Poliflw

In Nederland is XTC de meest gebruikte harddrug. Gebruikers slikken de gekleurde pillen vaak op feesten en festivals. Maar het wordt ook thuis, in de kroeg of op andere plekken gebruikt.

Wie door het prachtige Twentse landschap rijdt en denkt dat er in alle koeienschuren die je tegenkomt ook koeien staan, die heeft het mis. Niet alleen zijn de schuurfeesten van in overvloed drugs gebruikende plattelandsjongeren zijn populair, ook de chemische drugslabs met name ten behoeve van de productie van chrystal meth, zijn in opkomst. We hebben het dan over de georganiseerde misdaad.

Zuid-Amerikaanse drugskartels worden steeds invloedrijker en spreiden hun tentakels met name uit op het platteland. Nederland heeft een goede infrastructuur en ligt centraal in Europa, de straffen zijn relatief mild en alle grondstoffen voor de productie zijn aanwezig. Dat maakt ons land en dús ook Twente aantrekkelijk voor criminelen.

Vooral de komst van Mexicanen in Nederland is reden tot alertheid. Crystal meth-onderzoeken krijgen de hoogste prioriteit. ,,In totaal doet zo’n honderd man van de Landelijke Eenheid in samenwerking met de regionale recherchediensten onderzoek naar synthetische drugs. Zodra het gaat om crystal meth, krijgt dat onderzoek meteen voorrang.”

(Ingezonden).

Om hierop een antwoord te kunnen geven, overlopen we even de evolutie. Dat er de laatste 50 jaar heel wat gebeurd is op technologisch vlak is niet weg te cijferen.

In de jaren 50 kenden we de opkomst van de TV, maar dan nog in zwart-wit en met behulp van dakantennes. Het waren formidabele stukken in omvang en met een niet aanzienlijk gewicht van enkele tientallen kilo’s.

In die jaren kende men ook niet de gsm, de pc, de playstations, de nintendo’s en zo vele andere snufjes.

De opkomst van de computer, betekende een mijlpaal in de geschiedenis van de technologie. Iedereen van deze tijd heeft nu een pc en de toepassingen zijn onbegrensd. De dokter, de boekhouder, de architect, iedereen maakt er gebruik van.

Zelfs voor de student is de pc nu onmisbaar: alles kan men opzoeken via Internet en zelfs bijna alle communicatie tussen leerlingen gebeurt via het chatten.

Nu zijn de mensen gestresseerd en dikwijls moet een psychiater soelaas brengen. Heden gaat de tijd sneller, maar ten nadele van de persoon zelf.

Is het daarom nu beter???

Ik denk van niet. De kinderen konden 50-60 jaar geleden rustig op straat spelen, met als enige voorwaarde dat men thuis was, wanneer het donker werd. Nu maakt men mee dat kinderen van 13-14 jaar s’ avonds laat nog ronddolen in onze straten met jeugdcriminaliteit als gevolg.

De ouders hebben geen tijd meer om hun kinderen deftig op te voeden, terwijl de school er naar kijkt en niets doet.

Geef mij maar de jaren 50-60! Geen stress, geen zelfmoorden, degelijke opvoeding, geen concentratiestoornissen en nog vele andere voordelen.

Vrijheid, tegenslag, succes wisselenden elkaar af of leerden daarmee omgaan.

De vraag is: hoe hebben wij, de generatie van de jaren 50-60 dat alles overleefd,?

En vooral hoe konden we onze persoonlijkheid ontwikkelen?

De huidige generatie zal zeker zeggen, dat ons leven saai was, maar wij waren tevreden en gelukkig!!!

Of niet soms???

Een geboren en getogen Almeloër.

PS.: Dit zijn enkele herinneringen van iemand van de generatie 50-60

Steeds meer jongeren betrokken bij steekincidenten

De afgelopen jaren is het aantal steekincidenten door jongeren enorm toegenomen. Waarom grijpen jongeren naar messen of andere wapens? En wat is daar tegen te doen?

De stijging is het sterkst onder steekincidenten in de leeftijdsgroep tot en met 17 jaar. In 2020 steeg het aantal zaken tegen minderjarigen die worden verdacht van een ernstig geweldsdelict in één jaar met 20 procent: van 1.633 naar 1.960. Daarbij gaat het om verdachten van zware mishandeling, diefstal met geweld, afpersing of ernstige bedreiging. In 2021 registreerde het OM 1.920 nieuwe geweldszaken tegen minderjarige verdachten.

