Poliflw

Of het ooit nog goed komt, wordt me gevraagd…

Gisteravond, 6 mei, werden we voor een extra raadsvergadering naar de raadszaal in Overveen ontboden. Die extra vergadering was nodig. Het onderzoeksbureau wat voor ons de gang van zaken rond Elswouthoek onderzoekt had een tussenrapport uitgebracht. De zaak werd echter bemoeilijkt doordat enkele nauw betrokkenen hadden laten weten geen medewerking te willen verlenen. “Om mij moverende redenen”, luidde het, hetgeen je één-op-éen kunt vertalen met “dat gaat je niks aan”. De vraag van het bureau aan de raad is samen te vatten met: heeft het nog zin om door te gaan met het onderzoek, en zo ja: hoe dan? De onderliggende suggestie daarvan is er een van grote twijfel.

We hadden er een aardige kluif aan. Het spitste zich vooral toe op de vraag op welke wijze deze enorm uit de hand gelopen conflictsituatie in ieder geval formeel kon worden afgesloten. Geen enkele fractie dit dit niet wil, maar over de voorwaarden waaronder verschillen de meningen als de breedte van een oceaan. Voor de leesbaarheid van deze column houd ik het simpel, maar houd het er maar op dat Hart voor Bloemendaal er volstrekt andere ideeën op dit gebied op na houdt dan de coalitie van VVD, D66 en CDA en PvdA, GroenLinks en Vrijzinnig Democratisch Bloemendaal. Ik bedenk me net dat ik het van Liberaal Bloemendaal eigenlijk niet weet. De voorzitter van die fractie, met wie ik het overigens uitstekend kan vinden, waakt er zorgvuldig voor zijn kruit te allen tijde kurk- en kurkdroog te houden. Ook een manier van politiek bedrijven, dat wel.

Vanmorgen kreeg ik een mail van Jan, met wie ik wel vaker contact heb over politieke aangelegenheden. Hij had het hele debat gevolgd op internet, en was zich rot geschrokken. Bloemendaal zit opgescheept met een probleem wat al jaren voortwoekert. Ooit begonnen als een complexe, maar niet ongebruikelijke, kwestie over de bouw van een tweede huis op een landgoed. Dat leek aanvankelijk bij de gemeente in goede aarde te vallen, maar daarna voelden de aanvragers zich keer op keer en systematisch in hun voornemen gefrustreerd. De verhoudingen verslechterden in rap tempo. Ex-hotemetoten zoals een voormalig commissaris der Koningin werden ingevlogen om te proberen in der minne tot een oplossing te komen. Van tijd tot tijd dacht ik persoonlijk dat die nakende was, maar tot mijn allengs  toenemende verbijstering moest ik die gedachte steeds weer laten varen. 

Het rapport van het onderzoeksbureau richt de focus op 2014, met de aanloop en de na-weeën. De onderlinge verhoudingen stonden toen uiterst op scherp, waarbij de oorsprong daarvan al lang uit het zicht was verdwenen. Het rapport moest allereerst een feitenverslag en –interpretatie leveren, en dan de vraag beantwoorden of bestuurders uit die tijd legaal en integer hadden gehandeld. Maar dat relaas gaat er dus niet komen. Weer tot mijn verbijstering, voor de zoveelste keer. Geen einde dus in zicht van de aanvallen op de sociale media op onze bestuurders en ambtenaren. Geen einde aan de stroom van verdachtmakingen en de reeks van – mijlenver gezochte – integriteitsmeldingen aan hun adres. Het landelijke bureau op dit gebied heeft al – in nette ambtelijke bewoordingen, dat wel – gevraagd of het de klagers niet in hun bol geslagen is. En ondertussen raken de ambtenaren hoorndol van het spervuur aan raadsvragen, waarmee de twee leden van Hart voor Bloemendaal zich onledig houden.  Ik durf geen schatting te maken van hetgeen ons de hele kwestie al heeft gekost, en in de toekomst nog zal kosten. Trouwens, het bureau zal ondertussen spijt hebben als haren op het hoofd dat het deze klus heeft aangenomen. De onderzoekers hebben aan hun contacten met de onwillige betrokkenen een klachtprocedure aan hun broek gekregen wegens een – zoals we dit van hen kennen – onnavolgbaar hersenspinsel. Het kan verkeren.

