Poliflw

Tijdens de eerste echte mooie lentedag toog de CDA-fractie af naar het voormalige statenterrein Groot ter Horne tussen de dorpen Bitgum en Bitgummole. Onder leiding van tuin- en landschapsontwerper Ilse van Zuilen ging de fractie het veld in. Interessant én noodzakelijk. Tijdens de komende raadsvergadering namelijk, staat de subsidieaanvraag van Stichiting Landgoed Groot Terhorne voor de herinrichting op de agenda. De plannen zijn tijdens dit bezoek toegelicht en werden op deze manier springlevend! Voorafgaand aan deze expeditie bracht de fractie een bezoek aan de Molewjuk. In dit zalencentrum worden talloze activiteiten georganiseerd. Hiermee is dit het kloppende hart van de gemeenschap van Bitgummole, Bitgum en omstreken. Ook deelden de vrijwilligers hun zorgen met de fractie. Soms vormen regels een obstakel om iets te organiseren. De samenwerking met de evenementen-coördinator van Gemeente Waadhoekehelpt hen hierbij en die wordt als zeer prettig ervaren! Al met al een hele nuttige en voorval zonnige dag!

Het bestuur en de fractie van CDA-Smallingerland zijn op maandag 19 februari bij elkaar geweest voor een stevige brainstormsessie. Wat stond er op de agenda? Niets minder dan ons strategisch beleidsplan, met een speciale focus op hoe we allemaal gaan wonen in de toekomst binnen onze gemeente. We hebben flink gediscussieerd, ideeën uitgewisseld en zijn tot een aantal nieuwe inzichten gekomen. Want laten we eerlijk zijn, we willen allemaal dat het hier goed wonen is, nietwaar? Heb je brandende vragen of wil je gewoon meer weten? Neem dan gerust contact op met onze afdelingssecretaris(secretaris@smallingerland.cda.nl) of onze fractievoorzitter(t.van.der.meer@smallingerland.nl), we staan klaar om je te woord te staan. Want jouw input is waar het om draait!

Vergaderschema Gemeenteraad 2024 2024 Agenda- Stukken Beeldvormende Fractie- Commissie Commissie Commissie Commissie Raads- Presidium Begrotings- College Commissie online verzenden info-bijeenkomst vergadering ABZ Ruimte Samenleving Middelen vergadering raad Fractie-vz Januari 9 11 16 18 22 23 24 25 Februari 20 22 27 29 8 Maart 26 28 4 5 6 7 21 14 April 2 4 8 9 10 11 18 Mei 14 16 21 23 27 28 29 30 8 Juni 6 7 11 13 17 18 19 20 4 27 Juli 4 Augustus 20 22 27 29 September 2 3 4 5 19 26 12 Oktober 1 3 8 10 14 15 16 31 17 - 31 November 19 21 26 6 en 28 7 14 December 2 3 4 5 12 19

Dit onderwerp staat hoog op de agenda van de gemeente Lochem. Het is eengroeiend probleem. Gerard ten Have uit Gorssel houdt die avond een boeiendreferaat over zijn ervaringen. Hij heeft tijdens zijn werk kennis gemaakt metverschillende vormen van ondermijning en was actief betrokken bij het voorkomenvan ondermijning.De bestrijding van georganiseerdecriminaliteit liepals een rode draad door zijnpolitiecarrière. Tijdens zijnwerk heeft hij van dichtbijgezien hoe de criminelen voor hun illegale activiteiten steeds meer gebruik gingenmaken van legale bedrijvenen diensten. Helaas zienwe dat criminelen daarbijsoms ook zwaar geweldtoepassen, tot aan liquidatiesin woonwijken toe. U bent als gast van harte welkom op deze avonddie voor leden om 20.00 uur begint. Na het huishoudelijkedeel van de vergadering bent u - alsniet CDA lid - om 20.30 uur van harte welkomin de kerk van Gorssel, Hoofdstraat 27 Gorssel.

