Nieuws van politieke partijen in Groningen over GroenLinks inzichtelijk

3731 documenten

Bolle Blogt - Trek portemonnee voor Groningse sport

CDA CDA GroenLinks ChristenUnie D66 PvdA Groningen 13-09-2020 16:37

Afgelopen woensdag ging het in de gemeenteraad van Groningen tot diep in de nacht over Diftar. Daarvoor was al het trieste historische besluit genomen om de Drafbaan te sluiten. In die ronkende puinhoop was er weinig aandacht voor een motie die door de gehele coalitie om een uur of twee s ’nachts werd weggestemd. Waar ging die over? Tekort aan sporthallen Groningen kampt al jaren met een tekort aan sporthallen. Dat sporthal de Wijert en het Corpushuis ondertussen gesloopt werden maakte de situatie niet beter. Het gemeentebestuur erkende dit probleem echter niet. Tot uiteindelijk op 9 maart 2020 het rapport werd opgeleverd waaruit klip en klaar bleek waar de tekorten zich voordoen in de sport. Een tekort aan zwemwater, ijs en binnensportaccommodaties. Eindelijk erkenning voor de Sportkoepel - de koepel waarbij meer dan 90 verenigingen zijn aangesloten - die al jaren hamert op een goed onderzoek en erkenning van het capaciteitsprobleem. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Motie Zes maanden na het uitkomen van het rapport werd het besproken in de gemeenteraad. Het tekort aan zwemwater en ijs zal worden meegenomen in de nieuwe plannen voor Kardinge, maar voor het nijpende tekort aan sporthallen is het afgelopen half jaar niets gebeurd. Sterker nog, de motie waarin het college wordt opgeroepen om zo spoedig mogelijk een oplossing te vinden voor het korte termijn tekort en een plan te maken voor de bouw van een aantal sporthallen op de lange termijn, werd weggestemd door GroenLinks, D66, PvdA en de ChristenUnie. Geldboom Het is inmiddels geen verrassing meer. Waar ChristenUnie wethouder Jongman als raadslid jarenlang pleitte voor meer geld voor sport, wijst ze nu steevast naar buiten met de woorden: “we hebben geen geldboom in de tuin staan”. De bezuinigingen op sport staan iedere vrijwillige sportbestuurder nog vers in het geheugen. Een verhoging van de tarieven, afschaffen van de trainingsveldkorting, ieder jaar hangt er hen wel weer een zwaard boven het hoofd waar ze op moeten reageren. Tegelijkertijd heeft de coalitie, met de wethouder voorop, ieder jaar mooie woorden over het belang van sport. Keuzes Als het echter op daden aankomt wordt er naar de portemonnee gewezen. En dat argument klopt natuurlijk. De gemeente zit niet ruim in de slappe was. Maar zoals het thuis een keuze is waar je je geld aan uit geeft. Zo is dat bij een gemeente ook. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Het is een keuze of je wél voor circa 8 miljoen een cultuurcluster in het Ebbingekwartier bouwt en geen plannen maakt voor twee sporthallen. Het is een keuze of je wél een stadhuis verbouwt voor 19 miljoen en geen plannen maakt voor extra sporthallen. Het is een keuze of je de 100-jarige drafsport serieus neemt en een onafhankelijk onderzoek uit laat voeren óf je zegt zonder overleg de huur op. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Appèl En het is ook een keuze of je naar buiten wijst naar een geldboom die niet bestaat, of dat je ondanks alle beperkingen vecht voor de dingen die je belangrijk zegt te vinden. Dat laatste ontbreekt bij dit gemeentebestuur en bij deze coalitie. De woorden zijn prachtig, maar als het op daden aankomt staat de sport in Groningen achter in de rij. Mijn partij zal blijven vechten voor de sport en gelukkig zijn resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst en blijft er hoop, het kan anders. Bij deze dan ook een appèl aan partijen als D66 en de ChristenUnie. Laten we de sport in Groningen serieus nemen en hen een perspectief bieden zodat we naast Groningen Kunst- en cultuurstad ook met recht kunnen zeggen: Groningen Sportstad.

Geen Diftar, wel mogelijkheid tot referendum

SP SP ChristenUnie PvdA GroenLinks VVD Partij voor de Dieren Groningen 10-09-2020 18:17

Afgelopen woensdag stemde de gemeenteraad van Groningen tegen de invoering van Diftar. Volgens SP-raadslid Daan Brandenbarg is dat een groot succes voor alle inwoners die zich de afgelopen tijd geroerd hebben tegen de invoering. 

SP-raadslid Daan Brandenbarg:

https://groningen.sp.nl/nieuws/2020/09/geen-diftar-wel-mogelijkheid-tot-referendum“De bijna 1200 handtekeningen, maar zeker ook alle ingezonden mails, brieven en insprekers hebben de druk zo hoog laten oplopen. Ik wil hierbij al die inwoners feliciteren!” 

De raad stemde eerder die avond bovendien in  met een SP-voorstel om weer referenda mogelijk te maken in Groningen. 

Met dat laatste is Brandenbarg bovendien verheugd: 

“Er is nu weer de mogelijkheid voor onze inwoners om aan de handrem te kunnen trekken. Het is belangrijk dat dat er nu weer is, want de voorstanders van Diftar houden een kleine mogelijkheid open om het per 2023 alsnog in te voeren. Maar dan is met voldoende steun uit de bevolking een referendum weer mogelijk. Dus ik denk dat dat Diftar er niet meer komt.”

 

Zie ook: Daan Brandenbarg

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

form.antibot { display: none !important; }
You must have JavaScript enabled to use this form.
Naam: *
E-mail:
Telefoon: *
Ik wil ook lid worden:
(If you're a human, don't change the following field)
Enter your name
Your first name.
Please enable Javascript to use this form.
(If you're a human, don't change the following field)
Enter your name
Your first name.
Please enable Javascript to use this form.

Elf fabeltjes over invoering van Diftar | Groningen

GroenLinks GroenLinks Groningen 07-09-2020 00:00

Politiek Groningen is momenteel in de ban van afval. Woensdag zal er over een nieuw systeem worden gestemd en de emoties lopen hoog op. Mensen worden bang gemaakt voor positieve veranderingen. Daarom hebben we elf fabeltjes en bijhorende feitjes op een rij gezet.

