Beste lezers,
Dit is mijn eerste column voor Heerlerheide Boulevard. Sinds een maand ben ik wethouder in Heerlen met de taakvelden Integraal Ouderenbeleid, Buurtgericht Werken en Publieke Dienstverlening. Een aantal keren heb ik al de vraag gekregen of een vrouw nu ‘wethouder’ of ‘wethoudster’ heet? Ik lees en hoor inmiddels dat beide benamingen gebruikt mogen worden. Zelf ga ik voor wethouder en ook de gemeente Heerlen gebruikt deze vorm. Maar goed what’s in a name?
‘The name’ Keulen heb ik trouwens gekregen van mijn ouders. En toen ik in 2011 trouwde, na een lange verkeringstijd van 18 jaar, heb ik mijn eigen naam aangehouden. Ik was toen 47, inmiddels 54, en ik kon en wilde echt niet meer wennen aan een andere naam. Toen ik mijn man leerde kennen had hij al 3 dochters, en inmiddels hebben we al 4 kleinkinderen. En iedere ouder zal dit herkennen, kinderen en zeker ook kleinkinderen geven een bijzondere dimensie aan je leven.
De verknochtheid aan Heerlen is er altijd al geweest. Ik heb voor mijn studie wel een uitstapje gemaakt naar Maastricht, en Münster in Duitsland, maar ben uiteindelijk toch weer in Heerlen terecht gekomen. In mijn laatste functie voordat ik wethouder werd, werkte ik bij de gemeente Heerlen als hoofd Buurtgericht Werken. Daarvoor ben ik o.a. een aantal jaren zelfstandig adviseur geweest voor verschillende gemeentes in Limburg, ben ik werkzaam geweest als arbeidsdeskundige in Heerlen, als manager bij het voormalig Heerlens werkvoorzieningsbedrijf Licom en ooit gestart als intercedente bij een uitzendbureau. Dus een echt Limburgs meisje.. en dat voel ik ook tot in mijn haarvaten.
Ik vertrouw er dan ook op dat mijn brede ervaring ertoe leidt, dat ik de vragen en uitdagingen waar we in ons college mee te maken krijgen op een gedegen wijze kan oppakken. Ook in een college, het woord zegt het al, gaat het om collegiaal bestuur. Want uiteindelijk moet je het samen doen; samen vooruit en overstijgend denken in het belang van de stad; daar draait het om. Met mijn studies ga ik u niet lastigvallen. We weten allemaal dat leren, het volgen van een opleiding heel belangrijk is, maar wat je ermee doet of niet doet, of wat je laat zien, is vele malen belangrijker in het leven. Natuurlijk speelt de factor geluk ook een rol, maar doorzettingsvermogen, het kunnen omgaan met tegenslagen, flexibel kunnen zijn met heel veel lieve mensen om je heen, zijn belangrijke succesfactoren. En natuurlijk is hierbij gezondheid het grootste goed, want je kunt nog zoveel willen, als het écht niet gaat, dan houdt het op.
Samen zorgen voor elkaar, voor de buurt, voor de stad zijn de belangrijkste voorwaarden om te komen tot een stad waar mensen er echt toe doen. De afgelopen maand ben ik al bij een aantal mooie activiteiten geweest. In Heerlerheide heb ik het Lentefeest in Heksenberg bezocht en ben ik bij het feest ter ere van 100 jaar Oude Passart geweest.
Als wethouder moet je je kunnen verantwoorden, moet je transparant zijn, moet je veel lezen en kennis opdoen en zeker ook adequaat sturing kunnen geven. En dit alles doe je om voor de bewoners van de stad die dingen te doen waar ook echt vraag en behoefte naar is.
Dat kost wel wat hoofdbrekens. Hoe pak je dat nu aan? Hoe ga je nu het goede gesprek aan met de buurten? Hoe blijf je goed in contact met de mensen en weet je wat er speelt? Hoe kan dat praktisch worden vormgeven zodat het ook zoden aan de dijk zet ? En hoe bereiken we die mensen die niet op de voorgrond staan? Dit zijn maar een aantal vragen van alle vragen die door mijn hoofd gaan.
Graag wil ik u uitnodigen om met me mee te denken? Als u ideeën heeft, mail dan naar a.keulen@heerlen.nl
Ik kan niet toezeggen dat ik met alle suggesties (direct) wat kan doen, maar ik beloof u dat ik er serieus werk van maak.
.png)