“Maar Henk, wat schieten de inwoners van onze vijf dorpskernen hier nu mee op?”, vraagt Jan zich in vertwijfeling af. “Niets, helemaal niets,” is het enige wat ik hem daarop kan antwoorden. Kennelijk hoort dit alles bij de taakopvatting van twee raadsleden, die het vaste voornemen hebben om het besturen van Bloemendaal zo lastig en enerverend mogelijk te maken en daarvoor alles uit de kast te willen halen. 

Tja, tegen zo’n voornemen is nu eenmaal geen kruid gewassen. 

Maar ik houd me aanbevolen voor suggesties!

Henk Schell 

Het bericht Of het ooit nog goed komt verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.

Persbericht: Raadsleden Roos en Slewe achten het onderzoek dat momenteel wordt uitgevoerd door Integis naar de ‘gebeurtenissen in het Elswoutshoekdossier in het jaar 2014’ kansloos. Dit komt niet meer goed en de oorzaak ligt vooral bij burgemeester Roest. Hieronder leest u waarom.

De waarheidsvinding wordt ernstig belemmerd. Dat heeft verschillende oorzaken:

Burgemeester Elbert Roest heeft aan Slewe en Roos een spreekverbod opgelegd. Zij kunnen niet vrijuit spreken met Integis;

Relevante informatie wordt door de burgemeester buiten het onderzoek gehouden;

De vrees voor beïnvloeding van het lopend strafproces van Roos is groot omdat oud-bestuurders Kokke, De Rooij en Nederveen direct belang hebben bij de veroordeling van Roos. Zij worden niet onder ede gehoord door Integis;

Roest heeft blijk gegeven van vooringenomenheid en is bezig het onderzoek op de achtergrond aan te sturen;

Ambtenaren die een bepalende rol hebben gespeeld zijn buiten de scope van het onderzoek gehouden.

Door de voorwaarden die aan de opdracht zijn gekoppeld en de werkwijze met alle geheimhoudingen en belemmeringen daaromheen, vinden Slewe en Roos dat Integis deze onderzoeksopdracht nooit had mogen, cq kunnen aanvaarden.

Een onderzoek kan alleen dan succesvol worden afgerond wanneer alle betrokken partijen instemmen met de opdrachtformulering en de condities. Vertrouwen in een professionele en onafhankelijke afwikkeling van het onderzoek ontbreekt ook vanwege tegenstrijdige belangen. Slewe en Roos willen dat de waarheid boven water komt. Burgemeester Roest wil vooral dat het dossier Elswoutshoek voor eens en voor altijd wordt gesloten. De wijze waarop de burgemeester zijn rol pakt ziet de fractie van Hart voor Bloemendaal als een niet te nemen hindernis.

‘Een berg weggegooid geld en weer een illusie armer, zo kun je ons gevoel hierover samenvatten’, aldus Slewe over het Integis onderzoek.

Einde Persbericht

Als toelichting op het spreekverbod: de burgmeester stuurde een brief aan Roos en Slewe op 25 februari met de volgende tekst: ‘Om vrij te zijn om alles wat u weet over het dossier Elswoutshoek in 2014 – en alle stukken die daarop betrekking hebben – met de onderzoekers te kunnen delen is de algemene geheimhoudingsplicht, voortvloeiend uit de eed of belofte, voor u opgeheven. De opheffing geldt alleen voor het delen van informatie met de onderzoekers van Integis BV. De opheffing geldt overigens vooralsnog niet voor het delen van de inhoud van de documenten, waarop door het college op 4 november 2014 geheimhouding is opgelegd (op grond van artikel 55 van de Gemeentewet).’

Om te beginnen is op 4 november 2014 geen besluit door het college genomen. Op de tweede plaats is dat zgn geheimhoudingsbesluit vervalst door de gemeentesecretaris Atsma en wethouder Hejink. Daarvan deed Roos aangifte bij Justitie. Burgemeester Roest ontkent dat sprake is van een vervalst besluit en kiest zodoende zonder blikken of blozen overduidelijk partij voor die personen die willen dat Roos definitief wordt veroordeeld. Tegelijkertijd staat vast dat er op die datum nooit een besluit genomen KAN zijn. Dat zal Roos nader toelichten bij de inhoudelijke behandeling van haar strafproces later dit jaar. Op de derde plaats vraagt zij zich af wat de burgemeester in vredesnaam bedoelt met ‘vooralsnog’.