Het aantal minderjarige verdachten dat wordt verdacht van een delict in combinatie met illegaal wapenbezit steeg in twee jaar tijd met 57 procent: van 508 naar 798. Bij jongvolwassenen nam dat aantal toe met 35 procent, van 860 naar 1.162. Volgens het OM hebben verdachten steeds vaker een wapen bij zich, meestal een steekwapen.

De vraag om maatregelen speelt al geruime tijd. Zo bleek in november 2020 dat een groot deel van de burgemeesters voorstander is van een messenverbod voor jongeren. Diezelfde maand liet het kabinet weten aan zo’n verbod te werken. Nu, bijna 3 jaar later, zit dat verbod nog in het beginstadium.

“Het moet eerst door de consultatie”, legt een woordvoerder van minister Yesilgöz van Justitie en Veiligheid uit. Dat is een proces waar elke wet doorheen gaat, waarbij iedereen commentaar kan leveren op de wet en suggesties mag doen. “Daarna wordt het getoetst door de Raad van State, de Tweede Kamer en tot slot de Eerste Kamer.”

Pas daarna treedt de wet in werking. Het ministerie laat aan de NOS weten dat dat, zonder vertraging, op z’n vroegst in de tweede helft van 2023 zal zijn. Maar met de val van het kabinet zal dat weer veel langer gaan duren. In afwachting van het landelijk messenverbod voor minderjarigen heeft een aantal gemeenten al een algeheel messenverbod ingesteld. Eind vorig jaar is dat bijvoorbeeld gebeurd in Winterswijk, Middelburg en Vlissingen en vanaf dit jaar is het ook in Groningen verboden om een mes op zak te hebben.

De Partij Vrij Almelo wil dat de gemeente Almelo nu ook die stap durft te nemen, en niet nog langer wachten op landelijk beleid. Ons voorstel is om een verbod op het dragen van een mes op te nemen in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV).

Partij Vrij Almelo

Op dinsdag 1 november 2011 maakten wij dit probleem al kenbaar in de gemeenteraad van Almelo. Verwarde mensen (het nieuwe woord) werden in 2011 nog steevast hufters of aso’s genoemd die zorgden voor veel overlast. De politie kreeg (zo lezen we) in de eerste helft van dit jaar 47.632 meldingen van incidenten waarbij mensen met verward gedrag waren betrokken. Dat is 8% meer dan de eerste helft van vorig jaar. Daarmee zet de groei van het aantal incidenten met verwarde mensen volgens de politie door. In heel 2018 ging het om 90.605 meldingen, ruim 30.000 meer vergeleken met vijf jaar geleden.

Aangezien veel mensen met verward gedrag die met de politie in aanraking komen niet of nauwelijks overlast geven, crimineel of gevaarlijk zijn is dit geen politietaak. Het gaat vaak volgens de politie om kwetsbare mensen die hulp nodig hebben. Maar klopt dit wel? Wordt de term verward persoon niet te snel gebruikt? Toch zou de politie wat zorgvuldiger moeten zijn met mensen verward te noemen. Of iemand daadwerkelijk verward is kan niet door de politie worden vastgesteld. Dat oordeel is aan medici of gedragswetenschappers. De politie constateert alleen afwijkend gedrag en beoordeelt aan de hand van de ernst van dit gedrag of aanhouden noodzakelijk is.

Het lijkt intussen een modewoord geworden te zijn. Waar in het verleden nog werd gesproken over personen die verslaafd, crimineel of agressief waren, worden deze personen nu allen aangeduid als personen met verward gedrag. Veel mensen waar we het nu over hebben zijn criminelen, verlaafden of mensen die zorgen voor geluidsoverlast of overlast door verwaarlozing van de woning. Dat is heel wat anders dan mensen met verward gedrag.

Om dit te onderscheiden zou het beste zijn om naast de wijkagent ook een wijkhulpverlener voor verwarde personen aan te stellen. Die kunnen dan constateren of mensen grip op hun leven dreigen te verliezen, waarbij het risico aanwezig is dat zij zichzelf of anderen schade berokkenen. Het gaat om mensen met vaak verschillende aandoeningen of beperkingen in combinatie met verschillende levensproblemen. De politie krijgt steeds meer een zorgtaak, die eigenlijk bij de hulpverlening zou moeten liggen.

Bericht Partij Vrij Almelo op 8 juli 2014

We hebben het steeds maar weer ontkend dat er echte asocialen bestaan. Het beleid hiervoor komt niet echt van de grond. De corporaties kunnen er over meepraten. Nachtelijke excessen, intimidatie en geweld zijn aan de orde van de dag. Zijn de middelen om extreem lastige huurders aan te pakken wel toereikend?