De raadvergadering van 16 oktober was qua tijd niet echt lang, des te indringender was de agenda. Belangrijkste onderwerp was wel de toename van de ondermijnende criminaliteit in onze regio. Uit een recent onderzoek blijkt dat deze in onze omgeving de laatste tijd sterk is toegenomen. Veel van onze inwoners zien het nog niet maar met name de drugscriminaliteit maakt ook in onze regio vele slachtoffers. Op de agenda stond het regionale beleidsplan veiligheid Noord Nederland. Hierin wordt de prioritering en de verdeling van voor de politie eenheden in Noord Nederland voor de komende vier jaren vastgelegd. Vanuit de verschillende gemeenten in de regio is hierop een zienswijze ingediend waar we als raad van Stadskanaal hartsgrondig mee hebben ingestemd. De zienswijze geeft duidelijk aan dat het aanmeldcentrum (AZC) in Ter Apel zo veel politie capaciteit vraagt waardoor de inzet in de regio beperkt is. Dit terwijl dat we zien dat de criminaliteit toeneemt, wat overigens niet bijzonder is omdat de pakkans dan ook klein is. We leven in een kwetsbaar gebied waar we nu erg alert moeten zijn om het niet verder te laten escaleren. In de zienswijze eisen we compensatie voor de inzet in Ter Apel. In de uitleg geeft de portefeuillehouder Klaas Sloots aan dat de capaciteit voor de regio voldoende zou moeten zijn als inzet voor het aanmeldcentrum anders geregeld zou worden. Het is immers ook een landelijk taak waar de regio al voldoende mee belast wordt. Volgend agendapunt lag in het verlengde en betrof de aanvraag voor het uitbreiden van budget en dus capaciteit binnen de afdeling openbare orde en veiligheid van onze gemeente (OOV). Zoals al gezegd zien we een toename van de (ondermijnde) criminaliteit. Wat dat betreft zien we een verschuiving van de drugscriminaliteit van Brabant richting onze regio. In het landelijk gebied zijn veel panden die helaas ook geschikt zijn voor criminele activiteiten. In combinatie met weinig politiecapaciteit is dat een reden voor criminelen om naar onze regio uit te wijken. Door het toevoegen van budget en capaciteit hopen we het tij te keren. Agnes Wubs stelde vanuit onze fractie terecht de vraag wat onze burgers er van gaan merken. De portefeuille houder geeft aan dat we de komende tijd zullen zien dat er meer controles zijn, de pakkans groter wordt en er door beter onderzoek een strengere aanpak zal zijn. Dit moet de veiligheid voor de burger van Stadskanaal te goede komen. Tegelijkertijd ook een winstwaarschuwing; of dit voldoende is moet de komende tijd blijken. We moeten dus vinger aan de pols houden. Namens de fractie Peter van der Laan

En zo waan ik mij gevangen te zitten tussen twee dramatische gebeurtenissen. Anderhalve week geleden begon het drama van dit moment met die niet te beschrijven Hamas-slachting. Dat is ene kant. En aan de andere kant? Op dit moment weten we nog steeds niet wanneer die honderdduizenden soldaten dat stukje Gaza, van waaruit deze keer alle ellende is gekomen, binnen gaan trekken voor een grondoffensief. Een fase in deze oorlog die nu aan die andere kant van de scheidslijn hoe dan ook nog heel veel meer menselijk leed en verdriet gaat veroorzaken. Dit bekneld zitten tussen gebeurtenissen, tussen drama’s, tussen keuzes maken is een gegeven dat voor mij sinds jaar en dag verbonden is aan het betrokken zijn bij het fenomeen dat de Joodse staat Israël heet. Die betrokkenheid ken ik zelf al vanaf heel jonge leeftijd. Van de driekwart eeuw die de staat Israël dit jaar oud is, heb ik verreweg de meeste jaren bewust meegemaakt. De eerste jaren als kind. De zionistische droom direct na de Holocaust. De mogelijkheid van een eigen stuk land waarop het de Jood na negentien eeuwen van ballingschap eindelijk was gegeven het moede hoofd neer te leggen. Ik was nog maar acht jaar oud. Maar de beelden in 1956 van een wreed ontwaken uit die droom door de tweede oorlog die de jonge staat toen moest voeren met de omringende buurlanden staan mij nog heel helder voor de geest. En nog maar tien jaren later, ik zat inmiddels