Nieuws van Forum voor Democratie in Nederland over D66 inzichtelijk

31 documenten

Gebrek aan tests in Nederland, maar 100 miljoen van Kaag naar de WHO?

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 CDA Nederland 20-04-2020 17:00

“Goed telefoongesprek gehad met Sigrid Kaag. Ik dank haar en Hugo de Jonge voor Nederlands extra bijdrage van 100 miljoen euro voor de reactie op COVID-19, inclusief voor fysieke en mentale gezondheid in kwetsbare landen en bevolkingsgroepen en voor vaccinontwikkeling”, zo tweette WHO-directeur Tedros Ghebreyesus vanmiddag.

100 miljoen naar de WHO dus, zonder dat de Kamer vooraf is geïnformeerd? Intussen bereiken ons ook berichten dat er in Nederland chronische tekorten aan mondkapjes zijn. Het kabinet geeft nog steeds geen uitsluitsel over de vraag waarom er zoveel minder wordt getest dan in buurlanden. Komt het omdat er geen tests zijn, of is nauwelijk testen kabinetsbeleid? Kiest het kabinet voor Nederland of voor internationale gezelschapsspellen? Het begint steeds meer op het tweede te lijken.

Het kabinet-Rutte-Asscher heeft vijf jaar lang bezuinigd op zorg en IC-capaciteit. Het is onbestaanbaar dat er nu tijdens de coronacrisis nauwelijks extra geld naar zorgmedewerkers gaat - die vaak minder verdienen dan Cliniclowns - maar dat er intussen 100 miljoen naar andere landen gaat. Dat is exemplarisch voor de manier waarop het kabinet en het ministerie van Buitenlandse Zaken opereren: bezuinigingen voor Nederland en altijd een blanco cheque voor het buitenland. Maar Sinterklaas bestaat niet, en FVD stelt ministers Kaag (D66, Ontwikkelingshulp) en De Jonge (CDA, Zorg) de volgende Kamervragen:

Vraag 1Klopt het dat Nederland 100 miljoen euro extra aan de WHO geeft? *(1) Uit welk budget komt de door de WHO-directeur genoemde 100 miljoen van Nederland? Is dit een herallocatie van bestaande fondsen of zijn dit extra uitgaven?

Vraag 2Wat is de precieze verdeling van de bestemming van de 100 miljoen die de WHO-directeur noemt? Gaat al het geld direct naar de WHO, of gaat het ook bilateraal naar andere landen? Hoeveel ervan gaat naar de ontwikkeling van een vaccin en hoeveel naar het bestrijden van het coronavirus in andere landen? Naar welke landen en/of organisaties gaat dit geld? Kunt u hiervan een zo specifiek mogelijk overzicht geven?

Vraag 3Wat is de ratio geweest achter de keuze om dit geld in het buitenland uit te geven en niet in Nederland?

Vraag 4Bent u bekend met het artikel “Cliniclowns krijgen veel meer betaald dan verpleegkundigen”?*(2)  Is dit nog steeds het geval?

Vraag 5Deelt u de mening van Forum voor Democratie dat het uitermate wrang is dat er nu tot 100 miljoen Nederlands belastinggeld naar het buitenland stroomt voor “fysieke en mentale gezondheid”, maar dat Nederlandse verpleegkundigen intussen vaak een benedenmodaal inkomen hebben?

Vraag 6Hoeveel geld zou het kosten om in Nederland het niveau van testfaciliteiten als in Zuid-Korea op te zetten?

Vraag 7Hoeveel zou het kosten om de draagkracht van de Nederlandse intensive care binnen nu en een jaar naar 3000 IC-bedden inclusief personeel te brengen, waarbij de kwaliteit van de zorg op het hoogste niveau ligt?

Vraag 8Is het kabinet bereid om deze 100 miljoen niet aan de WHO of anderszins in het buitenland uit te geven, maar dit geld te besteden aan het structureel uitbreiden van de IC-capaciteit in Nederland, aan betere lonen voor zorgmedewerkers in Nederland en aan het massaal uitbreiden van de testcapaciteit in Nederland? Zo nee, waarom acht het kabinet de zorg in het buitenland belangrijker dan de zorg in Nederland? Hoe ziet het kabinet de verhouding tussen zijn verantwoordelijkheid tegenover de Nederlandse bevolking ten opzichte van eventuele internationale verantwoordelijkheden? 

Vraag 9Is het kabinet het ermee eens dat het Nederlands belang altijd op de eerste plaats dient te staan?

Vraag 10Is het kabinet het met Forum voor Democratie eens dat de WHO het Chinese belang om de ernst van het coronavirus te bagatelliseren in januari en februari lijkt te hebben laten prevaleren boven het internationale belang om het coronavirus zo snel mogelijk te bestrijden? Zo nee, waarom niet? Zo ja, welke conclusies trekt het kabinet hieruit?

Vraag 11Als het kabinet deze 100 miljoen dan toch in het buitenland wil uitgeven, waarom heeft het ervoor gekozen om dat deels of geheel via de WHO te doen? Als hier geen sprake van is, waarom is deze uitgave dan met de WHO gecoördineerd?

Vraag 12Is er een relatie tussen de keuze van de Verenigde Staten om voorlopig geen geld meer aan de WHO te doneren en de keuze van Nederland om 100 miljoen te doneren?

Vraag 13Bent u bekend met het bericht “Australië eist openheid over oorsprong en aanpak coronacrisis”?*(3)

Vraag 14Deelt u de zorgen omtrent de vooringenomenheid van de WHO ten gunste van China? Bent u bereid om tegen de WHO kritiek uit te spreken op het feit dat de WHO de Chinese aanpak van het coronavirus in januari en februari is blijven prijzen, terwijl al duidelijk was dat China vooral de verspreiding van informatie over het virus heeft geprobeerd in te dammen?

Vraag 15Bent u bereid de WHO erop aan te spreken dat Taiwan voortaan op een respectvolle manier dient te worden behandeld, als gelijkwaardige gesprekspartner?

Vraag 16Bent u bereid Australië te steunen in het verzoek om een onafhankelijk onderzoek naar de mondiale aanpak van de coronacrisis, dat niet zou worden uitgevoerd door de WHO?

Vraag 17Aan welke WHO-adviezen heeft Nederland zich wel gehouden en aan welke WHO-adviezen niet?

Vraag 18Hoe beoordeelt u het commentaar van de Australische regering dat het succesvol is geweest in de bestrijding van het coronavirus omdat het WHO-adviezen terzijde heeft geschoven? Zijn er achteraf WHO-richtlijnen waarvan u denkt dat Nederland ze beter niet had kunnen naleven?

Vraag 19Bent u bereid deze vragen voor aanvang van het plenaire debat over de coronacrisis op woensdag 22 april te beantwoorden?

*(1): Tedros Ghebreyesus, d.d. 20 april 2020 op Twitter, online raadpleegbaar via https://twitter.com/DrTedros/status/1252238987307233282

*(2): Vrijheid in de Zorg, d.d. 21 november 2017, online raadpleegbaar via https://vrijheidindezorg.nl/2017/11/cliniclowns-krijgen-meer-betaald/.

*(3): De Telegraaf, d.d. 19 april 2020, online raadpleegbaar via: https://www.telegraaf.nl/nieuws/73486460/australie-eist-openheid-over-oorsprong-en-aanpak-coronacrisis.

FVD PRESENTEERT MINI-DOCU: Corona in Nederland

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 Nederland 06-04-2020 19:00

Hoe zijn we in deze lockdown terechtgekomen? Wat is er de afgelopen maanden gebeurd?

Drie maanden geleden hadden we het nog over kerncentrales, over 130 rijden, over asielzoekers. Maar nu is het hele land in de ban van het coronavirus. Bijna alle Europese landen hebben hun grenzen gesloten. Jesse Klaver vraagt naar de mogelijkheid om ook hier grenscontroles in te voeren. D66 dringt erop aan vluchten uit EU-landen te weren. En de economie is tot stilstand gekomen. Drie maanden geleden was dit volledig onvoorstelbaar geweest. Wat is er in de tussentijd gebeurd?

In deze mini-documentaire presenteert Thierry Baudet de Coronatijdlijn. We bespreken van januari tot nu alle relevante ontwikkelingen over de verspreiding van het Coronavirus in Nederland. En wat is de weg vooruit? Hoe krijgen we Nederland weer op de rails? Kijk ook!

Super Tuesday: Het Establishment slaat terug!

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 Nederland 07-03-2020 13:12

Deze week was het ‘Super Tuesday’ in de Verenigde Staten. De dag waarop een groot deel van de Amerikanen naar de stembus gingen in de zogeheten ‘voorverkiezingen’. De uitslagen waren verrassend: Joe Biden, voormalig vice-president en de grote favoriet van het establishment, maakte zijn comeback. De strijd wie het in november tegen president Trump op gaat nemen is losgebarsten.

In Nederland is de afgelopen jaren met hoongelach gekeken naar het presidentschap van Donald Trump. Weinig kon de president goed doen, en als hij iets goeds deed was dat ‘louter toeval’, of ‘te danken aan zijn voorganger’. Het nieuws komt voornamelijk van Nederlandse correspondenten, losgezongen van de realiteit in Amerika. Gevangen in hun kosmopolitische bubbel in New York City of Washington DC. Dat is geen wonder, aangezien Trump in die progressieve steden wordt gehaat. Nederlandse media brengen die haat naar Nederland. 