1. Afval is een probleem van onze samenleving. Dat moeten we samen oplossen. 

Ja, natuurlijk is afval een probleem dat bij onze verspillende samenleving hoort. Natuurlijk moeten verpakkingsindustrie, supermarkten, producenten hun gedrag veranderen. Zij moeten het gewone consumenten gemakkelijker maken om minder afval te produceren. Om beter te scheiden. Meer te hergebruiken. Maar uiteindelijk zijn consumenten ook gebruikers van al die spullen. Hoe goed supermarkten en producenten ook hun best doen – kan best een tandje bij!! –, als wij blijven weggooien wat herbruikbaar is dan verandert er niks.  

2. Afval wordt veroorzaakt door de verpakkingsindustrie, laten zij dat maar oplossen. Zij zijn de werkelijke vervuiler. 

Ja, het kan anders en beter in de industrie. Zie ook de vorige vraag. Maar het probleem zit dieper: we zijn met zoveel mensen op een kluitje, met zoveel (consumptie-)wensen, in een wereld met productieketens en handelsstromen die alle continenten verbinden, met producten die zo goedkoop mogelijk gemaakt moeten worden, met winkels die – wie vindt dat niet fijn – letterlijk álles verkopen wat je maar kan verzinnen. Dat is een ingewikkeld netwerk, dat je niet zomaar even verandert. Nou kunnen we wachten tot de ideale wereld ontstaat waarin geen uitbuiting van mensen en milieu meer bestaat en het de consument gemakkelijk wordt gemaakt om alleen nog maar duurzame keuzen te maken. Maar dat gaat erg lang duren en al die tijd blijven we afval produceren? Als we nú wat willen doen, dan móeten we zélf ons afval beter scheiden. Daarnaast bestaat niet alle afval uit verpakkingsmateriaal. Zo wordt bijvoorbeeld slechts 50% van onze textiel aan de bron gescheiden.  

3. Vooraf scheiden is niet nodig, nascheiding is goed genoeg, zo niet beter. De technologie wordt steeds beter. 

Ja, de technologie wordt steeds beter. Maar dan gaat het vooral om het scheiden van verpakkingen: plastic, drankkartons, blik apart houden en scheiden van zaken als voedselresten, groente-afval, weggooide frituurolieresten, etcetera. En misschien in de toekomst ook luiers.  Daar houdt het op. Textiel, papier en glas kan niet uit het afval gescheiden worden. Technologen verwachten niet dat dat snel verbetert.  

4. Diftar leidt tot vervuiling van recyclebaar materiaal. 

Het is niet helemaal duidelijk wat tegenstanders van Diftar hier beweren. Zie ook het vorige punt: beter scheiden leidt juist tot beter hergebruik en minder vervuild materiaal. Wel kan Diftar een uitnodiging zijn om je restafval niet in de grijze container te gooien, maar bij het groenafval. Want het tarief voor groenafval is iets lager. De ervaringen van gemeenten waar groenafval tegen lagere tarief of soms zelfs gratis wordt opgehaald – compost en/of groen gas dat je ervan maakt dekt de kosten – is anders: de meeste mensen blijken te deugen en doen dat niet. 

5. Diftar is niet solidair. Afval is niet hetzelfde als gas, water en licht, het is een gemeenschappelijk probleem. 

Juist omdat je wel degelijk invloed hebt op hoeveel afval je weggooit is diftar wél solidair en eerlijk. Maar principiëler: nu betaalt iemand met een laag inkomen in een klein appartement zonder tuin evenveel voor zijn afvalstoffenheffing als iemand in een groot huis, met een grote tuin en een hoog inkomen, en dús meer tuinafval en meer consumptie met afval. Evenveel voor twee totaal verschillende situaties. Een flatbewoner uit Vinkhuizen betaalt evenveel als een villabewoner uit Haren. Is dat solidair?  

6. Diftar is niet solidair. Zwakkere inwoners moet je beschermen. 

Dit gaat over ouderen, die niet met zware zakken kunnen zeulen, mensen met een handicap. Mensen die door ziekte veel afval hebben. Voor al die mensen neemt de gemeente maatregelen zoals containers waar alleen kleine zakken inpassen, tegen een lager tarief. Deels gratis ‘tikken’ op je pasje.  

7. Diftar is niet solidair. Niet iedereen kan zoveel scheiden. 

Dit gaat over kleinbehuisden. Mensen in flats. Studenten en appartementbewoners in de binnenstad. Het is een vreemd argument. De vraag is niet om meer afvalbakken in je keuken te zetten. De vraag is om textiel, schoenen, papier en glas beter apart te houden. Dat scheelt al heel veel. Textiel en schoenen lag toch al ergens in een kledingkast. Voor papier had je toch al ergens een stapeltje. Leeg glaswerk kun je meenemen met je dagelijkse boodschappen. 

8. Diftar is moeilijk, het vraagt veel van mensen. 

We vragen een gedragsverandering. Mensen houden daar in het algemeen niet van. Dan moet je opletten, moet je alert zijn, mag het niet meer op de automatische piloot. Juist daarom helpt diftar, een financiële beloning is vaak net het laatste zetje dat mensen nodig hebben om oude gewoonten los te laten. Iedereen weet dat scheiden een goed idee is, bleek uit een enquête van de gemeente. Iedereen wil het ook graag doen. Maar tussen droom en daad…. En veel gevraagd? Kom, hoeveel tijd ben jij per dag met je afval scheiden bezig?  

9. Diftar leidt tot vervuiling, mensen gaan hun afval dumpen. 

Dit klopt….voor een tijdje. Alle gemeenten die diftar hebben ingevoerd – de helft doet het – hadden te maken met een toename van dumpingen van vuilniszakken in plantsoenen en vooral zogenaamde ‘bijplaatsingen’: je zet je afval naast de ondergrondse container in plaats van erin. Haren heeft al 20 jaar diftar. Zwerfvuil is daar geen groter probleem dan elders. Bijplaatsingen zijn schaars, meestal omdat de container vol is. Door snel reageren, snel opruimen, strakkere controle, dumpers opsporen en beboeten – het mag niet – en de omgeving schoonhouden is dat probleem binnen een jaar onder controle. Dat blijkt tot nu toe in elke gemeentedie diftar ingevoerd heeft. Het gaat tenslotte ook een keer vervelen om twee keer met je vuilniszak op de fiets te stappen en deze ergens ongezien achter te laten.

