Ik houd van die momenten dat ik gewoon door de natuur loop. Het lijkt af en toe alsof de tijd stilstaat. Tijd om even mijn zonden te overdenken, even tijd voor het hier en nu.
Ik ben ooit weleens in Knokke geweest en daar ben ik langs de boulevard gelopen, epic, maar het liefst voor even want al snel raak ik erop uitgekeken. Geef mij maar de ongerepte natuur.
Ooit in een ver verleden hebben wij het kustpact gesloten en met elkaar de afspraak gemaakt dat er geen nieuwe vakantieparken komen. Vakantieparken die ervoor zorgen dat we als eiland iedere zomer weer een meter de andere kant opgaan. Parken die ervoor zorgen dat onze terrassen in de horeca gevuld zijn.
En dan toch hè, blijkt het dat we nog steeds niet in staat zijn om een bepaalde inflatiecorrectie te garanderen voor het horecapersoneel. Ja, ik kan met deze inflatie nog net rond komen en ik hoop dat mij geen (te) grote financiële tegenvallers te wachten staan.
Nee, we hebben banen genoeg en vandaag of morgen horen we ook dat het weer geweldig gaat met onze economie. Maar laten we niet vergeten dat de mensen met een modaal inkomen binnen onze samenleving er echt niet veel op vooruit zijn gegaan in de afgelopen 30 jaar.
En wanneer we dan weer even ik weet niet hoeveel hectare grond omtoveren tot een vakantiepark dan kunnen we er hooguit 25 echte banen garanderen. De rest zijn flex- en nul urencontracten. Yes! Er zijn weer wat banen bijgekomen.
Ik weet niet hoeveel grond we van de natuur hebben ingenomen. Je zou bijna denken dat moeder natuur sommige delen van de wereld met opzet onleefbaar maakt.
Geen prioriteiten stellen, het heeft consequenties. Blijven doorgaan zoals we nu doen, dat kan niet. De volgende stap in de evolutie is het aanleren van een andere mindset. We hebben welvaart als belangrijkste maatstaaf, in plaats hiervan zou welzijn de hoofdprioriteit moeten zijn. Kijk als grootverdiener eens om je heen, niet naar de winsten die jij kan maken maar laten we samen kijken hoe wij verder die stap vooruit kunnen maken.
Ik betrap mezelf er met enige regelmaat op dat ik iets te vrijgevig ben. Maar weet je wat het is, als iedereen nou gelukkig(er) is dan kan ik niet anders dan zelf ook gelukkig worden.
Wanneer je prioriteiten stelt, zet dan het welzijn van de mens voorop. Pak dan de problemen aan waarmee we zitten en laat vooral niet de winsten en het grootkapitaal ons lot bepalen. Wanneer we dat doen dan zitten we over honderd jaar nog steeds met een woningnood en hebben we er ongeveer 100.000 toeristen bij.
Probeer de mensen om je heen echt te zien en horen. In plaats van ‘Hoe gaat het?’ kun je beter vragen hoe iemand zich voelt. Ik kan je garanderen dat jouw horizon zich zal verbreden.
Tijd om te stoppen met de focus op de portemonnee en tijd om de volgende stap in de evolutie te maken. Een collectief dat samen streeft naar een menswaardig en gelukkig bestaan.
Groetjes,Uw socialistische vriend Max