Wie echter de balans opmaakt van ruim drie jaar Trump kan concluderen dat hij als president goed werk heeft verzet. De werkloosheid is op een laagterecord (ook voor minderheden), de lonen zijn flink gestegen en er zijn geen nieuwe regime change oorlogen gestart. Promises made, Promises kept en Keep America Great zijn dan ook de nieuwe slogans van de president.

Vorige week was Forum voor Democratie op bezoek in Washington DC. Om het netwerk van FVD als Nederlands’ grootste liberaal-conservatieve beweging uit te breiden. Daarbij brachten collega-Europarlementariër Rob Roos en ik een bezoek aan de Conservative Political Action Conference – CPAC. In tegenstelling tot de Europese politiek is in Amerika de conservatieve politiek sterk vertegenwoordigd. Uit de toespraken van president Trump en vice-president Mike Pence, en de vele ontmoetingen met prominente Republikeinen, merkte ik op dat in Amerika het ‘nationalisme’ - vaak ‘patriottisme’ genoemd - geen vies woord meer is. Conservatief Amerika blaakt van het zelfvertrouwen. Eensgezind gaan de Republikeinen voor herverkiezing van Trump’s America First agenda.

Hoe anders ligt het veld bij de Democraten. Waar een moddergevecht is ontaard in een ware veldslag. Al vanaf het eerste debat vlogen de kandidaten elkaar in de haren. Kanshebbers als Michael Bloomberg (oud-burgemeester van New York, door Trump omgedoopt tot Mini-Mike vanwege zijn geringe lengte), en Elisabeth -Pocahontas - Warren gooiden deze week de handdoek in de ring. Rest enkel Joe Biden en Bernie Sanders. 

De Democratische Partij is tot het bot verdeeld. Afgelopen dinsdag – Super Tuesday - werd duidelijk dat de partijtop en de gevestigde media er alles aan doen Joe Biden presidentskandidaat te maken. Volgens hen is hij de enige die een reële kans maakt tegen Trump. Zijn gematigde profiel en sterke vertegenwoordiging bij de ‘zwarte stem’ zou de doorslag moeten geven. Dat gebeurde afgelopen dinsdag. Nadat de media Biden dagenlang in het zadel hesen, en prominente Democratische kandidaten zich achter hem schaarden, boekte hij grote overwinningen. Biden pakte zijn ‘Joementum’.

Daarmee maakt het establishment dezelfde fout als in 2016 toen ze Hillary Clinton als kandidaat naar voren schoven. Net als Clinton staat Biden voor de ‘oude politiek’ waar Trump mee afrekende. Biden staat symbool voor het presidentschap van Barack Obama waar het Amerikaanse heartland zich in 2016 massaal tegen keerde.

Sanders staat – ironisch, gezien zijn hoge leeftijd – voor de ‘nieuwe politiek’ van de Democraten. Een beweging voornamelijk bestaande uit jongeren uit grote steden. Het programma loopt van extreem-links ecomarxisme tot keiharde identiteitspolitiek. Waar Biden juist de blanke middenklasse, zoals in Michigan, Wisconsin en Pennsylvania wil heroveren, is Bernie gefocust op minderheden in de inner-cities. Zijn vijand is de ‘1% rijken’. 

De kans is aanwezig dat geen van de twee kandidaten de benodigde steun van 1,991 kandidaten gaat halen. De kandidatuur zal dan pas bekend worden gemaakt tijdens de Democratische Nationale Conventie in juli in Milwaukee. De twee kampen zullen elkaar de tent uit vechten. Tot er uiteindelijk een kandidaat wordt gekozen. De echte presidentscampagne moet dan nog beginnen.      

Nederlandse media, diplomaten en academici gedroegen zich de afgelopen jaren neerbuigend ten aanzien van Trump. Het thuisfront werd verteld dat de president dom is, niets kan, liegt en impopulair is. Spoedig zou impeachment volgen. Een natte droom van links. Maar de appreciatie van Trump in de VS is nog niet groter geweest. 

In plaats van president Trump belachelijk te maken, is Nederland er veel aan gelegen om te investeren in een goede relatie met zijn regering. Terwijl de echte strijd tussen de twee Democratische kemphanen wordt opgevoerd, is de kans op Trump’s herverkiezing alleen maar groter. 

Rob Roos en ik zaten tijdens de CPAC toespraak van Trump op de eerste rij, op 5 meter van hem. Hij is energiek, vol humor, scherp en snel. Biden is een fragiele figuur. Vergeetachtig, vermoeid en verzwakt. De enige kaart die hij heeft, is dat zijn naam niet Trump is. 

Waarom FVD tegen “Magnitsky-wetten” is

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 CDA Nederland 21-12-2019 11:10

InleidingOp 9 december verklaarde Josep Borrell, de “Hoge Vertegenwoordiger van de Europese Unie” (die zichzelf ziet als een soort Europese ‘minister’ van Buitenlandse Zaken) dat er “een Europees equivalent van de Amerikaanse Magnitsky Act” gaat komen. D66 en CDA waren drijvende krachten achter deze nieuwe Brusselse machtsuitbreiding, en wisten anderen hierin mee te krijgen. De wet gaat het mogelijk maken dat de EU ingrijpende sancties oplegt aan individuen, wereldwijd, die zich volgens bijvoorbeeld Timmermans en Verhofstadt - zonder dat daar eerst een rechter over hoeft te hebben geoordeeld - schuldig hebben gemaakt aan de schending van ‘mensenrechten’. 

Forum voor Democratie is fundamenteel gekant tegen dit soort wetgeving. Niet alleen omdat de Europese Unie in onze ogen elke democratische legitimiteit mist - en dus al helemáál geen ‘gemeenschappelijk buitenlands beleid’ mag vormgeven - maar ook omdat hiermee een vrijbrief wordt gecreëerd voor politici om in het wilde weg sancties op te leggen als iemand hen niet aanstaat.1 Het is een gevaarlijk instrument dat waarschijnlijk ook nog eens volkomen contraproductief zal blijken te zijn. Dat bewijst de geschiedenis van de oorspronkelijke Magnitsky Act.

De Amerikaanse ‘Magnitsky Act'De oorspronkelijke Magnitsky Act werd in 2012 in de Verenigde Staten aangenomen. Zij is vernoemd naar de Russische oligarch Sergei Magnitsky, die in 2009 overleed in een Russische gevangeniscel. Zijn zakenpartner Bill Browder lanceerde daarop een geslaagde campagne om Magnitsky neer te zetten als dappere - en geheel onschuldige - klokkenluider die op basis van een valse aanklacht gevangen werd gezet en vervolgens werd gedood. Het doel van deze Magnitsky-wet is om de vermeende verantwoordelijken voor zijn dood te straffen door hen te verbieden naar de VS te reizen, gebruik te maken van Amerikaanse banken, etc. In het verlengde daarvan maakt de Magnitsky Act het ook mogelijk om anderen die zich aan vergelijkbare “mensenrechtenschendingen” schuldig zouden hebben gemaakt met dergelijke maatregelen te straffen.

Op het eerste gezicht lijkt het misschien goed, en rechtvaardig, om sancties op te leggen aan mensen lijken weg te komen met wandaden in het buitenland. Wie er wat dieper over nadenkt stuit echter op drie grote problemen.

1. De complexiteit van buitenlands onrechtAllereerst kun je je afvragen of de versie van de gebeurtenissen zoals wij die - vanaf grote afstand - tot ons krijgen wel helemaal klopt. We lezen nieuwsberichten of rapporten waar we van schrikken, waar we boos over worden - maar uiteindelijk kan het natuurlijk best zijn dat we niet alle feiten kennen en de situatie onvoldoende kunnen overzien. Zo zijn er bijvoorbeeld gegronde redenen om te twijfelen aan Bill Browders versie van Sergei Magnitsky’s lot. Het hele fundament onder zijn verhaal is zelfs weggeslagen door - uitgerekend! - het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM), toen dit Hof in een recente uitspraak2 stelde dat Magnitsky op onderbouwde en wettelijke gronden was gearresteerd. De aanklacht die de Russische aanklager aan zijn adres had geuit (wegens belastingfraude) was volgens het EHRM volkomen geloofwaardig. Het Hof meende bovendien dat er een reëel risico bestond dat Magnitsky Rusland zou ontvluchten, wat opnieuw zijn gevangenneming rechtvaardigde. 

