Poliflw

Nog maar drie maanden en dan zijn we alweer halverwege deze bestuursperiode. De laatste ledenvergadering (ALV) keken we terug naar de eerste helft. Waar is het ChristenUnie gelukt het verkiezingsprogramma te realiseren? En hoe hebben we de missie en visie van de ChristenUnie in de Delftse politiek zichtbaar gemaakt?

Lang niet alle vraagstukken die in de gemeenteraad langs zijn gekomen, hadden we voorzien in ons verkiezingsprogramma. Toch zien we ook dan dat het programma een leidraad is voor ons stemgedrag en het bijsturen van collegevoorstellen via moties of amendementen. In het programma staan namelijk concrete doorvertalingen vanuit de visie op het samenleven in Delft. Dat dient als voorbeeld voor andere thema’s en voorstellen van het college.

Onze eigen inbreng in de raad concentreerde zich rond deze drie terugkerende thema’s:

Hoe zorgen we ervoor dat mensen in de samenleving de ruimte hebben naar elkaar om te zien: hoe ondersteunen we vrijwilligers en verenigingen waar veel vrijwilligers actief zijn; hoe waarderen we mantelzorgers? Wat geven we door aan volgende generaties: durven we duurzame keuzes te maken, willen we genoeg geld uittrekken voor de energietransitie en hoe zorgen we ervoor dat de zwaarste last niet komt te liggen bij de mensen met de dunste portemonnee? Steeds weer opnieuw zoeken we naar mensen die tussen wal en schip vallen, die niet meekomen in alle ontwikkelingen of voor wie beleid verkeerd uitpakt.

Enkele voorbeelden van wat dit het afgelopen jaar heeft gedaan voor Delftse inwoners:

Afgelopen jaar blijken veel minder mensen die in de bijstand zitten een boete gekregen. Ook mensen die iets vergeten door te geven worden in de (landelijke) wet Werk en Bijstand gezien als fraudeurs. Zij moeten een boete (korting op de uitkering) krijgen. Dit brengt mensen in grote problemen. Door onze inzet, samen met andere partijen in de raad, zijn er veranderingen bij de gemeente (het Klantcontact Centrum) doorgevoerd en is er meer persoonlijk contact. Daardoor nemen onbewuste fouten af en worden veel minder mensen gekort op hun uitkering. In het verleden werd al het budget voor mantelzorgondersteuning gestoken in een ‘dag van de mantelzorg’ waar veel mantelzorgers niet kwamen, omdat ze geen tijd hadden of omdat ze het geen aansprekend programma vonden. Door onze motie kent Delft sinds dit jaar veel meer variatie in het aanbod om mantelzorgers in het zonnetje te zetten. Er is meer geld voor de begeleiding van statushouders dankzij ons voorstel (een amendement bij de kaderbrief 2019). Geld voor de aanpak van eenzaamheid ligt niet nodeloos lang op de plank én wordt dankzij onze motie niet alleen uitgegeven aan tablets, maar aan een breed palet aan maatregelen. Waarbij met veel partijen uit de stad (van middenstand tot bibliotheek tot welzijnsorganisaties en kerken) wordt samengewerkt. De motie Energiebesparing voor iedereen is aangenomen. Deze motie draagt het college op om te onderzoeken hoe de gemeente kan bijdragen aan het verminderen van energiearmoede (dat mensen met laag inkomen in slecht geïsoleerde huizen veel geld kwijt zijn aan hun energieverbruik), ook via het Energieloket, dat de gemeente gaat oprichten. Ook vraagt de motie om aandacht te besteden aan de energiekosten bij mensen die in de schuldhulpverlening zitten, of bij de voedselbank aankloppen. Als gevolg van de motie Housing First gaat de gemeente in overleg met woningbouwcorporaties en aanbieders van Maatschappelijke Opvang om deze bewezen effectieve methodiek ook in Delft in te voeren. Zodat mensen die dakloos zijn of worden eerst een woning krijgen en intensieve begeleiding en vandaar uit kunnen werken aan de andere problemen.

Zo zijn we de eerste helft van onze periode en ook het afgelopen jaar bezig geweest. En zo hopen we ook het komend jaar te zoeken naar het goede voor onze stad en haar inwoners. Graag horen we het als u goede ideeën hebt, of als u vindt dat we ons ergens hard voor moeten maken, vanuit onze visie en missie.

