Donderdag 30 januari 2020 hebben wij bij de “Ontmoeting met de raad” het thema armoede en schulden besproken. Verschillende organisaties (voedselbank, speelgoedbank, kledingbank, Apeldoorn financieel fit, Humanitas, Over Rood, Stichting Leergeld) hebben verteld welke bijdrage zij leveren binnen hun organisaties. Ook werd deze bijeenkomst verrijkt met de bijdrage van een ervaringsdeskundige. Zij vertelde over haar persoonlijke situatie, de weg die ze moest bewandelen, de positieve aspecten van de hulp die haar werd aangeboden en de aspecten die in haar ogen dienen te verbeteren.

Wij zijn blij met de kennis en ervaring die met ons werd gedeeld. Vervolgens hebben de raadsleden meegedaan aan tafelgesprekken waar wij vragen en inzichten met elkaar konden delen.

Wat erg duidelijk in mijn ogen werd, is dat Apeldoorn niemand in de steek laat. Gemeente, organisaties, verenigingen etc, doen er alles aan om de groep van mensen die in deze situatie terecht komt te hulp te schieten.

Op de vraag wat zou de raad kunnen doen om deze problematiek preventief aan te pakken was moeilijk een antwoord te krijgen. Het aantal vrijwilligers dat ik heb gesproken gaf toe alleen bij te dragen aan een oplossing, hun bijdrage was niet gericht op preventie. Vervolgens werd er ook gepraat over een mogelijke aanpak hoe wij in Apeldoorn het probleem armoede en schulden kunnen verbeteren.

Dat er vele partijen zijn die het probleem van armoede en schulden helpen op te lossen konden wij duidelijk donderdagavond ervaren. Dat vrijwilligers onmisbaar zijn is ook voor iedereen duidelijk. Maar hoe verder?

De oorzaken waarom iemand in deze situatie terecht komt zijn heel verschillend: pech is een van de oorzaken, scheiden, ziekte, ontslagen, niet met geld kunnen omgaan, enzovoort. Om preventief te kunnen werken zou het noodzakelijk zijn om de groep armoede en schulden van elkaar te scheiden, om een beter beeld te verkrijgen van de situatie en de oorzaken waarom iemand in zo’n situatie komt. De situatie en de hulp die aangeboden wordt zou meer inzichtelijk moeten zijn voor iedereen en tegelijkertijd efficiënter, niet alleen gericht op hulp maar ook hoe je voorkomt dat deze problematiek groeit en een generatie probleem wordt.

Ook is het belangrijk om zich af te vragen welke rol de politiek kan spelen en welke maatregelen genomen kunnen worden om vroegtijdig te constateren dat er een probleem is en niet wachten tot het te laat is.

Schaamte en wanhoop spelen een rol om terughoudend te zijn, maar hulpmiddelen zoals een telefoonnummer waar mensen hun verhaal anoniem kunnen doen zou het verschil kunnen maken.

Luz Maria Camacho Raadslid D66 0636495933