Poliflw

Afgelopen jaar werd Nederland en de rest van de wereld geconfronteerd met de uitbraak van het COVID-19 virus. Tijdens de uitbraak van de pandemie verbleven meer dan 200.000 Nederlanders in het buitenland voor vakantie, voor werk of studie, of vanwege familiebezoek.

Voor veel Nederlanders was onduidelijk wat zij van de overheid konden verwachten en dat willen GroenLinks en D66 in de toekomst voorkomen. Niet alleen in geval van een wereldwijde virusuitbraak, maar ook in het normale, dagelijkse leven biedt een consulaire wet meer zekerheid. Want ook als je in het buitenland aan het werk of op vakantie bent, kunnen er (persoonlijke) rampen voltrekken, waar je niet op voorbereid bent en hulp van de Nederlandse overheid bij nodig hebt.

Naar een Nederlandse consulaire wet

Nederland kent nog geen consulaire wet. Wat GroenLinks en D66 betreft zou het veel onzekerheden kunnen voorkomen op het moment dat zich weer een internationale crisissituatie voordoet. Daarnaast biedt het ook in normalere tijden betere houvast.

De consulaire wet moet de volgende zaken vastleggen: de consulaire bijstand waar Nederlanders op mogen rekenen in noodsituaties in het buitenland, zoals bij een pandemie, natuurrampen en geweld; wanneer hulp wordt geboden bij repatriëring en waar de kosten van deze consulaire nooddiensten liggen; de consulaire diensten waar Nederlanders op mogen rekenen in het kader van documentverstrekking en de continuïteit van die dienstverlening, ook in tijden van crises en in geval van noodsituaties; een maximumtermijn waarbinnen reisadviezen aangescherpt moeten worden bij verslechterende veiligheidssituaties; en de consulaire bijstand die Buitenlandse Zaken moet verlenen aan Nederlanders die in het buitenland gearresteerd worden en het minimumaantal gedetineerdenbezoeken per jaar.

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

De uitslagen van de digitale ledenraadpleging zijn gepubliceerd op ledenraadpleging.groenlinks.nl

Er zijn meer dan 6300 leden die hebben gestemd in de digitale ledenraadpleging. De uitslag vind je hier.

‘Ik zie je’ is na ‘ik hou van je’ misschien wel het belangrijkste wat je tegen iemand kunt zeggen.

Maar hoe vaak zeggen we het eigenlijk? Wanneer heb jij het tegen iemand gezegd? Ik zie je. Ik hoor je. Wanneer hoorde je dat voor het laatst? Geen plan, niet al het geld van de wereld, geen debat kan daar tegenop. Erkenning.

Het gemis van mijn moeder, is niet het gemis van een lichaam, van een fysiek zijn. Het is het gemis van de vrouw die mij altijd zag zoals ik werkelijk ben. Altijd. Gezien worden zoals we zijn. We hebben allemaal nodig. Mensen die strijden die strijden tegen racisme, mensen die werken in de zorg. Nu zien we ze, nu zijn het helden, maar dat waren ze altijd al. En onze samenleving kent zoveel meer helden, die zijn wegbezuinigd, genegeerd, verstopt. Onderwijzers, kunstenaars, politie agenten, schoonmakers, klimaatactivisten, mensen die strijden tegen racisme. We zien jullie. 

Woorden kunnen krachtiger zijn dan duizend zwaarden, woorden kunnen inspireren en aanzetten tot grootse daden, maar woorden mogen nooit leeg zijn. Als je mensen werkelijk ziet, dan betekent dat ook iets voor je daden.

Nederland heeft nu massaal gezegd tegen de mensen in de zorg: ik zie je. Dat zijn woorden van hoop. Maar deze woorden blijven leeg als je niets doet aan de werkdruk en onderwaardering. Daarom moet de zorg niet alleen een bonus krijgen voor hun harde werk tijdens Corona, maar structureel betere beloning omdat hun goede werk ook structureel is. Nederland ziet eindelijk de waarde van schoonmakers, mensen in de distributie centra, vakkenvullers. Eindelijk is duidelijk wat de echt cruciale beroepen van onze samenleving zijn. Maar als we deze mensen echt zien, dan zie we hun struggle om rond te komen. Dan geef je geen miljarden aan multinationals, dan verhoog je het minimumloon.

Na de immense Klimaatprotesten van vorig jaar zei de regering eindelijk: de aanpak van klimaatverandering is prioriteit. Maar als je het geluid van de klimaatgeneratie echt hoort, dan accepteer je niet langer dat grote vervuilende bedrijven niet hoeven te betalen. Dat de CO2-heffing wordt afgezwakt, dat het vliegverkeer weer moet gaan groeien, dan zoek je in de coronacrisis geen reden om een stapje minder doen, maar zet je een tandje bij. 