Heel erg bedankt voor uw steun en betrokkenheid!

 Joëlle Gooijer

Op 20 juni hield de raad haar Algemene Beschouwingen bij de kaderbrief 2019. Op basis van deze kaderbrief zal het college een Programmabegroting uitwerken voor 2020 - 2023. Fractievoorzitter Joëlle Gooijer sprak namens de ChristenUnie de volgende Algemene Beschouwingen uit:

Voorzitter,

Onlangs werd 75 jaar D-Day herdacht. NOS kwam met nieuwsuitzendingen en kranten lieten de nu nog levende veteranen aan het woord. Een van de uitspraken van een veteraan bleef bij me hangen. Rudi Hemmes, de 96 jarige Prinses Irenebrigade veteraan, zei: “ik realiseerde me steeds meer dat in niet een hekel had aan Duitsers, maar aan onrecht.”

Het fascineert me: hoe die duizenden Amerikanen en Canadezen hun veilige leven achter zich lieten, om in Europa bevrijding te brengen. Hoe ze geloofden in die missie, in de strijd tegen onrecht, waardoor ze in actie kwamen, ondanks het slechte weer op pad gingen, de boot verlieten, om meter voor meter, stap voor stap het verschil te maken samen met al die andere geallieerden. Dat lukte ook omdat ze op elkaar konden vertrouwen, omdat ze wisten dat die ander met diezelfde missie bezig was om het goede te doen.

Het is 75 jaar geleden, en we herdenken; omdat we dankbaar zijn voor vrijheid, omdat we willen dat het nooit meer oorlog wordt hier. Maar we herdenken ook omdat het ons blijvend mag inspireren om ook anno 2019 te vechten tegen onrecht, en stap voor stap en met elkaar, werk te maken van een vrije en rechtvaardige samenleving. Een samenleving waar verschillen vreedzaam naast elkaar kunnen bestaan, waar elke stem gehoord wordt, waar we solidair zijn met mensen die het minder getroffen hebben én waar we zorgen voor de volgende generaties.

MISSIE

We zien dat wethouders en ambtenaren dagelijks bezig zijn om het goede te zoeken voor deze stad. Het is mooi dat dit college bij haar aantreden zich heeft gecommitteerd aan de Global Goals. Doelen die ons richten op het grote verhaal, over hoe we anno 2019 kunnen strijden tegen onrecht, tegen armoede, ongelijkheid en klimaatverandering. Het is jammer dat dit grote verhaal nauwelijks terugkomt in deze kaderbrief.

Volgens het college komt dat (onder meer) omdat ze eerst op zoek moet naar financiële ruimte en manieren moet vinden om de verdiencapaciteit te vergroten. Die financiële ruimte is er niet of nauwelijks. De meicirculaire geeft in elk geval ook geen goede weersvoorspelling.

Maar het werken aan deze Global Goals, of het werken aan een vreedzame, rechtvaardige samenleving is onze taak, ongeacht onze financiële ruimte. Er is elke dag werk aan de winkel om in deze tijd kansengelijkheid, solidariteit en rentmeesterschap vorm te geven.

Als we, in een kaderbrief, beschrijven wat er in de Programmabegroting moet landen, moet ons vertrekpunt zijn dat we in de stad op zoek gaan naar plekken van onrecht, naar groepen die buiten de boot dreigen te vallen. En we moeten op zoek naar wat er nodig is om dit stukje aarde goed door te geven aan volgende generaties.  

PLEKKEN VAN ONRECHT

Voorzitter: het lijkt in onze stad best goed te gaan, maar het is best moeilijk om recht te doen. En dan zie je mensen in beweging komen, om dat onrecht te bestrijden. Zoals bij de plannen van het Prinsenhof, of bij de omwonenden van de Kruisstraat, of bewoners van de Gasthuislaan. Niet altijd roeren mensen zich of komt het in ons blikveld. Denk aan slachtoffers van huiselijk geweld of van mensenhandel. Juist daar is onze inzet nodig.