Daarbij was Magnitsky reeds jaren vóórdat hij met zijn beschuldigingen richting de Russische staat naar buiten kwam als verdachte van belastingfraude aangemerkt.3 Weliswaar achtte het Hof het bewezen dat Magnitsky in de gevangenis was mishandeld - hij zou zijn geboeid en geslagen - maar het vond zeker géén bewijs dat hij doelbewust zou zijn vermoord. Nu twijfelt niemand eraan dat de omstandigheden in Russische gevangenissen ellendig zijn, en het verbeteren van die omstandigheden behoort tot de strevingen die we in talloze landen achtenswaardig achten. Maar het verhaal dat Magnitsky zou zijn vastgezet omdat hij corruptie van de regering openbaarde; en dat hij daarna rücksichtslos werd vermoord, mist dus zelfs volgens het EHRM - dat toch niet bepaald bekend staat om haar voorliefde voor Rusland! - “iedere grond”.4 

2. De willekeur van morele verontwaardigingVervolgens moet je constateren dat misdaden, onrecht, enzovoorts, bepaald geen zeldzame gebeurtenissen zijn in de wereld. Rechteloosheid, moord en doodslag zijn aan de orde van de dag in Azië, het Midden-Oosten, Afrika… helaas leven we in een imperfecte wereld waarin democratische rechtsstaten de minderheid vormen. Ook in Zuid-Amerika bestaan ellendige gevangenissen. Zelfs in Europa vindt onrecht plaats dat het hart soms ineen doet krimpen. Maar leggen we continu sancties op aan alle individuele daders of regimes die de “mensenrechten” schenden? Natuurlijk niet. 

In de praktijk blijkt ophef over “mensenrechtenschendingen” dan ook vaak een gelegenheidsargument, een troefkaart die willekeurig wordt uitgespeeld tegen landen of individuen de we eigenlijk om heel andere redenen willen straffen, wegdrukken of isoleren. Dat zie je bijvoorbeeld aan de eenzijdige kritiek die Israël continu ten deel valt. Commissies van de Verenigde Naties, gedomineerd door Islamitische landen, grijpen ieder excuus aan om dat land dwars te zitten - terwijl de misdaden van regimes in Saudi-Arabië, Turkije of Iran grotendeels onopgemerkt blijven.

Ook dat punt kan nog eens duidelijk worden geïllustreerd aan de hand van de Amerikaanse Magnitsky Act. Haar volledig naam luidt “The Russia and Moldova Jackson-Vanik Repeal and Sergei Magnitsky Rule of Law Accountability Act of 2012”. Het woordje ‘Repeal’ in de benaming “Jackson-Vanik repeal” verwijst naar de voorgeschiedenis: het Jackson-Vanik-amendement uit 1974, dat een eerder stelsel van sancties opstelde en dat met deze wet dus wordt ingetrokken (en vervangen door nieuwe sancties). De indieners van dat Jackson-Vanik-amendement waren de Democratische Senator Henry “Scoop” Jackson, een milieuactivist en geestelijk vader van het neoconservatisme, en Charles Vanik, een Democratisch lid van het Huis van Afgevaardigden. Met hun amendement wilden zij voorkomen dat de status van “most favored nation”, die handelsbarrières en importtarieven wegneemt, zou worden toegekend aan de USSR. Het amendement bood een alibi om - in het heetst van de Koude Oorlog - handelsbeperkingen aan de Sovjet-Unie op te leggen. Op haar beurt was dit ‘Jackson-Vanik-amendement’ weer bovenop een systeem van sancties gekomen dat al decennia eerder was opgetuigd en was vormgegeven door het “Coördinerend Comité voor Multilaterale Export Controles” - oftewel COCOM. COCOM was net als de NAVO opgericht in 1949 en beperkte decennialang de export van technologie naar het communistische blok. 

De Magnitsky Act was dus niet zozeer gericht op het veroordelen en bestrijden van ‘mensenrechtenschendingen’ in het algemeen, maar staat in een lange traditie van anti-Ruslandbeleid. Een traditie die ooit wellicht gerechtvaardigd was, maar tegenwoordig niet meer per se gerechtvaardigd is. Willen we die strategie voortzetten? Of wordt het tijd de Koude Oorlog achter ons te laten en niet langer aan te sturen op conflict met Rusland? Het zijn strategische vragen die in het hart van de politiek thuishoren - en niet met een vaag beroep op ‘mensenrechtenschendingen’ in de achterkamertjes bedisseld horen te worden. 

3. De contraproductiviteit van sanctiesDit leidt ons als vanzelfsprekend tot misschien wel de belangrijkste overweging, namelijk dat de geschiedenis van sancties laat zien dat ze zelden tot nooit effectief zijn - maar eerder averechts werken. Sancties slagen er niet in om verandering te brengen in de publieke opinie of het regeringsbeleid - dit geldt voor sancties in het algemeen, of ze nu worden ingesteld tegen Syrië, Iran of Rusland. Dat komt onder meer doordat ze het beeld versterken dat tegenstanders van de regering ook tegenstanders van de bevolking zijn. Steun voor de zittende macht neemt daardoor eerder toe dan af. Ook economisch heeft het nauwelijks effect: zo zorgden de COCOM-sancties er waarschijnlijk voor dat de Sovjet-Unie sterker werd op technologisch gebied in plaats van zwakker. Het land werd gedwongen om zelf technologie te ontwikkelen, en slaagde daar wonderwel in - zoals de eerste mens in de ruimte en de eerste satellieten in een baan om de aarde laten zien. 

Datzelfde zien we bij de restricties die tegenwoordig gelden voor de export van landbouwproducten naar Rusland. Als gevolg daarvan is Rusland nu de grootste producent van gerst en tarwe ter wereld geworden, de op-één-na grootste producent van zonnebloempitten, en de op-twee-na grootste producent van aardappelen en melk, de op-vier-na grootste producent van eieren en kippenvlees… enzovoorts. Maar Nederlandse boeren zijn afgesloten geraakt van een belangrijke afzetmarkt. Dus welk belang menen we nu eigenlijk te dienen? Waar zijn we nu precies mee bezig?

ConclusieHet past de Europese Unie in onze ogen niet om zelfstandig buitenlands beleid te gaan voeren. Om sancties in te stellen tegen buurlanden, om EU-ambassades te openen en uiteindelijk (als het aan Verhofstadt en Timmermans ligt) ook een soort Europees leger te gaan optuigen. Wij geloven in nationale soevereiniteit en in democratische zeggenschap van de Nederlandse bevolking over onze betrekkingen met buurlanden, onze verplichtingen en onze internationale opstelling. Alleen al daarom is een Europese ‘Magnitsky-wet’ een buitengewoon slecht idee. 

Maar daarbij is het geven van een open mandaat aan beleidsmakers om op basis van vage beschuldigingen in het ‘mensenrechten’-spectrum allerhande sancties op te gaan leggen onverantwoord. In heel veel gevallen weten we niet precies wat er speelt in het buitenland. Complexe machtsconflicten geven aanleiding tot vragen - heel zelden is er in chaotische, slecht georganiseerde landen eenduidig onderscheid te maken tussen ‘good guys’ en ‘bad guys’: het ligt er meestal ergens tussen in. Daarbij maak je onvermijdelijk een politieke keuze door de ene schending van ‘mensenrechten’ wél te bestraffen, en de andere niet. Als we alle acties die ingaan tegen onze morele intuïtie willen bestraffen, kunnen we met helemaal niemand meer handel drijven. Met geen enkel land meer zaken doen. Het al dan niet instellen van sancties is dus een politieke keuze. Die hoort thuis in het parlement - en niet via een carte blanche aan beleidsmakers te worden overgeheveld.

Tot slot moeten we ons realiseren dat dit soort sancties zelden tot nooit echt effect hebben. Een dictator gaat heus niet aftreden als hij merkt dat hij niet meer op vakantie kan in Zuid-Frankrijk. Een onderdrukte bevolking komt heus niet ineens in opstand als de prijs van tomaten nog verder stijgt. Integendeel: doordat de middenklasse verzwakt vermindert de kans op een democratisch gezind ecosysteem in zulke landen.

Het is een combinatie van drie zaken die deze Magnitsky-wet tot ontwikkeling heeft doen komen: Europese machtswellust, Koude Oorlogdenken en verslaving aan ‘deugen’. FVD wijst ze alledrie af.

                             

1Op 19 november heeft FVD in de Tweede Kamer dan ook TEGEN een motie gestemd om zo’n wet ook op Nederlands niveau aan te nemen, mocht het op Europees niveau mislukken.

2European Court of Human Rights, Case of Magnitsky and Others versus Russia, Judgement, 27 August 2019, https://hudoc.echr.coe.int/eng#{"fulltext":["Magnitsky"],"documentcollectionid2":["GRANDCHAMBER","CHAMBER"],"itemid":["001-195527"]}

3De volgorde was dus dat Magnitsky eerst beschuldigd werd van belastingfraude, en pas daarna met een tegenverwijt van overheidscorruptie op de proppen kwam. Daarmee verdwijnt de grond onder het verhaal van zijn vriend en zakenpartner Bill Browder (die inmiddels zelf ook is veroordeeld wegens faillissementsfraude en belastingontduiking.

4Zie ook de documentaire die de Russische filmmaker Andrey Nekrasov over Magnitsky en Browder maakte - online te bekijken via: https://www.youtube.com/watch?v=ack8GcFvaN4

FVD opent onderhandelingen met kabinet over dramatische Stikstofwet

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 CDA PvdA GroenLinks VVD ChristenUnie Nederland 12-12-2019 18:30

Forum voor Democratie heeft vandaag de onderhandelingen geopend met het kabinet over de dramatische Stikstofwet. Deze spoedwet komt - net als de ‘stikstofcrisis’ zélf - voort uit boekhoudkundig geblunder van het kabinet-Rutte. Zoals wij al vaak hebben toegelicht: er ís geen ‘stikstofprobleem’. Onze uitstoot daalt al jaren en onze normen zijn 140 keer strenger dan de drempelwaarde in Duitsland.