Daarnaar gevraagd schrijft de burgemeester haar op 7 maart 2019: ‘Inmiddels is het onderzoeksbureau gestart met de eerste fase, de inventariserende ronde. De tweede fase in het onderzoek is de inhoudelijke interviewronde. Voor deze tweede fase van het onderzoek heeft het college de geheimhouding op de stukken “persoonlijk dossier wethouder inzake EWH”, waarop op 4 november 2014 op grond van artikel 55 Gemeentewet geheimhouding is opgelegd, uitsluitend ten behoeve van het delen van geheime informatie met de onderzoekers van Integis BV, voor u opgeheven.’

Deze verklaring is in strijd met wat Integis BV zelf aan Roos verklaarde, namelijk dat in de eerste ronde van het onderzoek sprake is van interviews. Pas daarna wordt diepgaander onderzoek gedaan. In die tweede fase is sprake van ‘trechtering’ van het onderzoek. Terwijl Integis BV dus spreekt over interviews in een eerste fase van het onderzoek, heeft de burgemeester het over interviews in de tweede fase. Dat is raar. Maar dat is niet alles. Want dit heeft strafrechtelijke consequenties. Roos heeft diverse dreigbrieven ontvangen waarin staat dat als zij zich verspreekt, zij onmiddellijk met Justitie te maken krijgt. Hoe zit dat dan burgemeester?

Een tweede strafproces voor Roos misschien? Omdat Roos de klappen van de zweep inmiddels kent, heeft zij het collegebesluit opgevraagd waaruit de opheffing van de geheimhouding zou moeten blijken. En wat is de conclusie? In dit besluit wordt met geen woord gerept over een eerste of tweede fase van het onderzoek. Bovendien heeft het college de geheimhouding uitsluitend opgeheven voor de collegeleden en niet voor de raadsleden. Of maw: de geheimhouding is wel opgeheven voor De Rooij, Kokke en Nederveen maar niet voor de raadsleden. Het moet niet gekker worden!

Roos en Slewe voelen zich terecht onbeschermd. In ieder geval nemen zij op advies van hun advocaat geen enkel risico en hebben zij Integis laten weten op deze voorwaarden niet te kunnen meewerken aan een interview.

Dat ambtenaren buiten de scope van het onderzoek blijven is van de zotte. Daar heeft onze fractie direct protest tegen aangetekend maar tot onze afschuw heeft de raad met deze inperking van de onderzoeksopdracht ingestemd. Ambtenaren speelden een cruciale rol in alle perikelen rondom Elswoutshoek. Als ambtenaren hun werk goed doen en niet vooringenomen hebben gehandeld, niet onrechtmatig of onwettig zijn bezig geweest in dit dossier, dan hoeft de raad niets te vrezen. En als dat wel zo blijkt te zijn, dan hoort dat tot op de bodem te worden uitgezocht. Zo niet in Bloemendaal. Blijkbaar is het allemaal toch niet zo netjes gegaan. Collega raadsleden willen de betrokken ambtenaren koste wat kost beschermen. Waarom? Maar dat mag nooit het DOEL zijn van een onafhankelijk onderzoek. Deze raadsleden beweren letterlijk als volgt (citaat van de nieuwe lokale partij VDB): ‘Het feit dat ambtenaren niet worden onderzocht heeft met de doodeenvoudige reden te maken dat ambtenaren nooit of te nimmer politiek verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor hun werk, handelen, eventuele fouten en ommissies.’

Een open deur en een vluchtroute: ambtenaren zijn nooit politiek verantwoordelijk. Maar dat heeft onze fractie ook nimmer ontkend laat staan beweerd. Dat ambtenaren zich aan de wet moeten houden, dat zij niet onrechtmatig mogen handelen en gehouden zijn aan hun geheimhoudingsplicht etc staat los van de politiek. Elke organisatie dient toe te zien op naleving van de regels en op integriteit. En gebeurt dat niet of worden ambtenaren als onaantastbaar beschouwd, dan is het hek van de dam. Dat is een recept voor corruptie en wanbestuur.

Fouten maken is niet erg. Fouten maken moet. Als je er maar van leert. Door dat halsstarrig en zelfs fanatiek te ontkennen, wordt het niet beter maar slechter. Zo ook binnen de organisatie van de gemeente Bloemendaal.

Wij vinden het tenslotte onbestaanbaar dat Integis heeft aanvaard dat de burgemeester als aanspreekpunt optreedt. Als de zogenaamde hoofdschakelaar in het onderzoek. Want het is Roest die bepaalt wat Integis wel of niet te zien krijgt. Daar hebben Roos en Slewe nu het bewijs van ontvangen in de vorm van al weer een brief van deze burgemeester.