Ik vind het een groot compliment waard dat Mark Rutte eindelijk erkent dat er sprake is van institutioneel racisme, al wil hij het niet zo noemen. Die woorden inspireren, maar moeten ook aanzetten tot grootse daden. In deze maand van Keti Koti kan hij, als premier van alle Nederlanders, deze woorden betekenis geven door namens Nederland excuses te maken voor het slavernijverleden. Want een sorry voor toen, is zoveel meer dan een excuus. Je kan alleen verder met de toekomst als wij ons verleden erkennen. Het is de sterkst denkbare erkenning van de pijn van velen. Het zegt: ik zie je.

Corona heeft ons de wereld op een andere manier laten zien. Dat betekent dat we niet terug kunnen naar hoe het was. Niet terug kunnen naar bezuinigen op de zorg, de politie en het onderwijs, cultuur. Niet terug kunnen naar ongeremd de wereld over vliegen. Niet terug kunnen naar bedrijven die in goede tijden alle winst houden en in slechte tijden de rekening bij gewone mensen ophouden. Niet terug kunnen naar wegkijken van racisme.

En laat niemand je vertellen dat je moet wachten. Wachten tot het wél uitkomt om te demonstreren. Wachten tot het wel uitkomt om klimaatverandering aan te pakken. Wachten tot het juiste moment om de bio industrie af te schaffen. Wachten tot KLM is gered voordat we de zorg kunnen belonen. Wachten tot we de culturele sector kunnen redden. De vraag om te wachten, is een excuus van de gevestigde orde om niet te hoeven veranderen.

De tijd van wachten is voorbij. En die grote verandering kunnen we niet over laten aan de mensen en aan de partijen die de wereld van voor Corona gemaakt hebben. Daarom ben ik erop gebrand om GroenLinks voor het eerst een regering in te leiden. Samen met onze linkse en progressieve bondgenoten van PvdA, SP en D66. Omdat onze beweging de beste garantie is dat we niet teruggaan naar hoe het was, terug naar de status quo.

Wij zijn de beste garantie op verandering.

Vijf jaar geleden begon ons avontuur. Vier zetels, geen geld, een uphill battle. We voelden ons een start up, knoopten de eindjes aan elkaar en bouwden op creativiteit, vastberadenheid en branie misschien wel de mooiste campagne uit de Nederlandse geschiedenis. Hoe anders is het nu. We besturen in meer dan 100 steden, leveren de burgermeester van onze hoofdstad, zitten in driekwart van de provinciale besturen. Voor onze organisatie werken inmiddels meer dan 100 mensen en in de tweede Kamer heb ik 13 collega’s.

Maar met al dit waar we hard voor hebben gewerkt en wat we de afgelopen jaren hebben verdiend gaan we niet de volgende verkiezingen winnen. De kracht van onze campagne begint bij creativiteit, vastberadenheid & branie. De kracht van onze campagne ben jij. De kracht van onze campagne is dat wij een beweging zijn die staat voor een visie die durft in te gaan tegen de status quo. Die gelooft dat grote bedrijven de rekening moeten betalen, niet gewone mensen. Die gelooft dat de aanpak van klimaatverandering niet een optie, maar noodzaak. Die gelooft dat Nederland zich niet moet verstoppen achter de dijken, maar een leidende rol in de wereld moet spelen. Die gelooft dat ieder mens gelijk geschapen is, maar vooral gelijke behandeling verdient. Dat is wie wij zijn.

Wij staan ergens voor. Dat maakt ons gehaat, en het maakt ons geliefd. Het maakt mij trots om onderdeel te zijn van deze beweging. Vol dankbaarheid aanvaard ik vandaag opnieuw het lijsttrekkerschap van GroenLinks.

Ik voel me door jullie gezien en ik wil dat jij weet dat ik je zie. Wij gaan de verkiezingen winnen. Niet voor onszelf, maar voor iedereen die zich genegeerd en ongezien voelt. Voor de klimaatgeneratie. Voor de vaders en moeder die de eindjes aan elkaar moeten knopen. Voor de helden van de zorg. Voor de strijders tegen racisme. Voor kunstenaars. Voor jongeren die tegen muren oplopen. Voor alle harde werkers van Nederland. 

Wij horen bij elkaar.

Samen zijn wij één beweging.

Ik sluit af met de voor mij belangrijkste levensles. De woorden waarmee ik mijn aanvaardingsspeech vijf jaar geleden afsloot. En het credo dat mij op de moeilijkste momenten in beweging houdt en ons ook bij de volgende verkiezingen naar de overwinning zal leiden. Het enige wat tussen jou en je dromen staat is je angst om te falen. Laat die angst los en alles is mogelijk. 

Wij gaan Nederland veranderen. 

