Poliflw

De discussie in de Tweede Kamer afgelopen woensdag over racisme, dat Nederlanders met een migratieachtergrond de weg verspert naar een goedbetaalde baan en een fatsoenlijk huis, had meer weg van een ordinaire burenruzie in plaats van een inhoudelijk politiek dispuut. Terwijl alle ingrediënten voorhanden waren voor een volgende stap in het nationale racismedebat mondde het Kamerdebat een week voor de zomerstop uit in ruzie en gescheld. Partijen vlogen vooral elkaar verbaal in de haren. Allerlei onderwerpen werden erbij gehaald en persoonlijke kwesties werden weer actueel. Oud zeer tussen de PvdA en de partij DENK, die werd opgericht door oud-PvdA-Kamerleden, werd uitgevochten en verschillende fractievoorzitters botsten hard met PVV-leider Geert Wilders wegens zijn felle betoog. Grof taalgebruik Gesterkt door de uitspraken van de premier, die erkende dat racisme in Nederland net zo goed een systemisch probleem is, vroegen D66, PvdA en GroenLinks een debat aan. Een hardere aanpak van discriminatie door uitzendbureaus, een verbod op etnisch profileren en excuses voor het eigen slavernijverleden: met minder zouden zij geen genoegen nemen. En dan was het ook nog Keti Koti, de viering van de afschaffing van de slavernij in 1863. Alle ingrediënten dus voor een goede gedachtenwisseling. Maar al binnen het half uur was duidelijk dat het debat niet aan de hoge verwachtingen ging voldoen. De discussie ontaardde in een aaneenschakeling van oprispingen van oud zeer, beledigingen en grof taalgebruik. Bij vlagen ging het geruzie over in triviaal gescheld. Klaver noemde Wilders een idioot. Andersom was de Groen Linkser een politieke hooligan, met partijgenoten die vroeger communistische massamoordenaars steunden. De scheldgrage PVV-leider liet vervolgens niet na te zeggen dat er na het coronavirus een hysterisch discriminatievirus over de wereld gaat. Beschonken komkommer Hoewel onaanvaardbaar en zelfs verwerpelijk, was het origineelst met de pretentieuze coterie in ’s lands vergaderzaal Farid Azarkan, de fractievoorzitter van DENK, die SP-leider Lilian Marijnissen een beschonken komkommer noemde. Benieuwd of dit aforisme in de Handelingen (woordelijke verslaglegging) blijft staan. Klaver bracht vervolgens in herinnering dat Asscher als minister geen excuses voor de slavernij had aangeboden. Farid Azarkan noemde het verhaal van Asscher een goedkope babbeltruc, omdat de PvdA enkele DENK-moties tegen discriminatie niet had gesteund. Hij haalde ook uitspraken uit het verleden aan van PvdA-kopstukken over Marokkanen. Het ontlokte een woedende tegenaanval van Asscher, die een tirade afstak over de video’s waarin DENK kritiek uitte op Kamerleden met een Turkse achtergrond. De inbreng van Kees van der Staaij (SGP) aan het Kamerdebat was nog het meest veelzeggend. Voor hem is het uitgangspunt helder: alle mensen zijn naar Gods evenbeeld geschapen. Racisme is daarom uit den boze. We zijn immers allemaal van dezelfde lap gescheurd. Het is maar dat u het weet. Geen excuses Vanwege de vrees voor polarisering zag de premier niets in het aanbieden van excuses voor de Nederlandse rol in de slavernij en de slavenhandel. Eerder betuigde de Nederlandse staat wel zijn diepe spijt en berouw. Dat gaat niet voor iedereen ver genoeg, erkende hij. Maar voor anderen zouden excuses juist weer te ver gaan. ‘Kun je mensen die vandaag leven verantwoordelijk houden voor het verre verleden?’, vroeg hij zich af. Volgens de premier zouden excuses meer polariseren, dan dat ze mensen zouden samenbrengen omdat het aanbieden daarvan ook op tegenstand stuit. ‘Als ik het zal doen, voor wie doe ik het dan, aan wie bied ik ze dan aan? En hoe ver moeten we dan teruggaan? Tegelijkertijd, erkennen dat dat niet usance is in de wereld om dat wel te doen. Om al die redenen hebben we het niet gedaan’, aldus de premier. Het kabinet-Rutte II betuigde eerder diepe spijt en berouw voor het slavernijverleden, en dat vindt de premier voldoende. Wel is hij voorstander van een herdenkingsjaar over slavernij in 2023. In dat jaar is het 150 jaar geleden dat Nederland een eind maakte aan slavernij. Voortdurend punt van discussie Slavernij gebeurde honderden jaren geleden. Niemand die nu leeft, heeft daar direct verantwoordelijkheid voor. Schaamte en schuld is totaal niet nodig Maar waar men als samenleving wel verantwoordelijkheid voor heeft, is je te informeren over wat zich heeft afgespeeld. Je kunt niet de glorieuze kant van de geschiedenis vieren zonder dat je er rekenschap van geeft dat die niet voor alle mensen gold. Zoals ook de nieuwe Canon weer aantoont, is de omgang met het Nederlands verleden een voortdurend punt van discussie, dat evenveel zegt over hoe wij over onze gezamenlijke identiteit denken als over het verleden. Het Rijksmuseum werd bij heropening in 2013 gemunt als museum van Nationale Geschiedenis en nam de beslissing om kunst en geschiedenis voor het eerst integraal te laten zien. Zeven jaar geleden was dat nog vanuit het perspectief van het glorieuze Holland, de koopmansgeest; nu is het tijd voor gedeeld verleden. Dat maakt de functie gevoelig: die moet zich constant verhouden tot de gepolariseerde actualiteit.

