Poliflw

In Nijmegen is een rel ontstaan over het lawaai dat de leerlingen van de basisschool De Buut op hun schoolpleintje maken. Voor en na schooltijd en in de pauzes gebruiken de kinderen het speelpleintje waarvoor het bedoeld is, namelijk om te spelen; meestal voetballen. En dat gaat met enig lawaai gepaard. Ja, als een van de kinderen en doelpunt maakt wordt er gejuicht. Heel normaal, maar voor de direct omwonenden kennelijk niet normaal. Zij hebben met succes bezwaar gemaakt en nu mogen de kinderen het speelterrein niet meer gebruiken op straffe van een dwangsom van 10.000 euro per overtreding. Hoe bedenk je het. Het sportveldje naast de school wordt al 40 jaar door kinderen gebruikt. Maar rondom de school kwam nieuwbouw en om ook nog ruimte te creëren voor een luxe flatgebouw werd het speelveld verkleind. Gevolg is dat dit gebouw nu ongeveer de zijlijn is van het speelveld. Met een beetje mazzel vliegt daar dan ook wel eens een bal de tuin in of nog beter een balkon op. De bewoners hebben geklaagd en de gemeente heeft ze in het gelijk gesteld. Eind juli moet het speelveld worden gesloten.

Zie hier een voorbeeld van de dictatuur van de projectontwikkelaars. Om aan de grond nog meer dan normaal te kunnen verdienen werden ook de laatste meters tegen het speelterrein aan bebouwd. Toen de flatgebouwen er nog niet stonden vervloog het kindergeschreeuw in de ruimte, maar nu echoot het tussen hoge gebouwen. In Amstelveen zou dit ook kunnen gebeuren, want ook hier dreigt de verdichting. Links en rechts wordt er toch iets van het groen en de ruimte afgeknabbeld, nu weer bij de uitspanning De Zwarte Kat aan de Amstel, waar een gebouwtje plaats moet maken voor drie nieuwe villa’s en zo gaat dat overal sluipenderwijs door.

Aan De Landtong is een speelplaats/-veld met aan beide zijden twee aftandse schoolgebouwen, twee gymzalen, waarbij inbegrepen de kantine en een speelruimte voor de tafeltennisvereniging. Nu ik erop let valt het me op hoe vaak ook buiten schooltijd de speelplaats en de speeltoestellen worden gebruikt, vooral door “Aziatische” gezinnen. De gemeente heeft herinrichting en herbouw aangekondigd, zodanig, dat er nog ruimte overblijft voor drie nieuwe flatgebouwen. De omwonenden zijn hierover geïnformeerd, dus tot zover alles goed. Maar hier is wel sprake van woningverdichting, waar ik wel begrip voor heb, als die maar niet ten koste gaat van de speelruimte voor de schooljeugd. Op tekening ziet het er goed uit en mijn sporthart werd ook gerustgesteld met de mededeling dat de tafeltennisvereniging Amstelveen zijn kantine en speelzaal zal behouden. Maar hoe dan ook, het lawaai van spelende kinderen blijf je horen, zoals wij dat via de gebouwen Cirrus en Cumulus al veertig jaar horen zonder erover te klagen. En in de toekomst ook niet, want alles klinkt en voelt mooier dan wat we afgelopen maanden hebben moeten verstouwen nl. rotzooi schoppende bouwvakkers, afval op de weg gooiende inrichters en stratenmakers, die overtollige stenen naast hun talrijke koffiebekertjes gewoon op straat laten liggen.

Nee als wij daar bovenuit weer de kinderen horen spelen, klinkt ons dat als muziek in de oren. Alleen die nieuwe bewoners van de flats aan de Landtong/Kringloop zou ik wel een briefje laten tekenen, dat zij bekend zijn met het speelplaatsje en dat de plezier makende jeugd wel eens een beetje lawaaierig kan zijn, maar dat dit geen reden mag zijn een beroep te doen op de geluidshinderwet. Dat geldt trouwens ook straks voor de bewoners die In Kronenburg gaan wonen en zeker last zullen hebben van overvliegende vliegtuigen. Nog even Nijmegen. De schatrijke provincie Gelderland besteedt onevenredig veel geld aan de promotie van sport en bewegen. Arnhem, Apeldoorn, Wageningen en nog veel meer Gelderse steden vechten om dure sportevenementen binnen hun gemeentegrens te krijgen ter promotie van het bewegen, de recreatie en de sport. Bij zoveel ambitie past het gebeurde in Nijmegen niet. Als ik Gelderland was zou ik Nijmegen een duwtje naar het zuiden geven, zodat de stad over de provinciegrens heen rolt Limburg in. Daar is zoveel fout, dat Nijmegen er niet uit de toon zal vallen.

Amstelveen, 15 juli 2019 Frits Suèr

Voordat hij in 1986 het bedrijfsleven in ging was Frits Suer 25 jaar sportjournalist met uiteraard een onafhankelijke mening. Ook in zijn nieuwe functies in o.a. het bedrijfsleven bleef hij een onafhankelijke geest en dus nu ook als bestuurslid van bbA. Die onafhankelijkheid betekent automatisch dat zijn mening in zijn columns niet altijd de mening hoeft te zijn van de bbA – fractie