Poliflw

De SGP-fractie organiseert een kleur- en puzzelwedstrijd voor kinderen in de basisschoolleeftijd. Kinderen kunnen een kleurplaat of een woordzoeker maken en die inleveren. Hieraan zijn een aantal prijzen verbonden.

Raadslid Teunis den Boon: "Dit idee kwam spontaan opzetten in onze fractie. We vonden het mooi om voor de kinderen iets te organiseren. Ze zitten nu lang thuis omdat ze niet naar school kunnen. Een kleurwedstrijd doet het altijd goed. Voor kinderen die niet van kleuren houden is er een puzzel beschikbaar waarmee ze kunnen deelnemen."

Den Boon vond boekhandel Koster uit de Nairacstraat bereid om een aantal prijzen te sponsoren voor de winnende kinderen. "Boekhandel Koster heeft acht prachtige boeken beschikbaar gesteld voor verschillende leeftijden."

Ook de ouderen in de gemeente Barneveld gaan als het goed is profiteren van deze actie. Alle kleurplaten die ingeleverd worden, gaat de SGP-fractie langsbrengen bij de verschillende bejaardenhuizen en zorgcentra. De kleurplaten worden daar verspreid onder de ouderen zodat zij hun kamer hiermee kunnen opfleuren.

Meedoen met de wedstrijd? Ga naar www.barneveld.sgp.nl/kleur-en-puzzel

 

Op 23 januari j.l. heeft een deel van de SGP-fractie het nieuwe gebouw van woonzorgcentrum Vilente bezocht.

Vilente verleent zorg aan ouderen met dementie en lichamelijke beperkingen. In een rondleiding kreeg de fractie een goede indruk van het frisse en moderne gebouw, waarin veel gebruik gemaakt wordt van domotica. Verder is de samenwerking tussen Vilente en de gemeente besproken.

Column van fractievoorzitter Arjan Meerkerk zoals verschenen in "Het Kompas" van 15 januari 2020:

Een huis hoort bij de primaire levensbehoeften van de mens. Wat een luxe mogen wij hier hebben. Onlangs was ik ter gelegenheid van ons 12,5 jarig huwelijk in Londen en zag ik mensen die, te midden van de wolkenkrabbers, leven in een tentje onder de brug. En dat heeft niet met woningnood te maken. Maar ik besef wel weer hoe bevoorrecht wij zijn.

 

Per 1-1-2020 telt Hardinxveld-Giessendam 18.275 inwoners. Een plus van 1,2 procent (oftewel 224 personen) ten opzichte van een jaar geleden. Ondertussen is er sprake van grote woningnood. Hoe erg is het als er woningnood is? Wat kunnen wij er dan aan doen? Waar moeten we goed op letten?

Waarom woningnood erg is? Jongeren die hier willen blijven kunnen niets (betaalbaars) vinden. Noodgedwongen kiezen zij er voor elders iets betaalbaars te zoeken. En wat denkt u van ouderen die gelijkvloers willen gaan wonen? Zij blijven noodgedwongen zitten. Het gevolg: scheefgroei in de bevolkingssamenstelling. Dit is niet goed voor vitaliteit van voorzieningen (bv. scholen en winkels).

Wat wij eraan kunnen doen? Belangrijk om in 2020 door te bouwen! Geen wolkenkrabbers zoals in Londen uiteraard. En ook geen tentjes onder de brug. Wel flexibeler zijn bij het vergunnen van Tiny Houses als mantelzorgwoning. Bouwplannen die passen in onze visie versneld vergunnen. Zowel inbreidings- (bv. IJzergieterij en Rokerij) als uitbreidingslocaties (bv. Blauwe Zoom en ’t Oog) tot ontwikkeling brengen.

Waar moeten we goed op letten? Dat we bouwen voor de lokale vraag. Veel groen inpassen. En de groei (inwoners en verkeer) in goede banen leiden. Een grote verantwoordelijkheid voor de gemeenteraad. Maar ja, wie de politiek in gegaan is om gemakkelijke keuzes te maken die heeft er weinig van begrepen.

