Ik lees vandaag in het Leidsch Dagblad dat wethouder Kees Wassenaar door de Wassenaarse raad is terug gestuurd naar het overleg m.b.t. de bestuurlijke afspraken rond UMV. Issues zijn de groene zone en een tweede startpunt voor woningbouw in het gebied dat de RVB heeft afgedwongen. De raad wil dat de wethouder een laatste poging gaat doen om er voor te zorgen dat de laatste gemaakte afspraken met Katwijk, een jaar geleden , worden nagekomen. Zeker m.b.t. tot de groenstrook die nu niet meer overal 1500 meter schijnt te zijn. De mogelijkheid tot zweefvliegen wordt ook meegegeven om deze opnieuw aan te kaarten. Dit is een pijnlijk lesje voor de gemeenteraad van Katwijk. KiesKatwijk heeft zich als enige verzet tegen het onevenwichtige resultaat van de onderhandelingen. Om een of andere reden willen de andere partijen in Katwijk niet inzien dat er wel degelijk meer te bereiken is. Je zag in de vergadering dat ze allemaal begonnen met te zeggen dat we vooral afhankelijk zijn van de RVB. Dat is bij voorbaat en ten onrechte in de underdog positie gaan zitten. Dat is natuurlijk lekker makkelijk want dan hoef je niet flink te zijn. In de werkelijkheid is het andersom. Wij zijn in principe leading maar we hebben ons laten wegdrukken. Dat is een combinatie van onervarenheid en ook een stukje psychologie. Het lijkt wel het Stockholm Syndroom: https://nl.wikipedia.org/wiki/Stockholmsyndroom Ik ga er van uit dat er nieuwe gesprekken komen tussen de gemeenteraden van Katwijk en Wassenaar. Misschien hebben de Katwijkers iets geleerd. Laten we ons deze keer eens conformeren aan de raad van Wassenaar i.p.v. aan de blufpoker van onze opponenten. Het artikeltje komt uit het Leidsch Dagblad van 20 februari