De recente melding die bij de Partij Vrij Almelo voor de zoveelste keer binnenkwam getuigd dat er weinig wordt gedaan om de gemoederen te bedaren. De familie die bij de vete betrokken is zijn al heel lang goede bekenden van de politie……..en van de woningcorporatie. Bemiddeling of een waarschuwing wil vaak wel helpen maar wat als een probleem hardnekkig is? Heel vaak durven klagers niet met naam en toenaam aangifte te doen, want de kans is aanwezig dat de overlastveroorzaker verhaal komt halen. Heel vaak krijgen de corporaties de dossiers niet rond. Zonder een juridisch medewerker red je het niet meer. Als het lukt om met ondertekende verklaringen van omwonenden de gang naar de rechter te maken, ben je minimaal een jaar verder. Nu is het zo dat meer omwonenden gedwongen gaan verhuizen door overlastsituaties dan veroorzakers.

Mensen buiten de samenleving plaatsen, dat doen wij niet graag in Nederland. Minderheden moeten integreren, cliënten moeten externaliseren. Maar wat doen we in situaties waarin alle politiek correcte opties zijn uitgeput? En waarin mensen in feite zichzelf buiten de samenleving plaatsen?

We hebben het hier over extreme burenoverlast: mensen die hun buren terroriseren en daar niet mee willen ophouden. Alles is al geprobeerd:  praten, bemiddelen, melden bij een meldpunt, dreigen met huisuitzetting. Niets helpt, de afspraken worden niet nagekomen, de terreur gaat door. Dus dan maar huisuitzetting. Maar waar naar toe?

Iedereen in de buurt wil hen kwijt maar bijna niemand wil zijn vingers branden aan een oplossing. Toch lijkt er een oplossing te zijn die stand lijkt te houden. En die zowel de buren en de asocialen een zucht van verlichting doet slaken.

Bij zo’n heikel onderwerp gaat altijd veel energie zitten in het zoeken naar de juiste benaming. “Hufterhutten en “aso-containers zijn niet echt benamingen die bijdragen aan de maatschappelijke acceptatie. In Denemarken heten ze rare huizen voor “rare leefwijzen”. Dat klinkt zo gek nog niet. Men kan daar lawaai maken, rotzooi rond de woning zetten, een bouwvallig schuurtje timmeren en de boel verwaarlozen. Dat betekent dan wel dat je net als hinderlijke bedrijven buiten woongebieden wordt gehuisvest. Kleine woonlocaties op afstand van mogelijke omwonenden.

Kortom het zou allemaal kunnen, ook hier in Almelo en wel binnen de huidige beleidskaders. Nu alleen nog de medewerking van de gemeente, woningcorporaties en opvanginstellingen die het daadwerkelijk gaan beproeven.

Harry de Olde

Door velen wordt aangenomen dat de aarde aan het opwarmen is. Bij nader inzien blijkt, dat de vraag of de aarde wel of niet opwarmt op dit moment een hoofdrol in de discussie over de stijging van de zeespiegel. Al meer dan 10 jaar horen we van het VN-klimaatpanel IPCC en de meeste politici en media dat klimaatverandering een wetenschappelijk vaststaand feit is. Hollywoodsterren, politici en miljardairs hameren erop dat mensen die tegen de wereldoorlog tegen koolstofdioxide zijn, onwetend zijn of verborgen belangen hebben.

Klimaatsceptici worden weggezet als ‘ontkenners’ of mogen niet meer in het openbaar spreken. Ze worden zelfs bestraft of krijgen rechtszaken aan hun broek. Waarom is men zo bang voor woorden?

Het stijgen en dalen van de zeespiegel is niets bijzonders, dat is al miljoenen jaren aan de gang. In periodes waarin er geen ijs op aarde was steeg de zeespiegel soms tot 70 meter boven de tegenwoordige stand.

In koude periodes, zoals de ijstijden, tot zo’n 10.000 jaar geleden, was het zeeniveau meer dan 100 meter lager. Toen stond het grootste deel van de Noordzee droog. Na de laatste ijstijd steeg het water eerst heel snel. Later nam de snelheid af, maar het bleef toch stijgen. Alleen in de late Middeleeuwen (de kleine ijstijd) daalde het zeeniveau. Waar komt alle zeespiegelstijging vandaan? Van het versneld smelten van ijs van gletsjers en ijskappen op aarde zou je zeggen. Dat klopt, maar het is slechts een gedeelte van het verhaal. De Zeespiegelstijging lijkt zich niets aan te trekken van relatief korte ( enkele decennia) perioden van temperatuurstijging zoals die waargenomen zijn in de afgelopen eeuw.