Politici en integriteit: Spijt hoor je niet vaak Politieke integriteit is een goede karaktereigenschap. Een integere politicus houdt vast aannormen en waarden, ook als deze van buitenaf onder druk staan. Eerlijk en betrouwbaar, niet laten omkopen en over eigen gedrag en keuzestransparant verantwoording afleggen. Integer handelen houdt ook in dat men een openbare functie goed en zorgvuldig uitoefent, met inachtneming van de beroepscode en de op dat moment geldende normen en waarden van de organisatie. In de meeste gevallen zijn deze uitgewerkt ingedragscodesdie concreet aangeven wat wel en niet toelaatbaar is. Niet-integer gedrag komt helaas veel voor, zoals bijvoorbeeld fraude en misbruik van bevoegdheden; belangenverstrengeling; het zich laten beïnvloeden door een persoonlijke relatie of sociale status, of familieleden en kennissen anders behandelen dan anderen. Politieke Integriteitsindex De Politieke Integriteitsindex (PII) meet sinds 2013 jaarlijks integriteitsschendingen door Nederlandse politici. In het overzicht van politieke schandalen van het afgelopen jaar had de VVD traditioneel weer de meeste affaires.Dat is vaste prik sinds het begin van de jaarlijkse meting. D66en de PVV telden ieder vijf affaires, de SGP, CDA en FvD ieder drie, GroenLinks twee en PvdA een. Lokale partijen scoorden samen acht. Het totaal aantal affaires kwam vorig jaar op ruim veertig schendingen. Van alle soorten integriteitsschendingen door Nederlandse politici komen misdragingen in de vrije tijd het meest voor. Ook vorig jaar was dat opnieuw het geval. Het gaat hier om misdragingen als dronkenschap en vechtpartijen maar ook bijvoorbeeld fraude in een nevenfunctie. VVD de meeste integriteitsaffaires De VVD blijft de partij met de meeste integriteitsaffaires, zo blijkt uit het overzicht van politieke schandalen van het afgelopen jaar. Dat zij de meeste brokken maken wijten zij zelf graag aan het feit dat hun partij nu eenmaal al jaren de grootste van Nederland is, en daarom ook meer kans loopt op integriteitsschendingen. Die redenering klopt deels, maar dat verklaart niet waarom het CDA, dat jarenlang de grootste was en nog steeds veel lokale bestuurders heeft, relatief weinig affaires heeft. Oud VVD-minister Frank de Grave kwam in zijn politieke memoires in 2018 met een andere verklaring: de VVD is een bestuurderspartij, met veel Machers uit de zakenwereld die in hun dadendrang niet altijd beseffen dat er in het openbaar bestuur andere regels gelden dan in het bedrijfsleven. Zij krijgen intern ook onvoldoende tegenspraak. Opmerkelijkste politieke affaire De opmerkelijkste politieke affaire van 2019 staat op naam van een GroenLinks-wethouder in Diemen. Hij maakte op 20 juni amok in een café bij de Stopera in Amsterdam. Op het terras ging hij flink tekeer tegen de inmiddels gearriveerde agenten, die hem arresteerden en met de nodige moeite in een arrestantenbusje wisten te werken. De beelden van zijn arrestatie gingen direct viraal en zijn aftreden was onvermijdelijk. De politie meldde daarna dat ze GHB (gamma-hydroxyboterzuur) in zijn tas hadden gevonden en dat hij agenten had bespuugd. GHB werd vroeger gebruikt als narcosemiddel en als middel voor slaapstoornissen. De val van de wethouder kan worden toegevoegd aan een lange lijst van politici die door een affaire in de privésfeer in de problemen zijn gekomen. Het is ieder jaar een van de opvallendste conclusies van de Politieke Integriteitsindex. De Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP) is recht in de leer en veroorzaakt doorgaans weinig affaires, maar vorig jaar ging het toch een paar keer mis. De voorzitter moest aftreden omdat er binnen