Poliflw

De signalen over ernstige misstanden in de gesloten jeugdzorg naar aanleiding van het recente rapport van Jason Bhugwandass maken veel los: in de politiek én in de samenleving. De bevindingen zijn schokkend en vragen om actie. We zien opnieuw dat het zo niet langer kan en daarom is dit opnieuw een duidelijke boodschap dat het proces om écht een duurzame verandering in te zetten onverminderd voortgezet dient te worden. GL-PvdA en NSC dienden een motie in om een beknopte parlementaire enquête te houden om de misstanden verder te onderzoeken. Hieronder leggen we uit waarom we hier tegen stemden.

Deze samenleving maakt jongeren ziek. Dat is mijn conclusie als ik zie wat er in de jeugdzorg op ons afkomt: als er niet ingegrepen wordt zal binnenkort maar liefst 1 op de 6 jongeren binnenkort een vorm van jeugdzorg nodig hebben. En dus ligt er een plicht voor de Tweede Kamer om wel in te grijpen. Om jongeren en gezinnen waar nodig beter te ondersteunen. En zeker om te voorkomen dat wanneer jongeren toch uit huis moeten, zij slechter af zijn.

Bijzonder om hier met elkaar te mogen zijn. Goed om elkaar te treffen, rond de woorden van onze God, in gebed voor elkaar en voor ons land. Belangrijk om ons te blijven realiseren dat het niet in alle landen op de wereld in deze vrijheid mogelijk is. Wat mooi om te zien dat ook de jeugd, waar we het vanmiddag in bijzonder over hebben, in grote getale aanwezig is.

Als Tweede Kamerlid zet ik mij in voor een goede bescherming van onze kinderen op sociale media. Je weet vast wel hoe ik denk over Tiktok bijvoorbeeld.. Daar bind ik al langer de strijd tegen aan. Maar wat me nu voor nieuws bereikte.. een bizarre nieuwe functie van Snapchat. Namelijk: My AI, een functie waarbij gebruikers van Snapchat nu ook kunnen chatten met een chatbot.

Nog geen week na het debat over de uithuisplaatsingen debatteerden we vandaag in de Kamer opnieuw over de jeugdzorg. En terecht. Een uithuisplaatsing is een laatste dominosteen die omvalt, als de zorg aan het gezin niet voldoende was. Vorige week heb ik uitgesproken dat een uithuisplaatsing een allerlaatste redmiddel is en dat we een uithuisplaatsing zoveel mogelijk moeten zien te voorkomen. Want een kind groeit het beste op in de eigen, vertrouwde omgeving in het eigen gezin en rond het eigen netwerk. 

Een mens bloeit op in gemeenschap, een kind groeit op in een gezin. Heel veel kinderen groeien op in stabiele gezinnen waar ze een goede basis meekrijgen voor de rest van hun leven. Bij tegenslag in het leven, wat ieder gezin op zijn tijd meemaakt, heeft een gezin soms 'krukken’ nodig ter ondersteuning. Het netwerk van familie, vrienden en buren kan hierin voorzien. Soms is een extra professionele steun in de rug nodig, waarbij de gemeente het eerste aanspreekpunt is. Daarbij moeten we waken voor de tendens van medicalisering en de gedachte dat elke situatie altijd om professionele hulp vraagt. 

Ik ben blij met de verruimingen die gisteren zijn aangekondigd. Ik ben ook blij dat bij monde van de minister van VWS, minister Kuipers, expliciet is gezegd dat een bredere afweging is gemaakt en dat ook is gekeken naar bijvoorbeeld de mentale situatie van jongeren. Daar maak ik mij hele grote zorgen over. Dit verdient onze aandacht en het is heel goed dat die bredere afweging zo is gemaakt. Ik kan die stap ook heel goed meemaken.

Steeds meer wordt duidelijk dat corona de komende jaren onder ons zal blijven. Dat betekent dat we als gehele samenleving voor de vraag staan hoe we op lange termijn met het virus gaan leven.

Een fatsoenlijk ontbijt, normale schoolspullen, warm water en een goede avondmaaltijd. Het lijkt normaal, het lijkt zo gewoon. Maar de werkelijkheid is anders. Ook in Nederland zijn er nog steeds kinderen die bijvoorbeeld zonder ontbijt naar school moeten. Kinderarmoede, het is één van de onderwerpen die mij nauw aan het hart gaat en die mijn volle aandacht vraagt. Want hoewel Nederland één van de meest welvarende landen is van Europa, groeit op dit moment één op de tien kinderen op in armoede. Kinderarmoede is een stille ramp en vraagt om aandacht en actie.

“De beste manier om waardering te uiten? Ik wil vooral dat het goed is geregeld.” Dit zei een gezinshuisouder vorige week tegen mij. Ik was bij een gezinshuis, een plek waar uithuisgeplaatste kinderen worden opgevangen. Een kind zou als het kan het liefst zo veel mogelijk thuis of in de directe omgeving opgevangen dienen te worden. Als een kind noodgedwongen echter niet meer thuis kan blijven, is het heel belangrijk dat hij of zij zo veel mogelijk opgroeit in een gezinssituatie waar liefde en aandacht is. En dat gebeurt in zo’n gezinshuis, met de liefdevolle zorg van de gezinshuisouders. Helaas zijn er behoorlijk veel knelpunten in het systeem van de jeugdzorg.