Poliflw

Net na de verkiezingen hebben wij tijdens de onderhandelingen met andere politieke partijen gesproken over het vertrouwen van inwoners in onze politiek. Of eigenlijk het gebrek daaraan.

Helaas geen lokale ombudsfunctie

Een mogelijke oplossing om het vertrouwen te herstellen was het instellen van een lokale ombudsfunctie. Iemand die dicht bij de gemeente staat. En waar je naar toe kan als de gemeente het laat afweten. Echter, is de conclusie van het onderzoek om aangesloten te blijven bij de Nationale ombudsman. Dan zou je zeggen. Argumenten te over om nu anders te beslissen. Wij hebben ze niet kunnen vinden. Sterker nog, het doorslaggevende argument, zoals gehoord in de oordeelvormende vergadering, om het niet te doen is omdat andere gemeenten nu weer teruggaan naar de Nationale ombudsman. Zonder te weten waarom, maar dat blijkt dan voldoende te zijn. Voor ons is dit besluit niet uit te leggen.

Sociaal Raadslieden als alternatief

Wel steunen wij het instellen van Sociaal Raadslieden als alternatief. Er is financiële dekking met de POK middelen vanuit de overheid. Beter iets dan niets. Sociaal Raadslieden zijn juridische adviseurs die inwoners helpen in het contact met de gemeente. Wij zijn akkoord gegaan met een pilot tot en met 2026. De nieuwe raad mag dan beslissen of ze hiermee door willen gaan, zoals het hoort.

Tijdens de raadsvergadering van 24 januari 2024 heeft Rogier Havelaar mondelinge vragen gesteld aan het college van Amsterdam over de communicatie over de aanbesteding met betrekking tot energiebespaarservice. Kijk hier deze vragen met de antwoorden van de wethouder terug. De gegeven antwoorden door wethouder Groot Wassink hebben helaas geen duidelijkheid gebracht over de communicatie richting de raad richting de media. Daarom heeft het CDA Amsterdam aanvullende (schriftelijke) vragen gesteld om helderheid over de afspraken rondom de communicatie na aanbestedingstrajecten te verkrijgen. Op deze manier wordt er duidelijkheid verkregen op welke wijze de Gemeente Amsterdam als aanbestedende dienst met en over (sociale) ondernemers communiceert.

Lars Jacobusse heeft geholpen om een goede kandidatenlijst op te stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2022.

Dat is belangrijk; een sterk en stabiel bestuur dat de vorige periode snel doet verbleken, staat of valt er mee. Lars legt in dit filmpje uit hoe we te werk zijn gegaan en in de toekomst willen gaan.

Door Carla Dik-Faber op 1 september 2020 om 17:19

Vandaag voeren we in de Tweede Kamer een heel belangrijk debat. We spreken over de erkenning van de Nederlandse Gebarentaal als officiële landstaal. Het wetsvoorstel dat dit moet regelen dien ik samen met PvdA en D66 in. Deze erkenning is belangrijk om ervoor te zorgen dat doven en slechthorende mensen volwaardig kunnen meedoen in de samenleving.

Meer dan vijftienduizend mensen in ons land communiceren in gebarentaal. De Nederlandse Gebarentaal is niet slechts een hulpmiddel voor dove mensen. Voor mensen die doof zijn geboren en voor kinderen van dove ouders, is het hun moedertaal. Zo thuis ik me voel als ik Nederlands spreek, zo thuis voelen zij zich als ze communiceren in de Nederlandse Gebarentaal. De juridische erkenning waar deze wet voor zorgt, is daarmee de erkenning van hun moedertaal als een unieke, volwaardige taal. Het is daarmee óók de erkenning van hun ‘zijn’, van hun eigen cultuur en identiteit.

Zo groot is de betekenis van deze wet. Daarom is dit debat alleen al een mijlpaal in de jarenlange strijd die de dovengemeenschap heeft moeten voeren.

Er zijn al wetten die de rechten van doven verankeren, maar de relatieve onbekendheid van gebarentaal levert toch nog vaak belemmeringen op. Zo is een tolk Nederlandse Gebarentaal in het onderwijs niet vanzelfsprekend. Deze wet zorgt voor grotere zichtbaarheid van de gebarentaal en versterkt daarmee de positie van doven en slechthorenden in ons land.

Deze wet regelt ook dat de overheid moet communiceren in gebarentaal. De corona-persconferenties hebben al een tolk Nederlandse Gebarentaal en zijn daarin de positieve uitzondering. Als deze wet wordt aangenomen, worden Kamerdebatten en persconferenties standaard voorzien van een tolk. Volksvertegenwoordigers kunnen voortaan hun eed of belofte in gebarentaal afleggen.

Het is dankzij tolken als Irma Sluis dat de Nederlandse Gebarentaal de afgelopen maanden bekend is geworden bij het grote publiek. Maar laten we niet vergeten waarom de tolken daar staan: zij zorgen ervoor dat doven en slechthorenden in hun eigen moedertaal kunnen meedoen in onze samenleving. Het moet vanzelfsprekend worden dat er naast de minister-president een tolk staat. Daarom is dit wetsvoorstel er.

