormen aan: van ongepaste opmerkingen op straat en bedreigingen op social media tot verkrachting en zelfs moord.

In Amsterdam krijgt 51 procent van de vrouwen te maken met straatintimidatie, zo blijkt uit onderzoek. In de leeftijdscategorie 15-34 jaar is dit zelfs 81 procent. Dit is niet uniek voor Amsterdam, maar een probleem voor alle vrouwen in Nederland. Juist  de eigen woonomgeving blijkt relatief de gevaarlijkste plek. Plegers van geweld tegen vrouwen zijn in veel gevallen de partner, de ex-partner of een andere bekende uit de familie- of vriendenkring. Intimidatie vindt vaak plaats in de openbare ruimte, uitgaansgelegenheden of op het werk. 

In Amsterdam komt burgemeester Halsema nu met een campagne om de veiligheid van vrouwen te vergroten. Als GroenLinks vinden we dat we hier ook in Nijmegen mee aan de slag moeten. Al eerder gaf poppodium Doornroosje aan maatregelen te willen nemen tegen “billenknijpers” en ander seksueel ontoelaatbaar gedrag. Als GroenLinks staan we hier volledig achter en zijn we bovendien voor een bredere aanpak in de openbare ruimte en andere horecagelegenheden. Maar ook moet er aandacht zijn voor de structurele oorzaken van geweld tegen vrouwen. Zoals beleid om de positie van vrouwen in de samenleving te versterken en de stereotiepe beeldvorming over de rollen van vrouwen en mannen te doorbreken.

Daarom stellen we de volgende vragen aan het college:

Is het College bekend met de campagne van de Amsterdamse burgemeester Halsema om de veiligheid van vrouwen en meisjes te vergroten? In Amsterdam is er onderzoek gedaan naar het aantal vrouwen dat slachtoffer is van geweld en intimidatie. Zijn er hier in Nijmegen ook cijfers over bekend en is het college bereid hier onderzoek naar te doen? Is het college het met GroenLinks eens dat geweld tegen vrouwen onacceptabel is en wij hier als gemeente een rol in hebben, omdat het zich met name in de directe woonomgeving afspeelt? Voert het college al beleid tegen intimidatie en geweld tegen vrouwen? Is het college bereid om in samenwerking met partners in de stad (zoals politie, vrouwenorganisaties en horeca)  te onderzoeken welke acties er verder ondernomen kunnen worden om seksuele intimidatie en geweld tegen meisjes en vrouwen tegen te gaan?

De laatste raadsvergadering van het jaar zit er weer op. We gingen knallend het jaar uit! Een aantal hoogtepunten die het allemaal hebben gehaald:

Het voorstel van Cherelle de Leeuw om starters en huishouden met een middeninkomen meer kansen te geven op de woningmarkt is aangenomen. Die vallen nu vaker buiten de boot dan andere groepen - dat vinden wij onrechtvaardig!

Marieke Smit stelde samen met Stadspartij DNF voor om een andere onrechtvaardigheid op te lossen: de discriminatie tegen woonwagenbewoners.

Ook stond de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) op de agenda. Quirijn Lokker en de PvdA zorgden ervoor dat de gemeenteraad wordt geconsulteerd bij aanpassingen rondom sekswerk, zodat wij hen zo goed mogelijk kunnen beschermen. Jouke Osinga zorgde ervoor dat stoepkrijten weer mag in onze stad, en Joep Bos-Coenraad zorgde ervoor dat het vuurwerkverbod rond dierenverblijven en groen ook daadwerkelijk werd opgenomen in de APV. Ook zorgden we er samen met andere partijen voor dat het voorgestelde lachgasverbod is ingeperkt: venten (op straat dus) in het centrum is nu verboden met een pilot van een jaar. Het komende jaar willen we met de raad in gesprek hoe we legale en illegale drugs zo kunnen behandelen dat minderjarigen worden beschermd, iedereen goed geïnformeerd is, en verkoop op de radar blijft zodat criminelen er minimaal garen bij spinnen.

In het sociaal domein is er ingestemd met de omvorming naar brede basisteams. Wij staan achter het gebiedsgericht werken, vertrouwen geven aan de professionals en een sterke verbinding leggen tussen zorg en welzijn. Meedoen in de samenleving is het uitgangspunt. Wel gaf Cilia Daemen mee dat er meer vanuit de client gedacht moet worden. Om hen gaat het immers.

Ook gaf de raad een aantal wensen en bedenkingen mee aan het WerkBedrijf. Miranda Florussen: ‘Werk vanuit vertrouwen en zet de mens centraal. Kijk naar werk en welzijn, werk op maat en werk in de wijk.’

Onlangs sprak de gemeenteraad over de toekomst van de tippelzone; moet deze sluiten of niet? Een vreselijk dilemma, want wat je ook doet, eigenlijk doe je het nooit goed. Op dit moment zijn er nog 14 vrouwen die legaal tippelen op de tippelzone en zo’n 10 vrouwen die dat illegaal in de omgeving van de tippelzone doen. Het toezicht hierop en het openhouden van een huiskamer waar ze terecht kunnen tijdens het werk, kost de gemeente € 400.000,- per jaar.

Het gemeentebestuur komt nu met het plan om de tippelzone te sluiten. Uit onderzoek blijkt dat er eigenlijk nog maar weinig overlast in de buurt is, terwijl dat juist ooit de reden was om de tippelzone in te richten. Bovendien is het aantal sekswerkers op straat de afgelopen jaren drastisch afgenomen. Veel sekswerk vindt tegenwoordig op andere plekken plaats. Kan je het de Nijmeegse burger dan nog uitleggen dat daar 4 ton naar toe gaat? En daarnaast; moet je als gemeente een plek als de tippelzone faciliteren, waarvan je weet dat vrouwen hier een mensonwaardig bestaan leven?

Aan de andere kant gaat het hier om een zeer kwetsbare groep mensen. Een groot deel van de nu nog actieve tippelaarsters kan hun leven nog enigszins dragelijk maken door in hun eigen onderhoud te voorzien door dit werk. Zij zijn vaak verslaafd en hebben de drugs nodig om om te kunnen gaan met trauma’s uit het verleden. Waar andere hulpverlening niet werkt, kan drugs de pijn nog enigszins verzachten.

De SP steunt als één van de weinige partijen het voorstel van het college van B&W. Niet omdat we deze kwetsbare groep hun werkplek willen ontnemen en van goede zorg willen onthouden. Wel omdat we denken dat geen mens in Nederland dit soort werk zou moeten doen om een enigszins dragelijk leven te leiden. Veel vrouwen verkopen hun lichaam om (noodzakelijk) drugs te kunnen kopen. Van een vrijwillige keuze is hier dus vaak geen sprake.

Liever zien we daarom dat het geld dat nu besteed wordt aan de tippelzone (ruim € 28.000,- per vrouw per jaar), geïnvesteerd wordt in een echte oplossing. De SP-fractie heeft het college daarom verzocht om uit te zoeken of het mogelijk is om de vrouwen onder begeleiding legaal drugs te verstrekken. Dan helpen we als gemeente niet mee aan de instandhouding van zo’n mensonterende afwerkplek, maar nemen we wel de noodzaak om te moeten tippelen weg. Wij denken dat de vrouwen daarmee uiteindelijk het beste af zijn. Voor de zomer vindt opnieuw het gesprek in de raad plaats, dus wordt vervolgd …

Mocht je naar aanleiding van dit stuk willen reageren, stuur dan gerust een mailtje naar petramolenaar@gmail.com.