de partij discussie ontstond over wachtgeld dat hij nog ontving als oud-wethouder van Alblasserdam. Bij D66 bleek een Europarlementariër te veel gedeclareerd te hebben, een Rotterdamse wethouder moest aftreden omdat hij een vertrouwelijk rapport had gelekt en een Hilversumse wethouder kwam in opspraak wegens belangenverstrengeling en trad af. De partijleider van Forum voor Democratie (FvD) verzuimde, in strijd met de regels, een vlucht met een privévliegtuig in het geschenkenregister te melden en een FvD Tweede Kamerlid ontving een te hoge onkostenvergoeding, net als een PVV'er die opgaf in Maastricht te wonen, maar in werkelijkheid in Den Haag verbleef. Ernstigste affaire De ernstigste affaire speelde bij de gemeente Den Haag. Daar viel de Rijksrecherche binnen bij twee wethouders van Groep De Mos/Hart voor Den Haag. Zij zouden zijn omgekocht door bevriende horecaondernemers en in ruil daarvoor vergunningen hebben geregeld. Beiden ontkennen, maar moesten wel aftreden. Het zal nog wel even onrustig blijven in Den Haag. Richard de Mos en de zijnen verdedigen zich te vuur en te zwaard tegen de aanklachten. Er loopt daarnaast een intern onderzoek bij de gemeente naar mogelijke ambtelijke corruptie bij de bouw van het Spuiforum. De gemeenteraad heeft bovendien nog veel vragen over de verkoop van een monumentaal pand naast paleis Noordeinde aan tassenmaker Omar Munie voor het ogenschijnlijk lage bedrag van 1,7 miljoen euro, een pand dat hij bovendien binnen een paar maanden weer voor hetzelfde bedrag doorverkocht aan een vastgoedinvesteerder. Waarnemend burgemeester Johan Remkes heeft een groot integriteitsonderzoek binnen de gemeente aangekondigd, plus een aanscherping van de regels. Vastgoedbedrijf Een VVD Tweede Kamerlid was in voorgaande jaren al meerdere keren in opspraak geraakt omdat hij zich met zijn vastgoedbedrijf niet aan de regels had gehouden. In 2019 zette hij maar liefst drie nieuwe rellen op zijn naam: hij 'vergat' neveninkomsten op te geven, werd gepakt met drank achter het stuur (0,6 promille, de grens is 0,5) en hij bleek, tegen de afspraken met de partij in, toch nog betrokken te zijn bij zijn vastgoedbedrijf. Dat was voor de VVD de druppel: hij werd in september uit de fractie gezet. Hij ging ‘na enkele dagen van bezinning’ als eenmansfractie door. Een VVD-ster moest van het partijbestuur de Eerste Kamerfractie verlaten omdat ze zich als senator schuldig had gemaakt aan belangenverstrengeling met haar commerciële adviesbureau.Zij verschool zich achter haar man, toen ze in opspraak kwam door de vermenging van haar Eerste Kamerlidmaatschap en commerciële advieswerk. Bovendien bleek dat haar bedrijven zich schuldig maakten aan wanbetaling. Tegen haar partijgenoten had zij steeds gezegd dat haar man de zeggenschap had over de bedrijven. Zij zou slechts als advocaat optreden voor deze firma's. Maar volgens Quote was zij medeverantwoordelijk voor de bedrijfsvoering en voor de wanbetaling. Ze spande een kort geding aan tegen het tijdschrift, waarbij ze zich opwond over het feit dat er journalisten in de zaal zaten. Zij verloor het kort geding en was daarna boos omdat de VVD het besluit om haar uit de fractie te zetten, baseerde op het oordeel van de rechter. Dubbele reiskostenvergoeding De huidige VVD fractievoorzitter in de Tweede Kamer maakte het nog bonter.Hij bleek, haaks op de integriteitsregels van de partij, ten onrechte een dubbele reiskostenvergoeding te ontvangen. Bovendien liet hij zichzelf wachtgeld uitkeren, boven op zijn salaris als fractievoorzitter. Toen bekend werd dat hij ten onrechte ieder jaar 4.900 euro reiskostenvergoeding kreeg, reageerde hij laconiek: 