Zondagavond, 7 oktober. Ik kijk vooruit en voel onrust. De onrust van een drukke week met verschillende mijlpalen. De onrust vanwege ideeën die gelanceerd kunnen worden op 10 oktober, de dag van de duurzaamheid. Het is ook de onrust van geduld opbrengen om te wachten tot de tijd rijp is. 

Een primeur! De windmolen van MegaWindForce staat in het agrarische landschap. GroenLinks is blij met de komst van het demonstratiemodel. 

Iedereen die het wil, kan op 10 oktober 2018 aan den lijve ervaren wat een toren van 14,5 meter met je doet. Het is net een dagje uit met het gezin. De komst van de molen zal bezoekers van ver buiten de Hof trekken. Dat is een welkome bijvangst voor onze Hofmarketing. Waar ik echt nieuwsgierig naar ben, is wat dit betekent voor de lokale betrokkenheid en saamhorigheid als het gaat om het opwekken van duurzame energie.

 

De MegaWindForce (MWF) is geen vervanger en is geen concurrent van de plannen van Windvoorburen. Omgerekend heb je ongeveer 60 MWF-molens nodig om dezelfde hoeveelheid energie op te wekken. Mijn onrust komt uit het niet in de toekomst te kunnen kijken. Zal deze dag de dag zijn waarin burgers op een overtuigende manier verleid worden om meer betrokkenheid te tonen bij de ontwikkeling van windmolens? Of is dit de voedingsbodem voor verdere energiepolarisatie in de Hof? Gaan onze inwoners toch nog overstag en participeren in (kleinschalige) windprojecten? Uit de opbrengsten kunnen wellicht belangrijke voorzieningen en diensten in de kernen betaald worden. Of zien we de start van een reeks Rijdende Rechter opnames waar buren elkaar in de haren vliegen?

 

Ik ben een optimist. Voor GroenLinks is er werk aan de winkel. De weg is vrij gemaakt om 44 hectare aan zonneparken te realiseren. Nu is het tijd om de kansen van burgerparticipatie in windenergieparken handen en voeten te geven. Ik hoop terug te kunnen kijken op 10-10-2018 als de dag waarin alle inwoners in beweging zijn gekomen om te zeggen: ‘Er komt een windenergieproject in de Hof van Twente’. Weinigen vinden het fraai maar wij hebben er met zijn allen baat bij.

 

De weg naar verduurzaming is lang en vol omwegen. Aan het begin van deze raadsperiode heb ik het college mijn vertrouwen gegeven. De Routekaart naar verduurzaming is een lange weg met vele vertakkingen op de lijn naar 2035. Met mijn stem geef ik aan dat het college op GroenLinks kan rekenen, als kritische en opbouwende aanjager. Een beetje cliché maar ook zo waar: vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Ik ben een optimist en heb geen reden om het vertrouwen in dit college op te zeggen. Ik blijf liever in gesprek.

 

William Sanchez

Fractievoorzitter GroenLinks

Williamsanchez@hofvantwente.nl