Poliflw

Via de Kadernota 2019 is een budget vrijgegeven van 5,1 miljoen euro om de bestaande scholen in Hofland te vervangen door een nieuwe school. De panden zijn in slechte staat en dringend aan vervanging toe. Daarbij wordt ook ruimte vrijgespeeld voor woningbouw. Helaas blijkt dat budget ruim onvoldoende te zijn om dit plan te realiseren, dus vroeg het college een aanvullend budget.

We hebben nogal wat moeite gehad met dit voorstel. Niet wat de doelstelling betreft. Zowel het vervangen van de school als de toekomstige ontwikkeling van de woningbouw heeft onze volledig steun, maar wel met het rammelend beeld rondom de cijfers en de financiële onderbouwing. Dit voorstel had dus veel duidelijker moeten zijn. Desondanks is het goed dat een volgende stap wordt gezet.

Wel vinden we een stijging in kosten van 5,1 miljoen naar ruim 6,2 miljoen (dat is 22%) best veel. Deels door prijsstijgingen, die begrijpen we, maar ook voor een deel door extra wensen die nu in het ontwerp zijn gestopt. En een belangrijk deel van die 22% bestaat uit een aantal nog niet ingevulde opslagen; ongeveer 14%. Dat nodigt uit tot het beperken van de uitgaven.

We hebben nagedacht over de vorm; een amendement of een motie? Een amendement is duidelijk; je trekt een streep in het zand. Maar een motie is misschien wel effectieven want dan leg je een opdracht bij het college om in deze financieel moeilijke tijden kritisch naar de uitgaven te kijken. Het wordt daarmee een erezaak voor het college om de kosten te beperken in een tijd waarin de gemeente op alle mogelijke posten moet bezuinigen dan wel de lasten voor inwoners en bedrijven (soms fors) verhoogt.

Daarom deze motie, samen met RVB, met het dringende verzoek om de totale uitgaven (dus inclusief de sloop en verhuiskosten) te beperken tot maximaal 6 miljoen euro.

Verzoekt het college

Bij de aanbesteding van de realisatie van de Hoflandschool, inclusief de bijkomende kosten voor sloop van de ouder school en de verhuiskosten, uit te gaan van een maximaal uitgaveplafond van € 6.000.000,-.

Naschrift: helaas werd de motie verworpen. Wel hopen we dat het college het signaal goed oppakt en de kosten weet te beperken.

In de raad van 5 maart werd ook de Beleidsnota Armoede en Schulden behandeld. De ChristenUnie-SGP vind daar het volgende van.

Laat ik beginnen met een compliment: de beleidsnota Armoede en Schulden is een zeer informatief en uitstekend leesbaar document. Eén van de betere documenten die ik in de afgelopen jaren in dit huis heb gezien.

De richting is ook helder, maar de twijfel bij ons zit nog in de uitvoering. We vragen ons af of met de te nemen maatregelen de onder punt 3.5 genoemde problemen voldoende zijn afgedekt. Wat ons betreft mag er nog wat meer aandacht zijn voor het oplossen van de versnippering en complexiteit van de regels. Als we lezen dat we weinig aanmeldingen voor de schuldhulpverlening zijn, maar we vervolgens veel aanmeldingen uitsluiten en dus niet registreren, doen we fundamenteel iets fout.

Daarnaast: je kunt niet alle problemen van de inwoners in regeltjes afvangen. Daarom zijn we blij met de pilot van het regelarm budget, wat ons betreft krijgen we niet pas in 2021 een tussenevaluatie, maar informeert de wethouder ons in de loop van dit jaar al over de eerste ervaringen.

In aansluiting daarop: in de commissie heb ik gesproken over de “artikel vijf procedure”; soms iets door de vingers zien omdat een praktische oplossing, die niet binnen de regeltjes valt, in de praktijk betere hulp biedt. Ik snap dat dit qua uitvoering lastig kan zijn omdat het risico van precedentwerking en ongelijke behandeling opduikt, maar dat kun je ondervangen door een goede interne procedure. Uiteindelijk is het doel dat we mensen zo effectief mogelijk helpen met hun problemen. Wethouder, nodig de uitvoerende ambtenaren en hulpverleners uit om met ideëen te komen om hier invulling aan te geven.