 

Er moet veel meer ondersteuning komen voor mensen met psychische problemen. Zorgverleners in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) moeten richtlijnen krijgen voor het bieden van alternatieve behandelingen, nu reguliere behandelingen door corona wegvallen. En patiënten moeten weten waar ze terecht kunnen als ze in een crisis raken.

“Er is gelukkig oog voor het wegvallen van zorg voor patiënten met fysieke problemen. Maar er gaat weinig aandacht uit naar mensen die geestelijke gezondheidszorg nodig hebben. Het risico is dat het aantal indirecte slachtoffers van de corona-crisis onopgemerkt blijft”, zegt Tweede Kamerlid Wim-Jan Renkema.  

Minder sociaal contact, meer angst De corona-crisis vraagt het uiterste van ons zorgsysteem. Ziekenhuizen zetten alles op alles om zorg te verlenen aan de stijgende hoeveelheid corona-patiënten. Dat betekent dat anderen nu geen prioriteit hebben. Bovendien kan ambulante zorg niet doorgaan, omdat mensen thuis moeten blijven. En omdat zorgverleners in de GGZ geen of nauwelijks toegang hebben tot beschermingsmateriaal. Dat heeft gevolgen voor GGZ-patiënten.  

Renkema: “Dat zorg wegvalt, en mensen sneller in sociaal isolement terechtkomen, kan klachten verergeren. Alleen al de angst dat zij nergens heen kunnen in geval van nood leidt tot paniek.”

Zo signaleert de organisatie Lijm de Zorg een grote toename van angst en mogelijke suïcidale gevoelens. Ook uit een enquête van Stichting MIND blijkt dat meer mensen last hebben van psychische klachten zoals angst, depressie of paniek. Een derde van de respondenten vreest dat zij zich niet zal redden de komende periode.

Voorstellen van GroenLinks GroenLinks wil graag dat het kabinet oplossingen zoekt voor het wegvallen van crisisplekken, bijvoorbeeld door delen van nu leegstaande hotels hiervoor in te richten. Daarnaast vraagt GroenLinks het kabinet om hulpverleners handvatten te geven om maatwerk te bieden aan patiënten, en daarin ook te zorgen dat digitale zorg mogelijk is. Verder wil GroenLinks meer voorlichting over welke hulplijnen beschikbaar zijn voor mensen met psychische nood.  

Er moet veel meer ondersteuning komen voor mensen met psychische problemen. Zorgverleners in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) moeten richtlijnen krijgen voor het bieden van alternatieve behandelingen, nu reguliere behandelingen door corona wegvallen. En patiënten moeten weten waar ze terecht kunnen als ze in een crisis raken.

“Er is gelukkig oog voor het wegvallen van zorg voor patiënten met fysieke problemen. Maar er gaat weinig aandacht uit naar mensen die geestelijke gezondheidszorg nodig hebben. Het risico is dat het aantal indirecte slachtoffers van de corona-crisis onopgemerkt blijft”, zegt Tweede Kamerlid Wim-Jan Renkema.  

Minder sociaal contact, meer angst De corona-crisis vraagt het uiterste van ons zorgsysteem. Ziekenhuizen zetten alles op alles om zorg te verlenen aan de stijgende hoeveelheid corona-patiënten. Dat betekent dat anderen nu geen prioriteit hebben. Bovendien kan ambulante zorg niet doorgaan, omdat mensen thuis moeten blijven. En omdat zorgverleners in de GGZ geen of nauwelijks toegang hebben tot beschermingsmateriaal. Dat heeft gevolgen voor GGZ-patiënten.  

Renkema: “Dat zorg wegvalt, en mensen sneller in sociaal isolement terechtkomen, kan klachten verergeren. Alleen al de angst dat zij nergens heen kunnen in geval van nood leidt tot paniek.”

Zo signaleert de organisatie Lijm de Zorg een grote toename van angst en mogelijke suïcidale gevoelens. Ook uit een enquête van Stichting MIND blijkt dat meer mensen last hebben van psychische klachten zoals angst, depressie of paniek. Een derde van de respondenten vreest dat zij zich niet zal redden de komende periode.

Voorstellen van GroenLinks GroenLinks wil graag dat het kabinet oplossingen zoekt voor het wegvallen van crisisplekken, bijvoorbeeld door delen van nu leegstaande hotels hiervoor in te richten. Daarnaast vraagt GroenLinks het kabinet om hulpverleners handvatten te geven om maatwerk te bieden aan patiënten, en daarin ook te zorgen dat digitale zorg mogelijk is. Verder wil GroenLinks meer voorlichting over welke hulplijnen beschikbaar zijn voor mensen met psychische nood.  

Of je nu werkt in een groot of klein bedrijf, je zou altijd moeten kunnen terugvallen op een vertrouwenspersoon. GroenLinks heeft een wet voorbereid die dat mogelijk maakt. Vandaag legde Tweede Kamerlid Wim-Jan Renkema in EenVandaag uit waarom dit zo belangrijk is.