Door achterhaalde rekenmethodes en de angst om in Brussel voor Nederlandse belangen op te komen, is het hele land nu stil komen te liggen. De bouw ligt stil, de boeren zitten klem en de maximumsnelheid wordt verlaagd van 130 naar 100 km per uur.

De wet die nu voorligt lost niets op. Wederom worden de boeren keihard de dupe van het kabinetsbeleid; blijft de rest van het land (waaronder de bouw en de infrastructuur) half op slot en blijft de kern van het probleem - ons onnauwkeurige meetsysteem, onze veel te strenge drempelwaardes en een onzinnig overschot aan ‘Natura2000’-gebieden - voortbestaan. Daarom heeft Forum voor Democratie met volle overtuiging TEGEN deze wet gestemd in de Tweede Kamer.

Stemming in de Eerste KamerKomende dinsdag stemt de Eerste Kamer over de spoedwet. De coalitie heeft daar op dit moment géén meerderheid. Om de spoedwet Stikstof erdoor te krijgen moeten VVD, CDA, D66 en ChristenUnie nog zes extra zetels zien te vinden (zij hebben er nu 32 in de Senaat, terwijl er 38 benodigd zijn voor een meerderheid).

Het kabinet zoekt daarom steun. Als die steun wordt verkregen bij GroenLinks of PvdA, zijn de boeren nóg slechter af. Zullen er nóg meer klimaatmaatregelen komen en zullen deze partijen mogelijk ook toezeggingen op het gebied van immigratie en asiel loskrijgen. FVD is daarom bereid óók te onderhandelen met het kabinet. Met als inzet VOLLEDIGE STEUN voor de boeren en daarnaast strenger immigratiebeleid en meer inspraak van burgers over miljarden verslindende klimaatplannen.Steun voor de boeren!De agrarische sector wordt hard geraakt door deze wet en bijbehorende maatregelen. Deze schade moet worden beperkt. Forum voor Democratie verlangt van het kabinet:

Invoering generieke nationale drempelwaarde van ten minste 1 mol per hectare (ter vergelijking: de drempelwaarde in Duitsland ligt op 7 mol);

Invoering van een volledig transparant meet- en monitoringsnetwerk van stikstofdeposities in heel Nederland;

Géén afroming emissierechten voor boeren;

Géén vergunningsplicht voor bemesting en begrazing; 

Géén afpak van vergunde depositieruimte; eens vergund blijft vergund;

Volop steun inclusief compensatieregeling voor boeren en bedrijven die buiten hun schuld ná het sneuvelen van de PAS hun vergunning zijn misgelopen;

Géén eerste aankooprecht voor provincies van (boeren)grond zodat de waarde van (boeren)grond behouden blijft;

Kabinetssteun voor de Limburgse (meest ruime) uitleg van provinciale beleidsregels;

En actieve, concrete inspanningen van minister Schouten om met het landbouwcollectief in gesprek te gaan en te blijven voor een lange termijn oplossing op stikstofgebied.

Aanvullende wensen FVDDe hierboven genoemde verbeteringen maken een slechte wet minder slecht. Maar nog altijd zouden we natuurlijk liever TEGEN stemmen in de Eerste Kamer; het gehele stikstofbeleid van het kabinet is immers op onjuiste gronden gebaseerd. Door de boekhoudkundige blunders van Rutte wordt bijvoorbeeld ook de transport- en de bouwsector ongenadig hard getroffen. Als het kabinet onze steun voor deze wet wil, dan zal het ook over de brug moeten komen met concessies op een aantal andere terreinen. Tijdens de onderhandelingen hebben wij de volgende concrete punten genoemd:Immigratie FVD stelt een aantal zeer concrete verbeteringen voor, die snel en eenvoudig kunnen worden ingevoerd:

Verbied de voorrang van asielzoekers op huurwoningen; zodat de tienduizenden nieuwe (huur)woningen die gebouwd moeten worden, voor Nederlanders zijn en niet met voorrang worden toegewezen aan asielzoekers.

Verbied de islamitische gebedsoproep in onze straten;

Stel illegaal verblijf van vreemdelingen strafbaar. Hiermee kunnen illegale vreemdelingen worden opgepakt en uitgezet.  

KlimaatakkoordIedereen zat aan de klimaattafels van Ed Nijpels - iedereen, behalve de Nederlandse belastingbetaler die straks die 1.000 miljard moeten betalen. Daarom willen wij dat de bevolking het laatste woord krijgt over het klimaatakkoord. Dit is een mooie graadmeter om draagvlak te meten. Aangezien er in de Kamer een brede meerderheid is voor het klimaatakkoord, zouden partijen dat referendum met vertrouwen tegemoet moeten zien. En zich vooraf aan de uitslag moeten committeren.

ConclusieFVD is bereid te onderhandelen met het kabinet. We willen niet alleen roepen aan de zijlijn maar ook verantwoordelijkheid dragen. Met als inzet onze volledige steun voor de boeren; inperking van de immigratie en versterking van de democratie. Het kabinet zal linksom óf rechtsom een meerderheid moeten zien te halen voor de wet. De bal ligt nu bij Rutte. 

VVD roept samen met D66 en GroenLinks de klimaatnoodtoestand uit

Forum voor Democratie Forum voor Democratie GroenLinks VVD D66 PvdA Nederland 29-11-2019 17:50

“I want you to panic!”, riep de 16-jarige klimaatactiviste Greta Thunberg eerder dit jaar in het Europees Parlement. Het is deze beruchte uitspraak die door menig links-activistische politicus wordt gebruikt om het absurde en contraproductieve klimaatbeleid erdoor te drukken. Het lijkt er nu echter op dat de VVD hier net zo van overtuigd is als GroenLinks en D66. Want toen het Europees Parlement op donderdag 28 november officieel de “klimaatnoodtoestand” wilde uitroepen, stemde de VVD voor.

Steun voor Europese Green DealDe EU-resolutie, die met 429 stemmen voor en 225 tegen werd aangenomen, verklaart het volgende:

1. kondigt een noodsituatie op het gebied van klimaat en milieu af; dringt er bij de Europese Commissie, de lidstaten en alle mondiale actoren op aan met spoed de concrete maatregelen te nemen die nodig zijn om deze dreiging te bestrijden en in te dammen voordat het te laat is, en zegt toe zich hiervoor zelf in te zetten;

2. dringt er bij de nieuwe Commissie op aan de impact van alle relevante wetgevings- en begrotingsvoorstellen op het klimaat en het milieu uitvoerig te beoordelen en te waarborgen dat ze allemaal volledig in overeenstemming zijn met de doelstelling om de opwarming van de aarde onder 1,5 °C te houden, en dat ze niet bijdragen aan het verlies aan biodiversiteit;

3. verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad, de Commissie en de regeringen en parlementen van de lidstaten.

De bedoeling van de resolutie is om via het klimaatbeleid de macht en legitimiteit van de Europese Unie verder uit te breiden. Het is dan ook geen toeval dat de resolutie tegelijkertijd werd aangenomen met de officiële benoeming van Frans Timmermans (PvdA) als Eurocommissaris voor Klimaat & Milieu (de VVD stemde hier ook voor). Deze resolutie zal volgens Timmermans de “democratische” steun vormen voor zijn ‘Europese Green Deal’, een megalomaan project dat 11.500 miljard euro moet kosten met als doel de EU in 2050 “volledig klimaatneutraal” te krijgen.

De klimaatambities van de VVDHet is tekenend voor de klimaatambities van de VVD die zich via de achterdeur, buiten het zicht van de kiezer, voltrekken. Mark Rutte zei jaren geleden nog dat windmolens “niet op wind, maar op subsidie draaien”. Nu zien we een absurde en ondoordachte draai in de beleidskeuzes van de VVD. Rutte wil fossiele brandstoffen uitfaseren zonder dat er goede alternatieven zijn. Hij wil inzetten op zon- en windenergie, maar het aandeel hiervan aan onze energiemix kwam in 2018 uit op slechts 2,3%. Biomassacentrales, ook onderdeel van de Green Deal, leverden 4,5% zogenaamde duurzame energie. Deze energiebron stoot 20% meer stikstof, fijnstof en broeikasgas uit dan stroom uit een kolencentrale. Hoe kan Rutte dit irrationele en peperdure beleid nog verdedigen?

Wat FVD wilFVD heeft uiteraard tegen deze resolutie gestemd. Wij gaan niet mee in het paniekvoetbal van de klimaatonheilsprofeten. Wij staan voor een realistisch beleid, waarbij we willen investeren in de ontwikkeling van kerncentrales. Dat is het beste alternatief dat we nu voor handen hebben. Hoge energiedichtheid, betrouwbare levering en geen luchtvervuiling.

Ook wil FVD vasthouden aan aardgas - de schoonste brandstof die er is. Nederland kent een van de meest hoogwaardige gasinfrastructuren ter wereld. Het gasverbod zorgt voor totaal onnodige, torenhoge kosten. Aardgas is de meest efficiënte en schone brandstof die er is. Wij hebben bovendien enorme hoeveelheden zélf voorradig. Niet alleen in Groningen, maar ook in de Waddenzee, voor de kust bij IJmuiden en elders. Wat ons betreft gaan de baten die voortkomen uit winning van deze reserves naar een Sovereign Wealth Fund, zoals bijvoorbeeld Noorwegen en Qatar dat ook hebben.”