midden in mijn rabbijnstudie, werd een nieuwe strijd gevoerd die voor de Joodse inwoners de geschiedenis inging als de Zesdaagse Oorlog. Voor de Arabisch-Palestijnse bewoners werden die oorlogsdagen ervaren als het directe vervolg op de Nakba, de catastrofe die voor hen ooit begonnen was toen de Joodse Staat werd opgericht. Het duurde niet opnieuw een decennium. In 1973 zaten wij op de heiligste dag van het Joodse Jaar, de Grote Verzoendag, Jom Kippoer, zoals gebruikelijk de gehele dag in de synagoge. Tijdens de gebedsdienst sijpelden de berichten binnen dat er opnieuw sprake was van een enorme gewapende confrontatie tussen de buurlanden en ‘ons’ Israël. Haarscherp herinner ik mij de beklemmende gevoelens die ik tijdens en na de drama’s van die Jom-Kippoeroorlog beleefde. Het waren gevoelens van machteloosheid. Wat gebeurt daar allemaal in Israël? Maar ook: wat komt er allemaal op mij af? Welke verantwoordelijkheden zouden voor mij als Jood, als aankomend rabbijn, nu zijn weggelegd? Het was de tijd van de trauma’s na de strijd, van vliegtuigkapingen, van aanslagen, van radeloosheid en onmacht. Angst, overal om mij heen. Het dubbele echter is dat het tegelijkertijd ook een tijd van hoop op toch betere tijden en vertrouwen was. De Eeuwige gaat ooit die vrede stichten voor iedereen die heeft geleden onder de vreselijke conflicten. In mijn kinderjaren was de Joodse Staat ooit als droom geboren. Vijfentwintig jaren later besefte ik dat de afwezigheid van vrede een realiteit was. Een realiteit die met het voortschrijden van het bestaan van Israël, te midden van voortdurend geweld en oorlog, blijft. Met de gebeurtenissen van de afgelopen weken in het achterhoofd vraag ik me zelf nu opnieuw af waar ik eigenlijk sta. Tussen het leed van de een en het leed van de ander? Tussen het verdriet aan deze kant van de grens en het verdriet aan de andere kant? Of misschien wel de meest ingewikkelde van de dilemma’s, tussen rechten van de een en het gelijk van de ander? Leven met dillema’s kan verlammend werken. Gevangen zitten tussen conflicterende waarheden dwingt de mens soms tot een bijna onontkoombare passiviteit. De ernst van de realiteit om mij heen behoedt mij echter, G’ddank, voor het toegeven aan het niets doen. Integendeel. De feitelijke strijd speelt zich af ver weg van ons veilige Nederland. Het einde van de oorlog zal daar moeten worden bedongen. Dat is iets wat wij hier niet kunnen. Maar hier wacht ons die andere taak. Wat zich in Israël en Gaza afspeelt laat opnieuw diepe sporen achter in de samenleving hier in Nederland. Groepen worden tegenover elkaar geplaatst. Elementen van islamofobie en antisemitisme worden door het conflict zichtbaar in de openbare ruimte. Er zijn veel mensen die beschouwen een pro-Israël manifestatie of een pro-Palestina evenement als een probaat middel om iets van actie te kunnen tonen. Tenminste dit. Daar kunnen ze hun verdriet, zorgen of boosheid kwijt. Zelf geloof ik helemaal niet in deze eenzijdige bezigheden. Deze plaatsen meningen, visies en emoties tegenover elkaar. Zij geven slechts ruimte aan het groeien van gevoelens van animositeit ten opzichte van die ander. Ikzelf heb de keuze gemaakt, al lang geleden, om juist die ander op te zoeken. Die ander die niet mijn keuzes deelt in het conflict, die zich verbonden en solidair voelt met hen aan de andere kant van de grens. En zo delen wij samen onze zorgen, leedwezen en pijn. Zonder dat hier, zover verwijderd van de plek waar het allemaal gebeurt, animositeit en vijandschap ontstaat. De vredesbewegingen in Palestina en Israël zijn geminimaliseerd. Deze zo ontzettend belangrijke organisaties kunnen onder de huidige omstandigheden ter plekke hoegenaamd niets. Wanneer wij, moslims, Joden en christenen, Palestijnen en Israëliërs, elkaar in deze duistere tijden vandaag blijven opzoeken en elkaar blijven vasthouden binnen de Nederlandse samenleving, dan is dat het fundament voor de vrede van morgen. En daar zouden mogelijk de vredesbewegingen ter plekke ook hun voordeel mee kunnen doen.