Was het niet de raad die opdrachtgever was? Wat doet de burgemeester op het onderzoek?

Dat direct betrokkenen als Nederveen, De Rooij en Kokke die politiek en bestuurlijk verantwoordelijk zijn voor alle ellende, vrijuit kunnen spreken met Integis BV terwijl Roos en Slewe hun mond moeten houden op straffe van vervolging is onaanvaardbaar. Tegenstrijdige belangen en dan ook nog eens een lopend strafproces! Want reken maar niet dat de dreigbrieven die Roos en Slewe hebben ontvangen loos alarm zijn.

Binnen de driehoek van Justitie, politie en burgemeester(s) wordt alles kortgesloten en is een raadslid van een lokale partij vogelvrij.

Foto: Haarlems Dagblad nadat Roos haar DNA moest afstaan. Een schande voor onze democratische rechtsstaat!

Nieuws over vervolging emeritus hoogleraar Meindert Fennema - https://hartvoorbloemendaal.nl/nieuws-over-vervolging-emeritus-hoogleraar-meindert-fennema/

Nieuws over vervolging emeritus hoogleraar Meindert Fennema

Het Openbaar Ministerie heeft laten weten dat emeritushoogleraar Meindert Fennema wordt gedagvaard. Diverse media berichten hierover vandaag. NHnieuws:prominent Groenlinks politicus vervo

‘Ik wil het drietal van Hart voor Bloemendaal wel onder ede horen en dan kan de burgemeester ook getuigen’ aldus Fennema. Nou, geloof maar dat wij dit openbare proces met belangstelling zullen volgen. De lasterlijke uitspraken van Fennema en de rel in de media die daarop volgde tot in de verkiezingslokalen hebben onze partij de deelname aan vrije en eerlijke verkiezingen in maart 2018 ontnomen. Nog los van de schade die Roos en Slewe persoonlijk hebben geleden door alle berichtgeving hieromtrent. We zijn uiteraard ook zeer benieuwd uit wiens koker dit gijzelingsverhaal is gekomen. Daarover kan Fennema zelf verklaren. Hij baseerde zich immers niet op het drietal van Hart voor Bloemendaal noch op de burgemeester maar op ‘naaste bronnen’. https://www.nhnieuws.nl/nieuws/240224/prominent-groenlinks-politicus-vervolgd-voor-gijzelingsuitspraak

Prominent GroenLinks-politicus vervolgd voor 'gijzelingsuitspraak'

BLOEMENDAAL - Het Openbaar Ministerie (OM) gaat voormalig GroenLinks-fractievoorzitter van Blo

Morgen wordt gestemd over een zgn extern onderzoek naar ‘gebeurtenissen Elswoutshoek 2014’. Komt de waarheid boven water? Wij vroegen een staatsrechtdeskundige wat de democratische legitimiteit is van een onderzoek dat niet onder auspiciën van de raad wordt uitgevoerd. D.w.z.: waar de raad buiten spel wordt gezet. Of, zo u wilt: waarbij de raad zijn lot in handen legt van een extern onderzoeksbureau dat weliswaar professioneel te werk zal gaan (daar bestaat geen twijfel over aan onze kant) maar met een onderzoeksopdracht op pad gaat die ‘boterzacht’ is. Een opdracht waarin integriteitsmeldingen niet worden meegenomen en ambtenaren buiten blijven. Dat baart ons zorgen, want daarmee lijkt de kans dat hiermee de problemen tot het verleden gaan horen, niet groot. Het doel is verzoening. Maar waaruit bestaat verzoening als de partijen die het meest beschadigd zijn er niet toe doen. Niet mogen spreken omdat hun belangenverstrengeling wordt verweten. Die term wordt de laatste tijd wel heel erg gemakkelijk in de mond genomen. Als het de gemeente even niet uitkomt dat je op de deur klopt, dan heet het ‘belangenverstrengeling’. Dat veronderstelt dat er een partij beter van wordt en de ander slechter. Terwijl de situatie hier juist zo is dat de gemeente alles onder de mat heeft geveegd en van meet af aan heeft geweigerd zaken in redelijkheid af te ronden zodat beide partijen met een teverden gevoel naar huis gaan. Daarvan is in de verste verte geen sprake. De staatsrechtdeskundige die wij benaderden voor ondersteuning in deze kwestie schreef ons  hierover als volgt:

‘Naar aanleiding van uw verzoek naar mijn staatsrechtelijk oordeel over het onderzoeksvoorstel zoals dat voorligt voor de raadsvergadering van 13 december as, bericht ik u als volgt.