Maar kernenergie en aardgas, dat willen de linkse partijen niet. En de VVD? Die volgt slaafs dit beleid. Er wordt ons een angst- en schuldgevoel aangepraat. Via het klimaatbeleid wordt de welvaart herverdeeld en de macht van de EU uitgebreid. Dat het klimaatbeleid voor de linkse partijen een middel is om een groene planeconomie tot stand te brengen, is een doelstelling die de VVD kennelijk van harte steunt.

VVD en CDA stemmen vóór terughalen IS-kinderen

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 CDA PvdA GroenLinks VVD Nederland 28-11-2019 17:12

Op dinsdag 26 november hebben VVD en CDA in het Europees Parlement gestemd vóór het terughalen van IS-kinderen naar Europa. Mede door hun stem kon een EU-resolutie worden aangenomen die kinderen van IS-strijders laat terugkeren naar de Europese landen waar hun IS-ouders verbleven.

FeitenDe resolutie op initiatief van Groenlinks, D66 en PvdA, roept lidstaten op om “alle kinderen van buitenlandse strijders in het noordoosten van Syrië te repatriëren”. VVD en CDA stemden hier vóór. Het Europees Parlement dringt er nu bij EU-lidstaten op aan om “alle kinderen te repatriëren, rekening houdend met hun specifieke gezinssituatie en het belang van het kind als belangrijkste overweging”. De resolutie “betreurt” ook “dat de EU-lidstaten tot nu toe geen actie in die richting hebben ondernomen.”1 

Juist kinderen van IS-strijders zijn vatbaar voor radicalisering op latere leeftijd. Van jongs af aan zijn ze geïndoctrineerd met de giftige, kwaadaardige ideologie van de radicale islam. Ze zijn vanaf hun geboorte blootgesteld aan ongeëvenaarde gruwelijkheden en geweld en zijn opgevoed met wapens, trainingen en uiterst strenge islamitische beginselen. We weten dat het levensgevaarlijke, tikkende tijdbommen zijn die op ieder moment kunnen ontploffen. Het zijn bovendien kinderen die op geen enkele relevante manier Nederlands of Europees zijn. Het is dus niet alleen zeer gevaarlijk en volkomen strijdig met onze belangen om ze terug te halen; ook de argumenten om ze wél hierheen te halen, blijken flinterdun.

Verweer van VVD en CDAVVD en CDA verweren zich voor dit stuitende stemgedrag door te zeggen dat zij tegen de  omstreden tekst uit paragraaf 61 hebben gestemd.  VVD en CDA stemden weliswaar tegen dit stukje tekst, maar stemden uiteindelijk gewoon vóór de resolutie waar de betreffende tekst uit paragraaf 61 nog steeds onderdeel van was. Ze stemden dus vóór het halen van IS-kinderen naar Europese landen.

Illustratief voor probleem EUDeze hele gang van zaken is natuurlijk tekenend voor de onacceptabele opstelling van VVD en CDA in Brussel; ondanks alle verkiezingsbeloftes en praatjes voor de bühne stemmen ze uiteindelijk in met alle bizarre Brusselse plannen.

Bovendien laat het zien op welke wijze de Europese Unie constant de eigen macht weet te vergroten - en fundamenteel onhervormbaar is. Tussen een groot aantal bepalingen waar niemand het eigenlijk mee oneens kan zijn - maar die ook niet veel uithalen - wordt een kleine passage verwerkt waarin de soevereiniteit van EU-lidstaten wordt ondermijnd, immigratie verder wordt aangewakkerd, klimaatmaatregelen worden opgedrongen of transfers van Noord naar Zuid worden geregeld.

Omdat deze bepaling slechts een kleine speld in de hooiberg van wollige algemeenheden is, zien de meeste partijen altijd wel een reden om er toch voor te stemmen. Of voelen ze zich opgelaten om tegen te stemmen. Of lopen ze dan de beloofde toezegging die zij - op hun beurt - dan weer wilden opstrijken mis.

Zo dijt het bureaucratische monster in Brussel telkens weer een stukje verder uit. VVD en CDA zijn daaraan volledig medeplichtig.

1 Zoals de resolutie onder punt 61 bepaalt: “Toont zich uiterst bezorgd over de humanitaire situatie van kinderen van buitenlandse strijders in het noordoosten van Syrië en dringt er bij de lidstaten op aan alle Europese kinderen te repatriëren, rekening houdend met hun specifieke gezinssituatie en het belang van het kind als belangrijkste overweging, en de nodige steun te verlenen voor hun rehabilitatie en herintegratie; betreurt het dat de EU-lidstaten tot nu toe geen actie in die richting hebben ondernomen en dat er geen sprake is van coördinatie op EU-niveau”.

Maidenspeech van FVD-senator Paul Cliteur over de staat van de rechtsstaat

Forum voor Democratie Forum voor Democratie D66 CDA PvdA Partij voor de Vrijheid VVD Partij voor de Dieren Nederland 30-10-2019 17:00

FVD mocht als grootste oppositiefractie in de Eerste Kamer op 29 oktober beginnen op de Algemene Politieke beschouwingen. Fractievoorzitter Paul Cliteur heeft toen een betoog gehouden over de democratische rechtsstaat, omdat deze in een versplinterde wereld het enige culturele erfgoed is dat we delen. Uitdagingen voor de rechtsstaat zijn onder andere de drugscriminaliteit die Amsterdam tot een “failed city” maken en het jihadistisch terrorisme dat het kabinet niet onder controle heeft.

Mijnheer de voorzitter,Ik zou vandaag mijn bijdrage aan de Algemene Politieke Beschouwingen, tevens mijn maidenspeech, willen wijden aan de democratische rechtsstaat. Mijn beschouwingen zullen zich dan richten op Justitie en Veiligheid, Immigratie en Asiel, Binnenlandse Zaken en Sociale Zaken. Ik zal eerst vertellen waarom.

Wat wij niet delenMijn eigen partij heet “Forum voor Democratie”. Het zou natuurlijk fijn zijn wanneer u allemaal diep doordrongen zou zijn van de juistheid van de ideologie van mijn partij. Dat u allemaal zou weten dat de wereld bestaat uit ongeveer 200 soevereine natiestaten. En dat die natiestaat grenzen nodig heeft. De natiestaat als kwetsbaar vaasje.

Maar ik weet natuurlijk dat ik mijn eigen ideologie niet als gedeeld kan veronderstellen.

In die situatie zitten trouwens alle sprekers vandaag.

Mijn vrienden van de CDA-fractie moeten leven met het feit dat we niet allemaal cultuurchristenen zijn.

Mijn vrienden de VVD moeten leven met het feit dat onze collega’s van de SP of PvdA het liberalisme de verkeerde keuze zullen vinden.

Mijn vrienden van de PVV moeten leven met het feit dat vele collega’s van D66 niet zullen begrijpen waarom je de islam op een hele andere manier zou moeten bekijken dan het christendom, jodendom, boeddhisme of hindoeïsme.

En mijn vrienden van de Partij voor de Dieren moeten constateren dat van diervriendelijkheid tijdens onze debatten weinig overblijft in het restaurant.

Dit is de tragiek van het moderne leven. De tragiek van de diversiteit. 

Wat wij delenMaar er is ook gemeenschappelijkheid en dat brengt mij bij het eigenlijke onderwerp van mijn beschouwingen. Hier begint het goede nieuws, mijnheer de voorzitter, want bij het bestuderen van de begrotingsstukken en de Troonrede viel mij op dat telkens een beroep wordt gedaan op een gedeeld erfgoed dat door niemand ter discussie wordt gesteld. Ik heb geconstateerd dat in al die stukken voortdurend wordt gesproken over – en daar komt het – de “democratische rechtsstaat”. En dat is dus best hoopvol. We hebben ook een gedeeld huis. Het huis van de rechtsstaat.

Over die rechtsstaat zou ik wat Algemeen Politieke Vragen aan u willen voorleggen.

Het verschil tussen een staat en een rechtsstaatDan is de eerste stap die we moeten maken, denk ik, dat een rechtsstaat een staat is. Een staat is een organisatie die als doel heeft het vreedzaam samenleven van een groep van mensen (“de bevolking”) op het grondgebied van die staat. En dat kan alleen als die staat macht en gezag kan uitoefenen op dat grondgebied. Kan de staat dat niet, dan is die staat geen “staat”.

Nu de rechtsstaat. Een rechtsstaat is een staat die heeft besloten zijn eigen macht te laten beperken door het recht.

De rechtsstaat is dus zelfbeperking: een rechtsstaat acht zich aan zijn eigen wetten gebonden. De staat is beperking van ieder ander die de pretentie heeft macht te kunnen uitoefenen op het grondgebied. 

Forum van Democratie is van mening dat de komende jaren een aantal uitdagingen op ons afkomt en die kan je verdelen in:

Uitdagingen voor de staatUitdagingen voor de rechtsstaat

Ik begin met de staat.

De criminele uitdaging voor de staatEr is in de politiek al veel aandacht geweest voor het rapport De achterkant van Amsterdam: een verkenning van drugsgerelateerde criminaliteit (Tops en Tromp). Als je dat rapport gelezen hebt dan kan je toch eigenlijk niet tot een andere conclusie komen dan dat Amsterdam een soort failed state is? Of misschien moeten we zeggen failed city?

