Poliflw

In een uitgebreide column spreekt raadslid Robin Bongers zich op Keti Koti namens GroenLinks Vlaardingen uit tegen racisme.

  Vandaag is 1 juli, Keti Koti*, de dag waarop gevierd wordt dat in 1863 de Slavernij door Nederland in Suriname en de Antillen officieel werd afgeschaft. Wat GroenLinks betreft een dag die een officiële nationale feestdag zou moeten zijn. Een belangrijke stap in het afsluiten van een donkere periode van onze geschiedenis. Helaas is met het afschaffen van de slavernij, niet ook het racisme verdwenen.

De laatste weken is er een wereldwijde golf uitgesproken anti-racisme ontstaan. De moord op de Amerikaanse George Floyd was de directe aanleiding, maar zeker niet de enige reden dat er een reactie is losgebarsten die verandering eist. Discriminatie richting mensen die gemarginaliseerd worden op basis van hun huidskleur is wereldwijd nog altijd aanwezig op een systematische manier. Dat moet stoppen. Ook GroenLinks Vlaardingen spreekt zich uit tegen racisme.

Toch zien we een hoop onbegrip en misconcepties langskomen op internet. Daarom bespreek ik hier vier begrippen: black lives matter, geschiedenis, kleurenblind zijn, en wit privilege.

  Black lives matter“Black lives matter? All lives matter!” Dit is een reactie die veel te lezen is. Maar laten we dit eens ontleden. Niemand die zegt ‘black lives matter’ ontkent dat andere levens ertoe doen. Het benadrukken van één groep, betekent niet het uitsluiten van andere groepen, maar een focus leggen waar het op dit moment relevant is. Er staat niet ‘only black lives matter’ maar eerder: ‘black lives matter as well’. Als iemand zegt dat vrouwenrechten er toe doen, betekent dat niet dat die persoon vindt dat mannen geen rechten zouden moeten hebben. Als ik zeg: ‘ik vecht voor dierenrechten’ vecht ik niet tégen mensenrechten. Als ik zeg ‘ik houd van mijn moeder’, betekent het niet dat ik dan niet van mijn vader houd. Ik wil op dat specifieke moment alleen even iets individueel benadrukken. Het is eigenlijk absurd dat een stelling die zegt ‘zwarte levens doen er toe’ controversieel is. Er wordt gevraagd om erkenning van het belang van deze groep, omdat dit belang in de praktijk nog te vaak niet erkend wordt.

  Geschiedenis en nu“De slavernij is toch heel lang geleden, dat is toch nu geen probleem meer? Ik was er toen ook niet eens dus het is toch niet mijn schuld? En trouwens, zwarte mensen hadden ook slaven!”

Slavernij was een vreselijk iets, daar lijkt gelukkig vrijwel iedereen het over eens te zijn. Maar waarom hebben we het nu nog steeds over slavernij, als het zo lang geleden al is afgeschaft? Inderdaad, de Slavernij is in Nederland sinds 1863 afgeschaft (al was dit in delen van Nederlands-Indië pas zo’n 50 jaar later). Dus niemand die nu leeft, heeft die slavernij in Nederland bewust meegemaakt. Maar dat betekent niet dat het er niet toe doet. Niemand die nu leeft heeft schuld aan het onrecht van toen, maar er worden wel nog steeds vruchten van geplukt, ten koste van anderen.

Met de afschaffing van de slavernij was niet ineens alles goed: het rassendenken en de economische ongelijkheid die in die tijd erg aanwezig was, is blijven doorwerken. Dit komt heel duidelijk aanwezig terug in veel dingen: in Amerika is het pas in 1965 vastgelegd dat rassendiscriminatie bij het stemmen verboden is, werd in 1964 Martin Luther King in de gevangenis gegooid omdat hij in een ‘white-only’ restaurant wilde eten, en werd in dat jaar zoutzuur in een zwembad met donkere mensen gegooid in een hotel in Florida - pas in 1969 werd rechtelijk bepaald dat zwemmen niet op basis van huidskleur mocht worden ontzegd. Ook kwam er pas in 1975 een einde aan hypotheek discriminatie met de Home Mortage Disclosure Act.