'Ik kijk nooit op mijn loonstrookje'. Een klassieke uitvlucht in de categorie 'Ik wist het niet.' Dat is vrijwel nooit een sterk verweer, zeker niet bij hoogopgeleide en slimme politici. In zijn geval was het misschien nog wel minder overtuigend. Als een burger die verdacht wordt van fraude tegen de rechter zegt dat hij niet eens wist dat er geld op zijn rekening binnenkwam, zal hij niet op veel begrip hoeven te rekenen. Daarnaast beschadigde de VVD fractievoorzitter het zorgvuldige gecultiveerde VVD-imago als kampioen van de gewone hardwerkende Nederlander. Hoeveel gewone hardwerkende Nederlanders kunnen het zich veroorloven om nooit op hun loonstrook te kijken? Of zijn zo rijk dat 4.900 extra, ongevraagde euro's niet eens opvallen? Strafrecht Net als in voorgaande jaren liepen er in 2019 weer VVD'ers tegen het strafrecht aan. Sinds 2008 zijn er 31 VVD'ers strafrechtelijk vervolgd, terwijl partijen als CDA, D66 en PvdA ieder slechts een handjevol strafzaken kenden. De fractievoorzitter van de VVD in Emmen, werd aangehouden op verdenking van de illegale export van koeien- en schapenorganen naar Azië. De VVD in Flevoland deed aangifte van fraude tegen hun oud-penningmeester. Die stond al eerder op de PII omdat hij wegens fraude met een erfenis veroordeeld was. Een voormalig kandidaat-raadslid voor Almere belandde in 2018 op de PII toen hij gepakt werd wegens het hacken van computers en het verspreiden van naaktbeelden. Het werd daarvoor in december tot 16 maanden cel veroordeeld. Ook andere oude affaires bleven in het nieuws komen. De voormalige VVD'er Jos van Rey schikte in november met Justitie in een ontnemingszaak. Daarmee kwam een eind aan een corruptieaffaire die de Roermondse politicus al sinds 2011 achtervolgt. Robin Linschoten haalde weer de kranten toen het hoger beroep in zijn belastingfraudezaak diende. Het OM eiste opnieuw vijf maanden tegen de ex-staatssecretaris. Robin Linschoten erkende dat hij schuld heeft, maar de fiscus nooit bewust heeft benadeeld. Het Hof heeft meer informatie nodig en heeft de zaak voor onbepaalde tijd aangehouden. Uitvluchten Bij al die affaires valt op dat slechts weinig politici zonder omhaal hun excuses aanbieden en het daarbij laten. Vrijwel altijd volgt er een of andere rechtvaardiging of uitvlucht. Integriteitsexperts spreken van 'neutralisaties': dus redeneringen die mensen voor zichzelf en anderen gebruiken om het feit dat ze een regel overtreden te neutraliseren. De meeste overtreders kennen de regels en wetten namelijk wel, maar kunnen voor zichzelf wel uitleggen waarom zij zich er niet aan konden of hoefden te houden. In het Tijdschrift voor Compliance is er een artikel over geschreven, waarin alle uitvluchten systematisch zijn geordend over vier categorieën. Het begint met het ontkennen of verdraaien van de feiten (Ik heb het niet gedaan), dan volgt het ontkennen van de norm (Ik heb het wel gedaan, maar het is niet erg), vervolgens het afschuiven op omstandigheden (Ik was niet verantwoordelijk), tot aan het opvoeren van karakterzwakte (Ik ging privé door een zware periode). Er zijn dus nogal wat ontsnappingsmogelijkheden die een overtreder heeft om de verantwoordelijkheid voor zijn of haar gedrag te ontlopen. Politieke uitvluchten spelen niet alleen op individueel niveau een rol, ze spelen ook mee in collectief verband. Om het aantal integriteitsschendingen tegen te gaan, zijn politieke partijen strenger geworden op het naleven van partijregels en hebben de Eerste- en Tweede Kamer het afgelopen jaar eindelijk gedragscodes voor zichzelf ingevoerd. Conclusie: Politici ontlenen hun gezag niet aan hun moralisme, maar aan hun betrouwbaarheid.