Ik heb de indruk dat de bevindingen van dat rapport pas na de moord op advocaat Wiersum echt zijn ingedaald. Van wie is de stad nu eigenlijk? En het is verdraaid moeilijk daarop te antwoorden: van de Amsterdamse wetsgetrouwe burgers.

“De drugsgerelateerde criminaliteit heeft in Amsterdam in vergaande mate vrij spel”. Drugstoerisme. Sterke toename van xtc, cocaïne en amfetamine. Liquidaties. Misdaadjournalisten onder politiebewaking. De Telegraaf kwam dit weekend zelfs met het bericht dat de mocromaffia liquidaties uitvoert voor Iran. Ik kom daar nog op terug.

De plannen van de regering ter bestrijding van de georganiseerde criminaliteitOnze fractie heeft kennis genomen van de brief van de minister van Justitie en Veiligheid van 11 juli 2018 waarin een pakket aan maatregelen wordt gepresenteerd ter bestrijding van de georganiseerde aan drugs gerelateerde criminaliteit die de samenleving ondermijnt. Onze fractie steunt de robuuste aanpak van het kabinet. Maar – en hier komt de vraag die ik wil stellen – gaan al die maatregelen, al die nieuwe wetgeving wel helpen?

Mijn partij heeft grote zorgen niet alleen over de criminele uitdaging, maar ook over de gedoogcultuur, het gebrek aan de bereidheid tot handhaving bij de overheidsinstellingen. Burgemeesters die openlijk uitspreken bijvoorbeeld een boerkaverbod niet te gaan handhaven omdat het niet past bij de stad ondermijnen het respect voor de wet in zijn algemeenheid. Wil de premier afstand nemen van die gedoogcultuur?

De culturele factorTops en Tromp formuleren dat heel goed tussen de regels door wanneer zij schrijven – ik citeer nu – “Het Nederlandse drugsprobleem is in de kern dat drugs wettelijk verboden zijn in een cultuur van gedogen en meer dan dat. Dit schept een ideaal klimaat voor zelfverrijking door criminele groeperingen op ongehoord grote schaal” (p. 53).

Als dit waar is, mijnheer de voorzitter (en ik denk dat het waar is), dan hebben we daar de kern: een cultuur van gedogen. We hebben niet een probleem met de mocromaffia, we hebben een probleem met onszelf.

Dat is een cultureel probleem. En dat valt nog niet met al het geld van de wereld op te lossen; niet met 100 miljoen, niet met 1000 miljoen.

Politiechef Erik Akerboom legt de vinger op de zere plek: “Zolang er vraag is, is er aanbod”.

Dat brengt mij op de vraag: moet niet die vraag naar illegale drugs harder worden aangepakt? Hebben niet Tops en Tromp gelijk in hun – naar mijn smaak wat “weggestopte” – echte conclusie dat wettelijke verboden in een cultuur van gedogen niet helpen?

Dit, voorzitter, is een probleem dat een veel bredere strekking heeft dan alleen de drugs-gerelateerde georganiseerde criminaliteit. En het is een probleem waar wij, als Eerste Kamer, mee te maken hebben. Wij controleren de wetten, zogezegd, op “handhaafbaarheid”. Maar we zouden ook moeten constateren dat werkelijk gehandhaafd moet worden.

De terroristische uitdaging voor de staatTot zover de criminele uitdaging voor de staat. Een tweede uitdaging (naast de criminele) die voorligt voor de staat, betreft het jihadistisch terrorisme. Ik gebruik hier met opzet de officiële overheidsterminologie. Het wettelijk kader ter bestrijding hiervan is voorhanden. Maar functioneert het ook? Hebben we succes?

Het Jaarverslag van de AIVD over 2018 constateert “een toename van incidenten met een jihadistische, terroristische of radicaalislamitische achtergrond.”

De AIVD  verwijst dan naar Jawed S., de 20-jarige Afghaanse asielzoeker, die via Duitsland (denk aan onze open grenzen!) ons land binnenkwam en op 31 december 2018 twee Amerikaanse toeristen neerstak op het Amsterdamse Centraal Station. Naar eigen zeggen, uit wraak omdat Geert Wilders een cartoonwedstrijd wilde organiseren in de Tweede Kamer. Precies vandaag staat nog een andere Pakistaanse verdachte terecht vanwege bedreigingen richting Wilders voor die cartoons.

    Dat brengt mij op de volgende vragen.

Vindt de minister-president dat we door het opengrenzen beleid van de EU nu weerbaarder of kwetsbaarder geworden voor terroristische aanvallen? Wij denken kwetsbaarder. Graag zijn visie.Is de premier het met mij eens dat door de doorwerking van het Marrakesh immigratiepact Nederland kwetsbaarder zal worden voor mensen als Jawed S. en Junaid I.?Is de premier het ook met mij eens dat door de onzekere situatie in Syrië de gerechtvaardigde vrees bestaat van een uitbraak van ISIS-terroristen?Is de premier het met ons eens dat deze IS-terroristen ongeveer zo’n zelfde wereldbeschouwing hebben als Jawed S. en de Pakistaan Junaid I. die vandaag terecht staat?Is de premier het verder met mij eens dat we de afgelopen twintig jaar (van elf september 2001 tot aan 2019) geen significante vooruitgang hebben geboekt bij het beteugelen van het jihadistisch terrorisme?Vindt de premier ook dat landen als Pakistan waar openlijk de Nederlandse vlag wordt verbrand en waar bedreigingen tegenover de leider van de oppositie in de Tweede Kamer schering en inslag zijn niet op zijn minst ter verantwoording moeten worden geroepen? Waarom is dat nog niet gebeurd? Of hebben we iets gemist op het terrein van de stille diplomatie?Voor het ministerie van Onderwijs Cultuur en Wetenschappen en Sociale Zaken lijkt toch ook van belang dat hier een taak ligt voor het Nederlandse onderwijs? Is niet elke uitreizende Syrië-ganger een wandelend bewijs van het falen van ons integratiebeleid? Van ons falende schoolsysteem in de overdracht van democratische waarden? We worden in Amsterdam geconfronteerd met het Cornelius Haga-Lyceum. NRC Handelsblad en Nieuwsuur berichten over Salafistische scholen (“50 onderwijsplekken die salafistisch zijn of er sterk door worden beïnvloed”) waar kinderen wordt geleerd zich af te keren van Nederland (NRC Handelsblad, 10 september 2019).  Die kinderen “krijgen te horen dat mensen met een ander geloof of levensovertuiging de doodstraf verdienen”. Stel je voor! Waarom worden de artikelen 137c en d Sr. (aanzetten tot haat en geweld) hier niet ingezet? Hier hebben we nu eens echte voorbeelden van aanzetten tot haat, discriminatie en geweld op grond van het geloof, of niet-geloof, van een andere groep?Het optreden van de Hofstadgroep uit 2004 is alweer 15 jaar geleden. Maar moeten we niet erkennen dat we te maken hebben met een niet opgelost probleem? Is de premier dat met mij eens? Is de premier het met mij eens dat wanneer de AIVD in 2018 constateert dat de “jihadistische dreiging in West-Europa nog steeds aanwezig is.” (cursivering toegevoegd) het beter zou zijn te zeggen dat in de twintig jaar die sinds 9/11 2001 verstreken zijn de Nederlandse overheid helemaal niet geslaagd is in het onder controle krijgen van deze problematiek? En dat de situatie nu, mede door de internationale migratiebewegingen en het oorlogsgeweld, erger is dan ooit? Dit weekend kwam De Telegraaf met een bericht dat de voortvluchtige crimineel Ridouan Taghi in bescherming zou zijn genomen door Iran. Taghi zou ook Iran hebben geholpen met liquidaties in Europa, ook in Nederland. Zo vloeit de mocromaffia dus over in jihadistisch terrorisme. Zou de regering geen sancties moeten aankondigen tegen de Iraanse staat?

Voorzitter, tot zover heb ik het gehad over de staat, over de monopolistische organisatie van de dwang op het grondgebied van de staat. Een staat die hier faalt, faalt in haar kerntaak.

Is de premier met mij eens dat uit deze voorbeelden blijkt dat we de greep op de staat aan het verliezen zijn?

Daarbij wil ik het laten voor wat betreft de staat. In de Tweede Termijn hoop ik wat vragen te stellen over de rechtsstaat.

De criminele en de terroristische uitdaging voor de rechtsstaatTerroristen en criminelen vormen een uitdaging voor de staat, hebben we vastgesteld, maar ook voor de rechtsstaat.

De moord op de advocaat Derk Wiersum bijvoorbeeld, is ook een uitdaging voor de rechtsstaat. Waarom? Omdat rechtsbijstand door een advocaat essentieel is voor de zelfbeperking van de staat. Wanneer advocaten niet meer bereid, of in staat, zijn kroongetuigen te verdedigen dan verliest de staat vanzelf haar rechtsstatelijke karakter.

Dat mag nooit gebeuren, zeggen we dan in koor. Maar wie raadt zijn eigen dochter of eigen zoon aan deze advocatenklus op zich te nemen als de staat zelf niet bij machte blijkt de criminele uitdaging te weerstaan?