10. Met extra voorzieningen haal je mensen wel over de streep. 

Sinds 2017 zijn extra voorzieningen geplaatst zoals zo’n 200 extra containers op strategische plekken. Dit ging gepaard met de voorlichtingscampagne ‘Haal meer uit je afval’. Het leverde 2% meer scheiding op. Nog een keer investeren in extra voorzieningen is nuttig en nodig. Hoe gemakkelijker we het kunnen maken om te scheiden, hoe lager de drempel. Dus komen er in het nieuwe plan meer dan 100 ondergrondse containers bij en worden rolcontainers ondergrondse containers. Maar dit zal niet genoeg opleveren om de doelstelling te halen, leert ook onderzoek en ervaring bij andere gemeenten, hooguit nog eens 2%. Terwijl we moeten mikken op zeker 15% en over enkele jaren nog meer.

11. Diftar kost miljoenen 

Dit is gewoon onwaar. De investering in extra voorzieningen om het gemakkelijker te maken je afval netjes en gescheiden weg te brengen wil iedereen wel. Zie de vorige vraag. De extra kosten voor Diftar zijn zeer beperkt. Dat gaat om wat aanpassingen van vrachtwagens en opzetten van een andere administratie. Een investering die al in 2 jaar is terugverdiend. Dat komt omdat Diftar al snel leidt tot vermindering van de hoeveelheid restafval, wat een grote besparing betekent in de kosten van verwerking, verbranding en belasting door het Rijk. 

Gemeenteraadsfracties steunen strijd voor minumumloon van 14 euro

SP SP GroenLinks PvdA Groningen 06-09-2020 10:07

De gemeenteraadsfracties van de SP, PvdA en GroenLinks steunen de campagne van de FNV en De Goede Zaak voor een verhoging van het minimumloon naar 14 euro per uur. Tijdens een vergadering met de gemeenteraadsleden had de actiegroep ´Groningen voor 14´ het onderwerp op de agenda gezet en riepen zij het gemeentebestuur van Groningen op om zich uit te spreken voor een verhoging van het minimumloon naar €14.

Aankomende week zullen de SP, PvdA en GroenLinks een voorstel doen zodat de gemeente zich aansluit bij de gemeenten Helmond, Nijmegen, Arnhem, Utrecht en Den Haag die zich uitspreken voor een hoger minimumloon.

GroenLinks, PvdA en SP maken zich zorgen over het grote aantal Groningers dat in armoede leeft of van een laag inkomen moet rondkomen. Ook het aantal werkende armen is groeiende in de gemeente Groningen. Daarom steunen zij de oproep voor een landelijk hoger minimumloon en willen ook dat de gemeente kijkt hoe zijzelf het goede voorbeeld kan geven.

Zo willen de partijen dat alle werknemers van de gemeente Groningen die rechtstreeks in dienst zijn of als payroller of uitzendkracht voor de gemeente werken, een loon van minimaal 14 euro per uur gaan verdienen. Daarnaast willen de partijen dat de gemeente het belang van een verhoging van het minimumloon actief gaat uitbrengen in relaties en afspraken die de gemeente aangaat met bedrijven en organisatie of werken in opdracht van de gemeente Groningen.

Woordvoerder Marrit van Veen van de actiegroep ´Groningen voor 14´:

“We zien dat in Groningen dat het huidige minimumloon voor veel mensen geen leefbaar inkomen is. En de inkomensongelijkheid en -onzekerheid neemt alleen maar toe. Daarom is het erg belangrijk dat de gemeenteraad zich aansluit bij de strijd voor 14 euro!”

Op woensdag 9 september zullen SP, PvdA en GroenLinks een voorstel indienen met een oproep voor een hoger landelijk minimumloon en een aantal lokale maatregelen. 

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

form.antibot { display: none !important; }
You must have JavaScript enabled to use this form.
Naam: *
E-mail:
Telefoon: *
Ik wil ook lid worden:
(If you're a human, don't change the following field)
Enter your name
Your first name.
Please enable Javascript to use this form.
(If you're a human, don't change the following field)
Enter your name
Your first name.
Please enable Javascript to use this form.

Innovatie in de zorg: wie profiteert? | Groningen

GroenLinks GroenLinks Groningen 04-09-2020 00:00

Gemeenten in Nederland - Groningen is daarop zeker geen uitzondering - zitten in grote financiële nood. Een belangrijke reden hiervoor is dat de kosten van de zorg (waaronder de jeugdhulp) sterk toenemen terwijl het Rijk hiervoor structureel te weinig geld overmaakt. Voor gemeenten rest de keuze: Laat je wachtlijsten ontstaan of bezuinig je op andere plekken in je begroting?

Ook in Groningen speelt dit dilemma.. Hier stegen de kosten voor de jeugdhulp in de afgelopen twee jaar enorm (zie tabel). De gevolgen waren grote bezuinigingen op andere terreinen, het uitstellen van investeringen en het verhogen van de lasten. 

  2017 2019 Stijging in % Aantal kinderen met jeugdhulp 4 t/m 11 jaar december 1.629 1.854 12% Aantal kinderen met jeugdhulp 0 t/m 23 jaar december 3.622 3.952 9% Uitgaven jeugdhulp 4 t/m 11 jaar (alle zorg ecl. jeugdhulpplus, LWI en niet-gecontracteerde zorg) 12,1 mln 20,3 mln 68% Uitgaven jeugdhulp 0 t/m 23 jaar 36,4 mln 55,8 mln 53% Uitgaven jeugdhulp 4 t/m 11 jaar 2,9 mln 5,2 mln 78%

Vervelend genoeg wordt niet al het extra geld dat gemeenten reserveren voor de zorg besteed aan de zorg. Er zijn zorgaanbieders die flinke winsten maken met het geld dat gemeenten aan hen overmaken. Vorig jaar publiceerden onderzoeksplatform Follow the Money, KRO-NCRV’s Pointer en Reporter Radio een onderzoek waaruit blijkt dat 174 zorginstellingen in Nederland sinds de decentralisatie van 2015 een winstmarge hebben van meer dan 10%, waar 2-3% gangbaar is. Op de lijst stonden ook vijf Groningse zorgaanbieders. Jaarrekeningen van alle zorgaanbieders zijn openbaar op te vragen via deze link.