In alle verdriet die de gevechten tussen Hamas en Israël veroorzaken, zien we ook dat mensen verbinding zoeken. Dat raakt me. Lody van de Kamp nodigde me uit om gisteravond aanwezig te zijn bij een bijeenkomst tussen joodse en islamitische Nederlanders in de ambtswoning van burgemeester Femke Halsema. Georganiseerd door het joods-islamitische netwerk Yalla!, onder leiding van Fatima Akalai en Chantal Suissa-Runne. Bedoeld om elkaar juist in tijden van spanningen op te zoeken, vast te houden en emoties te delen. En daar ben ik dankbaar voor. Iedereen is diep geschokt over de gruwelijke beelden van de terreur van Hamas dit weekend. Die blijven bij je. We delen de angst voor wat er nog komen gaat. Voor onschuldige slachtoffers aan beide zijden. Israëlische mensen, Palestijnse mensen. Ieders bloed is rood, daar is geen onderscheid. Van Lody leerde ik, sinds we elkaar 20 jaar geleden leerden kennen, dat je de hand naar elkaar moet blijven uitsteken. Juist ook als het moeilijk is. We moeten elkaar vasthouden. Als je verdriet, onmacht, en onbegrip voelt. Om dan juist tóch met elkaar in gesprek te gaan. Dat zag ik gisteravond in Amsterdam, en het is hartverwarmend dat we dit kunnen. Ik kreeg er kippenvel van. Ik zag ook hoe die verbondenheid leidt tot gesprekken, en hopelijk kan leiden tot kracht. Om met elkaar de samenleving hier verder te bouwen. Om conflicten van daar, hier niet tussen ons in te laten staan. De hand naar elkaar te blijven willen uitsteken. Deze ontmoetingen tellen. We hebben misschien andere meningen. Daar is ook ruimte voor. Maar het gesprek blijven aangaan, leidt tot meer begrip. Er zijn veel mooie initiatieven, zoals deze bijeenkomst bij Yalla!, waar het gesprek gezocht wordt. Waar we in elkaars hart, gedachten, en gebeden zijn. Waar mensen elkaar letterlijk de hand toereiken. Zoals ik leerde in de katholieke traditie van de vredeswens; wens elkaar de vrede toe. Vrede ver weg, en juist ook vrede hier. Karien van Gennip

Beste CDA-leden, Op 5 juni jongstleden spraken wij elkaar op de goedbezochte ledenvergadering bij Café Dwars in Sint Isidorushoeve. We blikten met elkaar onder meer terug op de voor het CDA teleurstellend verlopen verkiezingen voor de Provinciale Staten van Overijssel en de waterschapsverkiezingen voor Vechtstromen en Rijn en IJssel. In de provincie ging het CDA van 9 naar 4 zetels van in totaal 47 en belandde in de oppositie. Lijsttrekker en onderhandelaar Ellen Hemmers praatte ons bij over de verwikkelingen bij het waterschap Vechtstromen. Inmiddels is bekend dat het CDA weer deel gaat uitmaken van het dagelijks bestuur, samen met BBB, VVD en landbouw. We wensen Ellen als DB-lid heel veel succes! Tijdens de ledenvergadering stond de vraag centraal of we alle voorzieningen kunnen behouden die in de loop der jaren in Haaksbergen zijn gerealiseerd. Wethouder Van Zwanenburg lichtte de keuzes toe die het college aan de raad heeft voorgelegd. De aanwezigen schrokken nog het meest van de voorgestelde sluiting van het zwembad. Na de gemeenteraadsvergadering van begin juli lijkt dat doemscenario te worden afgewend. In de ledenvergadering is ook gesproken over de toekomst van het CDA. Naar aanleiding daarvan is een lokale werkgroep ingesteld die een discussiestuk gaat maken over de koers van het CDA. De werkgroep bestaat uit Keath Alkoutobi, Wim ten Voorde, Jeroen Slot en Jan de Ruiter. Onlangs ontviel ons Herman Wichers Schreur. Hij was tot de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar