Bij mijn inbreng tijdens de begrotingsbehandeling in de gemeenteraad vorige week had ik het over een kloof. Ik maakte daarbij de vergelijking met de metro in London, waar iedere keer als je in of uitstapt “Mind the gap” wordt omgeroepen: “Let op de kloof”. En dat gaat natuurlijk over de kloof  tussen het voertuig en het perron. Maar voor Den Haag geldt dat er ook sprake is van een kloof. Deze kloof snijdt dwars door dwars door alle onderwerpen die we bespreken in de gemeenteraad, dwars door de hele stad heen en dwars door al onze levens van ons als bewoners van deze stad.

Het gaat over de kloof tussen Zand en Veen. De kloof tussen kinderen die niet kunnen ontbijten voor ze naar school gaan en kinderen die deze maand op wintersport gaan. De kloof tussen mensen die op de wachtlijst staan voor een sociale huurwoning en mensen met een groot eigen huis. De kloof tussen ongeschoolden en mensen met een academische opleiding. Deze kloof, tussen de mensen die buiten de boot vallen en de ‘gearriveerden’, is nergens in Nederland zo groot als in onze stad. Het is wat mij betreft de opdracht van de politiek om deze kloof te verkleinen, zodat iedereen in deze stad een eerlijke kans krijgt om over de kloof heen te komen.

Met de plannen die dit stadsbestuur nu aan het uitvoeren is lukt het om de kloof een beetje te dichten. Met GroenLinks in het college investeren extra in de daklozenopvang, de schuldhulpverlening en de armoedevoorzieningen. Ondanks de enorme financiële tekorten in het sociale domein als gevolg van de te lage bijdrage uit het rijk, lukt het om het belangrijke werk in de zorg en welzijn behoorlijk te ontzien. En dat betalen we door goed naar onze uitgaven te kijken en de belasting op koophuizen wat te verhogen, zodat de meer vermogende stadsgenoten wat extra bijdragen.

In de afgelopen weken hebben we bovendien stappen gezet tegen de zogeheten ‘afvalkloof’, waar we langs de huizen in wijken als Transvaal, Laak en Moerwijk veel over horen.  Den Haag streeft in sommige meer toeristische wijken de zogeheten ‘Hofstadkwaliteit’ van internationale alure na als het gaat over de buitenruimte en het schoonhouden van onze straten. Tegelijkertijd scoren de hierboven genoemde wijken juist standaard een dikke onvoldoende als het gaat om zwerfafval en bijplaatsingen van grofvuil, waarmee er sprake lijkt te zijn van een dubbele maat en veel bewoners het gevoel hebben dat hun buurt vergeten wordt. Dankzij de gesprekken die onze vrijwilligers voerden en de motie die we daarop baseerden, gaat Den Haag zich bij het ophalen- en opruimen van afval extra op deze wijken richten!

Het verkleinen van de kloof is niet alleen iets van de begroting op het stadhuis, dit speelt overal in de stad. We zouden ons hier allemaal bewust van moeten zijn. We kunnen allemaal wat bijdragen aan het verkleinen van de kloof. Bijvoorbeeld door eens in een andere wijk boodschappen te gaan doen. Of door erop te letten hoe het er aan toe gaat op de school waar je wel eens komt. Of door eens een praatje te maken met iemand op straat en te vragen wat er goed gaat en wat er beter kan.

Want zoals je in Londen iedere keer als je in of uit de metro stapt wordt gewaarschuwd met “Mind the gap”, moeten we in Den Haag scherp zijn op de verschillen in onze stad. Let op de kloof dus!

Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen.  Misschien zien we elkaar op het landelijk congres in Den Bosch op 14 maart of op onze eigen ledenbijeenkomst op 25 maart. En anders sowieso tot snel weer!