Uit het hart
Ons raadslid, Luz Maria Camacho, staat een moment stil bij Internationale vrouwendag. Met haar poëzie wil zij bijdragen aan het gemeenschapsgevoel van Apeldoorn, en laten zien welk gevoel deze stad haar brengt. In deze roerige tijd is dit gevoel urgent.
OPGEDRAGEN AAN DE INTERNATIONALE VROUWENDAG.
VOOR ALLE MENSEN DIE DAGELIJKS TE MAKEN HEBBEN MET ONRECHT, ONDERDRUKKING EN ONGELIJKHEID. IN DIT GEVAL VOOR ALLE VROUWEN DIE DAGELIJKS MOETEN VECHTEN OM ER TE MOGEN ZIJN.
EEN DROOM, EEN VERLANGEN
Ik wil een deel van deze stad zijn een deel dat mij niet haat een gevel van een gebouw dat door de eeuwen heen wordt omarmt
ik wil begroet worden door een bekend gebouw ik wil dat de bomen mij vertrouwen dat de herfstwind niet door mij waait en de sneeuw mij niet bevriest als ik er langs dwaal
Ik wil dat de stad mij herkent als ik er ben mij mist als ik ontbreek mij roept, smeekt, schreeuwt, verlangt als ik afwezig ben
Ik wil een deel van deze stad zijn een deel dat mij niet haat en mij niet vraagt waar ik vandaan kom en of ik niet terug wil gaan
Ik wil begroet worden als een die er bij hoort en niet diegene zijn die in de gaten wordt gehouden en met ingetogen toon mij afwijst
Ik wil dat de stad mij herkend als een van hen mij geen gunst geeft als ik er niets voor deed mij erop aanspreekt als ik niet goed ben mij verplicht, corrigeert, eist omdat ik een van hen ben
Ik wil een deel van deze stad zijn een deel dat mij niet haat ik wil me nestelen in haar hart en altijd voelen dat ze van mij houdt
Luz Maria Camacho