Poliflw

Het is tijd voor actie tegen racisme en discriminatie. GroenLinks presenteert samen met Denk, VVD, CU-SGP, D66, PvdA en CDA het voorstel Tegen discriminatie, voor gelijkwaardigheid.

Met dit actieplan zetten we stappen tegen discriminatie en voor gelijke kansen van alle Rotterdammers. Benieuwd naar onze ideeën om discriminatie en racisme tegen te gaan? Lees het voorstel hier.

Dinsdag 14 juli is in de Rotterdamse gemeenteraad de voorjaarsbrief 2020 en het herstelplan ‘Rotterdam uit de crisis’ besproken. SP Rotterdam fractievoorzitter Aart van Zevenbergen nam deel aan de raadsvergadering en hij diende namens de Rotterdamse SP fractie zeven voorstellen in: ''De tijd van eigen schuld, dikke bult is afgelopen, Rotterdammers weten nu dat ze niet schuldig zijn aan de situatie waarin ze zitten. Rotterdammers willen verandering en verbetering.'' 

SP Rotterdam fractievoorzitter Aart van Zevenbergen: ''Vorig jaar haalde ik hier in de raad onze huisfilosoof Marx aan. We kennen de beroemde uitspraak wel: de filosofen, of zoals ik het zie, deze wethouders, hebben de wereld, oftewel Rotterdam, verschillend geïnterpreteerd, maar het komt er op aan haar te veranderen. De verandering kwam er inderdaad. Plots en helaas negatief en niet door onze filosofen of wethouders.

Want zoals nooit tevoren, veranderde ineens het reguliere leven in Rotterdam en elders tijdens de coronacrisis. Een virus waar we niet op voorbereid waren. Volgens sommige is het niet rendabel om op zoiets te voorbereiden, want het lijkt geld te kosten en geen winst op te leveren in enge economische ramingen die de wereld beperken. 

We hebben met z’n allen gezien en gevoeld dat het leven niet op winst draait, maar dat menselijke waarden, zoals hoop, vertrouwen, solidariteit ons vooruit brengen. Kijk maar naar onze helden in de zorg. Laten we bouwen aan een sociaal Rotterdam. De tijd van eigen schuld, dikke bult is afgelopen, Rotterdammers weten nu dat ze niet schuldig zijn aan de situatie waarin ze zitten. Rotterdammers willen verandering en verbetering. 

In het herstelplan wordt er vreemd genoeg alleen gesproken over individuele verantwoordelijkheid, maar niet over de verantwoordelijkheid die instanties hebben en onze gedeelde verantwoordelijkheid. Wat voor Rotterdam willen we met z'n allen? Dit college haalt alles uit de kast om terug te keren naar zoals het was. Ik kan me herinneren dat de Rotterdamse VVD fractievoorzitter zei dat we, wat hem betreft, zo snel mogelijk moeten terugkeren naar een Rotterdam pre-corona. Wat de SP fractie betreft is het nu tijd voor georganiseerde solidariteit in Rotterdam.

Als ik 1 ding geleerd heb van Corona is dat we bescheiden moeten zijn. En dat het echte kapitaal zit in het goed kunnen zorgen voor onze medemensen.

Wat hebben we het benauwd gehad toen we onze zorgmedewerkers zonder beschermingsmiddelen hun werk lieten doen. Ik had last van plaatsvervangende schaamte voor mijn overheid. Onvoldoende IC plaatsen mede doordat we door bezuinigingen te weinig zorgmedewerkers hadden. Voor onze dakloze medemensen konden en kunnen we de 1,5 meter niet garanderen in de opvang. Zoveel mensen hebben geen vaste baan en werden gewoon werkloos. Het huidige, liberale systeem heeft gefaald!

'Kansen voor iedereen', zegt het college. Wij zeggen liever: naast kansen ook zorg, om en voor wie dat nodig heeft. Niet iedereen is in staat om te functioneren in een 'kansenmaatschappij'. Ze hebben behoefte aan een overheid die om hen geeft en barmhartigheid toont.

Op het gebied van wonen liggen het college en de SP helaas mijlen ver uit elkaar.

Als ik dan lees: “Ieder die dat wil, moet een huis kunnen vinden dat past bij zijn of haar wensen” Dan schieten de tranen me in de ogen. Was het maar waar. De praktijk is totaal anders.