In Nederland zijn we niet geneigd enig terrein prijs te geven. Een zeespiegelstijging van enige meters kan Nederland goed hebben en dat zal zeker enige eeuwen of nog veel langer duren. Wel zullen bij stijgende zeespiegel op termijn ingrijpende maatregelen genomen moeten worden voor bijvoorbeeld de veiligheid tegen overstromen en voor de waterhuishouding (denk aan de afvoer van de rivieren naar de zee). Nederland is goed in staat om dat nog vele eeuwen vol te houden.”

Wil je weten wat de situatie precies is voor jouw postcode, klik dan hier en vul rechts bovenin het zoekveld je postcode in.

Poep als brandstof. In de duurzame industrie wordt dat idee al op verschillende manieren onderzocht en ingezet. Maar dat je hondenpoep letterlijk kunt gebruiken om een straatlantaarn op te laten branden, dat idee woerdt steeds vaker toegepast.

Zeven jaar geleden bedachten Amerikaanse studenten een manier om een van de grootste ergernissen ter wereld, hondenpoep om te zetten in energie en in de praktijk te brengen. Inmiddels kunnen ze de verlichting van een stadspark erop laten draaien.

De studenten maakten gebruik van een bijeffect dat plaatsvindt bij zogenaamde anaërobe vergisting. Hierbij wordt biomassa in een zuurstofloze omgeving zoals een septic tank afgebroken door micro-organismen en komt er onder andere biogas vrij.

De studenten ontwierpen een systeem dat ook in de zomer van toepassing was. Door de septic tanks onder de grond te plaatsen blijft het systeem op een ideale temperatuur en blijft de akelige geur weg bij de wandelaars.

Door het park heen staan nu opvangsystemen waar hondeneigenaren de ontlasting van hun huisdieren kwijt kunnen. De studenten hebben een ‘interactief element’ toegevoegd. Bezoekers kunnen het proces helpen door van buiten af in de septic tank te roeren.

Ook in het Verenigd Koninkrijk krijgt hondenontlasting een tweede leven. Daar wordt hondenpoep gebruikt om het populaire wandelgebied Malvern Hills van licht te voorzien.

Diverse mogelijkheden om overlast van hondenpoep daadwerkelijk aan te pakken

Als de wil er is dan zijn er diverse mogelijkheden om overlast van hondenpoep daadwerkelijk aan te pakken!! De plannen voor het winnen van energie uit hondenpoep zijn namelijk niet uniek. In Leeuwarden is zelfs al praktijkervaring opgedaan  met het proces. In de Friese hoofdstad wordt jaarlijks al ongeveer 64 ton hondenpoep omgezet in biogas; genoeg om een enkel huishouden een jaar lang van energie te voorzien. De ervaringen in de andere gemeenten laten zien dat ze in positieve zin bijdragen om hondenpoep op te ruimen.

De participatiesamenleving: burgers aan het werk zetten. We maken een hondenspeeltuin, dat is leuk voor de buurt. Nu nog de gemeente die een idee wil “omarmen”. Hoezo burgerparticipatie? Hoezo motiemarkten? Hoezo (duur betaalde) externen die dat allemaal netjes komen uitleggen en waar uiteindelijk niets mee gedaan wordt?

De vele initiatieven van inwoners, dagelijks komen er nieuwe bij, ontstaan meestal uit angst, bezorgdheid of boosheid. Daar de grote partijen het meestal nalaten, nemen we vaak noodgedwongen het heft in eigen hand; om lokaal goede ideeën naar voren te brengen, om zorg veilig te stellen voor ouderen, om de buurt leefbaar te houden, om ouderen- en buurtcentra open te houden, om wat te doen aan de benarde situatie opvang zwerfdieren………………..

Bij participatie gaat het om samen nadenken en samen werken aan verbetering van onze leefomgeving en onze economie in onze stad.

Harry de Olde

Beste heer/ mevrouw,

Dit is een verhaal… ons verhaal….

Onze dochter inmiddels bijna 19 jaar heeft een LVB en autisme. Een kwetsbaar meisje van 18 jaar die woont op een nieuw gevormde woonplek speciaal ontwikkeld voor  de jongeren in Nederland die door hun problematiek nergens in Nederland terecht kunnen…. ze is met tijd en wijle suïcidaal en automutileert. Ze moet idd soms tegen zichzelf beschermd worden omdat ze handelt vanuit paniek….