Zelf ben ik nog geen dertig, maar ik kon al lopen toen in Zuid-Afrika voor het eerst democratische verkiezingen werden gehouden die niet raciaal waren, dat was namelijk in 1994(!). Daarvoor was het, door de geboren Nederlander Hendrik Verwoerd ontwikkelde, apartheidssysteem geldig, dat uitging van witte suprematie. En dichterbij huis, in Brussel was in 1958 nog een mensentuin waarin kinderen uit Congo in hokken ten toon werden gesteld. Kinderen die toen 7 waren, zijn nu zo’n 70 jaar. Mensen die nu leven, hebben dat nog meegemaakt.

En nu nog steeds blijkt uit recent onderzoek dat in Nederland werkgevers eerder iemand aannemen die een ‘wit-klinkende’ naam heeft, zelfs als de CV’s verder identiek zijn. Negen van de tien verhuurmakelaars hebben er geen problemen mee als huiseigenaren hun woning niet willen verhuren aan Marokkanen, Turken, Polen of Bulgaren.

Ook zijn er nog steeds politici die ronduit racistische uitspraken doen, zoals Henk Bres, fractievertegenwoordiger van de PVV in Den Haag, die op zijn tijdlijn zet: “ik zeg uitroeien met een goeie Hitler”, of Baudet die zegt dat “Europa dominant blank” moet blijven, of Annabel Nanninga die wel heel veel grapjes maakt over Joden, het heeft over “de mooie ovens van Hitler”, of woorden als “dobbern***r” gebruikt, en hoopt dat "Ebola even doorpakt".

Dit alles suggereert dat er nog altijd een doorwerking is van de racistische systemen van toen: met zo’n groot verschil bij de start, kun je niet verwachten dat tijdens de race alles rechttrekt en iedereen gelijke kansen heeft om tegelijk bij de finish te komen.

  Kleurenblind“Ik zie geen kleur. Als we gewoon stoppen met het over racisme hebben, gaat het vanzelf voorbij.” Herkenbaar? Dit is het goedbedoelde wegkijken. Het er simpelweg niet over hebben, is helaas geen oplossing. Je ziet, helaas misschien, wel kleur. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat vrijwel iedereen onbewust andere inschattingen maakt op basis van huidskleur en hier vooroordelen bij heeft. Daarnaast is iemands huidskleur nog altijd duidelijk relevant, zoals hierboven beschreven. Dan maar gewoon zeggen dat het er niet toe doet, is het ontkennen van een pijnlijke werkelijkheid. Als je zegt geen kleur te zien en je meent het: dan heb je geluk. Dan is kleur voor jou nooit een probleem geweest, omdat je blijkbaar nooit racisme hebt ervaren. Maar het is voor veel mensen wel degelijk een probleem, omdat ze dag in, dag uit, met racisme te maken hebben. Dit negeren is geen deugd, maar het ontkennen van een pijnlijke werkelijkheid waar veel mensen onder moeten lijden.

  White privilege“White privilege is zo’n onzin. Ik kan er toch niks aan doen dat ik wit ben? Ik heb het toch ook moeilijk gehad? Ik kom uit een gezin waar nooit geld was, waarom heb ik dan privilege?” Opmerkingen zoals deze zijn ook veel te vinden. Waar zo’n opmerking vandaan komt is best te plaatsen: je hebt het zelf moeilijk gehad en iemand zegt dat jij juist een voordeel hebt. Alleen, wit privilege betekent niet dat je automatisch een makkelijk leven hebt en niemand zegt dat ook. Het betekent dat dingen niet nog moeilijker zijn geworden door je huidskleur. Ik ben bijvoorbeeld begonnen op vmbo kader. Het was voor mij niet makkelijk om uiteindelijk af te studeren aan de universiteit. Maar ik weet dat het nog moeilijker geweest was, als ik niet wit was. Dat heb ik gezien bij mensen om me heen, die minstens zo getalenteerd waren als ik, maar zich keer op keer moesten bewijzen, wat duidelijk kwam door verwachtingen die anderen over hen hadden, op basis van hun etnische achtergrond.

