Poliflw

De uit Berghem afkomstige Anne Knijnenburg werd vorig jaar Nederlands kampioen op de 800 meter. Door blessureleed besloot Anne noodgedwongen een carrièreswitch te maken naar het wielrennen. Een keuze waar ze geen spijt van heeft.

Op 28 juni om 19.30 uur lost Anne het startschot bij de Paul Peters Tribuneloop voor  de 5 en 10 km. Gezamenlijke  start op Linkensweg 40 in Oss.

Wij wensen iedereen fijne feestdagen en een sociaal, solidair en gelukkig 2023!

Adres: Griffioenlaan 1, 3526 LA Utrecht. De mensen die zich via utrecht@sp.nl hebben aangemeld krijgen daarvan via e-mail bericht.

NB: de bus is vol, je kunt alleen nog mee als mensen zich afmelden.

Op 21 april is onze Sunita Biharie geïnstalleerd als wethouder in Apeldoorn. Met de mooie portefeuilles Werk & Inkomen, Welzijn en Sport.

Onderwerpen:Welzijn (jongerenwerk en sociale basis)ArmoedebestrijdingWerk en InkomenInclusieBreedtesportAsiel en opvang

Wij zijn enorm trots en blij met Sunita als wethouder en hebben er alle vertrouwen in dat zij heel veel kan en gaat betekenen voor Apeldoorn!Voor en vooral samen met de inwoners! 

Op 21 april is onze Sunita Biharie geïnstalleerd als wethouder in Apeldoorn. Met de mooie portefeuilles Werk & Inkomen, Welzijn en Sport.

Onderwerpen:Welzijn (jongerenwerk en sociale basis)ArmoedebestrijdingWerk en InkomenInclusieBreedtesportAsiel en opvang

Wij zijn enorm trots en blij met Sunita als wethouder en hebben er alle vertrouwen in dat zij heel veel kan en gaat betekenen voor Apeldoorn!Voor en vooral samen met de inwoners! 

Internationale vrouwendag staat elk jaar op 8 maart in het teken van strijdbaarheid en het gevoel van solidariteit van vrouwen overal ter wereld, meestal aan de hand van een specifiek thema. Dit jaar staat het in teken van #Break the Bias. Dit statement is een oproep om ons uit te spreken tegen stereotypering, vooroordelen en discriminatie en vraagt ons om in te zetten voor inclusiviteit, diversiteit en gelijkheid.

Monique, nummer 2 op de lijst heeft een hekel aan positieve discriminatie. Het opzettelijk bevoordelen van vrouwen wanneer er sprake is van gelijke geschiktheid is voor Monique uit den boze.

Annemiek, nummer 4 op de lijst, vindt het erg vreemd dat er nog steeds geen gelijke lonen zijn voor mannen en vrouwen die hetzelfde werk doen. Vrouwen verdienen minder. Vooral in hogere functies loopt het verschil tussen vrouwen en mannen op. Vaak op basis van criteria die niet belangrijk zijn voor de functie.

Marga, nummer 10 op de lijst, wil meer respect voor vrouwen. Het hele me-too gebeuren laat zien dat in veel gevallen respect voor vrouwen ver te zoeken is. Machtsmisbruik en daarmee seksueel grensoverschrijdend gedrag komt te vaak voor en moet bestraft worden.

In de raadsvergadering van afgelopen juli hebben wij Zevenaar een dictatuur genoemd. Hier ontstond redelijk wat ophef over en de coalitie deed er natuurlijk alles aan om deze uitspraak te ontkennen.

Toch leek het even alsof de boodschap was overgekomen. Na onze uitspraak was er zomerreces en toen de raad in september weer startte, leek er inderdaad een verandering te hebben plaatsgevonden. De coalitiepartijen veegden niet langer moties van tafel, maar gingen in overleg om tot een motie te komen waar zij mee in konden stemmen. Zo zijn zelfs onze moties over menstruatiearmoede en dierenwelzijn aangenomen.

Ook het college deed beter hun best. Vriendelijker in de beantwoording en Nanne van Dellen sprak zelfs de woorden “mevrouw Van der Velden heeft gelijk”, iets wat ons bijna van de stoel deed vallen. Wij hebben zelfs in een commissievergadering aangegeven dat, als we zo doorgaan, we op weg zijn naar een betere bestuurscultuur.