BUITEN DE BOOT

Steeds weer moeten we zoeken naar mensen die aan het kortste eind trekken, die geen vuist kunnen maken. In de zorg, maar ook op de woningmarkt, in het openbaar vervoer of bij de energietransitie. Dat zijn vaak niet de mensen die het hardste roepen. Om deze groepen in het vizier te hebben, moeten we ons oor te luister leggen bij mensen die die verhalen wel horen: de belangenverenigingen, vrijwilligersorganisaties, thuiszorgmedewerkers, of de professional in de jeugdzorg. Niet omdat we iedereen kunnen geven waar hij of zij om vraagt. Maar wel omdat je alleen het algemeen belang kunt dienen als je alle belangen hoort en ze vervolgens tegen elkaar kunt afwegen. 

DE AARDE DOORGEVEN

En dan is het steeds weer de uitdaging hoe we de stad zo onderhouden en ontwikkelen dat we haar goed doorgeven aan volgende generaties. Waarbij we onze eigen belangen afwegen tegen de generaties na ons. Dat betekent dat er grenzen zitten aan groei, omdat we anders de leefbaarheid niet kunnen waarborgen in een steeds drukker wordende regio, dat we zorgen voor de broodnodige energietransitie, maar ook voor voldoende groen, en onderhoud en bescherming van gebouwen, wegen en voorzieningen.

CONCRETE ACTIE HIER EN NU

Concrete acties zijn nodig. Ook als de financiële weersomstandigheden niet zo mooi zijn als je had gehoopt, we moeten de spreekwoordelijke boot uit. Het college ziet de uitdagingen op lange termijn, als het gaat om wonen, mobiliteit en energietransitie. Maar neemt veel tijd in het uitwerken van dat grote verhaal, en het vinden van financiële ruimte, terwijl er op korte termijn, en binnen de huidige budgetten, ook keuzes gemaakt kunnen en moeten worden om te werken aan die Delftse Missie.

Want als we niets doen, dan betalen juist de mensen met de laagste inkomens de rekening van de stijgende energiekosten. We stellen voor om een energiecoach aan te stellen – en via vindplaatsen als de voedselbank, het ISF of de financiële winkel aan te bieden dat iemand meekijkt naar de energierekening van mensen met een laag inkomen en op welke wijze mensen daar zelf invloed op kunnen uitoefenen Het is tijd voor concrete actie: want als we armoede willen aanpakken, ligt de sleutel bij kinderen; zij moeten gelijke kansen krijgen en soms een extra steun in de rug zodat we de vicieuze cirkel van armoede kunnen doorbreken. Bijvoorbeeld door bereid zijn om meer te investeren voor Voor- en vroegschoolse educatie dan de Rijksbudgetten dekken. Het is tijd voor concrete actie: want als we willen dat mensen in Delft Waardig oud kunnen worden, dan zijn er nieuwe woonvormen voor ouderen nodig, en om dat echt mogelijk te maken moeten we met corporaties prestatieafspraken maken en projectontwikkelaars verleiden, grond reserveren en particulier initiatief stimuleren Het is tijd voor concrete actie om eenzaamheid aan te pakken, niet door te blijven hangen bij één tijdelijk initiatief als Abtswoude bloeit, maar door veel breder acties inzetten en kijken wat werkt voor wie Het is tijd om concrete actie om ook op het gebied van vervoer werk te maken van de missie voor energietransitie en een leefbare stad in de toekomst. De MobilityHub is misschien een goede, concrete actie. Helaas verzuimt het college het om de keuze om daar 1 miljoen euro in te steken te motiveren. Bij een zogenaamde beleidsarme kadernota, vinden we dus een begrotingswijziging waar een politieke keus - om de grondopbrengst van Nieuw Delft te stoppen in een Mobility Hub - wordt weggemoffeld. Graag een reactie van het college.