Starters die een huis willen huren of kopen in Rotterdam ondervinden dat dagelijks. Denk vooral aan jongeren, leraren, verpleegkundigen en agenten. Allemaal willen ze in deze stad komen of blijven wonen. Ondertussen roven de beleggers de woningen voor onze neus weg!

Over ondermijnende criminaliteit gesproken.

Ik las in de voorjaarsbrief dat het Rotterdam van juni 2020 een ander Rotterdam is dan in januari 2020. Daar ben ik het daar helemaal mee eens. Alleen krijg ik sterk de indruk dat dit college daar weer zo snel mogelijk naar toe wil. Een Rotterdam waar alleen nog plaats is voor de arrivés met een dikke portemonnee. De SP wil daar niet naar terug.

Laten we beginnen met iets positiefs. Ik denk dat we de Rotterdammers aan ons kunnen binden en een handje kunnen helpen. Ik heb daarom een motie: een waarborgfonds voor starters op koopwoningmarkt. Daarmee willen we starters helpen, die niet genoeg vermogen of eigen inkomen hebben, om een acceptabele hypotheek te krijgen. Het waarborgfonds, geeft dan als het ware extra zekerheid bij de bank, maar komt pas in actie als er problemen zijn. Ik verzoek de mogelijkheden hiervoor uit te zoeken en uit te werken.

Wij hebben meerdere keren voorgesteld om kopers van woningen te verplichten daar ook zelf in te gaan wonen. Al is deze maatregel maar tijdelijk. Beleggers krijgen daardoor minder kans in Rotterdam en de Rotterdammers meer kans. Wij zijn ervan overtuigd dat daarmee een gunstig effect te halen is voor de huizenprijzen.

Het college wil vooral de kansen voor midden en sociale huur verbeteren door meer bij te bouwen. Mijn voorstel is niet alleen meer bij te bouwen maar ook meer bij te sturen! Door onder andere woningbouworporaties te verbieden hun sociale woningvoorraad te verkopen bijvoorbeeld. Ik zie het nog regelmatig gebeuren. Als de corporaties echt niet anders kunnen moet de gemeente de woningen op kopen.

In de voorjaarbrief komt slechts éémaal het woord betaalbaar wonen voor. En dan gekoppeld aan de aanvraag voor impulsgelden vanuit het Rijk. Om te voorkomen dat we deze gelden gaan gebruiken om te slopen, dienen we de motie 'Geen impulsgelden voor het slopen van wonigen' in.

Wat wonen betreft wil ik het ook hebben over het NPRZ. En dan vooral over de pijler wonen. De burgemeester is voorzitter van het NPRZ.

Ik volg het NPRZ al een aantal jaren en ik zie in de praktijk de resultaten. Ik zeg dat het NPRZ vooral een Gentrificatie motor is en het contact met de zuiderlingen aan het verliezen.

De SP waarschuwt herhaaldelijk dat het niet pluis is. Als we wonen in Rotterdam en ook Zuid echt toegankelijk willen houden zeg ik nogmaals. Evalueer daarom snel de werkwijze en plannen van de pijler wonen van het NPRZ.

De werkloosheid neemt toe. Jongeren, zzp.ers, flexwerkers allemaal slachtoffer van de flexibilisering en zogenaamde modernisering van de arbeidsmarkt. Een wrang bewijs dat het systeem heeft gefaald. Nooit meer terug naar een systeem van uitbuiting en onzekerheid voor de werknemers.

Ik had de hoop dat het linkse gedeelte van dit college ietsje harder op de trom zou hebben geslagen, maar blijkbaar durft men niet tegen de populaire VVD op.

We zijn het eens met de investering in de enorme omscholing van het arbeidspotentieel. Dat is een goede investering. Ik hoop dat het college naast investeringen van de overheid ook zal inzetten op bijdragen van het bedrijfsleven.

Een ander thema van de SP is het afbrokkelende vertrouwen in de overheid. Ik heb het vaker gezegd, dat is funest. Het is niet gek dat veel Rotterdammers niets meer durven aanvragen bij de belasting en in toenemende mate ook bij W&I. We hebben in groeiende mate een vooringenomen overheid met een negatief mensbeeld. De burger is de vijand. Veel Rotterdammers zijn het slachtoffer geworden van een criminele belastingdienst. Een door en door zieke organisatie. Reken maar dat de twee uitstekende staatssecretarissen een megaklus hebben.