Ik stelde hier (samen met de ChristenUnie) schriftelijke vragen over aan het gemeentebestuur. Dat antwoordde dat bij verreweg de meeste zorgaanbieders in Groningen helemaal geen winst maken, maar vechten tegen faillissement. Desalniettemin keurde ook het gemeentebestuur de grote winsten bij een paar zorgbedrijven af: “structureel hoge bedrijfsresultaten uit zorgactiviteiten passen niet bij de door ons gewenste continuïteit van zorgverlening en verantwoorde besteding van publieke middelen.” Ook nam het gemeentebestuur een aantal maatregelen bij zorgbedrijven: met één had het geen contract meer in 2019, anderen moesten stappen ondernemen om de kwaliteit van zorg op orde te krijgen. 

Team050

Een van de bedrijven die in 2018 een winstmarge van boven de tien procent behaalde, en dus op de lijst van Follow the Money stond, was Team050. Dat maakte in 2018 1,8 miljoen euro winst, een winstmarge van 26,6%. Team050 maakt dit soort winsten omdat ze, volgens een jaarverslag, weinig management hebben en een laag verzuim. 

Lisette Sloot, de directeur van Team050, reageerde vorig jaar op onze schriftelijke vragen in dit filmpje bij OogTV: “het is nooit het doel geweest om winst te maken, maar het is blijkbaar wel het resultaat van ons bedrijfsvoering, en we zouden het heel tof vinden als we anderen zouden kunnen inspireren.”

Wat zou Team050 dan doen met die winst? Lisette Sloot bij OogTV: “enerzijds groeien wij nog steeds heel erg hard,  we hebben dus een stuk nodig voor het bestendigen en stabiliseren van onze organisatie. Tegelijkertijd vinden we het ook belangrijk om een groot deel van de winst terug te laten vloeien naar de sector.”

Iets dergelijks is ook terug te zien in het jaarverslag van 2018. Team050 wil de kwaliteit van haar zorg verbeteren, de organisatie bestendigen en investeren in nieuwe zorgconcepten. Ook zet het 30% van de winst (600,000 euro) opzij in een speciaal fonds dat moet zorgen voor innovatie binnen de sector.

2019

Maar wat is daarvan terecht gekomen? Daarvoor vroeg ik het jaarverslag van Team050 over 2019 op. Wat blijkt? er is vrijwel niets van terecht gekomen. Integendeel: Team050 boekte wederom een miljoenenwinst en haalde een truc uit die lijkt te zijn weggelegd voor beursgenoteerde bedrijven.

2,8 miljoen euro aan winst uit de vorige jaren werd namelijk gebruikt om een van de twee aandeelhouders, de Zorgfabriek BV, uit te kopen. Volgens het jaarverslag gebeurt dat omdat de bedrijfsstructuur daar ‘transparanter’ van wordt. Ik vraag me af hoe geloofwaardig dit is. De winst en verliesrekening wordt niet beïnvloed door de aandeelhoudersstructuur, en veel verschil maakt ‘t niet voor de bedrijfsvoering. Zou het dan iets te maken hebben met hoeveel geld dit de aandeelhouders oplevert? 

Het inkopen van aandelen wordt de laatste jaren steeds populairder. Dit heeft namelijk als voordeel dat niet alleen de verkopende partij geld krijgt voor zijn aandelen maar dat de aandeelhouders die overblijven een groter aandeel in het bedrijf vergaren zonder daar iets voor te hoeven doen. 

Waarom is dit bij Team050 relevant? De partij die met 2,8 miljoen euro uitgekocht wordt is de Zorgfabriek BV, een bedrijf in handen van Team-050 directeur Lisette Sloot en haar zakenpartner Erik van der Zijden. Zij zijn het dus die de 2,8 miljoen euro opstrijken. En wie is dan de enige overgebleven aandeelhouder? Sloot Beheer BV, juist, een bedrijf van Lisette Sloot. 

En het innovatiebudget dan, waarmee Team050 haar winst terug in de sector probeerde te pompen? Van de zes ton die in 2018 opzij werd gezet, was in 2019 nog geen ton uitgegeven. Dat zet dus geen zoden aan de dijk. 

Wel kwam Team050 op een andere manier de gemeente tegemoet. Volgens het jaarverslag van Team050 vraagt het bedrijf van de gemeente al niet de hoofdprijs qua tarieven en besloot het in 2019 ook nog eens af te zien van de indexatie (meegroeien met inflatie). Dat is een mooi gebaar, maar de winst van Team050 over 2019 was nog altijd ruim een miljoen euro. Desalniettemin stelt het bedrijf: “Zo dragen we samen bij aan het beheersen van de kosten en vloeit een deel van onze winst terug naar de maatschappij.”

84 procent

Als een deel van de winst terugvloeit in de maatschappij, hoeveel dan? Het is reden voor mij om niet alleen de jaarrekeningen van de afgelopen twee jaar te bekijken, maar alle openbaar beschikbare jaarrekeningen. Die gaan zes jaar terug (zie tabel). Daaruit blijkt dat Team050 over de afgelopen zes jaar een gemiddelde winstmarge had van 17.66%. De totale winst over deze zes jaar na belasting bedroeg 4.57 miljoen euro. Het overgrote deel, 3.84 miljoen euro ofwel 84 procent, werd door middel van dividenduitkeringen of het terugkopen van aandelen doorgesluisd naar de aandeelhouders. Die winst vloeit dus helemaal niet terug naar de maatschappij.

/r/0815bc76a5fc11aa17fc6fcdcf2f799d?url=http%3A%2F%2Fgroningen.groenlinks.nl%2Fnieuws%2Finnovatie-de-zorg-wie-profiteert&id=45be12aeb9efaf34d5f6add327ed234888b91a81

Zijn hier dan geen regels tegen? Nou, nee. Er is slechts een Wet Normering Topinkomens (WNT) die het salaris van bestuurders reguleert. Dit werkt met een puntensysteem en komt er vaak op neer dat een bestuurder van een zorgbedrijf maximaal ruim een ton aan salaris mag incasseren. Bij Team050 lag dit maximum in 2019 op 107,000 euro, een grens waar Sloot ruim onder blijft. Dat zij daarnaast als aandeelhouder flink profiteert van de winsten van haar bedrijf, wordt door de WNT niet meegenomen. We moeten daarnaast ook niet vergeten dat directeur Sloot naast de inkomsten als aandeelhouder ook gewoon op de loonlijst staat van Team050. Het afgelopen jaar verdiende ze daarmee ruim 95,000 euro en in de jaren daarvoor ruim 50,000 euro per jaar. 