Wit privilege betekent ook niet dat alle witte mensen een makkelijker leven hebben dan alle mensen van kleur. Oprah Winfrey wilde een handtas kopen van 38000 dollar. Überhaupt over zo’n aankoop kunnen nadenken, is een privilege dat zij heeft en ik niet heb. Haar economische status en beroemdheid, komt met een heel aardig privilege. Echter, Oprah Winfrey mocht in de winkel de tas in kwestie niet van dichtbij bekijken, omdat de vrouw in de winkel haar niet herkende en ze ‘eruit zag alsof ze het niet zou kunnen betalen’. Dit zou mij niet overkomen, omdat ik wit ben. En dat is wit privilege.

Het betekent ook niet dat je als wit persoon automatisch schuldig bent aan je privilege. Je kunt inderdaad niets doen aan je etnische achtergrond. Het gaat niet om schuld of om spijt, het gaat om erkenning dat de maatschappij nog altijd zo is ingericht dat er (veel) situaties zijn, waarin je huidskleur uitmaakt bij hoe je behandeld wordt. Een witte huidskleur biedt in die situaties nog steeds vaak een voordeel ten opzichte van een andere huidskleur hebben, omdat de benadering anders is. Daar hoef je geen sorry voor te zeggen, maar het is wel belangrijk dat je erkent dat dit gebeurt en dat we er gezamenlijk aan werken dit aan te pakken.

Er is nog altijd racisme op de arbeidsmarkt, op de huizenmarkt en in rechterlijke controles, dat zijn statistisch terug te vinden feiten. Dat heeft effect op praktische segregatie en sociaal-economische status. Daarnaast is er een enorme hoeveelheid mensen die aangeeft negatieve ervaringen met racisme te hebben, soms heel grof en soms subtiel, maar vaak. Dit soort al dan niet oppervlakkig racisme, geeft voeding aan echte ongelijkheid en onverdraagzaamheid en zorgt dat dit zich wortelt in de samenleving.

Daarom is het belangrijk dat we eerst erkennen dat er een probleem is, daar dan gezamenlijk een debat over aangaan en samen acties ondernemen om dit te beëindigen. Ook als dat betekent dat je soms naar jezelf moet kijken, dat dat ongemakkelijk is en dat je zelf stappen zet en verandert. Wees je bewust van je vooroordelen en of je daar naar handelt, strijd actief tegen racisme en spreek je uit als het je bij een ander opvalt.

 *) Keti Koti stamt uit het Sranantongo en betekent Ketenen Gebroken.

Op 10 januari hebben de Schiedamse - en Vlaardingse VVD bij de Malle Babbe 2.0 geproost op een mooi 2020! Op de druk bezochte nieuwjaarsborrel waren ruim 45 mensen aanwezig.

Nadat voorzitters Sven Ringelberg en Seppe Raaphorst de borrel hadden geopend, ging het woord naar Fahid Minhas. Fahid is onlangs verkozen tot beste bestuurder onder de 40 jaar en vertelde over de grote uitdagingen op het gebied van wonen.

Fahid spreekt over de woningbouwopgave

Na Fahid zijn verhaal was het de beurt aan wethouder Bart. Hij sprak onder andere over de bedrijventerreinen in Vlaardingen. 

Vervolgens werd het glas geheven op een gezond en liberaal 2020. Zie hieronder de foto's voor een sfeerimpressie!

Hoe staat Nederland ervoor op het gebied van de mensenrechten?

Woensdag 13 november vindt Amnesty’s veertiende Mensenrechten Meetup plaats.

Amnesty-directeur Eduard Nazarski neemt je mee in de stand van mensenrechten in Nederland; Illeen Verbeek geeft een presentatie over Stateloosheid en het effect daarvan op (kinder)rechten; Ineke Nieuwstraten en Elma Oosthoek van de lokale Amnesty-groep kijken terug op de campagne 'Mensenrechten die vier je!', waarin het afgelopen jaar elke maand een mensenrecht centraal stond; Ada Pellearts en Ingrid Oosthoek doen de toekomstplannen van Amnesty Vlaardingen uit de doeken; Bineke Mostert, docent aan het Geuzencollege, vertelt hoe zij mensenrechten op deze vmbo-school een plek geeft;   en tot slot is er een optreden van de spoken word artieste Naomi Veldwijk.