Ons rechtssysteem welk aan alle kanten rammelt vanuit de bopz. De Rm die nodig is om haar tegen te mogen kunnen houden en mijn plaats hierin als haar curator maar bovenal haar moeder.  De Rm wet die in ons geval meer schade toebrengt dan goed doet! De Rm wet die mij als curator maar bovenal als moeder geen ruimte geeft om voor haar te beslissen maar ons afhankelijk maakt van een geneesheer directeur die haar niet kent zoals ik haar ken… een geneesheer directeur en bopz arts die niet bereikbaar zijn om het moment dat ze het hardste nodig zijn met alle gevolgen van dien! Het systeem wat aangepakt moet worden omdat het faalt op het moment dat het het hardste nodig is…. deze wet moet gewijzigd worden en ik vraag om uw hulp…. smeek om uw hulp… voor mijn dochter en alle andere mensen die dit is/ kan overkomen. Ik ben haar moeder en curator… ben 100% capabel om de juiste beslissingen voor haar te maken en heb dit ook altijd gedaan. Niet handelend vanuit mij emotie als moeder zijnde maar vanuit rationeel standpunt!

Wat als het systeem faalt….je in de steek laat….

Het is ons overkomen afgelopen week….

Hieronder een soort van samengevat verhaal over de hel die mijn dochter en ook ik afgelopen dinsdag hebben moeten doorstaan. Laat ik vooropstellen dat ik de dienstdoende begeleiders niets verwijt. Ook ik ben zo realistisch dat ik weet dat ze zo kan verdwijnen als het knopje omgaat en dit niet altijd te voorkomen is!

Het is geschreven vanuit mijn beleving/ gevoel en heb mijn uitlatingen wat gecensureerd want ik was niet altijd  “netjes” met mijn uitspraken naar de betrokken medewerkers in de betreffende instelling (waarvoor ik hier, openbaar nogmaals mijn excuses wil aanbieden). Wat ik hiermee wil bereiken is dat jullie de onmacht en paniek kunnen ervaren als het SYSTEEM FAALT! En geloof me het systeem heeft ons in de steek gelaten deze bewuste nacht!!

De gevolgen voor mij dochter zijn duidelijk zichtbaar. De gevolgen voor mij… ik….die echt niet snel onder de indruk is als er iets voordoet zijn ook te merken… ik heb er nachtmerries van en als ik er aan denk moet ik huilen (en geloof me ik huil niet snel). Ik hoop oprecht dat NIEMAND dit ooit zelf hoeft mee te maken…..

Het is ‪dinsdagavond‬ 4 Juni.  Mijn mobiel gaat. De woongroep van mijn dochter belt dat ze is weggelopen en ze haar niet kunnen vinden! Ik leg een contactje uit en al snel krijg ik bericht waar ze naar toe is. Ze zit in een toren (ca 32 m1 hoog) Ze zit op een hoogte van ca 20 m1 en wil eraf springen. Ze wil rust in haar hoofd en is de controle kwijt….ze wil rust….ze kan niet meer…..en vanuit haar paniek handelt ze….een besluit handelend uit onmacht…..

Een begeleider snelt naar boven en praat met haar, terwijl een andere begeleider mij telefonisch op de hoogte houd. De ambulance en politie zijn gebeld. Ze valt iedere keer weg dus de begeleider krijgt haar niet naar beneden en de politie schiet te hulp. Aangezien ze zich heeft gesneden (auto mutileren)  met oud ijzer wat er lag, word ze meegenomen naar het ziekenhuis om de “schade” te bekijken en te behandelen. Ondertussen rijd ik in alle ijl richting apeldoorn.

Ik kom aan in het Gelre ziekenhuis en word naar haar toe gebracht. Ze is bang en erg onrustig. Ze huilt vanuit paniek. De wondjes worden schoongemaakt en ze moet een tetanus spuit. Er worden pleisters geplakt en ze word verder nagekeken. Lichamelijk val het gelukkig mee.

Er komt een vrouwelijke psychiater die haar moet beoordelen. Ik heb haar dossier vd vorige keer gelezen dus ik ben wat op de hoogte….Waarom moet ze met haar praten….. beoordeelt worden?? Ze  woont op groot schuylenborg s heerenloo Apeldoorn, juist om deze problematiek (gesloten) het nieuwe concept juist voor dit soort mensen. Protocol, oké dan moet het maar al voegt het voor haar niets toe en is het alleen maar lastig ….Er word overlegd met een v.d. begeleiders of ze terug kan. Nee er is wel een nachtwaker aanwezig maar die is voor een andere cliënt. Een inluister systeem is aanwezig  op haar kamer maar de inschatting word gedaan dat het te lang gaat duren voor er iemand is als ze wel escaleert.