De oppositie was er al bang voor dat het interne onderzoek naar het sociaal domein tot schrikbarende conclusies zou leiden en ziet dat beeld helaas bevestigd in de conclusies van het KPMG rapport. Het beeld over de interne organisatie en de bedrijfsvoering is meer dan dramatisch. Met de inhoud van het rapport in de hand is het meer dan logisch dat Maastricht compleet verrast werd door de tekorten in het sociaal domein bij de begroting 2020. Maastricht was gewoon niet “in control”.

Het is dan ook te simpel om enkel naar Den Haag te wijzen. We wisten dat we te weinig geld uit Den Haag kregen, we hebben simpelweg nagelaten dat probleem in Maastricht op te lossen. De oppositie heeft hier meermaals aandacht voor gevraagd, maar de coalitie lijkt de opmerkingen van de oppositie nimmer erg serieus te nemen en nu zit de stad met een groot probleem. De vraag kan ook worden gesteld hoeveel geld er in Maastricht naast de miljoenen aan zorggeld nog meer is verdwenen, door zo slecht op het eigen geld te letten. Het wordt tijd dat het college verantwoording aflegt over hoe dit allemaal kon gebeuren, vandaar dat een debat over dit rapport op z’n plaats is.

Alvorens in debat te gaan, zou de oppositie graag een gesprek met KPMG willen over de totstandkoming van het rapport, want ook het rapport roept de nodige vragen op. Zo lijkt het erop dat er al voor de behandeling van de begroting op 12 november 2019 lijsten circuleerden met bezuinigingsmaatregelen. Waarom heeft het stadhuis deze dan niet met de raad gedeeld? Het had er wellicht voor gezorgd dat de begrotingsbehandeling nog enig inhoud had gekregen. Nu was het een beschamende vertoning. Niemand weet wat er feitelijk is vastgesteld en Maastricht hobbelt al maanden achter de feiten aan, alles wordt vooruitgeschoven en de stad die vooruit zou moeten, zit letterlijk op slot. Ook wil de oppositie weten wat de status is van de bezuinigingslijstjes die in het KPMG rapport zijn genoemd. Zijn deze lijsten samen met het stadhuis tot stand gekomen? Betekent dit dat het stadhuis werkelijk overweegt het budget voor kinderen in armoede te stoppen? Ook zouden wij graag van het stadhuis willen weten hoe het stadhuis denkt over het stopzetten van de Maastrichtse maat? Is dat werkelijk wat het stadhuis voor ogen heeft of wil zij ook naar andere domeinen kijken om te zien of de Maastrichtse maat ontzien kan worden?

Ook zijn wij benieuwd naar het advies van de Adviesraad Sociaal Domein op dit punt. Kennelijk circuleert dit advies al wel bij de coalitie, maar nog niet bij de oppositie. Dit is overigens geheel in lijn met de monistische traditie van dit college.

Tot slot is de oppositie benieuwd wanneer het onderzoek van KPMG naar de jeugdzorg zal worden opgeleverd. Zeker nu het stadhuis middels een raadsinformatiebrief heeft laten weten niet in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak van de kortgedingrechter is duidelijk dat de kosten voor 2020 wederom zullen stijgen. Het lijkt ons dan ook zaak dat KPMG nader gaat analyseren hoe we de jeugdzorg beter onder controle kunnen krijgen, want we moeten immers concluderen dat dat het stadhuis maar niet lijkt te lukken.