Wat hier aan te doen?

Vorig jaar vroeg ik in mijn schriftelijke vragen aan het gemeentebestuur of de gemeente de winstgevendheid van bedrijven meeneemt bij de contractering. Het bestuur antwoordde dat in het verleden gemaakte winsten of dividenduitkeringen geen reden kunnen zijn om zorgbedrijven uit te sluiten van contracten. Maar, structureel hoge winsten kunnen wel aanleiding zijn om nader onderzoek te doen naar de bedrijfsvoering en kwaliteit van de zorg.

Dat gebeurde dan ook bij de vijf aanbieders (waaronder Team050) waar ik naar vroeg. Bij sommige bedrijven werd een onderzoek geopend, andere werden verplicht maatregelen te nemen omdat de kwaliteit van de zorg niet op orde zou zijn. 

Maar ondanks dat het gemeentebestuur wel actie heeft ondernomen op de winstgevendheid van zorgbedrijven, maakte Team050 in 2019 toch een winst van ruim een miljoen euro. Ook investeerde het bedrijf deze winst niet terug in de sector, zoals directeur Sloot beweerde, maar werd dit voor het overgrote deel uitgekeerd aan aandeelhouders. 

Het is reden voor mij om opnieuw schriftelijke vragen te stellen aan het gemeentebestuur. Deze vind je hier. Ik wil weten of het gemeentebestuur structurele oplossingen ziet om te voorkomen dat zorggeld weglekt naar aandeelhouders van zorgbedrijven. 

Maar de belangrijkste vraag is deze: innovatie in de jeugdzorg is hard nodig. Zoals in de eerste tabel van dit stuk is af te lezen, zijn de kosten onhoudbaar. Ook Team050 heeft dit door: op hun website stelt Team050 dat “zorg transparanter, kwalitatief beter, sneller, persoonlijker en goedkoper kan worden georganiseerd”. Volgens mij bewijzen ze dat dat in sommige gevallen inderdaad mogelijk is. Maar van deze innovatie wordt op dit moment alleen de eigenaar van Team050 beter. Hoe gaan we dat veranderen?

2019

Maar wat is daarvan terecht gekomen? Daarvoor vroeg ik het jaarverslag van Team050 over 2019 op. Wat blijkt? er is vrijwel niets van terecht gekomen. Integendeel: Team050 boekte wederom een miljoenenwinst en haalde een truc uit die lijkt te zijn weggelegd voor beursgenoteerde bedrijven.

2,8 miljoen euro aan winst uit de vorige jaren werd namelijk gebruikt om een van de twee aandeelhouders, de Zorgfabriek BV, uit te kopen. Volgens het jaarverslag gebeurt dat omdat de bedrijfsstructuur daar ‘transparanter’ van wordt. Ik vraag me af hoe geloofwaardig dit is. De winst en verliesrekening wordt niet beïnvloed door de aandeelhoudersstructuur, en veel verschil maakt ‘t niet voor de bedrijfsvoering. Zou het dan iets te maken hebben met hoeveel geld dit de aandeelhouders oplevert? 

Het inkopen van aandelen wordt de laatste jaren steeds populairder. Dit heeft namelijk als voordeel dat niet alleen de verkopende partij geld krijgt voor zijn aandelen maar dat de aandeelhouders die overblijven een groter aandeel in het bedrijf vergaren zonder daar iets voor te hoeven doen. 

Waarom is dit bij Team050 relevant? De partij die met 2,8 miljoen euro uitgekocht wordt is de Zorgfabriek BV, een bedrijf in handen van Team-050 directeur Lisette Sloot en haar zakenpartner Erik van der Zijden. Zij zijn het dus die de 2,8 miljoen euro opstrijken. En wie is dan de enige overgebleven aandeelhouder? Sloot Beheer BV, juist, een bedrijf van Lisette Sloot. 

En het innovatiebudget dan, waarmee Team050 haar winst terug in de sector probeerde te pompen? Van de zes ton die in 2018 opzij werd gezet, was in 2019 nog geen ton uitgegeven. Dat zet dus geen zoden aan de dijk. 

Wel kwam Team050 op een andere manier de gemeente tegemoet. Volgens het jaarverslag van Team050 vraagt het bedrijf van de gemeente al niet de hoofdprijs qua tarieven en besloot het in 2019 ook nog eens af te zien van de indexatie (meegroeien met inflatie). Dat is een mooi gebaar, maar de winst van Team050 over 2019 was nog altijd ruim een miljoen euro. Desalniettemin stelt het bedrijf: “Zo dragen we samen bij aan het beheersen van de kosten en vloeit een deel van onze winst terug naar de maatschappij.”

84 procent

Als een deel van de winst terugvloeit in de maatschappij, hoeveel dan? Het is reden voor mij om niet alleen de jaarrekeningen van de afgelopen twee jaar te bekijken, maar alle openbaar beschikbare jaarrekeningen. Die gaan zes jaar terug (zie tabel). Daaruit blijkt dat Team050 over de afgelopen zes jaar een gemiddelde winstmarge had van 17.66%. De totale winst over deze zes jaar na belasting bedroeg 4.57 miljoen euro. Het overgrote deel, 3.84 miljoen euro ofwel 84 procent, werd door middel van dividenduitkeringen of het terugkopen van aandelen doorgesluisd naar de aandeelhouders. Die winst vloeit dus helemaal niet terug naar de maatschappij.