Arjan Meerkerk

Schriftelijke vragen over ouderenzorg.

Recent is een gezaghebbend rapport gepresenteerd over de ouderenzorg in ons land. Met grote belangstelling heeft de SGP factie van dit rapport kennis genomen. In 2015 is vol enthousiasme begonnen met de decentralisatie van dezorg. Verzorgingstehuizen werden ontmanteld. Ouderen moesten zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Ouderen moeten zo veel mogelijk zelfredzaam zijn.  Inmiddels is gebleken dat de theorie schoon kan zijn, maar de praktijk weerbarstig. Vanaf het begin, zodra de plannen bekend waren, een kleine 10 jaar geleden, heeft de SGP fractie met grote vasthoudendheid op de schaduwkanten van deze plannen gewezen. Wij realiseren ons dat dit een opgave van zowel landelijke als lokale overheid is, maar wij weten ons geroepen op lokaal niveau de bestuurders aan te spreken, en te bevragen, op de zorg voor onze ouderen en de verantwoordelijk die wij in deze hebben.

Bekijk hieronder de schriftelijke vragen:

Artikel 34-vragen “geen bankjes, wel troep op Karolingenburg”

Geacht college,Inwoners van Oost-Souburg, met name ouders, opa’s en oma’s en mensen die op andermans kinderen passen, hebben aangegeven dat zij bankjes missen op de Karolingenburg wanneer ze de kinderen daar willen laten spelen.Ook valt het hen op dat er enorm veel zwerfafval ligt op de wallen van de Karolingenburg. Een bewoner heeft, betreffende de bankjes en het zwerfafval, schriftelijk contact gezocht met de winkeliersvereniging van Oost-Souburg en hen gevraagd of zij kans zien om aan beide iets te toen en de inwoner heeft aangegeven zijn/haar steentje bij te willen dragen als vrijwilliger. Tot nu toe zijn er geen initiatieven genomen.De SGP wil hierover de volgende vragen stellen:1. Begrijpt het college, met de SGP, dat ouderen/ouders behoefte hebben aan bankjes om op te zitten wanneer de kinderen spelen op de Karolingenburg?2. Is er een reden dat er nooit eerder bankjes zijn geplaatst op de Karolingenburg?3. Inwoners ergeren zich aan het steeds terugkerend zwerfafval op de wallen van de Karolingenburg. Heeft dit gebied speciale aandacht bij de reinigingsdienst van de Gemeente Vlissingen?4. Is het college bereid, eventueel in samenwerking met de winkeliersvereniging van Oost-Souburg en inwoners, bankjes te plaatsen op de Karolingenburg?5. Is het college bereid de wallen van de Karolingenburg op te nemen in de hoog frequente schoonmaakroute van de reinigingsdienst én daarbij een terugkerende schoonmaakactie (met inwoners en ondernemers) te organiseren?6. Zo ja, wanneer wil het college dit realiseren?7. Zo nee, waarom niet?We zien uw antwoorden op onze vragen tegemoet.Met vriendelijke groet,Lilian Janse-van der WeeleCor Tromp

 

