Poliflw

Foto: SP

Voor kinderen en jong volwassenen van 4 tot 18 jaar uit gezinnen met minimale financiële middelen, woonachtig in Nieuwegein, biedt Leergeld Nieuwegein ondersteuning in de kosten van schoolactiviteiten, schoolkosten, sport(kleding), muziek- en danslessen, zwemlessen, scouting, fiets en een laptop voor het voortgezet onderwijs (in samenwerking met de gemeente Nieuwegein). Bent u in het bezit van de Nieuwegeinstadspas, dan komt u waarschijnlijk in aanmerking voor onze ondersteuning. Ook als u in de schuldsanering zit of een inkomen heeft tot 125% van het minimum, kunt u gebruik maken van onze voorzieningen. Zie voor meer informatie de folder van Leergeld Nieuwegein hieronder en de website www.leergeld.nl/nieuwegein

U kunt ook contact opnemen door een e-mail naar info@leergeldnieuwegein.nl te sturen.

Bijlage: 

folder_stichting_leergeld.pdf

De bewoners van de Margrietstraat, de Irenestraat en de Tramstraat verenigen zich onder de leus: Slopen is bezopen! In een reportage van RTV Utrecht maken ze duidelijk dat wat hen betreft de woningen beter gerenoveerd kunnen worden. Ze kunnen dan nog jaren mee!

De Nieuwegeinse SP is het met de bewoners eens. Fractievoorzitter Martijn Stekelenburg licht toe;'Het argument van Mitros dat alleen slopen een optie is, geloven wij niet. Als deze huizen te slecht zijn voor renovatie, dan zou Mitros 30% van haar woningbestand moeten slopen! Wij blijven ons samen met de bewoners verzetten tegen deze waanzin. Slopen is bezopen'! 

De bewoners zijn ook een Facebook-groep begonnen. Klik hier om naar die pagina te gaan. 

Dinsdag presenteerden burgemeesters van 15 steden een manifest om de tweedeling veroorzaakt door de coronacrisis aan te pakken. Ook burgemeester Backhuijs steunde het manifest. De SP in Nieuwegein is blij met deze oproep, en doet samen met de SP-fracties uit de 15 steden gezamenlijke voorstellen om zich hierbij aan te sluiten. ‘Juist op plekken waar meer armoede bestaat en zorg en ondersteuning nodig is, moet de overheid nu meer investeren om tweedeling en achterstelling te bestrijden. Wij ondersteunen de oproep van de burgemeesters, maar we roepen de burgemeesters ook op om lokaal meer te doen aan het bestrijden van tweedeling: bij de zorg, de hoogte van de huren en de lonen,’ zegt SP-fractievoorzitter Martijn Stekelenburg.

De SP-fracties willen dat het kabinet de gemeenten meer geld geeft zodat er niet bezuinigd hoeft te worden op bijvoorbeeld de jeugdzorg. ‘Alle gemeentes hebben nu al grote tekorten op jeugdzorg. Dat wordt waarschijnlijk alleen maar pijnlijker. Je kunt niet de KLM redden en de steden, dorpen en wijken aan hun lot overlaten. Bezuinigingen op belangrijke dingen zoals de jeugdzorg raakt gezinnen en kinderen die het al extra moeilijk hebben door de coronacrisis ontzettend hard. De tweedeling aanpakken begint daar,’ zegt Stekelenburg. Ook willen de fracties dat de huurverhoging van tafel gaat en doen ze een oproep om het minimumloon te verhogen. Lonen omhoog en lasten omlaag, daar help je de gezinnen in de kwetsbare gebieden echt mee.’

Stekelenburg: ‘Ook lokaal kunnen we meer te doen aan het bestrijden van tweedeling, daar willen we burgemeester Backhuijs in ondersteunen’.

Hoe wordt IJsselstein een duurzame samenleving? En kan het niet wat sneller? GroenLinks houdt dinsdagavond 17 maart een open gesprek over IJsselstein als duurzame samenleving.

