Er stonden vannacht 7 kabouters rond mijn bed.

Vroeger toen alles beter was, geloofde ik in sprookjes.

De 1e kabouter begon mij toe te fluisteren dat ik mijn kachel niet meer aan mag doen, ondertussen trilde het huis van zware vliegtuigen van Eindhoven Airport, die overvlogen.

De 2e siste dat ik niet meer op straat mag roken, terwijl ik na mijn fietstocht vandaag zoveel uitlaatgassen had ingeademd dat mijn longen piepten alsof ik 3 pakken shag had weggewerkt.

De 3e gromde dat mijn energierekening weer omhooggaat al staat mijn kachel uit, terwijl midden in de woonwijk, aan de Kanaaldijk dagelijks de schoorsteenpijpen van bedrijven lustig fraaie rookgordijnen produceren.

De 4e zong dat ik mijn huis in de watten moest leggen; isoleren. Maar mijn sok met spaargeld onder mijn matras is leeg….

De 5e bedacht dat ik voor de pleisters op mijn wonde best wat meer centen kan betalen zodat mijn ziektekostenverzekering, de lasten voor mijn lichaam, je lichaam is je huis; en daar zal je voor dokken, nondedju! Onbetaalbaar worden.

De 6e vond dat ik wel genoeg boodschappen deed, dus daar kon wel 9% bovenop, een onsje minder in de kar, tenslotte moeten we ook nog allemaal afvallen enzovoort.

Ondertussen ging ik onder mijn matras liggen en trok ik mijn kussen over mijn hoofd.

De 7e tot slot wenste mij een goede nacht, morgen weer fris en fruitig op, gaf mij een kus op mijn wang en een aai over de bol. Dekte me met mijn matras lekker toe en prevelde zachtjes……minder,minder,minder demonen in Nederland………dan gaan we dat voor u regelen!!

Jacintha Vetter