PvdA PVM Groep Gunther PVV 50-Plus SAB LPM Simona Maassen Groep Alexander Lurvink

 

KPMG rapport ‘Analyse op de bedrijfsvoering en maatregelen voor het Sociaal Domein’: https://www.gemeentemaastricht.nl/sites/default/files/2020-02/Rapport%20onderzoek%20sociaal%20domein.pdf Raadsinformatiebrief 7 februari 2020: https://maastricht.parlaeus.nl/user/bdocument/env=help/action=showdoc/gd=18212/RIB_-_KPMG_Rapport_Maastricht_-_College.pdf Persbericht Gemeente: https://www.gemeentemaastricht.nl/stad/actueel/persbericht/onderzoeksrapport-tekorten-sociaal-domein-afgerond

 

Het bericht Oppositie wil debat over KPMG rapport verscheen eerst op PvdA Maastricht.

De PVV zoekt kandidaten voor de Tweede Kamer! Doe mee!

PvdA, PVM, Groep Gunther, PVV, 50PLUS, SAB, LPM, Groep Alexander Lurvink & Groep Simona Maassen bevragen het college al lange tijd over zorggelden.

Vandaag komen zij met een nieuwe set vragen. Dit maal over zorggelden, jeugdzorg en het onderzoek van KPMG

Lees hier de brief met vragen:

Op 8 januari 2020 heeft de kortgedingrechter een vonnis gewezen in een zaak die was aangespannen door een aantal zorgaanbieders in Zuid Limburg. [1] Kort gezegd komt de rechter tot het oordeel dat u heeft gehandeld in strijd met de Jeugdwet en dat u daarnaast onzorgvuldig heeft gehandeld. Naar onze mening zijn dat best wel stevige conclusies.

Daarnaast hebben we vragen over de stand van zaken van het onderzoek van KPMG. We hebben begrepen dat het college op 7 januari j.l. een toelichtende presentatie op het concept rapport heeft ontvangen. Aangezien de raad middels een motie opdracht heeft gegeven voor het rapport zouden wij graag het concept rapport van 6 januari j.l. ontvangen. We hebben begrepen dat het een rapport is met stevige conclusies en dat het ook wel degelijk de visie van de oppositie onderschrijft dat u niet op alle onderdelen “in control” bent. Graag zouden we het rapport dus willen ontvangen. Indien dit niet op korte termijn kan gebeuren vernemen wij graag wanneer u het rapport wel met de raad gaat delen met een toelichting waarom het rapport niet op korte termijn gedeeld kan worden.

Ook zouden we graag willen weten hoe ver u inmiddels bent met de controle van de zorgdossiers over 2017 en 2018. Kunt u ons daar aan de hand van tabellen inzicht verschaffen in de werkzaamheden die tot op heden verricht zijn.

Tot slot hebben we nog een paar vragen over de zorgdossiers. Zoals u weet is de oppositie hard aan de slag met het bestuderen van de relevante stukken. U heeft in het kader van de zorgdossiers aangegeven dat u ook hiervoor KPMG gaat inschakelen. Wij zouden graag willen weten wanneer KPMG met deze opdracht gaat beginnen en hoe deze opdracht precies luidt. Het blijft voor ons immers een vreemde zaak dat u al maanden roept dat er niets aan de hand is, maar u vervolgens wel KPMG inschakelt om een onderzoek te doen. Het komt ons toch vreemd voor dat u een onderzoek zou laten doen als er niets aan de hand is. Ook zouden we graag willen weten welke kosten er zijn verbonden aan dit onderzoek.

Ook hebben wij een vraag over het raadsbesluit t.a.v. de vertrouwelijkheid van de zorgtabel. Op ons verzoek over het openbaar maken van het totaal bedrag heeft u niet gereageerd en ook de brief van de advocaat gaat daar niet over, want die brief gaat vooral over de onderhandelingsposities. Met het openbaar maken van het totaal bedrag wordt geen onderhandelingspositie geschaad. Indien het openbaar maken de onderhandelingspositie van de gemeente zou schaden, impliceert dat dat er onderhandelingsruimte is bij de totstandkoming van een vaststellingsovereenkomst. Hoe waarborgt u dat alle zorgaanbieders gelijk worden behandeld? Hanteert het college een toetsingskader? En zo nee, hoe voorkomt u dat de “goede” zorgaanbieders niet de dupe worden van de onderhandelingsbekwaamheden van “zorgcowboys”. Wij verzoeken u derhalve het totaalbedrag openbaar te maken.