VERTROUWEN

Voorzitter, we kunnen en moeten dus concreet, hier en nu, stap voor stap aan de slag. En dat hoeven we niet alleen te doen. In plaats van ons steeds meer als marktpartij te gaan gedragen, die zijn verdiencapaciteit wil verhogen, moeten en kunnen we investeren in het zachte kapitaal van de samenleving: in onze inwoners, in vrijwilligers, verenigingen, en professionals. Zij zijn het die dagelijks onze stad leefbaar maken. Het is onze taak om dat kapitaal de ruimte te geven en te laten groeien. Dat doen we door naar hen te zien, te waarderen en te luisteren naar hun signalen.  En bovenal: door hen te vertrouwen

Als we dan keer op keer horen dat het niet goed gaat met de integratie van Statushouders: laten we dan keuzes durven maken die andere gemeenten ook maken en de begeleiding verlengen van ½ naar 1 jaar. We hebben financiële ruimte bij de bijstandsuitkeringen. Ruimte die je ook kunt benutten ten behoeve van een maatwerk budget voor mensen in de bijstand. In andere steden blijkt dit een erg effectieve maatregel te zijn; je geeft de professional het vertrouwen om snel geld in te zetten en daarmee betere resultaten en kostenbesparing te realiseren. We overwegen voorstellen om dit te regelen. Het college kiest er nu voor om meerjarig overschotten op de bijstand grotendeels in de reserve sociaal domein stoppen, waaruit het actieplan sociaal domein wordt betaald. Het is goed en nodig om binnenkort als raad te praten over de resultaten en de gekozen prioriteiten van dit actieplan. Laten we bij dit actieplan niet uit het oog verliezen dat het om mensen gaat en niet primair om geld besparing. Vertrouwen in de samenleving, geven we ook vorm door een passend subsidiekader. Met een klein beetje overheidssteun kunnen heel veel kapitaal (menskracht, motivatie en uren) kunnen mobiliseren. De CU wacht met smart op de koppeling van het bestuursprogramma aan het subsidiekader en vraagt aan t college wanneer we daar nu eindelijk wat van gaan zien.

FINANCIËN

Tenslotte, voorzitter kom ik toch uit bij de financiën. Want natuurlijk kosten plannen geld – en moeten we structurele uitgaven dekken met structurele inkomsten, moeten we streven naar een beheersbare stadsschuld en een algemene reserve die voldoende buffer biedt voor de risico’s die we lopen en met lagere lokale lasten en ruimte voor investeringen die bijdragen aan de missie om de stad goed door te geven aan volgende generaties.

Er komt ook geld binnen via de toerismebelasting. We lezen dat het Platform Toerisme een voorstel opstelt om de inkomsten uit toeristenbelasting en de uitgaven aan toeristisch beleid met ingang van 2020 structureel te koppelen. Wij zijn benieuwd naar de visie van het college, maar zijn daar zelf geen voorstander van; ook het legen van prullenbakken, het onderhoud aan straten en groen, het aanleggen van parkeerplaatsen en het laten rijden van Openbaar Vervoer draagt er immers aan bij dat mensen een goed verblijf in onze stad kunnen hebben. Of we kunnen de toenemende opbrengsten van de toerismebelasting gebruiken voor het goed herdenken van 75 jaar bevrijding.

75 jaar na D-day mogen we allereerst dankbaar zijn voor het land, voor de stad waarin we leven. Als we iets verder om ons heen kijken weten we dat die vrede, veiligheid en welvaart op heel veel plekken niet vanzelfsprekend is. We zijn hier als raad en college om onze stad te dienen – om vrede te bewaren en recht te doen. En om handen en voeten te geven aan die vrije samenleving waarin er ruimte is voor verschil. Juist in deze zaal kunnen we laten zien dat we ondanks verschil, in staat zijn samen te zoeken naar het goede. Laten we daarbij ons hart spreken: wat drijft ons; welk onrecht willen we bestrijden. Want we hebben geen hekel aan de ander of aan de standpunten van de ander, maar aan onrecht.

Voorzitter, de ChristenUnie doet dit vanuit het besef dat er een Hemelse Vader die zijn Rijk van Recht en Vrede niet afdwingt door tanks en kanonnen. Maar die zijn zoon gaf, omdat hij die wereld zo liefhad. Die liefde die mensen, ook anno 2019 in beweging brengt om het goede te doen en met elkaar te bouwen aan een samenleving van vrede en recht. Mag dat ons inspireren. Ook bij de plannen die zullen landen in de programmabegroting.

 

 

De motie 'waardig ouder worden in Delft' is unaniem aangenomen bij de bespreking van het coaltieakkoord op woensdag 13 juni. Dit is de reactie die Joëlle Gooijer namens de fractie gaf op het akkoord.