Dit onderzoek is  geen raadsonderzoek als bedoeld in artikel 155a lid 1 Gemeentewet, ook al wordt de raad opdrachtgever genoemd. Het is juridisch een onderzoek zonder het gewenste effect, aangezien het niet op enige Gemeentewettelijke bepaling rust en derhalve ook geen verplichtingen creëert. Niemand heeft enige verplichting, dus niemand hoeft op te draven als getuige. Geen ex-burgemeester, geen ex-wethouder, geen ex-secretaris, geen ex-ambtenaar enzovoorts. Niemand wordt onder ede gehoord.

Een onderzoek als het onderhavige is eerst volstrekt zinvol als er een wettelijke verplichting voor alle (ex-)betrokkenen bestaat om de gevraagde medewerking te verlenen, zo nodig onder ede. Of met dit onderzoek de gehele waarheid boven water komt is dus maar de vraag. Wordt het doel van dit onderzoek gehaald of niet, dat is de vraag. Is het onderzoek gericht op volledige waarheidsvinding of is het de bedoeling om hiermee het onderwerp Elswoutshoek voorgoed van de raadsagenda af te voeren. Om vervolgens definitief als “afgedaan” te beschouwen. Bezien vanuit de controlerende rol en positie van de gemeenteraad kan ik mij niet voorstellen dat dit het geval is?

Mijn advies: laat de raad kiezen voor een raadsonderzoek, gebaseerd op de Gemeentewet en aangestuurd door (een commissie uit) de gemeenteraad. En niet voor dit burgemeestersonderzoek. Wie anders dan de raad (Grondwettelijk hoofd van de gemeente) voert immers de ultieme controle op gevoerd bestuur uit?

Het raadsonderzoek is sinds 2002 het krachtigste controle-instrument dat de raad in handen heeft. Het ligt op de weg van de raad om (uitsluitend) van dat instrument gebruik te maken als de situatie daarom vraagt.

Ook lees ik dat ‘De verspreidingskring’ van het onderzoeksrapport wordt beperkt tot het gemeentebestuur. Mooi geformuleerd maar nietszeggend want er wordt geen geheimhouding op dat rapport gelegd. De verspreidingskring wordt beperkt, maar degenen onder wie het onderzoeksrapport wordt verspreid doen niets verkeerds als zij het laten circuleren onder hun huisgenoten of collega’s op het werk.

Mijn advies: stel de raad donderdag voor, het onderwerp “Aanwijzen onderzoeksbureau Elswoutshoek” voor nader beraad van de raadsagenda af te halen, en laat de raad een motie aannemen waarin de raad verklaart op zo kort mogelijke termijn een besluit te nemen tot het uitvoeren van een onderzoek als bedoeld in artikel 155a lid 1 Gemeentewet, aangestuurd door (een commissie uit) de gemeenteraad. Hoe effectief wordt het geld immers besteed als de raad op afstand staat terwijl zijn eigen controlerende rol door een validatiecommissie (die elk democratisch mandaat ontbeert) wordt uitgevoerd? Een validatiecommissie die mandaat heeft van de raad maar waarin geen enkel raadslid zit: wat is de democratische meerwaarde? En waarom wordt nergens in het stuk vermeld dat artikel 155a lid 1 ev Gemeentewet moet worden omzeild? De raad moet kunnen kiezen en volledig worden geïnformeerd, dat is ook de bedoeling van een raadsvoorstel.

Het staat de raad vrij om dit voorstel te verwerpen door in meerderheid “tegen” te stemmen. Bedenk dat het “maar” een voorstel is. De raad heeft ook hier het laatste woord.

Ik geef de raad in overweging, zich terdege bewust te zijn van zijn controlerende rol, en de aan hem gegeven controle-instrumenten zelf in te zetten en wel op de wijze zoals de Gemeentewetgever zich dit voor ogen heeft gesteld. Niet met andere (buitenwettelijke) middelen, aangezien de raad op die manier inteert op zijn eigen controlerende rol. Een dergelijke raad loopt het niet te onderschatten risico te verworden tot een krachteloze, machteloze en tandeloze raad.

Ten overvloede wijs ik op de betreffende bepalingen uit de Gemeentewet:

Artikel 155a

De raad kan op voorstel van een of meer van zijn leden een onderzoek naar het door het college of de burgemeester gevoerde bestuur instellen.