/r/0815bc76a5fc11aa17fc6fcdcf2f799d?url=http%3A%2F%2Fgroningen.groenlinks.nl%2Fnieuws%2Finnovatie-de-zorg-wie-profiteert&id=45be12aeb9efaf34d5f6add327ed234888b91a81

Zijn hier dan geen regels tegen? Nou, nee. Er is slechts een Wet Normering Topinkomens (WNT) die het salaris van bestuurders reguleert. Dit werkt met een puntensysteem en komt er vaak op neer dat een bestuurder van een zorgbedrijf maximaal ruim een ton aan salaris mag incasseren. Bij Team050 lag dit maximum in 2019 op 107,000 euro, een grens waar Sloot ruim onder blijft. Dat zij daarnaast als aandeelhouder flink profiteert van de winsten van haar bedrijf, wordt door de WNT niet meegenomen. We moeten daarnaast ook niet vergeten dat directeur Sloot naast de inkomsten als aandeelhouder ook gewoon op de loonlijst staat van Team050. Het afgelopen jaar verdiende ze daarmee ruim 95,000 euro en in de jaren daarvoor ruim 50,000 euro per jaar. 

Wat hier aan te doen?

Vorig jaar vroeg ik in mijn schriftelijke vragen aan het gemeentebestuur of de gemeente de winstgevendheid van bedrijven meeneemt bij de contractering. Het bestuur antwoordde dat in het verleden gemaakte winsten of dividenduitkeringen geen reden kunnen zijn om zorgbedrijven uit te sluiten van contracten. Maar, structureel hoge winsten kunnen wel aanleiding zijn om nader onderzoek te doen naar de bedrijfsvoering en kwaliteit van de zorg.

Dat gebeurde dan ook bij de vijf aanbieders (waaronder Team050) waar ik naar vroeg. Bij sommige bedrijven werd een onderzoek geopend, andere werden verplicht maatregelen te nemen omdat de kwaliteit van de zorg niet op orde zou zijn. 

Maar ondanks dat het gemeentebestuur wel actie heeft ondernomen op de winstgevendheid van zorgbedrijven, maakte Team050 in 2019 toch een winst van ruim een miljoen euro. Ook investeerde het bedrijf deze winst niet terug in de sector, zoals directeur Sloot beweerde, maar werd dit voor het overgrote deel uitgekeerd aan aandeelhouders. 

Het is reden voor mij om opnieuw schriftelijke vragen te stellen aan het gemeentebestuur. Deze vind je hier. Ik wil weten of het gemeentebestuur structurele oplossingen ziet om te voorkomen dat zorggeld weglekt naar aandeelhouders van zorgbedrijven. 

Maar de belangrijkste vraag is deze: innovatie in de jeugdzorg is hard nodig. Zoals in de eerste tabel van dit stuk is af te lezen, zijn de kosten onhoudbaar. Ook Team050 heeft dit door: op hun website stelt Team050 dat “zorg transparanter, kwalitatief beter, sneller, persoonlijker en goedkoper kan worden georganiseerd”. Volgens mij bewijzen ze dat dat in sommige gevallen inderdaad mogelijk is. Maar van deze innovatie wordt op dit moment alleen de eigenaar van Team050 beter. Hoe gaan we dat veranderen?

Steun in de raad voor minimumloon van 14 euro | Groningen

GroenLinks GroenLinks PvdA Groningen 03-09-2020 00:00

De gemeenteraadsfracties van GroenLinks, de SP en PvdA steunen de campagne van de FNV en De Goede Zaak voor een verhoging van het minimumloon naar 14 euro per uur. Tijdens een vergadering met de gemeenteraadsleden hadden de FNV en De Goede Zaak het onderwerp op de agenda gezet en riepen zij het gemeentebestuur Groningen op om zich uit te spreken voor een verhoging van het minimumloon naar €14.

GroenLinks, PvdA en SP maken zich zorgen over het grote aantal Groningers dat in armoede leeft of van een laag inkomen moet rondkomen. Ook het aantal werkende armen is groeiende in de gemeente Groningen. Daarom steunen zij de oproep voor een landelijk hoger minimumloon en willen ook dat de gemeente kijkt hoe zijzelf het goede voorbeeld kan geven. De partijen willen onder andere dat de gemeente het belang van een minimumloon van 14 euro per uur actief gaat uitbrengen in relaties en afspraken die de gemeente aangaat met bedrijven en organisatie of werken in opdracht van de gemeente Groningen.

Deze week werd het onderwerp in de raad geagendeerd door de actiegroep Groningen Voor 14.

“We zien dat in Groningen dat het huidige minimumloon voor veel mensen geen leefbaar inkomen is. En de inkomensongelijkheid en -onzekerheid neemt alleen maar toe. Daarom is het erg belangrijk dat de gemeenteraad zich aansluit bij de strijd voor 14 euro!”

 

- Marrit van Veen (Campagne Voor14)

Op woensdag 9 september zullen de partijen een voorstel indienen met een oproep voor een hoger landelijk minimumloon en het onderzoeken van een aantal lokale maatregelen. Hiermee zou Groningen zich kunnen aansluiten bij gemeenten Helmond, Nijmegen, Arnhem, Utrecht en Den Haag

Binnenkort: nieuwe website | Groningen

GroenLinks GroenLinks Groningen 03-09-2020 00:00

GroenLinks zorgt niet alleen voor verandering in de echte wereld. Ook digitaal gaan we vooruit.

Er staat een complete transformatie van de GroenLinks-site op de planning. Volgende week zal de oude vertrouwde website uit de lucht gaan en ruimte maken voor een nieuwe, modernere website.

"De nieuwe website zal de afdeling veel meer mogelijkheden geven om de afdeling mooi in beeld te brengen. Foto's krijgen meer ruimte en tijdens de campagne kunnen we de site volledig ombouwen om te laten zien wat vrijwilligers allemaal kunnen doen."

 

- Robert Lagestee (webmaster)

Houd de website dus goed in de gaten en verken de nieuwe site zodra deze online is.

Ontwikkeltraject voor tien statushouders bij Stadsbeheer | Groningen

GroenLinks GroenLinks Groningen 31-08-2020 00:00

Per 1 september starten tien statushouders aan een nieuw traject bij de gemeente Groningen. Het gaat om een ontwikkeltraject van een half jaar, met behoud van uitkering. Het uiteindelijke doel is om de statushouders te laten doorstromen richting regulier werk. De deelnemende statushouders zijn geselecteerd door Thuisin050, doorlopen via het instroomportaal van Iederz een voorbereidend traject en doen uiteindelijk werkervaring op bij Stadsbeheer.

Bij Stadsbeheer verrichten de deelnemers al naar gelang hun vaardigheden en belangstelling werkzaamheden bij het magazijn, de technische dienst, de groenvoorziening, het timmerbedrijf, in de afvalverwerking of bij de verkeersploeg.