Een belangrijk bezwaar van onze fractie tegen deze beleidsnota is de afschaffing van de ICG regeling. Juist gehandicapten en chronisch zieken (vaak ook ouderen) zijn kwetsbaar. Ze zijn door hun situatie vaak opgezadeld met extra kosten (onvergoede medische zorg, reiskosten, etc…) en kunnen door hun situatie vaak ook niet of minder inkomen verwerven. Dus een dubbel nadeel. Daar moeten we als gemeente, als samenleving, juist extra alert op zijn. Om die reden vinden we deze keuze niet goed en doen we via het amendement van PvdA/GL en ons een beroep op deze raad om dat anders in te vullen.

Naschrift: helaas is dat amendement niet aangenomen. Nadat sinds 2015 (bij de overdracht van rijk naar gemeente) het budget voor ondersteuning van gehandicapten en chronisch zieken al van ca € 450.000 was teruggelopen naar ca € 160.000 door versobering van de regeling (zeer tegen onze zin, bij herhaling hebben we geprobeerd dat te repareren), wil het college nu de hele ondersteuning afschaffen. Ondanks de toezegging van de wethouder dat ze wil gaan zoeken naar alternatieven, hebben we uiteindelijk besloten om (als enige fractie) toch tegen die voorstel te stemmen. Hoewel op andere punten het een goed beleidsplan is, wilden we hier toch echt een principieel punt van maken: wij vinden het onverteerbaar dat de meest kwetsbare inwoners zo in de kou gelaten worden en kunnen daar niet mee instemmen.

Sinds 2015 is de gemeente verantwoordelijk voor het brede terrein van werk en inkomen op basis van de zogenaamde Participatiewet. Eind 2014 heeft de raad het beleidsplan daarvoor vastgesteld. Na vier jaar is dat nu herijkt en dus legde het college in de vergadering van 26 september de nieuwe "Participatiekoers" aan de raad voor. Onze inbreng leest u hier.

We mogen ons gelukkig prijzen, dat we in een gunstige arbeidsregio wonen, wat zonder meer invloed heeft op het relatief lage aantal uitkeringsgerechtigden. We zien dat ook in het overschot van de BUIG-gelden, de vergoeding van het rijk voor de uitkering van de bijstand. We houden daar structureel ca 6 ton per jaar aan over. Het college wil de komende jaren 1 ton per jaar hiervan overhevelen naar extra reintegratie-aanpak. Naar ons oordeel is dat nog wat zuinig, maar voor het moment laten we het daarbij. Want iedere inwoner die we aan werk kunnen helpen, is niet alleen fijn voor die inwoner, maar ook voor de gemeentelijke portemonnee.

Over de hele linie kan de ChristenUnie-SGP de voorgelegde koers steunen. Maar op een aantal punten wil ik toch een accent leggen voor een verdere aanscherping.

Terecht spreekt het voorstel meerdere keren van de mismatch tussen vraag en aanbod. Maar als het om maatregelen gaat, vinden wij de koers daar erg vaag over. U heeft het over "in nauwe samenwerking met werkgevers versterken van de arbeidsmarktpositie van de doelgroep", maar nergens lezen we "Hoe" m.u.v. iets over de studiekeuze van jongeren wat geheel buiten de gemeente om gaat? Kennis, competenties en vaardigheden vergroten bijvoorbeeld via omscholing, zou wat ons betreft de aanpak zijn, maar we lezen daar niets over. Waarom hier niet een concreet programma van gemaakt met cofinanciering van diverse partijen (gemeente, werkgevers en werknemers) en gebruikmakend van subsidies?

Uit de Rapportage Participatie blijkt dat er nog een behoorlijke groep mensen is die na 3 of 6 maanden opnieuw instromen. Over de afgelopen twee jaar is die terugval bijna 20%. Dat vinden wij best veel. Een analyse naar oorzaken hiervan en hoe we de uitstroom effectiever kunnen maken, lijkt ons verstandig. Kan de wethouder dat toezeggen?