Wij dienen de motie 'Een frisse en eerlijke start' in zodat de gemeente Rotterdam een vangnet organiseert voor slachtoffers van de belastingdienst. Gelukkig is er in de raad en in het college brede steun hiervoor.

De geplande sloop van de Tweebosbuurt is nog steeds een schandvlek van deze college. Niemand lijkt in staat om tot een goede oplossing te komen. We zitten inmiddels in een 'lose-lose' scenario, terwijl het scenario 'win-win' voor het oprapen lag. Bestuurlijk arrogantie en hebzucht is daar de oorzaak van. Het college past de strategie van verschroeide aarde toe in de Tweebosbuurt. Men moet zich diep en diep schamen.

We moeten investerend uit de crisis komen daar is de SP van overtuigd. Investeren in vergroening en verduurzaming is iets waar de SP altijd enthousiast voor is. Minder vliegen en minder uitstoot etc.

We willen wel groen en sociaal investeren. Dat is ook de reden waarom de SP moeite heeft met alleen maar mooie parken voor de Happy Few. Want door het woonbeleid van de andere kant van het college zal dat het resultaat zijn.

Daarom wil de SP nog eens goed met het college om tafel voordat we zullen instemmen met de investeringen en de veranderingen in de investeringsmethodiek. Zoals het nu wordt voorgesteld kunnen we jaarlijks de gaten in de begroting opvullen met Enecogelden door verkoop van Eneco. En met deze plannen zal dat Eneco geld dan alleen bestemd worden voor de Yuppen in onze toekomstige stad. Het is helaas niet anders. En daarom moet het anders''

Bijlage: 

sp_motie_behoud_sociale_huurwoningen.pdf

sp_motie_impulsgelden_sloop.pdf

sp_motie_waarborgfonds_starters_koopwoning.pdf

sp_motie_solidariteitsfonds.pdf

sp_motie_corona_hulp_onder_de_loep.pdf

sp_motie_een_frisse_en_eerlijke_start_aangenomen.pdf

sp_motie_hulplijnen_aangenomen.pdf

Door fractievoorzitter Lies Roest.

Het is vandaag 14 juli. Iets meer dan twee jaar geleden stond ik hier voor het eerst als fractievoorzitter. Een kersvers en ambitieus coalitieakkoord stond op de agenda: Nieuwe energie voor Rotterdam. De vuurdoop voor onze coalitie en ook voor mij als fractievoorzitter.

Inmiddels zijn we twee jaar verder. En wat we tweejaar geleden niet hadden kunnen vermoeden: de wereld staat op haar kop. Hoewel veel mensen het gevoel hebben dat het leven langzaamaan terugkeert naar normaal, zijn we daar nog lang niet. Nog steeds moeten wij fanatiek onze handen wassen, kunnen we vrienden en familie nog geen knuffel geven en vergaderen we nog grotendeels digitaal. Bovendien staan we nog maar aan het begin van een flinke economische crisis, waarvan de maatschappelijke gevolgen hun sporen na zullen laten in onze samenleving.

Crisis zet alles op scherp Dat is een beangstigend vooruitzicht. Maar tegelijkertijd schept deze crisis ook helderheid. Het is nóg duidelijker hoe belangrijk groen, schone lucht en een fijne leefomgeving zijn. Het is nóg duidelijker hoe belangrijk het is de ongelijkheid in onze samenleving terug te dringen. En het is nóg duidelijker hoe belangrijk goede zorg, goed onderwijs en een sterke publieke sector zijn voor het voortbestaan van onze maatschappij. De mensen in de zorg, in het onderwijs, in de schoonmaak en in de hulpverlening verdienen naast onze lof en waardering een beter salaris. Niet alleen nu, maar structureel.

Omdat nu meer mensen dan ooit doordrongen zijn van deze zaken, ontstaat er momentum. Momentum om, met deze crisis als katalysator, oneerlijke en onduurzame systemen te veranderen. We staan op een kruispunt, en het is heel duidelijk welke afslag we moeten nemen. 

Neem klimaatcrisis net zo serieus als coronacrisis GroenLinks wil werken aan een wereld waar we de klimaatcrisis net zo serieus nemen als de coronacrisis. Waarin we werken aan schone en gezonde lucht, duurzame energie, een groene omgeving en een circulaire economie. Waarin jongeren niet langer hoeven te staken om aandacht te vragen voor klimaatverandering, en we de opwarming van de aarde eindelijk een halt toeroepen.

