Poliflw

In iedere maatschappijvorm zijn er mensen die niet of in mindere mate kunnen bijdragen, het resterende deel van de bevolking produceert meerwaarde, waarmee ten dele de consumptie van dat afhankelijke deel kan worden ingevuld. Maar onder kapitalistische verhoudingen eigenen de kapitalisten zich die meerwaarde bijna geheel toe. Veel liberalen denken dat onze verzorgingssamenleving onbetaalbaar is geworden. Wat ze bedoelen is dat er niet voldoende meerwaarde in hun zakken terechtkomt. Voor sommige liberalen is het basisinkomen daarmee een geldig alternatief geworden. Het aantal mensen dat afhankelijk is van sociale ondersteuning wordt echter niet kleiner met dit systeem. De ongelijkheid wordt wel groter en dat leidt weer tot kansen om de arbeidersklasse te verdelen en de aandacht af te leiden van het werkelijke probleem:kapitalisme.

Iedereen wil graag meewerken aan de maatschappij en zijn bijdrage leveren. Als je de kans krijgt om een bijdrage naar vermogen te leveren kun je trots op jezelf en je werk zijn. Een basisinkomen leidt tot een situatie waarin mensen verteld kan worden dat ze niet moeten zeuren bij werkloosheid omdat ze toch immers een 'basisinkomen' hebben. Bij invoering van het basisinkomen hoeft er niet langer invulling gegeven te worden aan het mensenrecht van zinvolle arbeid. Wie doet nog het ondankbare werk? Liberalen geloven toch in marktwerking? Als er vraag is en geen aanbod, gaan de prijzen omhoog, toch? Waarom geldt dat niet voor de arbeidsmarkt?

Een basisinkomen, is dat voldoende om van te leven? Waarschijnlijk niet. Toch komt het in de plaats van een werkloosheids- of ziekte-uitkering waar wel van te leven valt, al is het minimaal. Op deze manier schiet het basisinkomen zijn doel voorbij. Als er met behoud van uitkering gewerkt kan worden dan was er een volwaardige arbeidsplaats! Die moet dan ook volwaardig betaald worden!

Veel liberalen denken dat een basisinkomen de extreme armoede tegen zal gaan [en de voor kapitalisten noodzakelijke koopkracht zal handhaven] en mensen die niet in staat zijn te produceren deel te laten uitmaken van de consumptiemaatschappij. Echter hoeveel is voldoende? Het basisinkomen is immers voor iedereen gelijk. We geven het basisinkomen voor een alleenstaande aan een gezin met kinderen. Dan is het niet genoeg. We geven het basisinkomen van een gezin met kinderen aan een alleenstaande. Misschien is het dan wel te veel?! Een basisinkomen leidt in ieder geval tot grotere ongelijkheid en spanningen in de maatschappij en leidt de aandacht af van het werkelijke probleem: kapitalisme.

Op de arbeidsmarkt is een gegarandeerd basisinkomen een mooie reden om minder te betalen. Een basisinkomen is geen antwoord op de vragen van vandaag. Het levert geen antwoord op de voortschrijdende vervuiling van onze planeet, door overbevolking en overconsumptie. Een basisinkomen leidt tot individualistisch denken en verminderde solidariteit. Het is geen oplossing voor de massawerkloosheid en crisis die ons treffen. We moeten toe naar een situatie waarin geldt dat eenieder naar vermogen bijdraagt en naar behoefte ontvangt. Die situatie heet'socialisme'

‘Als eerste moeten we af van vooroordelen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, ‘ stelt lijsttrekker Helma Oostelbos bij het FNV-debat. ‘Mensen moeten eerlijk loon krijgen voor eerlijk werk. Een tegenprestatie eisen van mensen die een uitkering hebben, past daar niet bij.’

Daarnaast pleitte Oostelbos voor economische zelfstandigheid voor vrouwen. ‘Slechts een op de vier vrouwen is economisch zelfstandig. Nog geen 25% heeft een inkomen van 900 euro of meer. Zij verdienen beter!’ aldus de SP-lijsttrekker.