Het traject bouwt in fases op naar een werkweek van 40 uur. Dat is inclusief drie dagdelen inburgering die de statushouders volgen. Om aan te tonen dat de deelnemers daadwerkelijk vaardigheden hebben opgedaan, gaan zij op hun werkplek bij Stadsbeheer een praktijkverklaring halen. Na een half jaar wordt bekeken of de deelnemers kunnen doorstromen naar regulier werk.

‘Voor een goede integratie is maatwerk nodig. Werk speelt daarbij een belangrijke rol. Daarom is het van belang dat de kansen voor statushouders op de arbeidsmarkt worden vergroot. Dit traject draagt daar aan bij, en daar ben ik blij mee.’  

- Glimina Chakor (Wethouder Integratie en Emancipatie)

Statushouder Asad Bahramsari geeft aan: ‘Ik ben blij dat de gemeente deze kans biedt en ben benieuwd hoe het me gaat bevallen. Ik vind het fijn eerst wat ervaring op te doen bij Iederz en dan daadwerkelijk aan de slag te gaan bij Stadsbeheer. Ik zie mezelf wel werken bij de hout/timmerafdeling. Ik heb er in ieder geval erg veel zin in.’

Het ontwikkeltraject is een onderdeel van het Werkprogramma. Het Werkprogramma is een concrete set aan maatregelen die beoogt onnodige instroom in de bijstand en onnodig langdurig gebruik van de bijstand te voorkomen. Het Werkprogramma heeft als doel om extra bijstandsgerechtigden te activeren naar duurzame arbeid in de periode 2020-2022.

SP-vodcast over afval en DIFTAR gemist? Kijk hem hier terug!

SP SP GroenLinks D66 Groningen 24-08-2020 12:00

De SP-fractie in de Groningse gemeenteraad had op vrijdag 21 augustus een live vodcast op Facebook. Hierin gingen SP-fractievoorzitter Jimmy Dijk en SP-raadslid Daan Brandenbarg met elkaar in gesprek over de toekomst van het afvalbeleid en referenda in de gemeente Groningen.

Bekijk hier de video op YouTube:

Video of Heb je de SP-vodcast over afval en DIFTAR gemist? Kijk hem hier terug!

Beluister hem hier op SoundCloud:

Partijen zoals GroenLinks en D66 willen op 9 september Diftar invoeren. Dit nieuwe afvalsysteem houdt in dat je per zak of per kilo moet gaan betalen. De SP is hier tegen, want afval is een gezamenlijk probleem en dat moeten we samen oplossen.

Teken ook onze petitie ? ga naar groningen.sp.nl/diftar

Zie ook: Daan Brandenbarg

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

form.antibot { display: none !important; }
You must have JavaScript enabled to use this form.
Naam: *
E-mail:
Telefoon: *
Ik wil ook lid worden:
(If you're a human, don't change the following field)
Enter your name
Your first name.
Please enable Javascript to use this form.
(If you're a human, don't change the following field)
Enter your name
Your first name.
Please enable Javascript to use this form.

Afval? Daar zit wat in! | Groningen

GroenLinks GroenLinks Groningen 15-08-2020 00:00

Na deze zomervakantie staat een belangrijk thema op de agenda van de raad, namelijk het afvalbeleid. Een buitengewoon boeiend onderwerp omdat het heel veel thema’s raakt: milieu, betaalbaarheid, solidariteit en energie. Daarnaast is het ook een thema waar iedere inwoner van Groningen mee te maken heeft.

In januari heeft de raad het college de opdracht gegeven om twee varianten uit te werken, een variant waarbij extra voorzieningen gerealiseerd worden om het zo eenvoudiger te maken om je afval te scheiden en een variant waarbij ook die extra voorzieningen worden gerealiseerd maar daar bovenop niet ieder gelijk huishouden hetzelfde tarief betaalt maar dat dit gedifferentieerd wordt naar hoeveelheid afval dat je aanbiedt, het zogenaamde Diftar systeem. Uiteraard spreken wij over dit onderwerp veel met inwoners en merkten we dat het veel onduidelijkheid oproept. Aan de hand van acht veel gestelde vragen ga ik in op de standpunten van GroenLinks. 

 Waarom moet er een nieuw afvalbeleid komen? 

Daar zijn diverse redenen voor. Het technische antwoord is dat na de herindeling de gemeente verplicht is om de tarieven overal te harmoniseren. Haren kent een systeem waarbij per kilo afval wordt betaald, Ten Boer en Groningen een systeem waar iedereen hetzelfde betaalt. Vasthouden aan verschillende systemen mag niet. Voor GroenLinks is echter ook het milieu een belangrijke, inhoudelijke reden om het oude systeem goed tegen het licht te houden. Op dit moment gaat zo’n 150 kilo afval per persoon per jaar naar de verbrandingsoven. Tegelijkertijd zien we dat in een rap tempo onze natuurlijke grondstoffen uitgeput raken. En dat terwijl afval prima te hergebruiken is. Onze economie moet circulair worden. Al het afval moet terugkeren in de keten. Afval is grondstof. Om die reden heeft het rijk de doelstelling vastgelegd in het programma VANG (Van Afval Naar Grondstof).  Alle gemeenten moeten dit jaar 75% hergebruiken en maximaal 100kg restafval per persoon hebben. Een enorme kluif. Op dit moment is het percentage hergebruik in de voormalige gemeente Ten Boer 68%, Groningen 58% en Haren 70%. Uiteindelijk wil de gemeente Groningen in 2030 afvalvrij zijn. De afgelopen drie jaren heeft de toenmalige gemeente Groningen ingezet op het uitbreiden van de mogelijkheden om het afval weg te brengen en op een voorlichtingscampagne. Die inspanningen hebben geleid tot een toename van de scheiding van 58 naar 59%. De gemeente Haren kent een systeem waarbij inwoners beloond worden voor het scheiden. Daar zien we een scheidingspercentage van 70%. En dat is een trend die we door heel Nederland zien. Er is geen systeem denkbaar waarbij we de beoogde doelstellingen halen zonder dat hier een financiële prikkel aan gekoppeld is. Daarom is GroenLinks voor een systeem van Diftar. 

Ga ik nou straks meer of minder betalen voor mijn afvalstoffenheffing?