Afgelopen woensdag viel het masker. De PvdA diende 13 amendementen in, waarvan wij het grootste deel hebben mede-ondertekend. Toen wethouder Van Dellen doorkreeg dat één van die amendementen het wel eens zou kunnen gaan halen, gaf hij aan dat de dekking van het amendement niet klopte. Volgens hem konden we geen geld van de septembercirculaire (het extra geld vanuit het rijk) gebruiken, omdat dit geen onderdeel was van de begroting. Dit besloot hij op het laatste moment, na uren lang vergaderen, pas aan te geven, omdat hij zag dat het amendement het ging halen. Hij had dit natuurlijk veel eerder kunnen en moeten aangeven, want hierdoor klopten zo’n beetje alle amendementen niet. Zoals Nathani Niebuur al aangaf in De Gelderlander, is dit een totaal respectloze handeling van wethouder Nanne van Dellen en laat dit zien hoe het college over de oppositie denkt. Het is totaal niet belangrijk om ons de juiste informatie te geven, omdat wij er voor hem toch niet toe doen. Precies zoals het in een dictatuur gaat.

Zonde, want dictatuur verdrijft de democratie.

Dat de sociale strijd ook in Zutphen voet aan de grond begint te krijgen, blijkt uit de bronnen die zijn overgebleven van de staking bij Stoomdrukkerij De Hoop, georganiseerd door de Algemene Nederlandse Typografenbond(ANTB).

In november 1911 gaan de werknemers van firma Berg, een drukkerij aan de Zaadmarkt, in staking. De heer Berg, baas van de drukkerij, had kort daarvoor een nieuw contract met zijn personeel gesloten. In dit ‘Koeliecontract’ (dit was de spotnaam die de ANTB voor de contracten gebruikten) werd van de arbeiders geëist al het werk te verrichten dat hen werd opgedragen, ook ‘onderkruiperswerk’, was boete schering en inslag, kon men op staande voetontslagen worden en moest alles wat gebroken werd door werknemers door de werknemers betaald worden zonder te oordelen of het ook een ongeluk was.

Toen het personeel weigerde het contract te tekenen, werden zij ontslagen. Daarop organiseerde de ANTB een grote Protestvergadering en riep men de Zutphense bevolking op om het Gratis Nieuws-en Advertentieblad dat bij Berg werd gedrukt niet meer te lezen. Bedrijven die nog adverteerden in de krant kregen ook te maken met een oproep tot boycot, van C.J. Horst Rijwielen tot J. Zijlstra Kruidenierswaren en Vroom & Dreesman te Deventer. Door het niet begrijpen van het bericht was een slager in de Laarstraat per ongeluk geboycot, maar dat is later rechtgezet. Hoe het is afgelopen met de staking, en of het personeel weer in dienst is genomen, is helaas niet op te maken uit de gevonden archiefstukken. In de volgende editie leest u over de verschillende socialistische partijen die Zutphen gekend heeft

Gisteren heeft de SP en de Gemeenteraad Tilburg ingestemd met het cultuurplan 2021-2024. Een motie van de SP om te kijken naar de mogelijkheden om Stadstheater De Boemel te ondersteunen indien er geld van het rijk komt heeft daarbij een meerderheid behaald. (Mede dankzij de steun van de PvdA, D66, 50+ en de LST.) Henri Mandemaker van de SP-Fractie: “Voor de SP zijn laagdrempeligheid, toegankelijkheid en de sociale impact van cultuur van groot belang. Wij denken dat dit met dit nieuwe cultuurplan goed mogelijk is.” Ook hebben wij daarom ook een motie mee ingediend voor een makersfonds+, om zzp-ers en kleine organisaties te ondersteunen in de corona-crisis. De mogelijkheden worden daarvoor nu onderzocht.

https://www.bd.nl/tilburg-e-o/raad-tilburg-wil-stadstheater-de-boemel-he...

Voorzitter, als ik langs Amare loop, op weg naar dit stadhuis, dan denk ik niet alleen aan onze ellenlange debatten over deze cultuurtempel. Of het prijskaartje hiervan, dat jaar op jaar ongunstiger uitpakt. Of de cultuursector, waarin het dit jaar stiller is dan ooit. 

Voorzitter, ik vraag me ook wel eens af of deze tempel niet onbedoeld een momument wordt voor een politiek wankele tijd. Een tijd waarin we zijn opgeschrikt door een gezondheidscrisis, waarvan de gevolgen nog nauwelijks te overzien zijn. Waarin de integriteit van ons lokale bestuur steeds vaker onderwerp van gesprek is. En waarin de polarisatie tussen inwoners en buurten steeds voelbaarder wordt, zelfs in dit stadhuis.

Voorzitter, om heelhuids uit deze crisis te komen zullen we de kortste weg moeten vinden van polarisatie naar solidariteit. En de eensgezindheid die nodig is om een crisis te bestrijden, is in dit stadsbestuur soms helaas ver te zoeken. We herinneren ons allen nog de afvaloorlog die een jaar geleden woedde tussen bestuurspartijen Groep de Mos en GroenLinks. Een droevige vertoning in de richting van Hagenaars en Hagenezen die zich dagelijks een weg door de rotzooi moeten banen.