De aanslag van Jawed S. in het Amsterdamse Centraal Station was, net als de moord op Wiersum, óók een aanval op de rechtsstaat.

Waarom? Omdat geweldplegers als S. erin geslaagd zijn zelfs de best beveiligde Nederlander, te weten de heer Wilders, te doen afzien van het organiseren van zijn protestmanifestatie ter verdediging van die vrijheid van kritiek. Mijn vraag: is dat niet vergelijkbaar met de situatie dat geen enkele advocaat meer bereid zou zijn voor een kroongetuige op treden? En zou dit ons, als Eerste Kamer, als hoedster van de rechtsstaat (of vindt u mij nu te theatraal?), niet te denken moeten geven?

We falen niet alleenNu falen we niet alleen. We falen Europees. Misschien wel mondiaal. Denemarken, Frankrijk of de Verenigde Staten van Amerika – ze hebben allemaal geprobeerd het probleem van de aanslag op de vrijheid van expressie door het jihadistisch terrorisme op te lossen. In al deze landen zijn cartoonwedstrijden gehouden (of cartoons gepubliceerd) en overal zijn die afgeblazen omdat de staat niet meer bij machte was de betrokken activisten te beschermen. Maar we moeten ook onder ogen zien, denk ik, dat daarmee artikel 7 van de Nederlandse Grondwet (vrijheid van drukpers) en artikel 10 van het EVRM (vrijheid van expressie) tot een dode letter dreigen te worden. Althans, wel op de punten waarop jihadistische martelaren bereid zijn op te treden. Zij zijn bereid te sterven voor de afschaffing van art. 7 Gw in Nederland. Wij niet voor het behoud daarvan.

Weerbare rechtsstaatIs de premier het met mij eens dat we niet alleen een weerbare staat nodig hebben, maar ook een weerbare rechtsstaat? En als hij dat met mij eens zou zijn (wat ik verwacht), kunnen we dan ook gemeenschappelijke grond vinden ten aanzien van de interpretatie van dat concept “weerbare rechtsstaat”? Laat ik een paar suggesties doen.

Is de premier het met mij eens dat de vrijheid van expressie onder druk staat en de overheid meer in het werk zal moeten stellen om die te verdedigen. De staat dient niet alleen het fysieke territorium van de staat te verdedigen, maar ook het geestelijke erfgoed van een democratie. Daartoe behoort zonder twijfel de vrijheid van expressie.Is de premier het met ons eens dat bij een dergelijke benadering niet goed past dat iemand die de gramschap van jihadistische terroristen over zich heeft afgeroepen ook nog eens door het Openbaar Ministerie wordt vervolgd? Waarom is dat dan gebeurd in de zaak Wilders? Hangt een dergelijk lot ook andere politici boven het hoofd? En waarom is het stiekem gebeurd? De voormalige minister van Justitie beweert dat hij zich niet met de zaak heeft bemoeid, maar dat hebben de ambtenaren van Justitie wel gedaan. Het is hoogst ongemakkelijk dat daarmee op zijn minst de schijn is gewekt van een politiek proces, iets dat in een democratische rechtsstaat niet behoort plaats te vinden.Deelt de premier ook de stelling dat het ironisch is dat bij die aanslag op de vrijheid van expressie nog een nieuwe aanslag gevolgd is door de Europese Commissie die online platforms tot zelfcensuur probeert te bewegen? De Nederlandse regering, in het bijzonder de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, heeft zich aan een implementatie van die plannen gezet in de bestrijding van “desinformatie” of “nepnieuws”. Nu hebben we net voor het reces de informatie gekregen dat onderzoek in opdracht van het ministerie van Biza heeft uitgewezen dat geen buitenlandse desinformatie of nep-actiegroepen zijn gevonden die hebben geprobeerd de Statenververkiezingen of de Europese parlementsverkiezingen van 2019 te beïnvloeden. Dat was wel de verwachting. Moeten we dan niet constateren dat die hele actie rond dat nepnieuws berust op een verkeerde inschatting? Is niet aan het vigerend beleid daarmee de grondslag ontvallen? Inmiddels is die actie tegen desinformatie omgedoopt tot een actie vóór “transparantie”. Maar kan de minister-president uitleggen wat hij daarover verstaat? ThePostonline, De Dagelijkse Standaard en GeenStijl zijn tegen linkse partijen. En daar zijn ze verdraaid transparant in. En de Correspondent en Joop.nl zijn tegen rechtse partijen. Daar zijn ze ook verdraaid transparant in. In die “clash of opinions” moet de regering en ook Brussel toch geen partij kiezen? GeenStijl betitelde onlangs het vooruitzicht van een kabinet Rutte IV als “horror”. Ik mag toch hopen dat de premier daar niet zenuwachtig van wordt. En we hebben toch niet een heel leger aan Brusselse bureaucraten en “fact checkers” nodig om vast te stellen dat het hier om een mening gaat waar ieder zo het zijne van mag denken? In een tijd van toenemende dreiging voor die vrijheid van expressie ervaren wij het als ironisch dat naast het Openbaar Ministerie ook nog eens de Europese Commissie zich opwerpt met pleidooien voor zelfcensuur. In dit geval van de online media. De grens tussen desinformatie en onwelgevallige informatie is flinterdun. Zou de staat en de regering niet juist de vrije uitwisseling van gedachten moeten waarborgen in plaats van bedrijven onder druk zetten beperkende maatregelen te nemen?

Ik zou het bijzonder waarderen, mijnheer de voorzitter, wanneer de premier ook op deze vragen over het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat nog zijn licht kon laten schijnen.

FVD stelt Kamervragen aan Ollongren (D66) over inperking publiek debat en vrije internet

Forum voor Democratie Forum voor Democratie VVD D66 Nederland 24-10-2019 14:44

D66-minister Kajsa Ollongren maakte het tot speerpunt van haar beleid: het bestrijden van ‘nepnieuws’. Ze steunde de oprichting van een Europees censuurbureau dat het vrije internet en de vrije pers aan banden moet leggen. Ze suggereerde dat onze verkiezingen waren beïnvloed door buitenlandse actoren (waarmee ze vermoedelijk niét doelde op het machtige imperium van George Soros!) en stelde dat politieke en maatschappelijke vernieuwingsbewegingen “desinformatie” zouden verspreiden. Ze liet een groot onderzoek uitvoeren om dat allemaal in kaart te brengen - uiteraard van belastinggeld.

Eén ding is zeker: als de onderzoekers ook maar íets zouden hebben gevonden dat in de verste verte op desinformatie of buitenlandse inmenging had geleken, dan was dat groot naar buiten gebracht. Dan waren ingrijpende maatregelen getroffen. Maar wat bleek: van haar beschuldigingen bleef helemaal niets over. Zijzélf verspreidde desinformatie. Zijzélf verkondigde fake news! Ook van ‘buitenlandse inmenging’ in Nederlandse verkiezingen bleek geen enkel spoor.

En passant biedt haar rapport wél een boeiend inkijkje in de denkwereld van de gevestigde machten. Zij kunnen gewoonweg niet geloven dat miljoenen Nederlanders anders over politiek en samenleving denken dan zij. Dat ze niet zijn gemanipuleerd door Poetin, maar een andere mening hebben.

Zo deelt het rapport Nederlandse nieuwsmedia in in twee categorieën: enerzijds “mainstream”; en anderzijds “junk” (vuilnis). Het staat er écht! Het rapport classificeert de links-extremistische website Joop als “mainstream”, maar het eigenzinnige weblog opiniez.com als ‘junk’.

FVD maakt zich grote zorgen over de extreme behoudzucht en de krampachtige controledrift van de gevestigde machten. Er is steeds verdergaande inperking van het vrije debat - zowel op internet als in de kranten en TV-programma’s. Er is toenemende zelfcensuur. Er is no-platforming op universiteiten. Boeken worden uit de handel genomen. Een doortrapte methode van guilt by association creëert een maatschappelijke angstcultuur die mensen ervan weerhoudt om vragen te stellen, op onderzoek uit te gaan en boeken van andersdenkenden zelfs maar te bestellen - want ook dát kan je de kop kosten.

De vrije uitwisseling van ideëen wordt daarmee steeds vaker gefnuikt. Ondertussen maken tech-giganten als Facebook deals met linkse, EU- en immigratiegezinde regeringen om conservatieve visies als “hate speech” weg te kunnen zetten en te kunnen “shadowbannen”. In ons eigen land vindt het Orwelliaanse Wildersproces plaats. In Brussel tiert Verhofstadt - die samen met D66 en VVD in een en dezelfde fractie zit - over zware sancties tegen democratische besluitvorming in Polen en Hongarije.

Het is tijd om in actie te komen. Met haar eerdere - volkomen ongegronde - beschuldigingen, en nu opnieuw met haar rapport waarin onafhankelijke, kritische media als “afval” worden weggezet, overschrijdt Kajsa Ollongren fundamentele grenzen. Het is niet aan de overheid om de betrouwbaarheid van nieuwsmedia te beoordelen. Het is geen taak van de staat om te bepalen wat wel en niet waar is. Het is onacceptabel om wilde verdachtmakingen op TV te verkondigen zonder een spoortje bewijs. Alleen totalitaire dictaturen laten zich in schimmige rapporten en negatieve termen uit over onafhankelijke journalisten en voeren processen tegen oppositieleiders. FVD is bezorgd dat Ollongren verder gevolg geeft aan haar totalitaire impulsen. Daarom stellen wij de volgende Kamervragen:

Vraag 1Steunt u het onderverdelen van nieuwsmedia in de categorieën ‘vuilnis’ versus ‘mainstream’? Zo ja, waarom? 