De buffers bij de gemeente zijn in de loop der jaren opgeraakt. Dat moet aangevuld worden wat consequenties heeft voor de hoogte van de afvalstoffenheffing. Los van welk systeem ingevoerd gaat worden neemt de afvalstoffenheffing het komende jaar toe. Op dit moment wordt jaarlijks vijf miljoen euro aan Gronings huisvuil verbrand dat prima te recyclen was. Je moet dan denken aan textiel, glas, sommige metalen. Dat is sneu geld en dat zou terug moeten gaan naar de Groningers. Dat een financiële prikkel helpt zie je aan de voormalige gemeente Haren. Daar betaalden de inwoners zo’n honderd euro per jaar minder per huishouden aan afvalstoffenheffing dan in de voormalige gemeente Groningen. Geen wonder dat een groot deel van de Harenaren heel graag Diftar wil houden. En niet voor niks hebben ten tijde van de herindeling de gemeente in een bestuursakkoord vastgelegd dat Haren hun geliefde Diftar houdt.  

Waarom kunnen we in de voormalige gemeenten Ten Boer en Groningen niet het plastic apart inzamelen? 

Die vraag kan ik me goed voorstellen. Je ziet immers in andere kleine gemeenten dat het plasticafval apart ingezameld wordt. Toch kunnen we dat in Groningen beter niet doen. Dat klinkt paradoxaal omdat we geleerd hebben dat goed scheiden aan de bron het beste is. Groningen is echter gezegend met een bijzonder efficiënte nascheidingsinstallatie. Deze fabriek haalt meer plastic uit het restafval dan inwoners aan de bron scheiden. Uit milieuefficiency is het dus raadzamer het plastic niet apart in te zamelen.  

Wat kan ik er nou aan doen hoeveel afval ik produceer? Het is de schuld van de verpakkingsindustrie dat ik zoveel plastic en andere troep krijg. 

Helemaal mee eens. 44% van het plastic dat ooit is geproduceerd is na 2000 gemaakt. Dat is een trend die absoluut moet stoppen. Helaas hebben we daar als gemeente weinig invloed op. Maar wat we kunnen, doen we. Zo is de gemeente Groningen lid van de statiegeldalliantie die streeft naar invoering van statiegeld op kleine plastic flesjes en blik. Dit naar aanleiding van een motie, waar ook GroenLinks initiatiefnemer van was. Het Rijk heeft afspraken gemaakt met de verpakkingsindustrie maar die gaan wat GroenLinks betreft niet ver genoeg. Onze collega’s in Den Haag zetten zich in om de groene ambities te vergroten. 

Toch niet iedereen heeft dezelfde mogelijkheden om te scheiden?  

Dat klopt ook. Mensen in de buitenwijken en in de dorpen hebben vaak drie kliko’s in de tuin staan terwijl mensen in de binnenstad hun afval naar ondergrondse containers brengen. Als je moeilijk ter been bent of medische problemen hebt dan lijk je met Diftar het kind van de rekening te zijn. Belangrijk voor GroenLinks is een maatwerkaanpak. In het voorstel dat binnenkort besproken wordt is voor heel veel doelgroepen hiernaar gezocht. Oudere mensen betalen een lager tarief voor kleinere zakjes, mensen met een medische indicatie kunnen vaker gratis hun afval aanbieden. Helemaal in lijn met de GroenLinkswensen dus. Mensen in de buitenwijken hebben meer mogelijkheid tot scheiden maar produceren ook meer afval omdat ze vaak een tuin hebben. Wat GroenLinks betreft moet het uitgangspunt bij een evt. invoering van Diftar wel zijn dat iedereen die wil scheiden ook de mogelijkheid moet krijgen om te scheiden. Dat betekent dus actief met de wijk in gesprek om te kijken hoe zoveel mogelijk het gft en het restafval aangeboden kan worden. 

En wat doen we met het grofvuil? 

Grofvuil is vaak niet eens afval maar materiaal dat prima terug kan keren in kringloopwinkels. Wat overblijft moet nu gebracht worden naar afvalbrengstations. Gratis ophalen zoals we dat eerder kenden lijkt heel aantrekkelijk maar het heeft een belangrijk nadeel: alles gaat in dezelfde vrachtwagen en er wordt niks gescheiden. Dat past niet in een circulaire economie. Om toch meer te faciliteren ziet GroenLinks meer in uitbreiding van het aantal milieustraten. De gemeente brengt dan in jouw straat of wijk een aantal containers waar je gratis je grofvuil, gescheiden, kunt brengen. Hoger scheidingspercentage en minder gesleep naar het afvalbrengstation. Herinvoering van het gratis ophalen van grofvuil zou ook een extra 750 duizend euro per jaar kosten. Dat geld kunnen we beter gebruiken om het scheiden zo goed mogelijk te faciliteren.    

Leidt de invoering van Diftar niet tot heel veel zwerfvuil en dumpingen?

Het lijkt aanlokkelijk. Dump je vuilniszak in de struiken en je betaalt een lagere rekening. In de invoeringsperiode van Diftar in andere gemeenten zie je soms dit soort milieudelicten.  GroenLinks is daarom blij met de extra middelen die het college inzet om de handhaving uit te breiden. De ervaring in andere steden is ook dat deze dumpingen na verloop van tijd verdwijnen. 

Heeft het nieuwe afvalbeleid invloed op de kwijtscheldingsregeling?

Ja dat heeft 'ie zeker. En daar zijn we trots op. GroenLinks heeft namelijk bij de behandeling van de begroting een motie ingediend waarbij we het college opdracht geven om mensen die in aanmerking komen voor kwijtschelding in plaats van na vijf jaar al na drie jaar een algehele kwijtschelding te geven. Een langgekoesterde wens van GroenLinks. Zo blijkt het afvalbeleid ook nog eens een effectief middel voor armoedebestrijding.  

Kortom: 

De gemeente Groningen moet stappen maken richting een circulaire economie. Afval is geen probleem maar een grondstof. We moeten de landelijke en gemeentelijke doelstellingen serieus nemen en hier een eerlijke financiering aan koppelen. ‘De vervuiler betaalt’ maar liever nog spreken we over ‘De goede scheider wordt beloond'. Diftar is een eerlijker systeem. We betalen ook niet allemaal hetzelfde voor onze gas-, elektriciteits-, telefoon- en waterrekening.