Voorzitter, mijn fractie moet helaas constateren dat die cultuur van hete aardappels naar elkaar doorschuiven ook in dit nieuwe college nog springlevend is. We merkten het vorige week, toen wethouder Revis zijn afscheidscadeau aan de stad presenteerde. Kent u de grap van de sociale huurwoningen tegenover het Centraal Station? Nou, hij lijkt een beetje op de grap van de sociale huurwoningen in het Spuikwartier... Woningen die alleen op papier hebben bestaan, om prestigieuze bouwplannen een sociaal randje te geven. 

Voorzitter, hoe is het mogelijk dat één wethouder solistisch ‘package deals’ met vastgoedbazen kan smeden die eerdere beloften aan de raad teniet doen? Zoals de belofte dat het zogenaamde ‘Central Innovation District’ niet een speeltuin wordt voor kosmopolitische kenniswerkers, maar een gebied waar iedereen een plekje kan veroveren. Ongeacht de dikte van je portemonnee. Wat zegt het dat de wethouder Wonen onlangs geen enkele vraag wilde beantwoorden over die gebroken beloften? Een schone stad, een betaalbare stad: dit soort zaken zijn de basis voor een menswaardig bestaan. Daar drijf je geen koehandel mee, maar daar zet je samen de schouders onder. Mijn fractie roept de wethouder wonen en zijn kersverse collega, de heer Mulder, dan ook op om voortaan vanuit één gezamenlijke visie te bouwen aan onze stad. De visie dat iedere betaalbare woning het waard is om voor te knokken. Juist nu.

Maar voorzitter,  om eensgezind uit de crisis te komen is meer nodig dan een eensgezind stadsbestuur. Het vraagt ook om een andere politiek. Willen we solidariteit organiseren, dan moeten we op zoek naar wat ons verbindt in plaats van  verdeelt. Bijvoorbeeld: het besef dat wijken als Duindorp en de Schilderswijk veel dichter bij elkaar liggen dan we dikwijls denken. We hoeven maar even in de schoenen van onze jongeren te stappen.

Voorzitter, onze jongeren groeien momenteel op in het besef dat ze later wellicht slechter af zijn dan hun ouders. In een maatschappij die hen leert om elkaar als concurrenten te zien. Want op die ene stage of die ene betaalbare studio azen nog honderden anderen. En juist de jongeren zonder kruiwagen om hogerop te komen dreigen in deze ratrace het onderspit te delven. Dat brengt mij bij de hamvraag over de plannen van dit college: voor wie werkt onze economie?

Voorzitter, om die vraag te beantwoorden maak ik een sprong terug in de tijd. Waar onze kust vroeger met haar havengebonden bedrijvigheid brood op de plank bood aan jonge gezinnen, moest deze grotendeels plaats maken voor toerisme en luxe woningbouw. En begrijp me niet verkeerd: natuurlijk biedt het toerisme veel mooie banen. Maar de sector grossiert ook in flexwerk en is broos in tijden van crisis. En de jongere zonder kruiwagen die een baan wil in de horeca, moet niet zelden concurreren met werkstudenten.

Voorzitter, als we doorspoelen naar het heden zien we dat in de Binckhorst – ons grootste binnenstedelijke bedrijventerrein – ambachtelijke familiebedrijven een onzekere toekomst tegemoet gaan. Al jaren waarschuwt men dat de huidige visie voor de Binckhorst – nog zo’n erfenis van Revis – tot een uittocht van bedrijven zou kunnen leiden. Een domino-effect, dat mogelijk wordt versneld met het vertrek van de Asfaltcentrale. Terwijl de Binckhorst juist jarenlang de plek was waar Haagse jongeren op de fiets naar toe konden om een vak te leren.

Voorzitter, wat zegt het college tegen deze jongeren? Dat door internationale bedrijven die hun hele personeelsbestand meenemen aan te trekken, er indirect banen voor hen zullen worden gecreëerd? Dat de energietransitie als vanzelf banen in de bouw of installatietechniek zal creëren? Of kiest het college ervoor om in haarsociaal-economisch herstelplan en de besteding van de Enecogelden hun kansen centraal te stellen? Door bijvoorbeeld leer- en ontwikkelkansen voor jongeren als rode draad op te nemen in ieder bestedingsplan. Kiest het college ervoor om keiharde banenafspraken te maken voor onze jongeren? Voorzitter, ik hoop deze zaken terug te zien in de economische plannen en investeringen die het college reeds heeft aangekondigd . Want wat de SP betreft kunnen we kwetsbare jongeren niet afschepen met de kruimels van de ‘trickle down economie’. Zij verdienen een deel van de koek.