CDA-lid en in die hoedanigheid ook jarenlang raadslid. Hij ontving daarvoor een koninklijke onderscheiding. Herman was in al die jaren voor alles boerenvertegenwoordiger. Tijdens zijn ziekbed bezocht een afvaardiging van bestuur en fractie hem enkele keren. Zijn gezondheid nam zienderogen af, totdat het echt niet meer ging. Dat hij moge rusten in vrede. Op 22 november zijn de Tweede Kamerverkiezingen. U kunt nog tot 30 juli 2023 solliciteren voor het lidmaatschap van de Tweede Kamer. Op 2 september wordt de advieslijst naar buiten gebracht. Deze advieslijst met stembiljet zal uiterlijk 4 september aan ons toegestuurd worden. Donderdag 14 september moeten de stembiljetten terug zijn op het partijbureau. Deze worden daarna verwerkt, waarna de definitieve lijst tijdens het partijcongres zal worden vastgesteld. Rond 4 september zal het conceptverkiezingsprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen gepresenteerd worden. Als afdeling mogen wij daarop amendementen indienen. Ook deze moeten uiterlijk 14 september bij het partijbureau binnen zijn. Daarom organiseren we een extra Algemene Ledenvergadering op 7 september aanstaande. Noteer die datum alvast in uw agenda. U ontvangt daarvoor nog een uitnodiging met verdere informatie. Nog niet van alle leden hebben wij een e-mailadres. Deze leden ontvangen onze stukken per post. Heeft u een mailadres? Geef het door op: cdahaaksbergen@gmail.com. Dank alvast, het scheelt ons tijd en geld.

In het oosten van ons land ervaren inwoners steeds minder binding met de buren en groeikernen zijn vatbaar voor sociale problemen. De beste gemeente om te wonen is Rozendaal. Bloemendaal, Heemstede en Laren bleven trouw aan hun reputatie en bieden ook nu weer een optimale mix aan facetten van woongenot. Dat blijkt uithet onderzoek Beste gemeenten 2023. Zoals elk jaar vergelijkenEWenBureau Louteralle gemeenten van Nederland op de aspecten die bepalend zijn voor de kwaliteit van de woonomgeving. In het rijtje van gemeentelijke uitdagingen staat ook het scheppen van sociale cohesie tussen inwoners. Om na te gaan hoe inwoners de sociale cohesie in hun buurt ervaren, selecteerden de onderzoekers van Bureau Louter vragen uit het driejaarlijkse Woononderzoek Nederland van het Centraal Bureau voor de Statistiek en het ­ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Gevraagd werd of buren elkaar kennen, of ze contact hebben met elkaar en buurtbewoners, of buren elkaar helpen, samen dingen doen, prettig met elkaar omgaan, of de buurt gezellig is, en of de bewoners tevreden zijn met de bevolkingssamenstelling van hun buurt. En: voelen de ondervraagden zichzelf verantwoordelijk voor de leefbaarheid in hun buurt? De sociale cohesie is het sterkst op Vlieland en Terschelling. Op eilanden zijn inwoners vanzelf aan elkaar overgeleverd. Andere Waddeneilanden scoren eveneens hoog. Voor de kaart Sociale gebieden wordt over gemeentegrenzen heen gekeken en bijvoorbeeld rekening gehouden met inwoneraantal. Potentiaalkaart Op de potentiaalkaart tekenen zich sociale en minder sociale gebieden af. Van Megchelen in de Achterhoek tot het Overijsselse Hardenberg loopt een donkerrode strook over de kaart: een sterk sociaal gebied. Zo ook de gebieden tussen Zoutkamp en Kloosterburen in Groningen en rond Boxmeer in Limburg, en Schouwen-Duiveland in Zeeland. De potentiaalkaart toont ook de verontrustende ontwikkeling dat sinds 2006 nagenoeg overal de onderlinge binding afbrokkelt. Steden zijn kwetsbaar, en dan vooral de