U geeft aan de instroom te willen stabiliseren (waarom eigenlijk niet verlagen?) en in te willen zetten op preventie. Dan verbaast het ons dat u er kennelijk genoegen mee neemt pas 3 maanden voordat iemand de bijstand instroomt (dus na ruim 1,5 jaar werkloosheid) geïnformeerd te worden. Waarom niet een veel actievere samenwerking met het UWV dan wel actiever mensen op te roepen zo snel mogelijk na het werkloos worden ook met het werkcentrum contact op te nemen?

Tot slot nog bijzondere aandacht voor statushouders. De ervaring leert, dat zij toch wat extra begeleiding nodig hebben, omdat cultuurverschillen een succesvolle re-integratie in de weg kunnen staan. Dus niet alleen taal, maar ook gebruiken kunnen tot misverstanden leiden. Bij een gesprek op het werkcentrum zal de statushouder wellicht al snel zeggen, dat hij het begrijpt omdat hij niet onbeleefd of dom over wil komen. We hopen dat het werkcentrum daar alert op is. Ook vinden wij het belangrijk dat qua werk zo veel mogelijk wordt aangesloten bij de werkervaring uit het land van herkomst. Waarom iemand naar een baan helpen die totaal niet aansluit bij wat iemand in zijn/haar thuisland deed? Dat leidt misschien wel tot snelle successen, maar niet duurzaam en het demotiveert. En we verspillen menselijk kapitaal en talent. Ook daar zou ik nog wel een reactie van de wethouder op willen horen.

Ondanks dat we niet echt tevreden waren met de beantwoording van het college hebben we het voorstel wel gesteund omdat er ook veel goede dingen in de participatiekoers zitten. Het amendement en de motie van PcdA/GroenLinks samen met RVB hebben we niet gesteund omdat we daar ten opzichte van het raadsvoorstel geen echte meerwaarde in zagen. Het raadsvoorstel is vervolgens aangenomen met alleen tegenstemmen van de RVB-raadsleden.

UITNODIGING VOOR DE ACHTERBAN De ChristenUnie in De Ronde Venen gaat iets nieuws proberen: huiskamerbijeenkomsten Bent u lid (dan heeft u ook al een uitnodiging gehad) of behoort u op een andere wijze tot onze achterban (bv omdat u vorig jaar via uw stem ons uw vertrouwen heeft gegeven), dan bent u van harte welkom om met ons van gedachten te wisselen. We organiseren dat op vier verschillende avonden in vier (grotere) kernen nl op 17 en 18 juni en op 1 en 2 juli. Als u met de CU fractie of het CU bestuur eens in gesprek wil (bv over wat lokaal politiek speelt dan wel hoe de CU haar toekomst in De Ronde Venen ziet) en één van deze huiskamerbijeenkomsten bij wil wonen; neem dan contact op met fractievoorzitter Wim Stam (06-55125214 of mail w.stam@derondevenen.nl).

Tijdens de raadsvergadering van hedenavond heeft de ChristenUnie-SGP een motie ingediend om nieuw beleid te maken over het verlenen van vergunningen voor zogenaamde aanlegwerken. Dit naar aanleiding van de voortdurende discussie over de grondtransporten in Wilnis.

De afgelopen maanden hebben we het in de gemeenteraad regelmatig gehad over de grondtransporten in Wilnis en de gevolgen daarvan in de vorm van schade aan wegen, hoge kosten voor ambtelijke inzet en mogelijk op lange termijn milieuschade. De kosten voor de gemeente lopen al in de tonnen, waar we dan welgeteld € 128,00 leges voor hebben ontvangen. En omdat onvoldoende duidelijk is wat er precies mee afgevoerd is in de grond, weten we ook niet wat er in de toekomst bijvoorbeeld via grond- en slootwater nog aan vervuiling boven water komt. Want de controle is wat ons betreft toch vooral een papieren tijger. De gemeente heeft ook geen grip op dit project, want kennelijk zijn we niet in staat om er paal en perk aan te stellen.