We hebben naar aanleiding van bovenstaande dan ook de volgende vragen:

Deelt u de mening van de rechter? Vindt u het niet heftig dat u handelen in strijd met de wet wordt verweten? Waarom wel? Waarom niet? Wij waarderen uw pogingen om, zoals door de oppositie gevraagd, het zorgdossier meer onder controle te krijgen, maar vragen ons af of er geen eenvoudiger manieren zijn? Een eenvoudigere manier is een klassieke aanbestedingsprocedure met een eenduidig programma van eisen waar meerdere zorgaanbieders op kunnen inschrijven. Deelt u deze mening? Overweegt u over te stappen naar een andere vorm van aanbesteden? Hoe beoordelen de overige gemeenten die gedaagd zijn in de rechtszaak de uitspraak? Ligt u op een lijn met de overige gemeenten? Wordt een bodemprocedure overwogen? Wat voor consequenties vloeien er voort uit deze uitspraak? Vloeien hier extra kosten uit voort? En blijven we geld in rechtszaken steken of gaan we investeren in expertise die we kennelijk nog niet in huis hebben? Welke consequenties heeft de uitspraak voor de begroting 2020? Betekent dit niet dat de zorguitgaven in 2020 hoger zullen zijn dan in 2019 aangezien de rechter van mening is dat u de korting niet mag toepassen? Wat betekent de uitspraak van de rechter procesmatig en financieel voor de aanbieders die de korting wel hebben geaccepteerd en die geen juridische stappen jegens de gemeente(n) hebben ondernomen? Hebben meerdere gemeentes in Nederland getracht op deze manier invulling te geven aan de Jeugdwet of is Zuid Limburg de enige regio die het op deze manier heeft geprobeerd? Bent u bereid naar een systeem te gaan met minder aanbieders? U bent toch met ons een dat dat beter te sturen en te controleren is. Klopt het dat het aantal aanbieders in Maastricht (in 2015/2016 waren het er al 172) nog ieder jaar stijgt? Bent u ook bereid om eens kritisch te kijken naar het winstpercentage van zorgaanbieders en op basis daarvan te selecteren? Hoge winstmarge is immers indicatie voor zorgcowboy. Wat gaat u in Maastricht verder doen om eventueel misbruik van zorggeld aan te pakken? In de RIB van 22 november j.l. mbt het kort geding schreef u letterlijk: “de afgelopen jaren is geconstateerd dat er partijen zijn die structureel minder uren leveren dan men gemiddeld binnen het betreffende arrangement zou verwachten. Dit betekent dat de kwaliteit van de zorg in de knel komt”. Bedoelt u hiermee dat u jaren meer heeft betaald dan waarvoor daadwerkelijk zorg is geleverd? Kunt u anders uitleggen wat u hier dan wel mee bedoelt? U spreekt bij de controle op de zorgdossier de hele tijd over “high trust, high penalty”, maar kunt u nu eens in begrijpelijke mensentaal uitleggen waar deze high penalty in praktijk dan wel uit bestaat? Kunt u inzicht verschaffen in de advocaatkosten die u inmiddels in het kader van de controle op de zorgdossiers heeft uitgegeven? Kunt u daarnaast aangeven hoeveel kosten er zijn gemaakt mbt inhuur externen zoals bijvoorbeeld Berenschot bij deze dossiers? Kunnen wij binnen een week na dagtekening van deze vragen het rapport van KPMG ontvangen? Een concept versie is ook prima wat ons betreft. Het is immers van het grootste belang dat snel duidelijk wordt wat er precies aan de hand is. Wanneer is de opdracht aan KPMG met betrekking tot het dossier zorggelden uitgegaan? Hoe luidt de exacte opdracht? Waarom schakelt u KPMG in voor het dossier zorggelden terwijl u telkens stelt “dat er niks aan de hand is”. Wanneer maakt u het het totaalbedrag van de vertrouwelijke tabel openbaar maken, nu de brief van de advocaat daar in het geheel niet over gaat?

In uw RIB van 16 december [2] staat de volgende passage:

“Dit tarievenonderzoek bestond uit twee fasen. De eerste fase (sinds 2017) bestond uit het een interne analyse op basis van aangeleverde informatie. Hieruit kwam een potentieel onderzoeksgebied van ruim €16 miljoen euro voort. Vervolgens is dit brede onderzoeksgebied samen met de zorgpartners nauwgezet geanalyseerd en teruggebracht naar een realistische scope van ruim €8 miljoen euro aan tariefbijstellingen bij 70 aanbieders. Dit op een totaal van 172 aanbieders die voor €288 miljoen euro zorg hadden geleverd.