Geen checklists maar aandacht voor patiënten GroenLinks wil werken aan een wereld waar goede zorg toegankelijk is voor iedereen. Waarin artsen en verpleegkundigen niet worden afgerekend op checklists die moeten worden afgevinkt, maar worden gewaardeerd voor hun kunde en empathie. Waarin mensen die zorg nodig hebben weten waar ze terecht kunnen en niet van het kastje naar de muur gestuurd worden.

Jongeren verdienen ook baanzekerheid GroenLinks wil werken aan een wereld waarin bestaanszekerheid een recht is. Waarin jongeren net zoveel baanzekerheid hebben als ieder ander, en flexwerken of zzp’en weer een keuze wordt in plaats van de enige optie om te overleven. Waarin we niet langer de armste mensen met een enorme bureaucratie opzadelen om aanspraak te maken op een toeslag, terwijl voor grote multinationals de rode loper wordt uitgerold.

Vliegende start Rotterdam is de stad van opgestroopte mouwen. En de coronacrisis laat ons zien dat de noodzaak om de handen uit de mouwen te steken groot is. Gelukkig heeft dit college al een vliegende start gemaakt. Er is een Rotterdams klimaatakkoord gesloten, om samen met de Rotterdammers en het Rotterdamse bedrijfsleven te werken aan het terugdringen van klimaatverandering. Er zijn leer-werk-akkoorden gesloten om de mismatch op de arbeidsmarkt aan te pakken en jongeren een eerlijke kans te bieden op een goede baan. Er is geïnvesteerd in taaltrajecten voor laaggeletterde Rotterdammers, meer ruimte voor fietsers en voetgangers, een ambitieuze schuldenaanpak voor de Rotterdammers met financiële problemen, en we bouwen meer huizen dan ooit tevoren om het hoofd te bieden aan de woningnood die steeds groter wordt. Er is een noodfonds ingesteld voor culturele instellingen en sportclubs die door de coronacrisis in de problemen zijn gekomen. En afgelopen week maakte het college bekend dat we de komende jaren méér geld uittrekken voor de zorg, zodat iedere Rotterdammer die zorg nodig heeft, die zorg ook krijgt. Bovendien gaan we de komende jaren investeren in zeven prachtige stadsprojecten, die onze stad mooier, groener en toegankelijker maken en bovendien zorgen voor extra werkgelegenheid. Wij zijn trots dat wij als GroenLinks deel uitmaken van dit stadsbestuur, dat samen met de Rotterdammers bouwt aan de stad van de toekomst.

Trots op de Rotterdamse gemeenteraad Natuurlijk doet het college dat niet alleen. Het is aan ons, gemeenteraad van Rotterdam, om hen te voeden met ideeën, kaders te stellen voor de uitvoering van hun plannen, en te controleren of zij hun werk goed doen. Ik ben er ook trots op dat ik onderdeel uitmaak van de Rotterdamse gemeenteraad, een raad die eigenzinnig is als geen ander, waar het af en toe flink kan knetteren, maar waar ook de handen ineen geslagen worden als dat nodig is. Dat hebben we afgelopen jaar gedaan, met een raadsonderzoek naar geweld tegen vrouwen, nadat drie jonge vrouwen gruwelijk om het leven zijn gebracht door jaloerse mannen. Dat hebben we afgelopen maanden gedaan, met een raadsenquête naar het warmtebedrijf, waar een aantal collega’s enorm veel tijd en energie in steken (waarvoor dank!) en waar het laatste woord nog niet over gezegd is. En dat hebben we vanochtend gedaan, door met zeven verschillende partijen die vrijwel het hele politieke spectrum bestrijken, een gezamenlijk initiatiefvoorstel in te dienen over de bestrijding van discriminatie. 

Ook mijn fractie maakt van deze gelegenheid gebruik om onze raad en het college nog een aantal zaken mee te geven. Daarvoor hebben wij een drietal moties, die passen bij de prioriteiten die ik zojuist heb geschetst:→ Versnellen woningisolatie voor duurzame werkgelegenheid  → Versterk sociale impact van stadsprojecten  → Crisisaanpak jeugdwerkloosheid 

Bekijk hieronder de aftermovie van De Rotterdamse Klimaatmars 2019. 

Het was gezellig, energiek en hard nodig! Bedankt voor je komst. We zien je graag bij de Klimaatstaking in Den Haag op 27 september. Tot dan!