https://halderberge.vvd.nl/nieuws/46076/onbevangen-campagneleider-jean-marie-frerichs-is-een-ruwe-diamant-met-de-voeten-in-het-zand-ik-wil-niet-over-maar-met-de-mensen-praten

VVD-raadslid Jean-Marie Frerichs (28) verbaasde drieënhalf jaar geleden vriend en vijand. Ondanks een vijftiende plaats op de kieslijst werd hij via voorkeurstemmen gekozen. Inmiddels is hij -na een ontwikkeling als een komeet-  binnen de partij nauwelijks meer weg te denken. De komende verkiezingen, in maart, is hij zelfs campagneleider.

,,Vanaf plaats vijftien in de raad, een record volgens mij”, reconstrueert Frerichs de op dat moment voor hem surreële gebeurtenis. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Het moment dat prompt zijn naam, als allerlaatste, op het scherm verscheen als gekozen raadslid. ,,Ik had het nooit meer verwacht op die avond zelf. Als laatste je foto ineens in beeld. Heel bijzonder om mee te maken.”

Het was het resultaat van een progressieve manier van campagnevoeren. Met de voeten in de modder, door weer en wind. Aanspreken, raadplegen, converseren en enthousiasmeren. Een energiepeil van een dansende draaitol. Maar zonder snelheid te verliezen, waardoor er nimmer instabiliteit in wist te komen. Alsof de zwaartekrachtwetten geschonden leken te worden.

,,Niet over, maar mét de mensen praten. Want het is niet erg je voeten vies te maken, als je daardoor de boodschap beter begrijpt''

,,Ik wil met mijn voeten in het veld staan. Daar ben ik volksvertegenwoordiger voor. Die term neem ik ook heel letterlijk. Het geluid van de mensen waartussen ik me begeef, moet gehoord worden in de raad. En met die visie ben ik de campagne ook ingegaan.”

Vuur ontwaakt na ontdekken uitdagende rol

De straat op, ideeën bedenken en groepen activeren. Een jas die Frerichs als gegoten zat. ,,Niet iedereen vindt dat leuk. Maar de kiezer aanspreken, luisteren naar het verhaal en er wat mee doen, dat maakte wat in me los. Uit eigen initiatief ontstonden wat ideeën waar ik me hard voor wilde maken. En dat sloot aan op het verkiezingsprogramma. Toen is er een bepaald vuur in me ontwaakt.”Het zaadje is enkele maanden daarvoor al geplant. In een serieus gesprek in een informele setting stelde huidig wethouder Thomas Melisse enkele doordachte vragen. ,,Wat vind je nu belangrijk, vroeg hij. En wat doet de gemeenteraad voor de bevolking? Ik had daar niet direct een antwoord op. Daarna bedacht ik me dat in mijn leeftijdscategorie eigenlijk heel weinig mensen dat zouden hebben. Toen besefte ik: daar ligt voor mij een uitdagende rol weggelegd.”

‘Eerst luisteren, dan fluisteren, dan praten’

,,Ik ben geen dossiervreter”, geeft hij toe. En een aantal sceptici moesten nog wel even de mond gesnoerd worden. Maar de lessen van ervaren collega's nam Frerichs nauwlettend in zich op. ,,Gerard Huypen zei het bijvoorbeeld al op dag één. ‘Eerst luisteren, dan fluisteren, dan praten.’ Dat ik heb ik letterlijk ter harte genomen. Hoe lopen de hazen en hoe ga ik daar mee om? Daarna ben ik informatie gaan verzamelen en pas toen mijn punten gaan maken.”

,,Ik vind het belangrijk dat de mensen me kunnen vinden, maar ook dat ik hen kan vinden. Ik wil vanuit die kant naar binnen toe werken, om in het gemeentehuis een besluit te kunnen nemen waar elke partij vrolijk van wordt.''

Inmiddels is de discussie allang in de kiem gesmoord. Het politieke bestel is voor Frerichs als water voor een vis. De Benjamin van de Halderbergse raad heeft de drempel naar toenadering vanuit de bevolking niet verlaagd, maar er langzaamaan helemaal uitgebeiteld. Precies zoals hij voor ogen had. ,,Daar ben ik volksvertegenwoordiger voor. Om met mijn voeten in het veld te staan.”,,Ik vind het belangrijk dat de mensen me kunnen vinden, maar ook dat ik hen kan vinden. Zeker als er een raadsvoorstel is wat betrekking op ze heeft. Zodat het verhaal gehoord kan horen. Ik wil vanuit die kant naar binnen toe werken, om in het gemeentehuis een besluit te kunnen nemen waar elke partij vrolijk van wordt. Zo wil ik ook bekend staan.”