Voorzitter,

Vanavond luiden we in deze zaal weer een nieuwe politiek periode in. Een nieuw college staat klaar om aan het werk te gaan – en het is mooi dat er vier nieuwe mensen en een al zittende wethouder bereid gevonden zijn om deze mooie stad de komende vier jaar te dienen als wethouder.

De coalitiepartijen hebben een akkoord getekend: de toekomst in uitvoering. Ik zou er vanavond even aan toe willen voegen: met het verleden als inspiratiebron. Enkele dagen geleden was er namelijk een (ander) historisch moment in deze stad, dat voor velen echter geruisloos voorbij is gegaan. Zondag jl. kwam er namelijk na ruim 600 jaar een einde aan de kerkelijke vieringen in het Prinsenhof. Sinds de 16e eeuw was daar de Waalse Kerk, daarvoor stond er een kapel al sinds 1414. Die Waalse kerk (Eglise Wallone) bood plek aan vervolgde Franse Hugenoten. Willem van Oranje kerkte er; twee van zijn kinderen zijn er gedoopt. Vijf kleinkinderen van hem liggen er begraven. Dat de vieringen nu stoppen, is iets om te markeren. Niet om te treuren over de ontkerkelijking van Nld (hoewel me dat aan het hart gaat), maar om na te gaan of dat ons wat te zeggen heeft:  

Wat zegt ons die historische plek: een plek waar zes eeuwen lang ruimte was voor beleving van het geloof, voor bezinning, voor viering van geboorten, van bruiloften, een plek soms van rouw, maar vooral ook van gemeenschap; voor dingen dus van waarde, die niet in euro’s zijn uit te drukken Een plek ook waar ruimte was voor vluchtelingen, voor een Franstalige gemeenschap. Ruimte dus voor andersdenkenden, voor minderheden.

Dat brengt mij bij deze coalitievorming. Het hoeft geen geheim te zijn dat de CU als kleine, maar fors groeiende, partij, graag mee had gedaan. We hadden een constructief programma en waren graag met partijen in gesprek gegaan om te kijken of we er op inhoud uit zouden komen. Dan is het best even frustrerend om zonder één overleg weer aan de zijlijn te staan – onnodig ook. De gekozen coalitie is vooral een coalitie waar geen van de partijen voor is gaan liggen, terwijl uit beide informatierondes bleek dat geen enkele partij door een partij werd uitgesloten. Vreemd. En dus lijkt dit een coalitie van angst. En een gemiste kans op vernieuwing – het toelaten van andere ideeën of partijen.

De ChristenUnie Delft adviseert het college, indachtig de Waalse kerk, er een eer in te stellen te besturen met de mentaliteit van een minderheidscollege. Zoek draagvlak buiten uw eigen royale meerderheid. En neem de vrijheid om bij onderwerpen buiten het coalitieakkoord als fractie mee te stemmen met voorstellen die u goed vindt van oppositiepartijen.

Op inhoud denkt mijn fractie dat we er in de onderhandelingen uit hadden kunnen komen: we vinden veel goede zaken in dit akkoord:

Het koppelen aan de Global Goals- het verruimt onze blik – naar buiten Delft en naar de toekomst. Solidair zijn met mensen die minder hebben, en met generaties na ons: dat is goed. En mijn collega raadslid Bert had dit waarschijnlijk al voorvoeld: zijn 2 maanden geleden aangeschafte colbertje heeft in de voering alle global goals; er zit zelfs statiegeld op. We onderstrepen de aandacht die terecht uitgaat naar duurzaamheid, energietransitie en klimaatadaptatie. Een grote prioriteit. We zijn blij met de focus op ‘iedereen telt mee’ – dat had een CU zin kunnen zijn. En met extra geld voor het verminderen van armoede en extra aandacht voor schulden. We steunen de inzet op een gezonde economie met banen voor praktisch en theoretisch geschoolden. En we steunen een gezonde mix van woningen in alle wijken. En het bijbouwen van onzelfstandige studentenwoningen (daar dienden we immers zelf een motie over in in oktober 2017) Ook staan we achter de focus op de fiets: er is werk aan de winkel om Delft aantrekkelijker te maken voor de fietser. Om daarmee ook mensen te verleiden om de auto te laten staan of niet aan te schaffen.  Ook is het goed dat het college, lerend van het verleden, aandacht heeft voor een gezonde financiële situatie. Ook nu er weer meer financiële ruimte komt en er geïnvesteerd kan worden. Het is goed dat het een globaal akkoord is. Dat biedt ruimte aan inbreng van andere partijen, maar maakt ook duidelijk dat het aan zal komen op de uitwerking. Wat gaan we echt doen, wat gaat het kosten, en dat zal nog best wel eens politiek debat opleveren de komende jaren.

