De zorg Ik ben van mening dat het oplossen van de problemen in het sociaal domein niet alleen een gemeentelijke opdracht is maar er ook een maatschappelijke discussie moet plaatsvinden. Wij wonen in een rijk land. Wij hebben met z’n allen een systeem gecreëerd gebaseerd op: ik heb er recht op maar wij zijn vergeten dat wij ook plichten hebben. Wij zijn verwend geraakt en vinden het vanzelfsprekend dat de gemeente een soort van gelukmachine moet zijn. Maar de ontwikkelingen van nu laten ons zien dat dit systeem op deze manier niet is vol te houden, dat structurele veranderingen moeten plaatsvinden. Ik praat nu niet over financiën, ik wil spreken over welzijn. Het systeem dat wij hebben gecreëerd waarin ouders, scholen, zorginstellingen, inwoners het vanzelfsprekend vinden dat een gemeente de geldsluizen moet open zetten zonder enkele vorm van eigen verantwoordelijkheid is niet goed voor de ontwikkeling van een beschaving. Wij denken dat de wereld maakbaar is, dat tegenslagen leren incasseren een slecht ding is en elk probleem dat wij tegenkomen wordt vertaald als een afwijking. Wij weten niet meer wat normaal zijn betekent. Wanneer wij de mensheid niet willen accepteren met al zijn complexiteit, graven wij ons eigen graf. Want kwellingen, bepaalde mate van pijn, frustraties, horen gewoon bij het leven. Als wij die aspecten niet willen aanvaarden doen wij onze inwoners gewoon tekort. Daarom pleit ik er voor een drempel te leggen in het sociaal domein en concreet in de zorg. Niet om de financiën, maar omdat een mate van bewustzijn in ons allemaal nodig is om een gezonde jeugd, een goede oude dag te kunnen garanderen.
Werk en inkomens De bijstand is voor het eerst in jaren gedaald. Deze ontwikkeling heeft echter ook gevolgen voor inwoners met een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt. Het aantal flexwerkers groeit. De klusseneconomie is voor veel inwoners een realiteit of ze hebben twee banen nodig om rond te kunnen komen. Een flexibele arbeidsmarkt heeft consequenties voor de inkomens en voor de bestaanszekerheid van mensen met lagere inkomens. Het college zegt ook dat een tweedeling in onze samenleving aan het ontstaan is. Het is een vraagstuk dat het college in alle onderdelen binnen het sociaal domein terugziet. Ik ben blij met deze constatering van het college. Ik vind het een onderkenning van de analyse van Piketty. Onze fractie D66 Apeldoorn heeft vragen over faire beloning gesteld maar de antwoorden van het College begrijp ik niet want ze zijn vaag en scheppen een andere realiteit van wat het college zelf constateert in de evaluatie Sociaal Domein. Het college ze bij de beantwoording van onze vragen die ontwikkelingen niet te herkennen. Wij weten heel goed dat sommige bedrijven die gecontracteerd worden door de gemeente in overtreding zijn. De gemeente zegt niet over de lonen te gaan. Maar de gemeente werkt niet alleen met gemeenschapsgeld maar stelt ook kaders voor onze inwoners. Kan het college licht in de duisternis brengen over deze ontwikkeling? In Apeldoorn moet nog wat veranderen en het zou mooi zijn als de gemeente Apeldoorn bij de door haar gecontracteerde organisaties het voortouw neemt bij het realiseren van een eerlijke beloning.
Maria Camacho