“Iedere werknemer heeft recht op een sociaal veilige werkomgeving”, vindt Tweede Kamerlid Wim-Jan Renkema. 

Helaas krijgen ruim 1,2 miljoen mensen per jaar op hun werk te maken met pesten, intimidatie, discriminatie of agressie. Hoewel iedereen het er over eens lijkt dat dit moet worden bestreden, lukt dat tot nu toe onvoldoende. Al jaren blijft het percentage Nederlandse werknemers dat wordt geconfronteerd met ongewenste omgangsvormen hangen op 16% (TNO/CBS). “Het is hoog tijd dat dit gaat dalen”.

Slechts de helft van de bedrijven heeft een vertrouwenspersoon Toch biedt slechts de helft van alle bedrijven hun werknemers de mogelijkheid te kunnen terugvallen op een vertrouwenspersoon. Dat ziet GroenLinks graag anders.

Renkema: “Ongewenste omgangsvormen veroorzaken slechte werksfeer en hebben een negatieve impact op de gezondheid van werknemers. Vertrouwenspersonen kunnen hierin een positieve rol spelen”, zegt Renkema

Iedere werknemer moet, als hij of zij te maken heeft met ongewenste omgangsvormen, terecht kunnen bij een vertrouwenspersoon, vindt Renkema. Een werknemer kan zo laagdrempelig en in vertrouwelijkheid zijn verhaal doen, en geholpen worden met mogelijke vervolgstappen. Dit kan voorkomen dat een werknemer te lang alleen met zijn verhaal blijft rondlopen, ziek wordt, of in conflict komt met zijn werkgever of collega’s.

Te veel voorbeelden van ongewenste omgangsvormen Volgens Renkema zijn er te veel voorbeelden van ongewenste omgangsvormen. Zoals een hoogleraar die vrouwelijke collega’s intimideert, betast en ongepaste filmpjes stuurt. Een traumachirurg die verbaal agressief en intimiderend gedrag vertoont. En ook de talloze #metoo verhalen van vrouwen.

Het SCP deed in 2017 onderzoek naar de machocultuur bij Defensie. De ‘dominante mannelijke norm’ leidde daar tot negatieve ervaringen (zoals pesten, roddelen en uitsluiting) bij vrouwen, etnische minderheden en lhb-ers. 

Over de Nationale Politie ontstond afgelopen zomer grote ophef, na een brandbrief van de voormalig coach en adviseur van het politieleiderschapsprogramma Carel Boers. Hij sprak over homo- en moslimhaat, discriminatie, intimidatie van vrouwen en ander wangedrag.

Renkema: “Het gaat niet altijd om incidenten. Regelmatig is er sprake van een bepaalde cultuur in een organisatie, waardoor overschrijdend gedrag getolereerd wordt.”

Goed voor werknemer én werkgever

Vertrouwenspersonen zijn niet alleen positief voor werknemers, maar ook voor werkgevers. Uit de Arbobalans 2018  blijkt dat loondoorbetaling bij ziekte werkgevers 12 miljard euro kost, waarvan 5 miljard euro werkgerelateerd is.

Maar ook als werknemers zich niet ziek melden, zijn zij mogelijk minder productief en kunnen ze er zelfs voor kiezen de organisatie te verlaten. “Toegang tot een vertrouwenspersoon helpen om de sfeer op de werkplek te verbeteren en ziekteverzuim terug te dringen.”

Ook voor kleine bedrijven mogelijk Kleinere bedrijven kunnen een externe persoon aanwijzen als vertrouwenspersoon op basis van een uurtarief met een strippenkaart. Een andere mogelijkheid is om dit als branche te regelen. De Landelijke Huisartsen Vereniging en de Beveiligingsbranche zijn hiervan voorbeelden.    

In de praktijk controleert de Inspectie nu al op de aanwezigheid van een vertrouwenspersoon, zeker bij de grotere bedrijven, met meer kans op ongewenste omgangsvormen. “Deze wet geeft de inspectie rugdekking bij het toezicht en de handhaving. Door het ontbreken van een wettelijk kader is het nu lastig om casussen bij de bestuursrechter voor te leggen.”

Het is tijd dat de hoge cijfers van ongewenst gedrag op de werkvloer dalen, vindt GroenLinks. Renkema: “Als iedere werknemer toegang heeft tot een vertrouwenspersoon en de vertrouwenspersoon een sterke positie heeft in de organisatie, kunnen ongewenste omgangsvormen op de werkvloer worden teruggedrongen.”

De initiatiefwet hiervoor wordt vandaag gepubliceerd en zal in het najaar worden besproken in de Tweede Kamer.