 

We herkennen als CU de uitdagingen van Delft

Ik noem er drie:

Hoe gaan we om met de stijgende kosten binnen het sociaal domein - hoe kunnen we iedereen helpen terwijl de vraag naar jeugdhulp en Wmo stijgt en de rijksbijdragen dalen? En; hoe goed en nodig het ook is om te streven naar efficiëntie en effectieve zorg; Het doel van de decentralisaties en de transformatie van het sociaal domein is en blijft wat de CU betreft meer oog voor cliënt – die we kennen -  en meer samenhang. Hoe kan Delft groeien (woningen, banen, en toerisme) en toch leefbaar blijven? Delft kent nu al beperkte ruimte, maar heeft toch plannen voor 15.000 extra woningen, voor 10.000 extra banen, voor extra fietspaden, nieuwe stallingen enzo. Dat klinkt mooi, maar lijkt niet allemaal realiseerbaar. Welk belang gaat dan voorop? Student of oudere, starter op de woningmarkt of ex-dakloze? Hoe voorkomen we dat ontwikkelaars bepalen wat in Delft waar gebouwd wordt? De omgevingsvisie is hierbij cruciaal – de CU is benieuwd hoe we die gaan vormgeven. Hoe halen we de klimaatdoelen van Parijs - met als dieperliggende doel: hoe geven we dit stukje aarde door? Het is goed dat het college die urgentie voelt (het als eerste hoofdstuk noemt). De CU blijft de urgentie onderstrepen dat juist ook mensen met lage inkomens hier aan mee moeten kunnen doen en de effecten van moeten kunnen merken.

 

De CU heeft vragen bij een aantal zaken uit die akkoord: De ov-paragraaf is erg kort. Terwijl goed openbaar vervoer – een dekkend netwerk van ov in je stad – van groot belang is voor mensen die zich geen auto kunnen of willen veroorloven. De enige concrete wens, die ook nog eens uit de lucht komt vallen, is dan een onderzoek naar een tram naar het Reinier de Graaf ziekenhuis – een dure, inflexibele oplossing die wordt voorgesteld zonder een analyse van waar nu de knelpunten of witte ov-vlekken liggen. Waar komt dit ineens vandaan – vraag ik aan de coalitiepartijen? De wens voor een poppodium: Natuurlijk moet en kan er ruimte zijn voor nieuwe culturele spelers/ nieuw cultureel aanbod. Mits we als gemeente niet financieel verantwoordelijk zijn gelet op de recente historie met Speakers. Hoe kijken coalitiepartijen hier tegenaan? Wat hebben zij voor ogen? Wat is nu de visie van deze vijf partijen op de lokale lasten: Citaat p 23: We vinden het belangrijk dat lokale lasten bij voorkeur dalen… en in de volgende zin: we streven ernaar dat de kosten niet stijgen? Eerste deel zin lijkt van de VVD - daarna heeft GL hem afgetypt?

 

CU zou aan dit akkoord een aantal dingen willen toevoegen

We waarderen de uitgestoken hand van de coalitiepartijen.

Meer nadruk op openbaar vervoer – In MDRH verband kan het lastig genoeg zijn om onze lokale belangen te verdedigen; we moeten dus goed beslagen ten ijs komen en tijdig formuleren wat er nodig is om ov een beter alternatief voor de auto te laten zijn Meer aandacht voor vrijwilligers en verenigingen: het cement van de samenleving. Er zijn zoveel waardevolle initiatieven in onze stad – cultureel, sociaal. Wat voor bestuur bent u/ zijn wij voor hen? De ambitie om de lokale lasten naar beneden te brengen. Niet allen de OZB naar het gemiddelde van de grootste gemeenten, maar ook de riool en reinigingsheffing. Bijv. een actieplan om het aantal kg restafval te verminderen (vlg. Leidschendam Voorburg – ook Avalex) Wat we echt onvoldoende terugvinden in dit akkoord is de aandacht voor onze ouderen / senioren. Wat hebben zij nodig om in onze stad waardig ouder te kunnen worden? De CU heeft in maart een actieplan waardig ouder worden gelanceerd omdat we vinden dat er bijvoorbeeld moet worden geïnvesteerd in aantrekkelijk vrijwilligerswerk, goede ondersteuning van mantelzorgers, omdat er een ouderenwoonakkoord moet komen, en een lokale aanpak van eenzaamheid. Met de uitdrukkelijke wens dat andere partijen, maar ook ouderenbonden, vrijwilligersorganisaties en zorg- en welzijnsorganisaties zich aansluiten.