Na afloop van het plenaire programma is er de mogelijkheid om met de sprekers na te praten.

Tijd: 20.00-22.00 uurLocatie: Kroepoekfabriek – Koningin Wilhelminahaven ZZ 2A - 3134 KG Vlaardingen.

> Meer informatie en (gratis) aanmelden

Natuurlijk wil je een linkse groene partij stemmen, maar nu zijn er twee wat meer onbekendere partijen die meedoen, naast GroenLinks. Heb je last minute nog twijfel? Van een aantal leden kregen we de vraag: wat zijn nu de grootste verschillen tussen GroenLinks, Volt en De Groenen? GroenLinks raadslid Robin Bongers beantwoordt deze vraag op de valreep, om de juiste keuze te kunnen maken!

  GroenLinks, De Groenen en Volt zijn alle drie progressieve partijen die positief zijn over de Europese unie. Toch zijn er een aantal grote verschillen. Die worden hieronder duidelijk gemaakt. De ‘ja / geen mening / nee’-tabellen zijn ingevuld op basis van wat de partijen in de stemwijzer hebben ingevuld.

  EU referendum GroenLinks is positief over de mogelijkheid voor een Europees referendum. De Groenen zijn tegen en Volt wil vooral nieuwe manieren van democratie onderzoeken.

GroenLinks       Ja Volt                     ? De Groenen      Nee

  Gemeenschappelijk Europees leger GroenLinks wil het laatste woord over de inzet van onze troepen bij ons nationale parlement houden. Onze soldaten moeten niet ingezet worden voor oorlogsmissies omdat andere landen dat bepalen. De Groenen is het hiermee eens. Volt wil wel een Europees leger, omdat zij dit goedkoper en veiliger vinden.

GroenLinks       Nee Volt                     Ja De Groenen      Nee

  Sancties Rusland afbouwen GroenLinks wil de sancties tegen Rusland op dit moment niet afbouwen. Er is te veel gebeurd om nu sancties af te bouwen. Volt sluit zich hierbij aan, maar De Groenen willen de sancties wel afbouwen.

GroenLinks       Nee Volt                    Nee De Groenen      Ja

  Dierproeven in heel de EU verbieden GroenLinks wil dierproeven uitfaseren. Als eerste stap wil GroenLinks dierproeven enkel toestaan als het de enige manier is om een substantiële verbetering van de volksgezondheid te bereiken. De Groenen wil op de korte termijn nog geen verbod, maar wil wel beperkingen. Ook Volt wil nog niet spreken van een verbod op korte termijn, maar wel investeren in alternatieven voor oplossingen voor de lange termijn.

GroenLinks       Ja Volt                    ? De Groenen      Nee

  Meer geld naar arme landen buiten de EU GroenLinks vindt dat er meer geld moet naar arme landen buiten de EU. Ontwikkelingssamenwerking heeft een belangrijke rol in het verminderen van extreme armoede. Het budget hiervoor mag omhoog om nog effectiever te kunnen zijn. De Groenen is het hiermee eens, maar Volt wil het bedrag houden op 0.7% van het BNP.

GroenLinks       Ja Volt                     ? De Groenen      Ja

  Mochten Volt en De Groenen zetels bemachtigen, kunnen zij op veel vlakken goede bondgenoten zijn als we naar hun programma kijken, toch zijn er zoals hierboven te zien een aantal essentiële verschillen. Natuurlijk vinden wij onze eigen partij en de fantastische mensen op onze lijst de beste keuze. We staan achter de inhoudelijke Europese punten van GroenLinks! Bas Eickhout, Europees lijsttrekker van GroenLinks, is de beste persoon om deze punten als politiek gezicht uit te dragen. Bas is een wetenschapper die de politiek is in gegaan en dat merk je in zijn ijzersterke inhoudelijke bijdragen. Hij werd door De Correspondent niet voor niets de effectiefste politicus van Nederland genoemd. Bas heeft zichzelf de afgelopen jaren bewezen als effectief en welbespraakt politicus. Ook de andere kandidaten op onze Europese lijst zijn stuk voor stuk toppers.

  Stem pro-Europa, stem progressief, stem groen, stem links:

Stem GroenLinks!