Ondernemerschap gebruikt na ervaringen in privéleven

Als jarenlange voetballer en vrijwilliger bij VV Hoeven en fervent carnavalsbouwer en -vierder bij BC D’n Peejkes is zijn hoofd in het verenigingsleven welbekend. Ietwat behalve plezier inmiddels ook functionaliteit heeft opgeleverd. ,,Het scheiden van afval is bij bouwclubs een moeilijk verhaal. Maar door de voelsprieten in verenigingen te hebben, kan zo’n issue aangekaart worden.”,,Misschien moeten we eens met de wethouder in gesprek gaan, gaf ik daarom aan.” En zo geschiedde. In het carnavalsgekke Halderberge kan daarom een paar keer per jaar een extra optocht gereden worden. Naar de milieustraat van Saver. ,,Verenigingen mogen inmiddels kosteloos twee keer per jaar hun afval wegbrengen. Dat lijkt iets simpels, maar scheelt een gigantisch afvalprobleem.”

,,Of het me heeft veranderd als mens? De flapuit in mij is ergens weggevloeid. Al zou mijn vriendin nog steeds zeggen dat ik over dingen een mening heb, waarover ik die niet zou mogen hebben.''

Economische zaken, onderwijs en sport. Het zijn de dossiers waarover Frerichs zich bekommert. Als zoon van een ondernemersgezin die diverse horecazaken uitbaatte, weet hij wat er tussen de regels van zijn papieren leeft. ,,En dan voor hen wat bewerkstelligen is waarvoor je het doet. Zoals de uitbreiding van het gebouw van Basisschool Uniek. Of het verlengen van de terrasruimte voor horecabedrijven in coronatijd. Een besluit wat destijds is genomen door navraag te doen in mijn eigen omgeving en daarover vragen in te dienen. Als je dan door Oudenbosch rijdt en ziet dat zoiets gelukt is, geeft dat een voldaan gevoel.”

Dingen willen visualiseren na lange besluitprocessen

,,Of het me heeft veranderd als mens?” Even zucht de drukke twintiger. Op zoek naar de juiste bewoording. ,,Het feit dat ik altijd eerst wil luisteren na alle aspecten van een verhaal, voor ik oordeel, is een verandering die heeft plaatsgevonden. De flapuit in mij is ergens weggevloeid.” Om daar lachend en gekscherend op in te haken. ,,Al zou mijn vriendin nog steeds zeggen dat ik over dingen een mening heb, waarover ik die niet zou mogen hebben.”,,Dit vak is nooit af. Dat heb ik als politicus geleerd", voegt Frerichs daar aan toe. ,,Van een besluit dat je nu maakt, zie je soms over twee of drie jaar pas resultaat. Er is geduld nodig. Maar in die tussenperiode zijn er alweer ontelbare dingen de revue gepasseerd. Soms is dat lastig, want als raadslid wil je de dingen zien waarmee je verder bent gekomen. De visualisatie van wat het op heeft gebracht voor de mensen.”

Klaar voor campagnetijd in nieuwe rol

Wat dat betreft is zijn tijdspanne in de raad nog niet klaar, hoopt hij. En met de eervolle functie van campagneleider in het bezit, is de energie nog volop aanwezig. Zijn arbeidsethos in aanloop naar de vorige verkiezingen heeft de partij geïnspireerd. ,,Een rol die me goed moet liggen. Enthousiasmeren, maar de balans tussen de rode lijn van de partij en individuele kandidaten altijd bewaken. En ik heb in het verleden bewezen dat je ook vanaf plek 15 een kans maakt. Hopelijk werkt dat aanstekelijk.”

,,Ik heb in het verleden bewezen dat je ook vanaf plek 15 een kans maakt. Hopelijk werkt dat aanstekelijk.''

Er wachten drukke, knotsgekke maanden, waarin de bewoner van Halderberge regelmatig geraadpleegd zal worden door de VVD’ers. Vrije tijd blijft er voor de hoofdrolspelers zelf nauwelijks over, maar of dat erg is? ,,Als je tijd steekt in dingen die je leuk vindt, geeft dat alleen maar energie.”De fronsen op de gezichten van zijn sceptici heeft hij inmiddels wel weggewerkt. Door hard te werken, normaal te doen en veel gesprekken te voeren, is Jean-Marie Frerichs een gewaardeerde politicus in het Halderbergse veld geworden. En bijna Cruijffiaans, nota bene als een Feyenoord-supporter, sluit hij bij het afruimen van de lege koffiekopjes af. Een gratis gouden tip, voor iedere jonge en enthousiaste politicus in de dop. ,,Niet over, maar mét de mensen praten. Want het is niet erg je voeten vies te maken, als je daardoor de boodschap beter begrijpt.”