De paaz afdeling is open dus daar zou ze weg kunnen lopen in een onbewaakt moment, dus word er besloten tot een overnachting in een gesloten setting. Ik bied nog aan mee te gaan naar de woning aangezien ik toch de nacht bij mijn dochter door ga brengen, en daar op een matras naast haar te gaan liggen, maar ook dat is geen optie.

Mijn gedachte was een ziekenhuiskamer waarbij de afdelingsdeur dicht is. Prima doen we dat. Oke het word waarschijnlijk Doetinchem of Zutphen geeft de vrouwelijke psychiater aan, ik ga rondbellen waar er plek is.

De tijd verstrijkt en ik geef aan bij de twee begeleiders dat ik het vanaf dan wel red en dat het laat is. Ga maar…….ik blijf toch bij haar!

De vrouwelijke psychiater komt terug en zoekt contact met één van de begeleiders. De vraag wie er gebeld kan worden vanuit het ziekenhuis naar haar woonplek op s heerenloo. de begeleider belt en krijgt contact met helemaal niemand. Ze wil overleggen want mijn dochter heeft ook een RM.  Het moet dus wachten tot de volgende ochtend…. Maar hey mama is bij haar dus dat komt wel goed.

Het is inmiddels half 2 in de nacht (let wel we zitten er al vanaf half ‪9 – 9 uur‬) als de  vrouwelijke psychiater weer komt met nieuws. Mijn dochter is inmiddels lekker rustig op haar mob. netflix aan het kijken en goed gekalmeerd. Ik heb iets gevonden en het is in Warnsveld.  De ambulance komt jullie zo ophalen. Ik denk oke die naam ken ik maar verder dan ook niet. De vrouwelijke psychiater wenst ons succes,  de rit daar naartoe begint…….

Na een rit van ruim een half uur rijden we het terrein op……Ik denk jee lijkt wel een gevangenis terijl ik kijk naar de hoge hekken, maar relativeer het voor mijzelf als zijnde van ach ja zal wel een reden hebben.

Ik stap uit de ambulance en al snel volgt de brancard met mijn dochter erop. We moeten door een soort sluis en er staat een man ons op te wachten die alles behalve een vriendelijke uitstraling had. Ik zie mijn dochter onrustig worden. De deur achter ons moet eerst dicht voor de volgende open gaat.

Dan staat er een team van 4 mensen (buiten de man die ons begeleide) op te wachten en mijn adrenaline begint te stijgen op het moment dat ik naar rechts kijk. Mijn eerste reactie is nee! Nee echt niet dit gaat niet gebeuren!! Mijn dochter word van de brancard gehaal en in een isoleercel “begeleid”. Ze slaat totaal in paniek en klapt met haar hooft tegen de muur en slaat en schopt om haar heen. Mama help mam nee ik wil niet in de gevangenis ik heb toch niks gedaan? Mevrouw u mag hier niet blijven en tegen mijn dochter werd gezegd: schoenen uit sierraden af en heb je nog meer? Ik geef aan dat ik nergens naar toe ga en pak mijn dochter vast, die inmiddels in alle staten is en compleet vast loopt. Ik blijf hier bij haar! Ik pak mijn dochter vast die inmiddels in haar eigen wereld is beland en zeg haar “kijk me aan…..kijk mama aan….we gaan hier weg! Ik bel een taxi en we gaan naar huis, dit is een vergissing. Haar sierraden werden mij in mijn handen gedrukt. Mama mijn ring, jou ring…..ik zeg tegen mijn dochter hier is onze ring doe hem maar weer om…..Mevrouw dit is tegen de regels….Jullie regels boeien mij niet ze krijgt die ring weer om!! Wij gaan weg al moet ik dwars door je heen!! Er staat een man die zich voorstelt. Ik ben de psychiater. Mooi ik ben haar moeder en tevens haar curator en wij gaan hier zo weg ze hoort hier niet!! De mannelijke begeleider/ bewaker staat intimiderend in de deuropening en ze willen dat ik met de psychiater mee loop voor een gesprek. Dat dacht ik niet….mijn gedachten gingen alle kanten op….ik sta hier alleen en als ik de keuze maak om in gesprek te gaan moet ik mijn meisje alleen laten….dat trekt ze niet….wat als ze de deur dicht doen dan kan ik niet meer bij haar…..in blinde paniek bel ik het nummer van de gedragswetenschapper die om half 3 s nachts wel zijn telefoon op pakte. Ik vertelde wat er gaan de was en hij zei nee dit kan niet echt niet….maar ook hij kon niets