> We dienen vanavond samen met CDA en VVD een motie in om hier meer aandacht aan te besteden, in de uitwerking van het coalitieakkoord in het bestuursprogramma

We willen daarbij de suggestie doen om binnen het college één wethouder aan te wijzen die plannen toetst aan de belangen van ouderen – of het nu gaat om het ontwerp van de openbare ruimte, de ov-plannen van de MRDH of het culturele aanbod in de stad.

Voorzitter, het is een akkoord op hoofdlijnen, waar nog veel moet worden uitgewerkt – in een bestuursprogramma in bugdetten. Wethouders moeten aan de slag met de raad. Wat de CU betreft houden we daarbij steeds voor ogen: 

Voor wie doen we het?

Doen we het goede, voor de juiste mensen? Verkleinen we kloven? En – voorzitter - ‘het goede’ is niet altijd meetbaar. Sociale gerechtigheid is wat anders dan meetbare doelen- en is niet af te dwingen met outcome financiering of realistische begrotingen en correcte jaarrekeningen.

Het is goed om kritisch te zijn waar we ons geld aan uitgeven en daarover zullen we ook van mening verschillen in deze zaal. Maar laten we daar niet stoppen met nadenken of we het goede doen.

Er is terugkijkend naar de historie genoeg af te dingen op de handelswijze van onze vader des vaderlands – Willem van Oranje. Maar hij streed voor de vrijheid van ons volk en ons land voor een goede zaak.

Daarmee zijn we terug in het Prinsenhof. En bij het vertrek van de laatste kerkelijke gemeente uit dit gebouw. Eén laatste waarschuwing: Laten we in alle ambities, investeringen en actieplannen ook oog hebben voor wat stilletjes verandert of verdwijnt (kerken, sociale verbanden, winkels (bv. Piet Vonk), groen, rust, stabiele gezinnen) – voor wat waarde heeft, maar waarvan je pas ontdekt hoe waardevol als het verdwenen is.

In de wetenschap dat als we aandacht geven aan wat klein en kwetsbaar is, soms ook weer op kan bloeien. Daarin weten we ons als CU geïnspireerd door de Bijbel waarin we leren dat God juist omziet daar wat klein en kwetsbaar is en dat ook van ons vraagt; en zo vrede en recht én hoop brengt in deze wereld – en dus ook in deze tijd in deze stad.

Voorzitter, we zullen instemmen met de benoeming van de wethouders – en wensen hen veel wijsheid en de juiste inspiratie toe bij het uitoefenen van hun ambt.

Tot slot onze lijsttrekker! "Mijn naam is Joëlle Gooijer. Mijn hart ligt in Delft, waar ik 14 jaar woon, én in de ouderenzorg, waar ik bijna 20 jaar werk. Ik probeer recht te doen aan mensen die in de samenleving niet (meer) mee lijken te tellen. Want iedereen is waardevol en verdient het om gehoord te worden. In de gemeenteraad heb ik me de afgelopen jaren ingezet voor hen die geen stem hebben: bijvoorbeeld voor mensen met dementie, voor mensen met schulden of voor kinderen die in armoede opgroeien. Ik ben dankbaar voor al die vrijwilligers en professionals die zich daarvoor inzetten. Als gemeente moeten we dat koesteren en ondersteunen. Ik ben gemotiveerd om ook de komende jaren namens de ChristenUnie steeds weer op zoek te gaan naar hen die tussen wal en schip dreigen te vallen. Mag ik rekenen op uw stem?!" De volledige kandidatenlijst is te vinden op delft.christenunie.nl