Poliflw

Stille armoede onder kwetsbare ouderen

Het bejaardenhuis van weleer bestaat niet meer.

Het was de plaats waar je rustig woonde en waar je verzorgd werd. Zonder financiële kopzorgen over zaken zoals huurtoeslag, dagbesteding, een warme maaltijd of kwijtschelding van gemeentelijk belastingen.

Dat bejaardenhuis heet nu “Woon-Zorgcentrum. De uitvoering voor zorg en wonen staan sinds 1 januari 2015 los van elkaar. Dit heeft grote gevolgen voor haar bewoners.

Helemaal naar de mores van onze tijd worden de kwetsbare ouderen in ” hun eigen kracht” gezet. Heb je ondersteunende maatregelen nodig, dan moet je dat als oudere zelf regelen. Dit kan de aanvraag voor een rolstoel zijn, de dagbesteding, huishoudelijke ondersteuning en bijvoorbeeld zittend ziekenvervoer. Je moet naar het gemeentehuis, je neemt contact op met de (zorg)verzekering, met de huisarts of specialist. Met het gevolg dat je wordt voorzien van een dikke stapel aanvraagformulieren.

Wonen in een woon-zorgcentrum is duurder dan wonen en leven in een sociale huurwoning. Dit komt door de huurprijs van een appartement, die hoger is dan de huursubsidiegrens ( 710,68 euro). Huursubsidie compenseert de hogere huurkosten niet! Die zijn voor rekening van de huurder. En vergeet de servicekosten van 48,- euro per maand niet. Wat rest is een sober leven. Zonder vakantie, zonder een borreltje of een sigaret. Zonder een cadeautje voor de (klein)kinderen.

De financiële vogelvlucht voor een alleenstaande ziet er dan zo uit! Inkomsten: AOW + toeslagen + warme maaltijd: 1610,- euro. Noodzakelijke uitgaven: Huur, was, voeding, energie etc.: 1810,- euro Zonder inkomens ondersteuning komt een alleenstaande dan 200,- euro per maand tekort.

Hoe bereiken we de ouderen om hen te wijzen op hun recht?

Uit het overzicht van de gemeente blijkt dat er maar enkele mensen Bijzondere Bijstand krijgen voor de dagelijkse warme maaltijden. Er wordt wel goed gebruik gemaakt van de collectieve aanvullende zorgverzekering en de participatiebijdrage.

De gemeente slaagt er echter niet in om ouderen goed te informeren. Heel vaak weten ze niet waar ze voor hun welzijn recht op hebben. Schaamte is een hoge drempel. “Hun hand op te moeten houden” past niet bij hun levensopvatting.

In Gemert-Bakel heeft een kwart van de 5500 AOW’ers uitsluitend een AOW-uitkering. Dat zijn ongeveer 1400 ouderen. Een groot aantal van hen is zeer kwetsbaar en moet gebruik maken van veel extra voorzieningen. Dus hebben zij ook extra onkosten. Mensen in het woon-zorgcentrum krijgen er nog een hoge woonlast bij.

Wat wil de PvdA bereiken:

Dat de gemeente deze kwetsbare ouderen actief opzoekt. Dat zij hen helder voorlicht over alle vormen van ondersteuning. Dat het niet de schuld van de oudere is, als ze geld te kort komen. Het is een gevolg van de wettelijke scheiding tussen de zorg- en woonkosten. Dat de gemeente een praktische oplossing op maat biedt door deze groep van kwetsbare ouderen Categoriale Bijzondere Bijstand te verlenen. Voor inkomensondersteunende maatregelen moeten vaak meerdere organisaties benaderd worden. Het is voor veel ouderen nagenoeg onmogelijk alle gevraagde documenten te verzamelen en in te vullen. De PvdA wil op heel korte termijn een vereenvoudiging van de aanvraag procedures.               Dat één formulier  voldoende is voor alle minimavoorzieningen. Dat zolang de ouderen meerdere formulieren moeten invullen  zij steun krijgen van een medewerker van het gebiedsteam. Dat de gemeente in overleg gaat met de professionele zorgverleners en ook met de vrijwilligers van de zorgteams, de zorgcoöperatie Gemert, de Stem van Bakel en de

Cliëntenraad voor Werk en Inkomen en participatie om te kijken hoe we ouderen, die niet meer kunnen terugvallen op mantelzorg, blijvend een houvast kunnen bieden. Namens de PvdA, Jeanine van Cronenburg

Het bericht Stille armoede onder kwetsbare ouderen verscheen eerst op PvdA Gemert-Bakel.