Vraag 2Zo nee, neemt u dan afstand van dit onderzoek? 

Vraag 3Bent u net als FVD van mening dat de staat een gevaarlijk pad richting censuur bewandelt als het onderzoek laat doen waarin in dergelijke bewoordingen onderscheid tussen media wordt gemaakt?

Vraag 4Bent u het ermee eens dat het waarheidsgehalte van de sectie over “trollen” in twijfel getrokken moet worden nu blijkt dat het rapport in ieder geval één echte gebruiker - met een mening die de auteurs onwelgevallig is - als “verdacht” of “nep-achtig” heeft weggezet, terwijl deze gebruiker simpelweg zijn mening gaf? 

Vraag 5Vindt u het geven van een mening die tegen de mainstream indruist maar geheel binnen de kaders van de Nederlandse wet valt “verdacht”? Zo nee, bent u ook van mening dat het nooit meer mag voorkomen dat auteurs zich in een van overheidswege gefinancierd document in dergelijke termen uitlaten over Nederlanders die volledig binnen de kaders van de wet hun mening geven?

Vraag 6In het rapport stellen de onderzoekers: “Generally, the junk news sites, of which hyperpartisan sites are the largest constituent, can be characterized as right-wing, anti-immigrant, anti-EU (...).” (Rogers & Niederer 2019, 59).2  Bent u het eens met deze stelling - dat ‘vuilnis’-nieuws zich met name ter rechterzijde van het politieke spectrum zou bevinden? Zo ja, hoe verklaart u dat? Zo nee, waarom niet?

Vraag 7Wat vindt u ervan dat dit rapport bepaalde nieuwsmedia als vuilnis bestempelt, maar dat bewegingen en individuen in dit rapport tegelijkertijd in diskrediet worden gebracht als ze de objectiviteit van de gevestigde media in twijfel trekken, zoals uit de passage “Designating a news organization as fake (...) however, has a darker history, associated with authoritarian regimes or populist bombast diminishing the reputation of ‘elite media’” blijkt?3 Bent u ook van mening dat het bevragen van de objectiviteit van gevestigde media een “donkere geschiedenis” heeft? Zo ja, welke “donkere geschiedenis” dan? Zo nee, waarom niet?

Vraag 8Hoe past uw eigen waarschuwen voor “fake news” in deze al dan niet “donkere” geschiedenis? 

Vraag 9Bent u het ermee eens dat een pluriform media-aanbod essentieel is in een democratie, en dat alternatieve, kritische media hier een belangrijke bijdrage in leveren?

Vraag 10Kunt u garanderen dat u in de toekomst geen maatregelen treft die de journalistieke vrijheid of de verspreiding van als ‘vuilnis’ betitelde media in dit rapport beperken, zowel online als offline? Op welke wijze kunt u die garanties gestand doen?

Vraag 11Waarom is dit onderzoek, dat betrekking heeft op Nederlandstalige inhoud, in het Engels uitgevoerd?

Vraag 12Is dit rapport in de ministerraad besproken, en welke conclusies zijn daaruit getrokken?

Vraag 13Wat is de status van dit rapport, en trekt u er beleidsconsequenties uit? Zo ja, welke?

Vraag 14Hoeveel geld heeft het ministerie aan dit onderzoek uitgegeven?

Vraag 15Zult u na verschijnen van dit rapport nu voortaan niet meer suggereren dat Rusland of andere vreemde mogendheden in onze verkiezingen proberen te interfereren als daarvoor geen hard bewijs is? Gaat u excuses maken voor eerdere beschuldigingen?

Vraag 16Heeft de Rijksoverheid contact gehad met techgiganten als Facebook en Google over het tonen of niet tonen van bepaalde inhoud aan gebruikers in Nederland? Zo ja, over welke types inhoud ging dit, wanneer vonden deze gesprekken plaats, wat was de aard van deze gesprekken en welke conclusies zijn daaruit getrokken?

Vraag 17Kan de minister garanderen dat de overheid geen invloed probeert uit te oefenen op het algoritme van techgiganten om zo te beïnvloeden welke politiek beladen berichten of websites gebruikers wel of niet te zien krijgen? Zo nee, hoe beziet u dit in het licht van de democratische rechtsstaat, de pluriformiteit van de media en de vrijheid van meningsuiting?

Vraag 18Welke media ontvangen geld van de overheid, en hoeveel per medium?

Vraag 19Wilt u deze vragen zo spoedig mogelijk beantwoorden?

1 @marcelvandenber op Twitter. 2019. https://twitter.com/marcelvandenber/status/1185649827771768839 (link verkregen op 23 oktober 2019).2 Rogers, Richard & Sabine Niederer. 2019. The Politics of Social Media Manipulation, pp. 59.3 Rogers, Richard & Sabine Niederer. 2019. The Politics of Social Media Manipulation, pp. 167.

Eppink: FVD komt op voor de boeren

Forum voor Democratie Forum voor Democratie GroenLinks D66 Nederland 28-09-2019 11:00

Ik ben opgegroeid op het Nederlandse platteland, in een klein dorp in de Achterhoek. Dichtbij de natuur met dieren, weilanden en rivieren. Mensen uit stedelijke gebieden onderschatten vaak het belang van de agrarische sector met landbouw, veeteelt en tuinders. De producten die in de winkel liggen lijken vanzelfsprekend. Over boeren en tuinders achter deze producten doen veel stedelingen smalend. Zeer ten onrechte.

Maar het wordt erger. Er is een aanslag in de maak op het werk en leven van landbouwers, veehouders en tuinders. Klimaatactivisten geven ook hen de schuld van klimaatverandering. Politieke partijen waarin ze de toon aangeven, zoals GroenLinks en D66, eisen in sommige gevallen zelfs halvering van de productie. Het is een aanval van stedelijke groenen op het Nederlandse platteland. Het leidt tot economische zelfmoord want de Nederlandse agrarische sector behoort tot de grootste voedselexporteurs van de wereld. Het werk van Nederlandse boeren is een succesverhaal. De klimaatlobby wil dat kapot maken.

De maatregelen die dit doel dienen, komen uit Brussel. Het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid maakte de landbouwsector tot een soort planeconomie en de boer tot een veredelde milieuambtenaar. In 1994 ging de Habitatrichtlijn van start die tot doel had natuurlijke gebieden te beschermen. Die richtlijn is zo allesomvattend dat elk bouwproject in gevaar komt zodra een of ander zeldzaam dier opduikt. Lange juridische procedures zijn het gevolg.

EU-wetgeving werd een wapen in de handen van de milieulobby. De nitraatrichtlijn uit 1991 regelt onder andere het gebruik van stikstof in de landbouw om watervervuiling tegen te gaan. In de loop van de tijd werden de normen steeds verder aangescherpt. Het gevolg is dat in Nederland landbouw en veeteelt steeds minder ruimte krijgen. Uitbreiding met de bouw van nieuwe, moderne stallen wordt gefrustreerd. De boer wordt in zijn bestaanszekerheid bedreigd. De geradicaliseerde klimaatlobby wil de boer uit de weg ruimen. Via de EU. Zij hebben de wind mee. Frans Timmermans wordt de nieuwe Klimaat Tsaar die Europa groener dan groen wil maken. De EU wordt een groene planeconomie.

Intussen spannen klimaatactivisten juridische procedures aan. Sinds mei 2017 houdt de Raad van State alle bouwplannen in voorgelegde zaken, met vergunningen voor veeboeren, bestemmingsplannen en nieuwe wegen, tegen. Het gaat om duizenden projecten. De Raad van State trapte op de rem nadat het Europees Hof van Justitie oordeelde dat het Nederlandse Programma Aanpak Stikstof, de PAS, niet in overeenstemming is met de Habitatrichtlijn. Voor de activisten is de uitspraak van de EU-rechters een zegen. Ze lanceren een stikstof-offensief tegen de veeteelt.

En zo zet de klimaatlobby de boer het mes op de keel. Boeren zijn ondernemers met een hart voor hun dieren en producten. Ze staan vroeger op dan de gemiddelde stedeling en werken zonder al te veel vakantie. Ze reizen niet, zoals de activisten, de wereld rond voor klimaatconferenties in zonnige oorden. Ze werken aan hun bedrijf. Ze nemen hoge leningen op voor nieuwe investeringen. De kosten ervan lopen voortdurend op vanwege de vele eisen uit Brussel. De klimaatactivisten drijven de Nederlandse boerenstand het faillissement in. Dat is hun doel.

FVD wil dat voorkomen en steunt de boeren. Zij zijn onderdeel van een gezonde economie. Het zijn hardwerkende mensen, en een bron van innovatie inzake planten en zaadveredeling. Zij voeden Nederland en grote delen van de wereld. Dat werk laten we niet afbreken door groene, vaak gesubsidieerde, activisten die denken dat hun voedsel vanzelf in de koelkast terecht komt. Er zijn mensen die daarvoor hard werken. Dat zijn onze boeren.