Waar staan we nu en hoe gaan we verder? Kan het niet wat sneller met die woonruimte voor jongeren? Tijdelijke woningen om in de nood te voorzien? Velden met zonnepanelen en windmolens om invulling te geven aan de energietransitie ? En wanneer gaat de gemeente echt aan de slag met biodiversiteit?

GroenLinks vindt dat de nodige beweging te traag gaat. De tijd van alleen maar praten is wat ons betreft voorbij.

Met een inspirerende bijdrage van de IJsselsteinse duurzaamheidskoningin Minima en een scherpe column van raadslid Joop van Well.

Wat kan je zelf doen aan een duurzame samenleving? Welke bijdrage moet GroenLinks daaraan geven?

Wat hebt u te zeggen of te vragen?

U bent 17 maart allemaal welkom in de Ontmoetingskerk, Andorrastraat 2. Inloop vanaf 19.40 u., start om 20.00 u.

Bent u van plan te komen? Dan vinden we het fijn als u dit doorgeeft aan onze secretaris. Dat kan via een mailtje aan liseth_oosterbroek@hotmail.com.

De recente uitspraak van de Hoge Raad dat de staat het Urgendavonnis uit 2015 moet naleven, inspireert tot het bedenken van meer toepassingen van het recht. Een Urgenda-zaak om kinderarmoede te bestrijden, bijvoorbeeld: zou dat niet mooi zijn?

Vrijdag 20 december 2019 kwam de Hoge Raad met de uitspraak dat de staat het Urgendavonnis uit 2015 toch echt moet naleven. Dat houdt in dat de overheid snel extra maatregelen moet nemen om alsnog te zorgen dat de CO2-uitstoot in 2020 25% lager zal zijn dan in 1990.

Gaat de rechter met deze uitspraak op de stoel van de politiek zitten, zoals sommigen beweren? Neen, natuurlijk niet. De rechter zegt immers niet wat en hoe het gedaan moet worden. Hij zegt alleen maar dat de staat verplicht is zich te houden aan de door hemzelf opgestelde wetten en regels.

Maar waar ik het hier eigenlijk over wil hebben: we kunnen we de hoogste rechter ook voor andere zaken inschakelen. Bijvoorbeeld voor de bestrijding van de armoede onder kinderen. Daar is reden genoeg voor. We weten dat kinderen die in armoede leven een achterstand krijgen in hun ontwikkeling op sociaal, mentaal, fysiek en intellectueel gebied. Dit is kort geleden weer eens vastgesteld door het onderwijsonderzoeksbureau DUO.

Wat we ook weten, is dat het aantal gezinnen dat gebruik moet maken van de voedselbank de afgelopen twee jaar is toegenomen. Het aantal gezinnen dat de afgelopen jaren onder de armoedegrens leeft, is dus toegenomen.

Bekijk dit tegen de achtergrond van het Verdrag inzake de Rechten van het Kind. Artikel 27 van dit verdrag gaat over de levensstandaard van kinderen. De eerste regel van dit artikel luidt: Staten … erkennen het recht van elk kind op een levensstandaard die geschikt is voor de fysieke, mentale, spirituele, morele en sociale ontwikkeling van het kind. Voor mij is duidelijk dat Nederland niet aan de regels van dit verdrag voldoet. Dus, wie durft de staat aan te klagen en af te dwingen dat deze de armoede in gezinnen met kinderen opheft?

De complete tekst van artikel 27 van het Verdrag inzake de Rechten van het Kind:

1. Staten die partij zijn, erkennen het recht van elk kind op een levensstandaard die geschikt is voor de fysieke, mentale, spirituele, morele en sociale ontwikkeling van het kind.

2. De ouder (s) of anderen die verantwoordelijk zijn voor het kind hebben de primaire verantwoordelijkheid om, binnen hun mogelijkheden en financiële mogelijkheden, de levensomstandigheden te waarborgen die nodig zijn voor de ontwikkeling van het kind.

