Deze keer leg ik u een casus voor en probeer ik een beeld te geven van het werk als gemeenteraadslid.
In februari kwamen er berichten bij ons binnen dat ouderen in Haps zich in hun wijk niet meer veilig voelen, maar ook de gezelligheid van vroeger niet meer kennen. Dit lijkt alles te maken te hebben met het toewijzingsbeleid van Mooiland (woningbouwcorporatie). Op zich begrijpen we wel dat Mooiland bijvoorbeeld jong en oud met een bepaalde bedoeling bij elkaar plaatst (zodat men elkaar kan ondersteunen), maar in de praktijk blijkt het niet te werken. We gaan verder op onderzoek en krijgen al snel dezelfde klachten uit Sint Hubert, Beers, Grave. Opvallend was dat er in Wanroij een afspraak was dat de senioren vanuit het dorp bij voorrang een zorggerelateerde woning toegewezen kregen. Want dit blijft natuurlijk een punt van aandacht: veel ouderen hebben een zorgvraag en dat betekent vaak dat men is aangewezen op een aangepaste woning. Dit heeft ook een meerwaarde voor de zorgverleners.
Dit was voor ons als Liberaal LVC voldoende informatie om zogenaamde ‘schriftelijke vragen’ te stellen aan het College. Dat deden we op 6 maart 2023. We hebben het College gevraagd of ze zich kon herkennen in bovenstaande problematiek en of men van plan was hier werk van te maken, bijvoorbeeld om ook de afspraken zoals in Wanroij over alle dorpen uit te rollen.
Dan komt er een periode van lang wachten, want het duurt soms wel twee tot drie maanden voor het antwoord komt. Ondertussen valt het De Gelderlander op dat wij de vragen over ‘veilig wonen’ hebben gesteld. Alle schriftelijke vragen zijn openbaar en dus ook inzichtelijk voor De Gelderlander. Een journalist ging op onderzoek uit en plaatste in de krant van donderdag 6 april een artikel over het feit dat mensen zich niet meer veilig voelen in hun eigen buurt. In dit artikel vertelt Annie Blom uit Haps haar verhaal. Ik vind het erg knap als iemand dergelijke gevoelens, ervaringen durft te delen. Dat is trouwens ook de enige manier om stappen vooruit te kunnen zetten. In het artikel wordt ook beschreven hoe het zorgcollectief in Wanroij (een vereniging voor kwetsbare inwoners) structureel overleg voert met Mooiland zodat er afspraken op maat gemaakt kunnen worden met de verhuurder. Er kwamen erg veel reacties op het artikel. Ik neem er een over die ook typerend is voor de problematiek. ‘Toen onze moeder uit haar (bejaarden)huisje aan ’t Hofke in Oeffelt ‘moest’, kreeg een jonge, in scheiding liggende, moeder met 2 opgroeiende kinderen het huis toegewezen. Er moest zelfs verbouwd worden om de kinderen op de bovenverdieping elk een eigen kamertje te geven. Dit terwijl bejaarden echtparen uit Oeffelt maar wát graag hier, bij de jeu de boules baan, hadden willen wonen en er op dát moment óók een éénsgezinswoning te huur stond aan hetzelfde hofke in Oeffelt. Onbegrijpelijk!’
[Mocht u het artikel uit De Gelderlander niet kennen en wel willen lezen, zie het bericht op onze site. Als Liberaal LVC krijgen wij dinsdag 25 april in Wanroij uitleg over het zorgcollectief Wanroij en het repair-café. Mocht u interesse hebben om daarbij aanwezig te zijn, dan hoor ik het graag]
11 april komt het College dan toch uiteindelijk met antwoorden. Deze waren helaas teleurstellend. Men geeft aan dat Mooiland geen senioren bij elkaar huisvest als een complex geen seniorenlabel heeft. (Ik zou zeggen: geef meer hofjes, wijkjes een dergelijk label). Verder geeft het College in haar beantwoording aan dat er bij Mooiland geen signalen bekend zijn dat men zich niet veilig zou voelen! Mooiland kiest bewust voor differentiatie. Letterlijk: ‘Jongeren kunnen ouderen met een eventuele zorgvraag ondersteunen’. De bedoeling is goed, maar zoals reeds gezegd: in de praktijk werkt het niet.
Kortom: wij zijn ontevreden over het antwoord. Wij zijn van mening dat onze oudere medebewoners van Land van Cuijk zich te weinig gehoord voelen. Dat betekent wederom werk aan de winkel voor ons. We gaan een motie maken om College en Mooiland op een andere koers te zetten. We gaan daarvoor ook andere politieke partijen benaderen om deze met ons in te dienen.
