Als je als directeur van een zorgverzekeraar en als manager van een privaat ziekenhuis, je onderlinge financiële vetes uitvecht, over de ruggen van verzorgend personeel en patiënten, ben je als mens totaal mislukt.

Helaas is vandaag duidelijk geworden dat er nog steeds mensen zijn die dit niet inzien en de menselijke maat totaal uit het oog verloren zijn. Alle menselijke waardigheid en respect voor patiënten en personeel wordt met voeten getreden om dat er GELD in het spel is.Voor hen geldt klaarblijkelijk nog steeds het vrije marktdenken en Money makes de World go round.

Maar daar heb je als je als patiënt die in acute ademnood verkeerd, geen boodschap aan. En ook niet als zorgpersoneel dat vaak al vele jaren,met hart en ziel patiënten helpt en ondersteunt.En nu moet je je afvragen of je überhaupt nog salaris krijgt.

Hoe het precies in elkaar zit en wie de meeste boter op zijn hoofd heeft, zal blijken.Maar een ziekenhuis, dat nog geen 10 jaar geleden werd aangemerkt als systeem ziekenhuis, door de toenmalige minister Ab Klink, de nek omdraaien is gekkenwerk.En zeker de manier waarop, tart alles.

Wat kunnen wij hier als Staten doen om deze onmenselijke situatie zo snel mogelijk voor patiënten en personeel te repareren?Zodat we in Lelystad en de NOP verzekerd blijven van adequate zorg op adequate afstand.

Gedeputeerde Staten heeft gisteren via een persbericht, samen met de gemeente Lelystad, Almere, Noordoostpolder, Urk, Dronten en Zeewolde een heel duidelijke boodschap afgegeven die er niet om liegt en die klip en klaar aangeeft dat de ontstane situatie onacceptabel is.

Als wij hier als Staten op wat voor manier dan ook bij kunnen aansluiten en daarbij minstens ook de oproep kunnen doen dat de ontstane situatie, per direct opgelost wordt. Dan is dat waar we het hier over moeten hebben. 

Een duidelijk statement dus; en een oproep aan de mensen die er over gaan om het op te lossen!

Ik zeg hier nog maar eens wat we bij de SP al jaren roepen:Vrij naar een gedicht van Karel Glastra van Loon.

 

De zorg is geen markt,

en de patiënt is geen product.

Wie rijkdom niet kan delen, 

Is als mens totaal mislukt.

 

 

Bijgaand de ingediende motie