3. De staten die partij zijn, nemen, in overeenstemming met nationale voorwaarden en binnen hun mogelijkheden, passende maatregelen om ouders en anderen die verantwoordelijk zijn voor het kind te helpen dit recht uit te voeren en bieden in geval van nood materiële bijstand en ondersteuningsprogramma's, met name met betrekking tot voeding, kleding en huisvesting.

4. De Staten die partij zijn, nemen alle passende maatregelen om het verhaal te waarborgen van uitkeringen tot onderhoud van het kind door de ouders of andere personen die de financiële verantwoordelijkheid voor het kind dragen, zowel binnen de Staat die partij is als vanuit het buitenland. Met name voor gevallen waarin degene die de financiële verantwoordelijkheid voor het kind draagt, in een andere Staat woont dan die van het kind, bevorderen de Staten die partij zijn de toetreding tot internationale overeenkomsten of het sluiten van dergelijke overeenkomsten, alsmede het treffen van andere passende regelingen.

Kerstgroet Fractie D66 IJsselstein

U kunt deze video niet bekijken, omdat u cookies van YouTube niet heeft geaccepteerd. Verander uw instellingen om de video alsnog te bekijken.

Groenlinks sprak zich 12 december uit tegen een nieuwe beperking die de gemeente wil opleggen aan kinderopvang op sociaal-medische indicatie. Die indicatie zal voortaan voor maximaal zes maanden worden verleend. Wij vroegen, samen met het CDA, om deze maximumtermijn te laten vervallen, omdat deze weinig rekening houdt met het belang van het kind. De wethouder reageerde met de toezegging dat de termijn niet zo strikt zal worden gehanteerd, en dat de nieuwe regeling na twee jaar zal worden geëvalueerd.

Met de sociaal-medische indicatie (SMI) kunnen ouders of verzorgers die in de problemen zitten, hun kind tijdelijk naar de kinderopvang sturen. De nieuwe beperking van deze indicatie tot zes maanden dient vooral om een formeel ijkpunt te hebben om te kijken hoe de zaken ervoor staan in het gezin, aldus de wethouder. Maar zoals duidelijk wordt in het raadsvoorstel over de nieuwe regeling en de toelichting daarbij, speelt ook de wens om de kosten in het sociaal domein te beheersen, een belangrijke rol in deze keuze.

GroenLinks is er helemaal voor om een vinger aan de pols te houden bij gezinnen die in de problemen zitten. Maar we vinden het niet juist dat de kinderopvang hierbij als een instrument wordt gebruikt. Een goed kinderdagverblijf draagt bij aan de ontwikkeling van kinderen. Daarbij gaat het om zaken als leren omgaan met leeftijdsgenootjes en zelfvertrouwen opbouwen, en ook om het stimuleren van het denken, praten en rekenen. Juist kinderen uit de doelgroep van deze regeling – met ouders die kampen met lichamelijke of psychische problemen, een verstandelijke beperking of die in detentie zitten – zijn geholpen met de pedagogische aanpak van de kinderopvang. En die aanpak vraagt om continuïteit.

We begrijpen dat de sociaal-medische indicatie een tijdelijke vangnetfunctie heeft, maar hebben moeite met de keuze om de indicatie te maximeren tot een termijn van zes maanden. Een termijn die weliswaar 1 keer, en in uitzonderingsvallen nog een tweede keer, vernieuwd mag worden. Deze als het ware in stukken gehakte toegang tot de opvang zorgt voor onnodige onzekerheid bij de ouder of verzorger, en is zeker niet in het belang van het kind.

Samenvattend vinden wij: een kind móet niet naar de opvang, maar als je ervoor kiest het daarnaartoe te brengen, besef dan dat de band met de leidster, het contact met de andere kinderen en de ontwikkelingsgerichte activiteiten vragen om continuïteit. Dat hiermee weinig rekening wordt gehouden, zit al ingebakken in de landelijke regeling sociaal-medische indicatie. Daar veranderen wij weinig aan. Wat we wel kunnen doen, is de tijdelijkheid niet verder aanscherpen.