Bijna elk land in de Europese Unie heeft gebarentaal als officiële landstaal al erkend. Nu is het de beurt aan Nederland. Het is de hoogste tijd.

Deze keer gaat Lilian in gesprek met journalist en programmamaker Sinan Can over de permanente oorlog en de belangen van de wapenindustrie.

Het bericht Buiten de Raad (column Arianne Ripmeester) verscheen eerst op PvdA Ridderkerk.

In Nederland worden ministeries gecontroleerd door een eigen inspectie. De rapporten van de inspecties zijn van groot belang voor het controlerende werk van de Tweede Kamer op de regering. Daarom moeten we kunnen vertrouwen op de onafhankelijkheid van de Inspectie. Maar in januari bleek dat het fout zit. Michiel van Nispen Tweede Kamerlid namens de SP: ‘De Justitietop heeft de inspectie jarenlang onder druk gezet om onderzoeksresultaten aan te passen en kritische bevindingen weg te laten. Onderzoeken naar klachten hierover zijn zelfs stopgezet. Dit kan natuurlijk echt niet. En ik word hier echt heel kwaad van.’

Bij maar liefst negen rapporten van de Inspectie bleek het fout te zijn gegaan. Het gaat bijvoorbeeld om onderzoeken naar overvallen, het inzetten van de nekklem nadat eerder een arrestant daarbij overleed en het toelaten van vluchtelingen in Nederland die in het bezit waren van martelvideo’s. Van Nispen: ‘Dat zijn politiek gevoelige rapporten. Het heeft er alle schijn van dat niet de waarheid voorop is gesteld, maar het imago van de minister en zijn ministerie.’

Het is niet de eerste keer dat Michiel van Nispen twijfelt aan het werk van het ministerie. Eerder bleek het onderzoekscentrum van het ministerie ook al te sjoemelen met onderzoek. Van Nispen: ‘Ook door die kwestie werd het vertrouwen beschadigd. Vooral toen bleek dat de klokkenluider die nog complimenten van de minister kreeg werd afgeluisterd! Dat was echt een schande’.

Om nieuwe situatie op het Ministerie van Justitie en Veiligheid te voorkomen dienen de SP en D66 plannen in voor een onafhankelijkere Inspectie:

Rapporten behoren ongecensureerd aan de Tweede Kamer gestuurd te worden. Suggesties en opmerkingen vanuit beleidsafdelingen van ministeries en vanuit het veld/onderzochte instanties horen thuis in een openbare reactie, zo nodig gevolgd door een nawoord van de Inspectie. Wijzigingen in rapporten moeten altijd transparant en navolgbaar zijn.

Inspectie houden de communicatie over en timing van onderzoeken en rapporten in eigen hand, zonder bemoeienis van het departement.

De Inspectie Justitie en Veiligheid moet juridisch zelfstandig worden, zoals bijvoorbeeld de Onderzoeksraad voor Veiligheid. Het hoofd van de inspectie is dan niet langer verantwoording schuldig aan de minister.

Om de inspectie niet alleen organisatorisch, maar ook financieel onafhankelijk te laten zijn, moet er een aparte begroting komen.

De Inspectie bevindt zich op de 35e verdieping van het ministerie. Dat moet anders. De Inspectie moet, net als het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatie Centrum, fysiek op afstand van het Ministerie.

Michiel  van Nispen (SP) en Maarten Groothuizen (D66) doen deze voorstellen in het debat met minister Grapperhaus over het aanpassen van Inspectierapporten

De tolk- en vertaalopdrachten die nu nog rechtstreeks verstrekt worden aan tolken en vertalers door de IND, de politie en de rechtbanken dreigen te worden aanbesteed. Commerciële bemiddelingsbureaus worden hier dan tussen geplaatst. Als de plannen van de minister doorgaan, zullen ook tolken met een lager taalbeheersingsniveau in de gelegenheid gesteld worden opdrachten voor politie en justitie te gaan uitvoeren. Terwijl het hier kan gaan om grote strafzaken, waar de belangen voor slachtoffers en samenleving enorm zijn. Vertaalfouten kunnen enorme gevolgen hebben.

Het belang van tolk- en vertaalwerk voor de politie, justitie en rechtbanken en voor de hele samenleving is zo groot dat je dit niet aan de grillen van de vrije markt mag overlaten. Marktwerking leidt tot een verdere race naar beneden op de prijs, ten koste van de kwaliteit. Op die manier veroorzaakt het ministerie juist zelf een schaarste aan gekwalificeerde tolken en vertalers. Daarbij komt dat de aanbestedingen via de grotere commerciële bemiddelingsbureaus zullen leiden tot geldverspilling. In die tussenlaag blijft geld hangen dat dus niet terecht komt  bij de hardwerkende zzp’ers.

Marktwerking is nu eenmaal zelden de oplossing voor alles. Het verlagen van de kwaliteitseisen en het belonen van commerciële bemiddelingsbureaus is het verkeerde medicijn voor deze kwaal. De minister zou het belang van goede tolken en vertalers moeten erkennen en belonen, in het belang van onze rechtsstaat.

Michiel van Nispen, Tweede Kamerlid voor de SP

Ani de Jong – Getcheva, beëdigd tolk/beëdigd vertaler Bulgaars