Poliflw

Vanaf jaarwisseling 2020-2021 geldt er een landelijk verbod op knalvuurwerk en vuurpijlen. Hierdoor ontstaat er vanaf de komende jaarwisseling een nieuwe situatie. Lokale initiatieven tot het gezamenlijk afsteken van vuurwerk zijn toegestaan, maar alleen onder leiding van een professionele vuurwerkdeskundige. Het is belangrijk dat ook in de gemeente Teylingen in aansluiting op deze ontwikkelingen als lokale overheid een visie op vuurwerk wordt ontwikkeld. Daarvoor is aanvullend onderzoek gedaan gericht op gevoelens en argumenten van de inwoners van Teylingen over vuurwerk. Het college stelt voor om Teylingen de komende jaarwisseling (nog) geen vuurwerkvrije gemeente te maken, maar wel de overlast van vuurwerk en de maatschappelijke gevoelens te blijven monitoren. Ze willen ook doorgaan met het beleid van vuurwerkvrije zones en wil met een campagne in de wijken zorgen dat het aanvragen voor een buurt van vuurwerkvrije zones makkelijker wordt. Vooralsnog ziet het college geen aanleiding om van het eerdere beleid van vuurwerkvrije zones af te wijken, maar neemt wel het advies over om hierin een aantal verbeteringen aan te brengen. Op 22 juni is in de commissie DEB opiniërend gesproken over het vuurwerkbeleid van de gemeente Teylingen. De CDA-fractie is voor een geleidelijke afbouw van vuurwerk en ondersteunt het college met de aanpak van vuurwerkvrije zones. In de laatste raadsvergadering voor het zomerreces werd op 15 juli een motie besproken van ChristenUnie, GroenLinks en PvdA om het principe van vuurwerkvrije zones vanaf de jaarwisseling 2020-2021 om te draaien naar vuurwerkzones, waarbij in beginsel de hele gemeente Teylingen vuurwerkvrij is, behoudens de vuurwerkzones. Toen de indienende partijen van de motie merkten dat hier in de raad geen meerderheid voor was, hebben zijn besloten de motie aan te houden. De CDA-fractie vindt de gedachte achter de motie sympathiek, maar de tijd ontbreekt om dat op een zorgvuldige manier en met participatie van onze inwoners tijdig voor de komende jaarwisseling te realiseren.

Advertentie in De Schakel Albrandswaard van donderdag 8 maart. #aandacht en #waardering voor onze ouderen.

Eenzaamheid is een probleem, ook in Albrandswaard, en daar willen wij iets aan doen! Onderzoek geeft aan dat 40% van de volwassen bevolking zich eenzaam voelt*. Eenzaamheid is een negatieve situatie, gekenmerkt door gemis en teleurstelling. Het is een persoonlijke, subjectieve ervaring. Eenzaamheid kan emotioneel of sociaal zijn. Bijvoorbeeld als iemand betekenisvolle relaties mist met een bredere groep mensen zoals kennissen, collega’s, buurtgenoten of mensen met dezelfde belangstelling. Een intieme partnerrelatie kan sociale eenzaamheid niet opheffen. CDA Tweede Kamerlid Lenny Geluk is zeer begaan met het lot van die eenzame ouderen. Zij heeft daarom een actieplan geschreven om dit probleem aan te pakken. Het plan bevat een aantal praktische oplossingen om elkaar te helpen, zodat mensen zich minder eenzaam hoeven te voelen. Zo wil zij laten zien dat er meer mogelijk is dan men soms denkt of durft. Wij denken dat het ook in Albrandswaard mogelijk is om eenzaamheid terug te dringen door het volgende actieplan: 1) Standaard huisbezoeken afleggen aan mensen die 75 jaar worden. 2) Activiteitenfolders verspreiden bij de huisarts en als insteekfolder bij huis-aan-huisbladen. 3) Diversiteit van activiteiten aanbieden: koffieochtenden, bingo, boekenclubs. 4) Actieve rol kerkgenootschappen en maatschappelijke organisaties. 5) Jongeren die aan ouderen binnen dezelfde gemeente les geven over computer en I-pad. 6) Organiseer in de wijk een koffie inloopochtend, of bij iemand in de straat. 7) Zet eenzaamheid op de agenda en houd het op de agenda van gemeenteraad en college. 8) Gebruik de bibliotheek als ontmoetingsplaats om te lezen en internetten. 9) Stuur een handgeschreven kaartje, een klein maar mooi gebaar. Vind u ook dat er iets gedaan moet worden om eenzaamheid tegen te gaan? Stem dan op het CDA en laat ons in actie komen tegen eenzaamheid! *Bron: Gezondheidsmonitor Volwassenen en Ouderen GGD-en, CBS en RIVM, 2016; bewerkt door het RIVM