universiteitssteden. Zo staat het sociale klimaat in de stad Groningen onder druk. De laatste jaren wordt vaak overlast van studenten gemeld. In studentenwijken zijn er campagnes om hen na tien uur ’s avonds koest te houden. Na brandbrieven uit buurten is een overlastcoördinator aangesteld. Regionale verschillen in sociale binding zichtbaar Door per locatie op de kaart scores te bepalen op basis van alle gebieden binnen een straal van 20 kilometer, worden regionale verschillen in sociale binding zichtbaar. De sociale cohesie is laag rond steden als Amsterdam, Groningen en Den Haag, terwijl die in het oosten van het land zeer hoog is. Bureau Louter gebruikte voor deze analyse onder meer de antwoorden op vragen over sociale cohesie uit het driejaarlijkse Woononderzoek Nederland, waarvoor ook alle edities van 2006 tot en met 2021 zijn gebruikt. Hoewel inwoners van grote delen van Noord-,Oost- en Zuid-Nederland positief zijn over aspecten van onderlinge verbondenheid, is toch overal in Nederland de sociale cohesie verminderd. Alleen in de Kop van Noord-Holland, rondom Den Helder, en in Overijssel, in de buurt van Rijssen-Holten, is de ­sociale cohesie licht gestegen. Voormalige groeikernen Onder aan de ranglijst voor sociale cohesie staan ook de voormalige groeikernen: de kleine en middelgrote dorpen die vanaf de jaren zestig werden aangewezen als plekken voor grootschalige woningbouw om steden te ontlasten. Zoetermeer is nummer 316 op de lijst. De stad was als groeikern aantrekkelijk voor gezinnen die een ruim appartement of huis met tuintje zochten. In amper vijftig jaar is het inwonertal gegroeid van minder dan 10.000 tot ruim 127.000, evenveel als in Leiden. Lansingerland plaats 64 Recent verschenen berekeningen op basis van CBS-cijfers. En wat blijkt: De gelukkigste inwoners van Nederland wonen niet in Rozendaal, maar in Dalfsen. De Overijsselse gemeente scoort volgens het CBS het beste op allerlei aspecten die samen de brede welvaart van een gemeente vormen. Opvallend aan de cijfers, die de laatste drie jaar door hen verzameld zijn, is dat het leven sowieso goed is in het Overijsselse land. Na Dalfsen volgen Dinkelland, Raalte en Staphorst en daarna pas een gemeente in een andere provincie: De Wolden, nét over de grens met Drenthe. De eerste gemeente in de Randstad? De Ronde Venen, op plek 23. Lansingerland hoort op veel aspecten nét bij de top van Nederland, op nummer 64. Dat is een resultaat om trots op te zijn, met dank aan het CBS.

Jouw mening telt Iedereen heeft een idee over wat het beste is voor ons land. Tel je die ideeën op en je krijgt een beeld van hoe we Nederland nog beter kunnen maken. In februari lanceerden wij Voor Heel Nederland: een rapport over regionale ongelijkheid in ons land, maar tegelijk ons plan voor sterke steden en vitale regio’s. Want het gaat pas goed met Nederland als het overal goed gaat. Wij geloven dat een plan voor heel Nederland, door heel Nederland nóg beter wordt. Daarom hebben we jouw hulp nodig bij het schrijven van ons verkiezingsprogramma! Stuur ons jouw probleem, idee of voorstel. Deze blog plaatsen we op deze website. Iederen kan jouw blog een duim geven. Heeft jouw blog 100 duimen? Dan komen wij bij jou langs om over jouw verhaal door te praten! De drie blogs met de meeste steun krijgen een plek in ons verkiezingsprogramma voor de landelijke verkiezingen… en iedereen mag een duimpje geven, óók als je (nog) geen CDA-lid bent. Want door heel Nederland is bedoeld voor heel Nederland!