Oostelbos maakt zich zorgen over de gevolgen van de loondispensatie, zoals is aangekondigd in het regeerakkoord van CDA, D66, VVD en ChristenUnie. Bekijk hier wat ze zei:

De afgelopen vijf jaar is twintig miljoen euro uitgegeven aan wachtgeld, dat is de speciale regeling voor politici die werkloos worden. Politici krijgen veel langer een uitkering dan gewone werknemers. Ook kunnen politici vaak een aanvulling krijgen als zij een nieuwe baan hebben. Bovendien krijgen oud-politici veel meer steun bij het zoeken naar een nieuwe baan en hoeven zij vijf jaar voor hun pensioen niet meer te solliciteren. Ronald van Raak maakt een wet om een einde te maken aan deze speciale regeling. Hij presenteerde zijn plan bij EenVandaag:

Van Raak: ‘Als politici wetten maken die gelden voor mensen die werkloos worden, dan moeten die regels ook voor politici zelf gelden. Speciale regels voor politici die werkloos worden zijn niet meer van deze tijd. Op de WW wordt steeds meer bezuinigd, evenals op de ondersteuning bij het vinden van nieuw werk. Ik ben daar tegen. Maar als politici besluiten om dit soort voorzieningen slechter te maken, dan moeten ook de voorzieningen voor hen zelf worden aangepakt. Mijn wet zal dit soort discussies in de toekomst voorkomen, omdat voor politici dan gewoon de WW gaat gelden.’

Terwijl volgens Rutte “iedereen erop vooruit gaat”, worden jonggehandicapten met een Wajong-uitkering per 1 januari 2018 vijf procent gekort. Deze mensen kunnen er niets aan doen dat ze een arbeidsbeperking hebben. Daarom moet deze pestkorting per direct van tafel.

Foto: SP

Het college wil oude tijden laten herleven. Met het aanpassen van de verordening wet werk en bijstand opent het college de mogelijkheid tot het gedwongen te werk stellen van uitkeringsgerechtigden. Krijgen we nu dan de Amstel-Veenkolonie?

Terwijl zij er niets aan kunnen doen, worden ook in Amstelveen vooral de mensen aan de onderkant van de samenleving gepakt. Mensen in een uitkering pesten door ze een ‘Tegenprestatie naar vermogen’ op te leggen, wat een regelrechte tewerkstelling is. Dit terwijl ze dolgraag aan het werk willen, uiteraard wel tegen een fatsoenlijk loon.

Raadslid Patrick Adriaans: “Het onzalige plan van het college, ingegeven door Den Haag, moet zo snel mogelijk van tafel. Tegenprestatie voor een uitkering, ja, maar dan wel gericht op het vergroten van de kansen op de arbeidsmarkt, zoals sollicitatie en (goede) re-integratie, en niet doelloos mensen taken laten verrichten of erger nog ondermijning van het minimumloon. En fraudeurs moeten we altijd hard aanpakken, daar hebben we de instrumenten voor. Dit is er geen.”

Mensen in een subsidiebaan zien hun werkplek verdwijnen. Zij krijgen te maken met forse inkomensderving en komen uiteindelijk ook in de bijstand terecht, om daar dan wellicht weer een tegenprestatie naar vermogen te moeten leveren.

De SP zal in de raadsvergadering van 14 december ’11 een tweetal amendementen en een motie indienen om te voorkomen dat deze mensen zomaar opzij geschoven worden. Een langere tijd voor de mensen in de subsidiebanen, en geen tewerkstelling maar een op toeleiding naar de arbeidsmarkt gericht beleid.

Raadslid Patrick Adriaans: “Werk is een groot goed, het is de beste remedie tegen sociale uitsluiting. Maar dat is het alleen als het ook loont, we hebben steeds meer werkende armen, ook in Amstelveen. Een fatsoenlijke baan voor een fatsoenlijk loon, dat is wat wij nastreven. Daarom komen wij op voor de subsidiebanen, en daarom zijn wij tegen de verderfelijke ‘Tegenprestatie naar vermogen’”