"Fouten maken mag, maar dan moeten we er wel wat van leren" aldus Wim Stam (fractievoorzitter). "Daarom is dit wat ons betreft een gevalletje 'eens maar nooit weer'".

De ChristenUnie-SGP vindt dat we hier zo snel mogelijk lessen uit moeten trekken en beleid moeten ontwikkelen hoe we met dit soort vergunningsaanvragen om gaan om de genoemde schade in kosten en milieu in de toekomst te voorkomen. En om ervoor te zorgen dat de gemeente weer in de regiestoel komt te zitten in plaats van de ondernemer die, naar ons idee, langs de grenzen van de regels heen scheert.

Waarom nu? Eigenlijk had dit maanden geleden al moeten gebeuren, want morgen kan er opnieuw zo'n aanvraag liggen en dan zijn we mogelijk al te laat. Daarom is er wat ons betreft ook haast geboden, hoe eerder de analyse is gemaakt en de lessen zijn getrokken, hoe beter.

We hebben om die reden, samen met een aantal andere fracties, in de raad van 28 mei een motie ingediend, die het college de opdracht geeft om zo spoedig mogelijk een grondige analyse van dit dossier uit te voeren, de valkuilen in en lessen uit dit dossier inzichtelijk te maken ter lering voor de toekomst, een concrete beleidsnotitie op te stellen ten aanzien van vergunningsverlening aanlegwerken en een dergelijke beleidsnotitie voor het eind van 2019 aan de raad voor te leggen.

De motie is vrijwel unaniem aangenomen en we hopen hiermee voor de toekomst dergelijke situaties te kunnen voorkomen of in ieder geval beter beheersbaar te maken.

WEEKJE SOCIAAL DOMEIN Tussen de commissie-vergaderingen (vorige week) en de raadsvergadering (volgende week) is er altijd gelegenheid voor wat andere informatieve bijeenkomsten. Deze week was wel weer aardig volgeboekt. Het is dat morgen (do 20-9) de informatiebijeenkomst over de Toegang Sociaal Domein vervalt (uitgesteld) anders hadden we drie avonden over het sociaal domein gehad (met daartussen - gisteren - nog een avond over het Centrumplan Vinkeveen. Vandaar de titel boven dit bericht. U ziet (we klagen niet) het is hard werken in de lokale politiek ;-) Maandag was het de beurt aan het Werkcentrum. In het voorjaar is er een stevige discussie in de commissie geweest over de rol en resultaten van het werkcentrum. Een aparte afdeling binnen onze gemeente die de mensen, bijvoorbeeld vanuit de bijstand, aan werk moet helpen. Maar die straks na 1 januari ook de begeleiding van de mensen die nu nog bij PAUW bedrijven in de WSW zitten, moet gaan begeleiden. De commissie maakte zich ernstige zorgen gezien de magere (uitstroom)resultaten over het werkcentrum. Hoewel de cijfers nog niet heel veel beter zijn geworden, lijkt het er wel op dat het werkcentrum nu een aantal zaken beter op de rit heeft. Zoals één van de aanwezige raadsleden het formuleerde "laten we het nog een jaar aanzien, maar dan....". Kortom: er ligt een mooie uitdaging voor het werkcentrum om in de loop van dit jaar echt resultaten te laten zien. Vanavond (wo 19-9) was het de beurt aan het participatie-platform. Het PP is een adviesorgaan van de gemeente over alles wat in het sociaal domein speelt. Zij adviseren bijvoorbeeld ook over nieuwe en aangepaste beleidsstukken en verordeningen. De raadsleden zijn over het algemeen erg tevreden over de inhoudelijke adviezen. Vanavond was het vooral de gelegenheid om uit te wisselen hoe het PP werkt, of ze tijd genoeg krijgen, of ze goede informatie krijgen, maar ook waar zij zelf in de praktijk tegenaan lopen. De leden van het PP zijn veelal zelf werkzaam of betrokken bij één van de onderdelen van het sociaal domein (jeugd, wmo of participatiewet). Aan het eind van de avond kregen we de primeur om de kersverse website van het PP te bekijken. De inhoud (content) zal de komende tijd verder uitgebreid worden, maar het oogt fris en goed toegankelijk. Maar dat mag u zelf beoordelen op https://www.participatieplatformderondevenen.nl/