De isoleercel is een betonnen hok met enkel een rubberen matras en een deken, de muren zijn zwaar aangetast door de vorige mensen die er zijn verbleven. In de hoek zit een gat in de grond met een rvs frame wat moet dienen als toilet. Het stinkt er…. urine

Er komt een vrouw bij die samen met mij contact probeert  te leggen met mijn dochter en dit lukt door te praten over “koetjes en kalfjes”. Dit geeft mij de kans om in gesprek te gaan met de psychiater. Ik benoem dit heel duidelijk naar mijn dochter toe en beloof haar dat ik ga regelen dat we weg gaan en dat ik na het gesprek meteen terug kom. Terwijl ik meeloop spreek ik de man aan om niet te gaan proberen om die deur dicht te doen zodat ik niet meer bij haar kan komen!! Mijn hart bonkt en ik heb van binnen complete paniek….straks gaat die deur dicht en dan….

Het gesprek volgt waarin ik moet zeggen dat de mannelijke psychiater zich veel vriendelijker opstelde. Ik bood mijn excuses aan voor mijn verbale uitlatingen en hij begreep me schijnbaar wel. Ik legde hem uit wie mijn dochter is en wat ze heeft. Ondertussen houd ik angstvallig het scherm in de gaten dat ik zag, met de beelden uit de cel waar mijn dochter zat. In elkaar gekropen huilend als een kleine baby. Ik gaf aan dat dit haar kapot maakt en dat als ze dit echt door zouden zetten ook ik haar vertrouwen kwijt zou zijn….ik de rode draad in haar leven….dat ze moesten beseffen wat ze haar aandeden en dat ze dit echt niet nodig had maar juist nabijheid, liefde en begrip….

Hij geeft aan in overleg te gaan en wil zsm terug naar mijn dochter maar bedenk me dat als ik terug kom zonder antwoord ze weer in paniek slaat. Ik besluit te wachten tot men het overleg had gehad en werd terug geroepen.

De man is inmiddels vergezeld door een vrouwelijke psychiater. Deze geeft aan dat mijn dochter vannacht daar moet blijven. Ik schreeuw, word zo kwaad en roep o.a. dat een hondenkennel nog beter zou zijn en ik niet akkoord ga  en we zo weg gaan. Ze geeft aan dat ze een Forensisch psychiatrische psychiater is en de grond zakt weg onder mijn voeten…..we zijn op een Forensisch psychiatrische ziekenhuis beland. Ik begin nog harder te schreeuwen en er komen tranen bij en roep…..mijn dochter is geen crimineel of psychopaat…..ze is een kwetsbaar meisje wat liefde, begrip en nabijheid nodig heeft….dat ze geen gevaar voor anderen is….De vrouw blijft bij haar besluit en ik begin in tranen te schreeuwen, heb jij zelf kinderen……ik ben haar curator ik ben haar moeder….al 18 jaar….en nu ze 18 jaar is, is ze ineens eigendom van onze overheid….nee….en ik zeg dat dit niet gaat gebeuren…..we gaan een taxi bellen en naar huis…..en dan komt de aap wederom uit de mouw, de instelling waar ze woont is niet bereikbaar voor overleg…..de telefoon word niet opgenomen….. Degene die de verantwoording heeft voor de RM….De eindverantwoordelijke voor zorg en wonen betreffende mijn dochter is niet bereikbaar…..niemand is bereikbaar……iedereen slaapt lekker terwijl mijn dochter en ik door een hel gaan…… na een lange discussie wordt er gezegd….je mag dan bij wijze van uitzondering vannacht bij haar blijven….ik zeg nee we gaan naar huis….naar mijn huis…..dat mag niet…..let jij maar eens op als je haar hier gaat houden breekt de hel los…….misschien niet nu want blijkbaar kan ik niets maar morgen….morgen stuur ik alles achter jullie aan wat ik maar kan incl. ons ministerie van VWS. ik ben bang dat ze door mijn uitlatingen ze besluiten mij te verwijderen uit het complex dus probeer me in te houden terwijl ik vanbinnen kapot ga……De vrouw zegt als er wat gebeurd zijn wij aansprakelijk door de RM. Kun je garanderen dat er niets gebeurd dan? Nee zeg ik dat kan ik niet dat kan niemand, maar we hebben een alarm op de woning dus ze kan niet ongezien weg….ze slaapt bij me, als ik al kan slapen….als ze bij mij is voelt ze zich veilig en gaat niets doen…..en dat was mijn eindpleidooi…..ik had alles gedaan wat ik kon en was afhankelijk wat de mensen die haar niet kennen zouden beslissen….

