De vakantie is weer voorbij, en ook in onze gemeente is het politieke circus weer begonnen. De nieuwe aanbesteding voor het doelgroepenvervoer bracht direct alweer zoveel consternatie met zich mee, dat het nodig was met spoed een extra raadsvergadering in te lassen. Klaarblijkelijk was het- tegen alle toezeggingen in- niet mogelijk om alvast de aangescherpte voorwaarden met betrekking tot het overnemen van arbeidscontracten, mee te nemen in de heraanbesteding.
De hele historie werd weer doorgespit, terwijl het in de nieuwe aanbesteding alleen maar had moeten gaan om het opnemen van deze borgstelling voor de werkgelegenheid. Er waren veel verwijten over en weer; over wie wat anders of beter had moeten doen. Bij het gekrakeel van de partijen onderling kreeg ook de VVD terloops een licht verwijt naar het hoofd geslingerd. Als voorstanders van een goed evenwicht in prijs én kwaliteit zouden we nu ineens een andere mening zijn toegedaan? Niets is minder waar. Als door een adder gebeten heb ik getracht dit te weerleggen. Rondom de discussie over een aanbesteding van het doelgroepenvervoer heeft de VVD haar direct al uitgesproken over het belang van duidelijke afspraken maken en voorwaarden stellen; zeker in een aanbesteding. Het is heel goed mogelijk dat dit in de kakofonie van het debatteren verloren is gegaan. En dat mag een cruciale fout worden genoemd. Want immers wie wil overtuigen moet zorgen dat zijn of haar standpunt centraal blijft staan, en ogenschijnlijk ben ik daar niet goed in geslaagd. Voor de zomerreces was ons echter verzekerd dat- met de nieuwe aanbesteding- juist en vooral zorgvuldig naar de zekerheidstellingen binnen het doelgroepenvervoer zou worden gekeken. De nieuwe OPOV- regeling zou worden opgenomen in de heraanbesteding, een opname die los had kunnen staan van het wel dan niet bindend verklaren van een CAO.
Velen voelen zich nu misleid, want vooralsnog blijkt er nu nog steeds geen garantie voor het behoud van de werkgelegenheid. Juist nu, met een nieuwe aanbesteding ontstond de ultieme kans nog zorgvuldiger invulling te geven aan een bestek met maatwerk. Een betere definiëring van de spelregels waarin de specifieke voorwaarden- betrekking tot een baangarantie- volledig tot z’n recht had kunnen komen. De raad werd door de wethouder gesneerd dat ze niet goed van haar taak heeft gekweten en blijkbaar ” in een winterslaap was geweest.”
Ik zou bijna willen zeggen: It’s a poor workman who blames his tools. Van alle eerdere toezeggingen en beloftes lijkt het nu immers alsof de berg een muis heeft gebaard. Kortom: hoge verwachtingen en een bedroevend resultaat.
Lineke Kingma, VVD raadslid