Het besluit tot het instellen van een onderzoek omvat een omschrijving van het onderwerp van onderzoek alsmede een toelichting. Deze omschrijving kan hangende het onderzoek door de raad worden gewijzigd.

Het onderzoek wordt uitgevoerd door een door de raad in te stellen onderzoekscommissie. De commissie heeft ten minste drie leden en bestaat uitsluitend uit leden van de raad.

De artikelen 22, 82, derde lid, en 86, eerste lid, zijn van overeenkomstige toepassing op de onderzoekscommissie.

De onderzoekscommissie kan de bij deze wet verleende bevoegdheden uitsluitend uitoefenen, indien ten minste drie van haar leden aanwezig zijn.

De bevoegdheden en werkzaamheden van een onderzoekscommissie worden niet geschorst door het aftreden van de raad.

Op het besluit tot instelling van een onderzoek en tot instelling van een onderzoekscommissie, alsmede het besluit tot wijziging van de omschrijving van het onderwerp van een onderzoek zijn de artikelen 139, tweede lid, 140 en 141 van overeenkomstige toepassing.

Alvorens de raad besluit tot een onderzoek, stelt hij bij verordening nadere regels met betrekking tot deze onderzoeken. In elk geval worden daarin regels opgenomen over de wijze waarop ambtelijke bijstand wordt verleend aan de commissie.

Artikel 155b

Leden en gewezen leden van de raad, de burgemeester en gewezen burgemeesters, wethouders en gewezen wethouders, leden en gewezen leden van de door de raad ingestelde rekenkamer, personen die de rekenkamerfunctie uitoefenen, leden en gewezen leden van een door de raad, het college of de burgemeester ingestelde commissie, ambtenaren en gewezen ambtenaren, door of vanwege het gemeentebestuur aangesteld of daaraan ondergeschikt, zijn verplicht te voldoen aan een vordering van de onderzoekscommissie tot het verschaffen van inzage in, het nemen van afschrift van of het anderszins laten kennisnemen van alle bescheiden waarover zij beschikken en waarvan naar het redelijk oordeel van de onderzoekscommissie inzage, afschrift of kennisneming anderszins voor het doen van een onderzoek als bedoeld in artikel 155a nodig is.

Indien een vordering als bedoeld in het eerste lid betrekking heeft op bescheiden die afkomstig zijn van een instelling van de Europese Unie of van het Rijk en kennisneming van die bescheiden door de onderzoekscommissie het belang van de Europese Unie of de Staat kan schaden, wordt niet dan met toestemming van Onze Minister aan de vordering voldaan.

Ambtenaren, door of vanwege het gemeentebestuur aangesteld of daaraan ondergeschikt, zijn gehouden om aan een onderzoek als bedoeld in artikel 155a alle door de onderzoekscommissie gevorderde medewerking te verlenen.

Artikel 155c

Personen als bedoeld in artikel 155b, eerste lid, zijn verplicht te voldoen aan een oproep van de onderzoekscommissie om als getuige of deskundige te worden gehoord.

Een getuige of deskundige die door de onderzoekscommissie wordt gehoord, is niet tevens lid van de onderzoekscommissie.

De getuigen zijn verplicht getuigenis af te leggen.

De deskundigen zijn verplicht hun diensten onpartijdig en naar beste weten als zodanig te verlenen.

De onderzoekscommissie kan besluiten dat getuigen uitsluitend worden verhoord na het afleggen van een eed of belofte. Zij leggen dan in de vergadering van de onderzoekscommissie, in handen van de voorzitter, de eed of belofte af dat zij de gehele waarheid en niets dan de waarheid zullen zeggen.

De getuigen en deskundigen worden in een openbare zitting van de onderzoekscommissie gehoord. Plaats en tijd van de openbare zitting worden door de voorzitter tijdig ter openbare kennis gebracht.

De onderzoekscommissie kan om gewichtige redenen besluiten een verhoor of een gedeelte daarvan niet in het openbaar af te nemen. De leden en plaatsvervangende leden van de commissie bewaren geheimhouding over hetgeen hun tijdens een besloten zitting ter kennis komt.

Een getuige is gerechtigd zich tijdens het verhoor te laten bijstaan. Om gewichtige redenen kan de commissie besluiten, dat een getuige zonder bijstand wordt gehoord.

Verklaringen die zijn afgelegd voor de onderzoekscommissie kunnen, behalve in het geval van artikel 207, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, niet als bewijs in rechte gelden.’