Samen gingen ze weer in overleg en ik werd wederom terug geroepen…..ze zagen in dat ik gelijk had. Ze probeerde nog of we wilde blijven tot de volgende ochtend maar ik gaf aan dat dit geen optie was. Beide  psychiaters gaven aan dit op te pakken met de directie van de betreffende instelling en ook ik gaf aan dat ik een klacht zou indienen.  We mochten weg……ik snelde me naar mijn dochter en vertelde haar het nieuws….ik zei haar dat de grote mensen een grote fout hadden gemaakt en we nu z.s.m. weg gingen naar huis…Ik belde een taxi en om half 6 de volgende ochtend waren we eindelijk thuis….. vanaf kwart over 2 snachts tot 5 uur smorgens heb alles moeten geven wat ik in me had om ons uit deze hel waarin we beland waren uit te krijgen en waarom…. omdat degene die bereikbaar had moeten zijn dat niet was…. waarschijnlijk lekker lag te slapen… niet bereikbaar was….

Ik zelf heb het al moeilijk met dit hele verhaal. Mijn dochter is kapot en heeft er een nieuw trauma bij. Ze is iedere keer compleet in paniek en is bang dat ze naar de gevangenis moet. Ze zit merendeels in haar eigen wereldje waarin je op sommige momenten moeilijk contact krijgt door de paniekaanvallen. Kan met momenten geluiden niet verdragen en Slikt als extra medicatie nu lorazepam om het enerzijds dragelijk voor haar te houden……hoe dit zich verder gaat ontwikkelen ik houd mijn hart vast……mijn dochter van bijna 19 jaar oogt op het moment als een heel klein meisje.

Ze is kapot gemaakt…..onnodig……onherstelbare schade…..alles omdat de mensen die alles zo goed weten hun werk niet goed deden!!! Omdat het systeem heeft gefaalt  !! Mijn hart huilt en als je onder de indruk ben van dit verhaal nadat je het gelezen hebt vermenigvuldig het dan keer 10 dan voel je iets van mijn pijn…..de pijn die mijn dochter van binnen ervaart is voor ons niet te bevatten….wat zal die erg zijn….Ik ben een sterke vrouw maar dit…..dit wat wij hebben meegemaakt die bewuste nacht valt met geen pen te beschrijven………..

Ik hoop dat iedereen die dit leest zijn/ haar les hieruit trekt! Dit had niet mogen gebeuren!!! Dit had nooit mogen gebeuren!!! Het is ons helaas overkomen en nu moeten we, maar met name mijn al zo kwetsbare dochter, proberen dit een plaatsje te geven…..

Ondertussen word er op de instelling waar ze woont alles onderzocht… hoe heeft dit kunnen gebeuren en hoe gaan we dit voorkomen…. dat is een geruststelling alleen is het kwaad voor ons al geschied…..

Jolanda

Jaarlijks op 4 mei worden er in Nederland de gevallenen tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) herdacht tijdens de Nationale Dodenherdenking. Een dag later wordt de bevrijding van de Duitse bezetter (1940- 1945) gevierd.

Om 20.00 uur wordt door het hele land twee minuten stilte in acht genomen. Bus, tram en trein staan stil. Het Nationaal Comité 4 en 5 mei organiseert diverse activiteiten.

Tegenwoordig worden op 4 mei ook de gevallenen tijdens andere millitaire conflicten (zoals de politionele acties in Nederlands- Indië) en vredesoperaties (zoals in Libanon, Bosnié of Afghanistan) herdacht. De Nederlandse militairen die tussen 1945 en 1962 in Nederlands- Indië en Nieuw- Guinea omkwamen, worden echter speciaal herdacht op 15 augustus 2019 tijdens de Nationale Indië  herdenking.

In Almelo vindt de officiele herdenking van slachtoffers en gesneuvelden uit de Tweede Wereldoorlog en van gesneuvelde militairen in vredesoperaties plaats bij het monument aan de Wethouder E, van Dronkelaarplein.

De Partij Vrij Almelo (PVA) maakte van deze plechtigheid onderstaande foto’s.