We kunnen niet ingaan op individuele gevallen omdat we daarmee de toekomstige onderhandelingspositie van de gemeente zouden schaden, wat onnodig tot hogere kosten leidt. Daarom stellen we voor de geheimhouding van de memo van 10 december 2019 over dit onderwerp vooralsnog te handhaven voor wat betreft cijfers met betrekking tot individuele zorgaanbieders.

Van deze ruim €8 miljoen euro ligt een vordering van ruim €3 miljoen euro bij inmiddels failliete aanbieders en dus curatoren, waardoor niet zeker is of de gemeente dit bedrag volledig terugkrijgt.”

Wij hebben hierover de volgende vragen:

Op welke wijze is het potentieel zoekgebied van €16 miljoen euro terug gebracht naar €8 miljoen euro? Bent u het met ons eens dat het bedrag aan verdwenen zorggeld nog verder op kan lopen nu nog niet alle dossiers zijn afgehandeld? Op welke termijn worden deze dossiers wel afgehandeld?

 

[1] https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBLIM:2020:120&showbutton=true

[2] https://maastricht.parlaeus.nl/user/bdocument/env=help/action=showdoc/gd=4372/RIB_-_Informatie_Tariefonderzoeken_-_Wethouder_Jongen.pdf

Het bericht Oppositie zit bovenop kwestie zorggelden: nieuwe vragen! verscheen eerst op PvdA Maastricht.

De gezamenlijke oppositiepartijen stellen vandaag vragen aan het college over de voortgang in het dossier rondom de spionage-affaire en het Shared Service Centrum Zuid Limburg: tijd voor meer duidelijkheid over de stand van zaken.

 

Geacht college,

Tijdens het raadsdebat over de spionage affaire werd op voorspraak van de SP door een raadsmeerderheid een motie aangenomen waarin werd afgesproken dat:

1) Roept het college op om zo voortvarend mogelijk de relatie met de vakbonden, de GO en OR te normaliseren;

2) Roept het college op om nog voor de behandeling van de Kadernota te komen met een plan dat bijdraagt aan het terugdringen van onveiligheidsgevoelens en herstel van vertrouwen bij de medewerkers van de gemeente Maastricht;

3) De gemeenteraad van Maastricht hierover actief op de hoogte te houden.

Vorige week is er kennelijk een rechtszaak geweest en we kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat hetgeen daar is gewisseld nou niet direct bijdraagt aan het normaliseren van de verhoudingen. We zijn ook benieuwd hoe u dat ziet?

Tevens zouden we graag via een RIB de actuele stand van zaken met betrekking tot het dossier SSC-ZL ontvangen. Wij verzetten ons er nadrukkelijk tegen dat dit dossier tijdens de vertrouwelijke bijeenkomst van de fractievoorzitters wordt besproken. Dit is bovendien in strijd met bovengenoemde motie die u dient uit te voeren in plaats van er uw eigen draai aan te geven.

Tot slot ontvangen wij graag de businesscases van het SSC-ZL die door Deloitte voor de Gemeente Maastricht zijn opgemaakt, alsmede onderliggende en bijbehorende stukken.

Naar deze businesscases wordt ook verwezen in uw eerdere antwoorden op onze vragen[1].

Tevens zouden we graag willen weten hoe nu verder wordt gegaan, aangezien het half jaar dat het SSC on hold zou worden gezet inmiddels is verstreken.

Graag worden wij op bovenstaande zaken op korte termijn via openbare stukken of bijeenkomst geïnformeerd.

Met vriendelijke groet,

Tiny Meese, PVM John Gunther Groep Gunther Kitty Nuyts LPM Jos Gorren SAB Manon Fokke PvdA Bennie van Est 50PLUS René Betsch PVV Simona Maasen Groep Maassen

[1] https://maastricht.notubiz.nl/document/7695930/1/Antwoord%20-%20PvdA%20PVM%20MOED%20PV%20SAB%20LPM%20en%20GG%20-%20%20Gesprekken%20spionagekwestie%20-%202019_16180%20-%2007-06-2019

Het bericht Oppositie: tijd voor meer duidelijkheid stand van zaken spionage-affaire verscheen eerst op PvdA Maastricht.