De ChristenUnie-SGP heeft afgelopen zomer aandacht gevraagd voor een evaluatie van het zogenaamde minima- of armoede beleid. De aanleiding hiervan was, dat we dat onderwerp niet meer op de raadsplanning tegenkwamen, waar het oorspronkelijk wel op had gestaan. Na enig speurwerk, bleek dat te kloppen.

Eind 2016 had de evaluatie besproken moeten zijn naar aanleiding van een motie eerder dat jaar. Naar nu blijkt, heeft het college in december 2016 een informatienota gestuurd over de ontwikkeling van de Maatschappelijke Agenda (is in maart jl. behandeld) waarin onder andere de volgende zin stond opgenomen “Deze manier van werken heeft tot gevolg dat geen apart doelgroepenbeleid wordt geformuleerd; we werken vraaggericht en ontschot. Deze manier van werken heeft tot gevolg dat de uitwerking van de motie die uw raad op 2 juni 2016 heeft aangenomen om ouderenbeleid op te stellen en de afspraak om in november 2016 minimabeleid te actualiseren, integraal worden uitgewerkt waarbij de kaders die uw raad in maart 2017 vaststelt in de Maatschappelijke Agenda, in ogenschouw worden genomen.”. Daar hadden we dus uit moeten begrijpen, dat die evaluatie van de planning af zou gaan. Wij hebben dus, met steun van enkele andere fracties, in het presidium aangegeven nog wel over het minimabeleid te willen praten en het college verzocht daar toch een notitie over te maken. Die verscheen uiteindelijk in de vorm van een overzicht van regelingen met gedeeltelijk verwijzingen naar websites en verordeningen.

Maar daarmee weten we nog niet hoe effectief en passend het minimabeleid eigenlijk werkt. Temeer daar wij rondom de (financiële) ondersteuning van chronische zieken en gehandicapten en het verlenen van bijzondere bijstand (bv bij medische kosten) wel zo onze vragen hadden over de praktijk. We hebben dat overzicht dus maar laten agenderen voor de commissie en afgelopen maandag kwam dat aan de orde.

We constateren:

Lappendeken van maatregelen, deels van de gemeente, deels van andere partijen Spelregels in aantal gevallen niet duidelijk Gebruik van de regelingen niet duidelijk (wie, waarvoor, hoeveel en hoe vaak, etc…) en daarmee is de werking van de regelingen voor de raad niet controleerbaar.

We hadden dus graag een evaluatie gezien van het pallet van regelingen mbt minimabeleid. Daarbij bij zou in het bijzonder ook gekeken kunnen worden naar knelpunten in de praktijk. Welke ondersteuningsvragen worden bij servicepunt / sociaal team / gemeente vaak gesteld die we niet goed kunnen oplossen.  Nu is het voor de raad niet helder hoe het minimabeleid in de praktijk werkt. In 2011 heeft de rekenkamer al eens een onderzoek gedaan naar het mimabeleid. Wellicht moeten we dan maar een een nieuwe rekenkamer-onderzoek laten uitvoeren?

 Bij die discussie kwam de wethouder niet verder dan “kan alleen maatwerk leveren”, “mag geen categorale regelingen doorvoeren als gevolg van de participatiewet”, etc.. zonder concreet te worden.

Kennelijk waren we niet de enige die het minimabeleid maar onduidelijk vinden, want we kregen brede bijval voor onze kritiek. Dat leidde er uiteindelijk toe, dat het college toch voor een goede informatienota gaat zorgen waarin duidelijk moet worden hoe de ondersteuning van mensen in armoede inhoud krijgt en wordt toegepast. Daarna praten we verder. Wordt vervolgd.