Sinds het vroege voorjaar verblijft een groep van zo’n 45 hoogbejaarde Elburgers over de grens. Over de gemeentegrens welteverstaan. In verband met de verbouwing van het Nieuwe Feithenhof moet deze groep bewoners tijdelijk in zorghotel ‘Groot Stokkert’ in Wapenveld verblijven.Op een warme, zonovergoten dinsdagmiddag stond er een heerlijke high tea voor het college van Burgemeester en Wethouders van Elburg gereed. Zo’n dertig bejaarde Elburgers verwelkomden de collegeleden met de zoete en hartige hapjes. Alhoewel, volgens de kwieke mevrouw Van Aperloo-Junte waren het niet allemaal Elburgers: “Ik ben een Oostendorper. Een échte Oostendorper!” De bewoners van het Nieuwe Feithenhof moesten hun vertrouwde woonomgeving tijdelijk verlaten. Dat viel niet mee. Voor veel bewoners was het een behoorlijk ingrijpende stap. “We zijn oud en dan verwacht je dat je nu in je laatste woning in je leven woont. Om dan nog zomaar voor acht maanden te verhuizen, is best spannend”, zo verwoordde een van de zilvergrijze dames. “Ik heb 85 jaar in de stad gewoond. De verhuizing naar mijn kamer in het Nieuwe Feithenhof was nodig. Na een half jaar moest ik alles inpakken. En straks in een nieuwe kamer moet alles weer uitgepakt worden, maar dat doet mijn dochter. Als alles er maar weer in past...”Wethouder Arjan Klein kijkt met waardering terug op het bezoek. “We werden met veel waardering ontvangen en kregen ook een korte rondleiding door het complex van Groot Stokkert. De bewoners worden met liefde en veel betrokkenheid verzorgt, maar je merkt dat men uitziet naar de oude en vertrouwde omgeving van Elburg met bekenden en familie.” Arjan neemt zich voor om nog een keer op bezoek te gaan: “Zodra ‘onze mensen’ weer terug zijn in Elburg, ga ik gauw bij ze langs in hun eigen Nieuwe Feithenhof.”Het Nieuwe Feithenhof maakt deel uit van Woonzorgunie De Veluwe en werd in de afgelopen maanden drastisch gerenoveerd en verbouwd. De geplande opleverdatum is 8 augustus 2018. Vanaf die datum worden de bewoners, en hun spulletjes, weer teruggebracht uit Wapenveld naar Elburg.

 

                                           

De provincie denkt als een moeder overal aan. De complimenten hiervoor. Echter niet overal zijn wij tevreden mee. Ik wil graag voor een viertal onderwerpen de aandacht vragen:

Zeven jaren geleden vroeg ik voor de Rijnburg bij Rhenen de aandacht. Het is niet uit te leggen dat de brug er nog onveranderd bij ligt.

Ten tweede: het blijkt dat de  stichting Oude Gelderse Kerken in november 2016 een rapport heeft laten opstellen met dat de titel meekreeg van: “Kennis is Kracht; tijd voor een opstap naar een plan met effect”. Er is blijkens dit rapport een grote behoefte is aan het ontwikkelen van een Gelderse kerkenvisie. Samen met de ChristenUnie en het CDA willen wij hiervoor een motie indienen.

Ten derde: in het verleden hebben wij aandacht gevraagd voor de uitbreiding van het Pluimveemuseum in Barneveld. De gemeente Barneveld heeft dit nu ook opgepakt. Er is inmiddels een rapport hierover verschenen. Het blijkt een kansrijk museum te zijn. Er zijn voldoende perspectieven om deze uitbreiding te kunnen realiseren. Graag de aandacht van uw college hiervoor.

Ten vierde: er is veel aandacht voor klimaat- en energietransitie. Echter wij dienen daarnaast ook aandacht te besteden aan een landbouwtransitie. Onterecht krijgt de landbouwsector vaak de schuld als het gaat over de stand van zaken van ons milieu. Laten wij als provincie het initiatief nemen om samen met de sector en alle direct betrokkenen initiatieven aan te jagen om te komen tot duurzamer produceren. Om daarnaast ook tot meer ruimtelijke kwaliteit te komen.

Ik kom nog even terug op de rol van een moeder. In het kader van de Boekenweek wil ik een gedeelte van een gedicht van Martinus Nijhoff citeren:

Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren. Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer,

en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren. O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer. Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.

Het was een moeder die zich afhankelijk van de Heere weet. En deze afhankelijkheid wil ik mij zelf en een ieder toewensen.

Klaas Ruitenberg